Hasło tygodnia: Hu hu ha - nasza zima zła.
Temat: Dwa oblicza zimy.
Cel główny:
-Poznanie cech charakterystycznych omawianej pory roku
Cele szczegółowe:
- uczeń wypowiada się na podany temat (skojarzenia ze słowem ‘zima’)
- dziecko wymienia plusy i minusy zimy
- tworzy historię z wyobraźni
- porusza się w rytm muzyki
- wykonuje pracę plastyczną kierując się swoją wyobraźnią.
Metody:
- aktywizująca-burza mózgów
- oparte na słowie- dyskusja, układanie opowiadania
- działalności praktycznej- praca plastyczna
Formy:
-indywidualna
-z całą grupą
Środki dydaktyczne:
-duży karton, kartony A4 dla każdego ucznia, mazaki, farby lub kredki, odtwarzacz CD, płyta z utworem Vivaldiego „Cztery pory roku: zima”, rękawiczka lub wycięty z kartonu kształt dłoni, kolorowe kartony, klej, nożyczki.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie- „witam wszystkich, którzy...”
Dzieci siedzą w kole, nauczyciel wita dzieci mówiąc zdanie witam wszystkich, którzy... (tu dodaje kogo dokładnie wita) np.: zmarzli w drodze do szkoły, lubią śnieg, lepili w tym roku bałwana, mają kolorowy szalik itd. Należy pamiętać, żeby wszystkie osoby zostały powitane. Osoby które czują się powitane muszą pomachać do nauczyciela (można też zmienić wersję według pomysłu prowadzącego- np. osoby powitane wstają, podskakują, stają na jednej nodze, klaszczą... )
2. Burz mózgów-( gwiazda skojarzeń)- na dużym kartonie po środku nauczyciel wpisuje słowo „zima”- każdy uczeń podaje swoje skojarzenie do tego słowa, nauczyciel wpisuje każdy pomysł wokół tytułowego słowa ZIMA. Powstaje gwiazda skojarzeń.
W innej wersji (dla klasy II, lub III) można dzieci podzielić na grupy po trzy, cztery osoby, które wspólnie tworzą gwiazdę skojarzeń na swoim arkusz papieru.
3. Na podstawie gwiazdy skojarzeń (w drugiej wersji gwiazd jest więcej) dzieci próbują odpowiedzieć na pytanie: Czy zima jest dobra (dlaczego), czy zła (dlaczego)? Nauczyciel kieruje rozmową w ten sposób, aby dojść do stwierdzenia, że zima ma dwa oblicza.
4. Zabawa ruchowa: Improwizacja ruchowa do muzyki Vivaldiego „Cztery pory roku- zima”: zabawa naśladowcza: ubieramy się w zimową odzież- kurtka, buty, czapka, szalik, rękawiczki, wychodzimy na dwór i naśladujemy jakiś zimowy sport. Przerwa w muzyce oznacza odpoczynek. Następnie powtarzamy zabawę kilka razy ze zmianą dyscypliny sportowej.
5. „Przygody zagubionej rękawiczki”- wspólne układanie historii. Dzieci zajmują swoje miejsca w kole. Nauczyciel trzyma w ręce rękawiczkę i rozpoczyna opowiadanie. Następnie podaje ją kolejnej osobie z kręgu, która ma teraz prawo głosu i kontynuuje historię, następnie podaje dalej rękawiczkę.
(W reżimie sanitarnym rękawiczkę, bądź jej wycięty z kolorowego kartonu kształt nauczyciel kładzie sam przed każdą osobą, która ma ochotę włączyć się w tworzenie historii). Ćwiczenie kończy się, gdy wypowiedzą się wszystkie chętne osoby. Zadanie to rozwija wyobraźnię i doskonali umiejętność wypowiadania się całymi zdaniami, a także pozwala przezwyciężać nieśmiałość.
6. Praca plastyczna „Taka ze mnie rękawiczka”- dzieci obrysowują swoją dłoń na kolorowym kartonie i wycinają powstały kształt. Przyklejają do kartki i próbują „rękawiczkę” przeobrazić w coś innego domalowując różne elementy.
7. Na zakończenie zajęć następuje prezentacja prac i omówienie ich przez dzieci.