Dzień Anioła

Scenariusz zajęć dla dzieci 6 letnich

Data: 22.12.2020 r.
Prowadząca: Magdalena Glapka
Temat kompleksowy: Wesołych Świąt
Temat dnia: Dzień anioła

Cele ogólne:
- poznanie motywu i symboliki anioła w kulturze i sztuce.

Cele szczegółowe:
- naśladuje ruchy podczas piosenki powitalnej;
- pozna informacje o aniołach;
- słucha opowiadania;
- współpracuje w grupie;
- bierze udział w zabawie muzyczno-sensorycznej;
- bierze udział w zabawie ruchowej;
- wykona pracę plastyczną;
- dokona oceny zajęć.
Metody: metody słowne: pogadanka, objaśnienia, rozmowa; metody oglądowe: obserwacja; integracja sensoryczna; Batii Strauss, burza mózgów.
Formy pracy: indywidualna jednolita, zbiorowa jednolita, zbiorowa zróżnicowana,
Środki dydaktyczne: pendrive, cd, magnetofon, ilustracje przedstawiające anioła w różnych dziedzinach sztuki oraz w różnych okresach w historii, piórka, czarne kartki, pastele, szablon anioła, klej, brokat, białe kartki A3, kredki, arkusz szarego papieru, małe białe karteczki.

Przebieg zajęcia:
1. „Jeśli chcesz mieć dobry dzień” – piosenka na powitanie
Dzieci początkowo stoją w kręgu. Po pierwszej zwrotce łączą się w pary, po kolejnej szukają nowej.
Jeśli chcesz mieć dobry, to uśmiechnij się. (kciuki w górę, uśmiech)
Z radością wstań i na skrzydłach leć! (ręce wyrzut w prawo, ręce w lewo, naśladowanie ptaka)
Jeśli chcesz mieć dobry dzień, to uśmiechnij się. (kciuki w górę, uśmiech)
Odkrywaj Świat, śpiewaj tańcz i w głos się śmiej. (obrót, 3 podskoki)
Przerywnik: Szukanie par.
Dalej to samo.
2. Kilka słów o aniołach...

Z pewnością zdziwi was temat dzisiejszych zajęć. Zastanawiacie się może czy nie jest to temat właściwy dla lekcji religii. Otóż muszę wam powiedzieć, że anioły istnieją przynajmniej tak długo, jak długo istnieje ludzkość. Wśród naskalnych rysunków i malowideł pozostawionych przez pierwotne plemiona, znajdują się obok postaci ludzi i zwierząt skrzydlate istoty.
Badacze odkrywali anioły w wierzeniach wszystkich starożytnych ludów. W różnych językach noszą różne nazwy:
• w islamie mówi się o nich „malaika”
• wikingowie nazywali je „walkirie”
• Grecy - „hora”
• w języku łacińskim – „angelus”
• w języku niemieckim anioł to „Engel”
• w języku angielskim – angel

O aniołach mówiło się „posłańcy”. Twierdzi się, że Bóg stworzył je, aby były pośrednikami między nim a ludźmi. Te duchowe istoty przewyższają człowieka swą mocą i inteligencją. Podobno każdy człowiek ma swojego anioła, a dzieci widują anioły częściej niż dorośli. Być może dlatego, że dzieci mają większą wyobraźnię.
Mimo ogromnej różnorodności aniołów występujących w różnych kulturach i służących odmiennym bogom, jest coś co je łączy: wszystkie powstały ze światła. Być może są podobne do płomienia, promieni słońca lub poświaty księżyca. Być może astronomowie oglądają je, nic o tym nie wiedząc.
Anioły pojawiają się we wszystkich dziedzinach nauki i kultury. Są w historii, nauce o religii, archeologii, etyce, filozofii, literaturze, sztuce. Przedstawiane są na obrazach i rzeźbach, a informacje o nich można znaleźć w internecie. Jest nawet nauka zajmująca się aniołami – angelologia.

Nauczyciel pokazuje ilustracje ukazujące różne postacie anioła w różnych dziedzinach i czasie w historii.

3. „Bajka o aniołach czasu”
Andrzej NIEDŹWIEDŹ i Natalia USENKO

Był sobie chłopiec Kuba, który miał bardzo zajętego tatę. Tatuś ciągle gdzieś się śpieszył.
Przepraszam! mówił Nie mogę się z tobą teraz bawić. Nie mam czasu.
Gdzie się podział cały jego czas? dziwił się chłopiec Muszę go odnaleźć.
Pewnego dnia spakował swój kolorowy plecaczek i wyruszył w podróż. Szedł bardzo długo, aż w końcu zobaczył żelazną wieżę. Na jej dachu kręciło się koło, takie jak rowerowe, tylko o wiele większe. A nad drzwiami wisiała tabliczka:

KOPALNIA CZASU

Zwiedzanie od 8.00 do 16.30
W małym okienku siedział jakiś pan. Był odwrócony do Kuby plecami. Na plecach miał wielkie skrzydła...
Przepraszam bardzo! zawołał chłopiec.
Nie ma zwiedzania mruknął pan, nie odwracając głowy. Proszę przyjść jutro.
Ala ja szukam czasu dla mojego taty.
A, rozumiem! zaśmiał się pan.
Odwrócił się i okazało się, że ma prawdziwy anielski uśmiech. Otworzył drzwi i wpuścił Kubę do środka.
O! przestraszył się chłopiec Czy to jest klatka na tygrysy?
Nie, to jest winda górnicza uśmiechnął się anioł. Trzymaj mnie mocno za rękę i niczego się nie bój.
Winda jechała w dół i w dół, i w dół... Migały światełka, podłoga się trzęsła i Kubie zdawało się, że już nigdy się nie zatrzymają...
ŁUBU-DU! rozległo się nagle.
Głębokość trzysta metrów! oznajmił anioł.
Włożył na głowę kask ze światełkami i podał Kubusiowi taki sam. Najpierw szli wąskim korytarzem, gdzie na ścianach wiły się kable i rury. Potem zrobiło się bardzo jasno i Kuba zobaczył wspaniałą jaskinię. To była jaskinia skarbów! Wszędzie, na ścianach, na suficie i nawet pod nogami, błyszczały kolorowe kryształy.
Witam nocną zmianę! zawołał anioł do pracujących przy ścianach kolegów.
Popatrz! powiedział do Kuby To są kryształy czasu. Jest tu czas na wszystko: na rozrzucanie zabawek i na zbieranie, na płakanie i na śmiech, na gadanie i na milczenie...
dla taty? przerwał mu Kuba Proszę, niech pan znajdzie coś dla taty!
Anioł wziął kilof i odrąbał od ściany wielki kryształ, granatowo - pomarańczowo - zielony w kropeczki. Kuba podziękował, pożegnał się ze wszystkimi aniołami i wyruszył w powrotną drogę. Chłopiec spieszył się i pędził ile sił w nogach. Zdążył akurat na kolację wigilijną.
Wszyscy chcieli ucałować i poprzytulać Kubę, bo okropnie się za nim stęsknili.
Poczekajcie! poprosił chłopiec Posłuchajcie! Mam tu prezent dla nas wszystkich, ale musi stać u taty na stole. Zgoda?
Oczywiście! powiedział tatuś. Uściskał synka i postawił kryształ na swoim biurku...
Od tej pory wszystko się zmieniło. Tata Kuby wcale się nie śpieszył, ale czasu wystarczało mu na wszystko. I na zabawę, i na pracę.
Powiedz, skąd wziąłeś ten kryształ? pytał synka Gdzie go znalazłeś?
Opowiem ci odpowiadał Kuba. Ale jeszcze nie teraz. Kiedy przyjdzie na to czas...
I uśmiechał się tajemniczo.

4. „Kryształ czasu” – burza mózgów.
Dzieci dzielą się na zespoły 4-5 osobowe. Dobierają się dowolnie. Każdy zespół otrzymuje kartkę białą kartę A3. Każdy zespół musi się zastanowić czym był kryształ z opowiadania, jak wyglądał, jakie miał właściwości. Dzieci przedstawiają na kartce swoje propozycje w dowolny ustalony przez siebie sposób i stosownie do umiejętności. Dajemy im max. 10 minut. Każda grupa prezentuje swoją praca i opowiada o swoich pomysłach.

5. „Spadło piórka ze skrzydła” - zabawa muzyczno – sensoryczna.

Każde dziecko otrzymuje piórko. Następnie dobierają się w pary i siadają naprzeciwko siebie. Odpowiednio do zmiany tempa w muzyce dzieci odpowiednio poruszają piórkami:
- dziecko dotyka- łaskocze policzków, czoła, szyi dziecka, z którym jest w parze,
- macha na boki,
- robi młynek w górę, a następnie w dół- znów macha na boki,
- w tej samej kolejności drugie dziecko z pary wykonuje wyżej wymienione czynności,
- w trzeciej części wykonują czynności sobie nawzajem jednocześnie.

6. „Aniele, aniele, niebieski posłańcu” – zabawa ruchowa.

Dzieci trzymając sigumę idą na przygrywce raz w jedną raz w drugą stronę na słowa „hej” podnoszą do góry.
Na zwrotce dzieci podają sobie sigume aby wędrowała po kole.

Murarz wielkie domy stawia by gdzie mieszkać było
Muzyk gra na instrumencie by się lepiej żyło,
Piekarz musi zaś pracować by nie brakło chleba,
Anioł Stróż pilnuje duszy by poszła do nieba.

Ref.: Aniele, aniele niebieski posłańcu idą do środka koła i z powrotem
Przy mnie stój, przy mnie stój młyneczek do góry i w dół
W tańcu i w różańcu.
Aniele, aniele wysłanniku Boga idą do środka koła i z powrotem
Czuwaj bo, czuwaj bo, niebezpieczna droga. młyneczek do góry i w dół

Górnik węgiel wydobywa, rybak łowi ryby,
Pan czarodziej coś czaruje ale tak na niby,
Żołnierz nam pilnuje granic, bo pilnować trzeba,
Anioł Stróż pilnuje duszy by poszła do nieba.

Ref.: Aniele, aniele...
Nauczyciel uczy dzieci, aby mądre były,
Chemik mydło produkuje, by się dzieci myły,
Pan ogrodnik sieje trawę aby sobie rosła
Anioł Stróż pilnuje duszy by do nieba poszła.

7. „Świetlisty anioł” – praca plastyczna

Dziecko najpierw wedle własnego zamysłu obrysowuje sylwetkę aniołka. Im jaśniejsze kolory tym lepiej, bo są wyraziste na czarnym kolorze bloku. Potem obrysowaną dokładnie pastelami sylwetkę aniołka, układamy na kartce i rozcieramy z aniołka na kartkę. Bardzo ważne żeby anioł się nie przemieszał. Następnie smarujemy klejem tylko skrzydła anioła i posypujemy brokatem.

8. Ewaluacja

„Gadająca ściana” – na tablicy przyczepiamy arkusz szarego papieru. Podpisujemy na górze
napisem „Gadająca ściana”. Dzieci dostają małe kartki papieru, na których rysują to co myślą na temat dzisiejszych zajęć. Mogą to być buźki uśmiechnięte lub smutne. Mogą to być napisane określenia przez dzieci zdolne. Zostawiamy dzieciom dowolność w swojej ocenie. Kartki przyczepiają do arkusza i sprawdzamy jaka opinia jest dominująca. Jeżeli pojawi się negatywna ocena pytamy co było nie tak i co można zmienić w przyszłości.