Dzień Pluszowego Misia - scenariusz zajęć

Dzień Pluszowego Misia- scenariusz zajęć

Grupa wiekowa: 6 latki
Czas trwania: 30-40 minut
Cele główne:
• kształtowanie u dzieci poczucia konieczności poszanowania zabawek,
• rozwijanie umiejętności poprawnego budowania wypowiedzi
• zapoznanie dzieci z historią powstania Święta Pluszowego Misia
• kształtowanie umiejętności odkodowywania i kodowania informacji
Cele szczegółowe:
Dziecko:
• rozwiązuje zagadki
• uczestniczy w zabawach
• śpiewa wybraną piosenkę
• koduje wybrane informacje
• odkodowywuje wybrane informacje
• układa sekwencję obrazków w kolejności chronologicznej
• wymienia zasady obowiązujące przy zabawie zabawkami (poszanowanie zabawek)
Metody pracy: czynna, słowna, oglądowa
Formy pracy: indywidualna, grupowa
Środki i pomoce dydaktyczne: pluszowy miś, nagranie piosenki „Jadą, jadą misie”, treść zagadek, treść historii o powstaniu pluszowego misia, obrazki do historii, tekst wiersza „Naprawimy misia”, mata do kodowania,
1. Powitanie dzieci zabawą ,, Misiowy uścisk ”- zabawa integracyjna w kole. Dzieci stają w kole. Nauczycielka zaczyna zabawę słowami: ,,Misia uścisk przesyłam w krąg ,niech powróci do mych rąk ” i ściska rękę dziecka stojącego obok. Dziecko ściska rękę kolejnego dziecka i tak dalej, aż uścisk wróci do nauczycielki.

2. Oficjalne przywitanie maskotek -pluszowych misiów, przyniesionych przez dzieci lub nauczyciela piosenką „Jadą, jadą misie”. Zabawa z muzyką.
Jadą, jadą misie, tra la la la la,
Śmieją im się pysie, cha cha cha cha cha,
Przyjechały do lasu, narobiły hałasu,
Przyjechały do boru, narobiły rumoru.
Jadą, jadą misie, tra la la la la,
Śmieją im się pysie, cha cha cha cha cha,
A misiowa jak może, prędko szuka w komorze,
Plaster miodu wynosi, pięknie gości swych prosi.
Jadą, jadą misie, tra la la la la,
Śmieją im się pysie, cha cha cha cha cha,
Zjadły misie plastrów sześć
I wołają: „jeszcze jeść!”
Jadą, jadą misie, tra la la la la,
Śmieją im się pysie, cha cha cha cha cha,
Przyjechały do lasu, narobiły hałasu,
Przyjechały do boru, narobiły rumoru.

3. Nauczyciel ponownie odtwarza piosenkę o misiach. Muzyka leci w tle, a dzieci w kole podają sobie misia. Gdy muzyka ucichnie dziecko, które trzyma misia odpowiada na zagadkę :
➢ Wonny, słodki, w smaku miły. Pszczółki latem go zrobiły (miód)
➢ Przez całą zimę słodko sobie śpi. Wiecie, dlaczego? Bo miód mu się śni! ... (niedźwiedź)
➢ Bywa sosnowy, albo dębowy Chętnie w nim zbieramy grzyby, jagody (las)
➢ Co to za kłębuszek-w liściach sobie leży? Ma on długie kolce, nazywa się ... (jeżyk)
➢ Biegnie z lasu polną drogą, aż się trzęsie rudy ogon. Rad zagląda na podwórko, by wizytę złożyć kurkom. ... (lis)
➢ Co to za zwierzątko, które w dziupli mieszka. Rudy ma ogonek, chętnie zje orzeszka. ... (wiewiórka)

4. Nauczyciel przedstawia krótką historię powstania pluszowego misia. Dzieci układają następnie historię z obrazków, w kolejności chronologicznej.

Pluszowy miś ma swoją historię, którą nie wszyscy znają. W 1902 roku prezydent Stanów Zjednoczonych Teodor Roosvelt wybrał się na polowanie, podczas którego postrzelono małego niedźwiadka. Prezydent nakazał uwolnić misia, a anegdota ta ukazała się w formie komiksu w amerykańskiej prasie. Pewnego dnia pewien producent zabawek zainspirowany obejrzaną historią postanowił stworzyć nową zabawkę dla dzieci, małego, pluszowego niedźwiadka. Na cześć prezydenta nazwał go Teddy Bear.
Dziś nikomu nie trzeba przedstawiać pluszowego misia, bo znają go dorośli i dzieci na całym świecie. Słodki niedźwiadek stał się nieodłącznym towarzyszem zabaw, przytulanką, powiernikiem tajemnic i najlepszym przyjacielem. Dziecięcy świat zabawek aż roi się od misiów różnego formatu, kształtu i kolorów. Ta sympatyczna postać stała się bohaterem wielu opowieści, bajek, filmów. Jakie znane misie pamiętacie? (Kubuś Puchatek, Miś Colargol, Miś Yogi, Miś Uszatek, Miś Paddington).

5. Wysłuchanie i rozmowa na temat wiersza „Naprawiamy misia” (Czesław Janczarski)
Kto misiowi urwał ucho?
No kto? – pytam.
Cicho, głucho...
Nikt się jakoś nie przyznaje.
Może jechał miś tramwajem?
Może upadł biegnąc z górki?
Może go dziobały kurki?
Może Azor go tarmosił,
Urwał ucho nie przeprosił?
Igła, nitka, rączek para,
Naprawimy szkodę zaraz.
O! już sterczą uszka oba.
Teraz miś się nam podoba.
• Dlaczego nasz mis ma smutną minę?
• Jak myślicie, co trzeba zrobić, żeby miś się uśmiechnął?
• A czy wy szanujecie swoje zabawki? (Rozmowa z dziećmi i poszanowaniu zabawek)

6. Kodowanie na dywanie. Na początek ustalmy z dziećmi co oznaczają poszczególne symbole (zielona kropka - start, czerwona - stop, strzałki - to jeden krok w tym kierunku, który wskazują itd.). Na dywanie rozkładamy matę do kodowania (lub brystol z narysowaną planszą 10x10 kwadratów). Na macie umieszczamy misia oraz miejsce, do którego ma on dojść (np. domek). W trudniejszej wersji mogą pojawić się także przeszkody, które trzeba będzie ominąć. Zadaniem wybranego dziecka jest ułożyć trasę od misia do wyznaczonego punktu za pomocą strzałek układanych pod matą.

7. Misiowa gimnastyka :
- naśladowanie wesołych misiów,
- naśladowanie zmęczonych misiów,
- marsz na palcach z misiem uniesionym nad głową,
- misie podskakują obunóż w miejscu,
- misie stają raz na lewej , raz na prawej nodze,
- misie obracają się,
- misie wspinają się po miód,
- misie wylizują miód z miski ,
- misie zasypiają..

8. Modyfikacja treningu autogennego J. H. Schultza w opracowaniu A. Polender Relaksacja powinna być prowadzona w pozycji leżącej. Nauczyciel opowiada dzieciom bajeczkę – instrukcję:
Mały, maleńki puszysty Miś, z miękkimi włoskami i czarnym noskiem, mieszkał z mamusią i tatusiem, i jeszcze mniejszym od siebie braciszkiem w wielkim, ciemnym lesie. Wszyscy pracowali całe lato nad przygotowaniem domku na zimę i nad zgromadzeniem zapasów jedzenia. Bo jak śnieg spadnie, to żadnego owocu, listka, a nawet korzonka do zjedzenia już się nie znajdzie. Dziś nasz mały Miś napracował się bardzo. Ze zmęczenia aż bolą go rączki i nóżki. A tu mamusia wyszła i Miś nie może się jeszcze położyć i odpocząć, bo musi pilnować swojego młodszego braciszka. Robi się już ciemno, a mamusi jeszcze nie ma. Miś niecierpliwi się i niepokoi. Co się stało?! Ale oto mamusia wraca! Jak dobrze! Teraz może odpocząć. Mały Miś układa się na posłaniu z pachnącego sianka. Pod głowę kładzie poduszeczkę z miękkiego mchu. Teraz Miś wyciąga się na posłaniu. Zamyka oczy. Rączki kładzie swobodnie i wygodnie wzdłuż ciała. Nóżki są wyprostowane, leżą swobodnie. Jak dobrze i spokojnie jest Misiowi. Miś czuje, że jego rączka staje się ciężka, o! jaka ciężka! Jakby była z kamienia. Miś nie może jej podnieść. Rączka leży bezwładnie i jest taka ciężka, jakby w ziemię chciała się zapaść. Teraz druga rączka staje się ciężka, o! jaka ciężka! Jakby była z kamienia. Miś nie może jej podnieść. Rączka leży bezwładnie i jest taka ciężka, jakby w ziemię chciała się zapaść. A teraz Miś czuje, że jego nóżka staje się ciężka, jakby zmieniła się w bryłę z kamienia. Nóżka jest taka ciężka, że zapaść się chce w ziemię. I druga nóżka robi się teraz ciężka i chce zamienić się w bryłę z kamienia. Druga nóżka jest już taka ciężka, że Miś nie może unieść jej do góry. Obie rączki i nóżki są ciężkie i bezwładne, ale Misiowi jest dobrze. Miś jest spokojny, odpoczywa i słucha jak wiatr szeleści liśćmi. Ale oto Miś spostrzega, że jego rączka zrobiła się ciepła. Jest taka ciepła, jakby na nią słoneczko świeciło i ogrzewało swoimi promieniami. Obie raczki są cieplutkie. Jest im przyjemnie. Promienie słoneczka przesuwają się na nóżki. Najpierw jedna nóżka robi się rozkosznie ciepła, teraz druga nóżka jest cieplutka. Miś jest rozleniwiony, nic mu się nie chce robić. Jest mu dobrze, przyjemnie, spokojnie. O, żeby tak dłużej leżeć i słuchać tylko tej ciszy i wiatru, co szeleści listkami! Miś leży spokojnie, jest mu dobrze, nóżki i rączki są ciężkie i ciepłe. Jest dobrze, przyjemnie, spokojnie. Chwila przerwy, minuta lub dłużej w zależności od zachowania się dzieci. A teraz znowu trzeba stać się dzieckiem. Zginamy rączki i wyprostowujemy je – raz, dwa, trzy, głęboko oddychamy – raz, dwa, trzy. Teraz otwieramy oczka. I już każde z nas jest znowu tylko dzieckiem. Miś został w lesie, ale my teraz tak jak Miś czujemy się bardzo dobrze, jesteśmy wypoczęci i radośni.

9. Praca plastyczna. Wypełnianie konturów misia metodą stemplowania za pomocą korków lub pomponów.