Krzyś uczy się szacunku do starszych ludzi - zabawy dydaktyczne

Scenariusz zajęć w grupie 3-4-latków

Temat: „Krzyś uczy się szacunku do starszych ludzi” – zabawy dydaktyczne
Cel:
• uwrażliwienie dzieci na potrzeby starszych ludzi, okazywanie szacunku,
• rozwijanie aktywności werbalnej
• rozwijanie współdziałania dzieci w zabawie i w sytuacjach zadaniowych,
• doskonalenie umiejętności współpracy w parach,
• rozwijanie umiejętności kontrolowania czasu.
Metody pracy wg M. Kwiatkowskiej:
• słowne: rozmowa, instrukcja, objaśnienia, społecznego porozumiewania się;
• czynne: samodzielnych doświadczeń; kierowana własną działalnością, zadań stawianych dziecku;
• percepcyjne: obserwacja, pokaz;
• koncepcja planu daltońskiego.
Formy pracy: zbiorowa, indywidualna, grupowa.
Pomoce dydaktyczne: zagadka obrazkowa w formie prezentacji multimedialnej, treść opowiadania, płyta CD z nagraniem piosenki, zegar do odliczania czasu, ilustracje przedstawiające właściwe i niewłaściwe zachowania, kwiatek pocięty na elementy, buźki.

Przebieg zajęć:
1. „Wszyscy są, witam Was”, „Hello, hello! Can you clap your hands?” – wspólne śpiewanie piosenek na powitanie.

2. „Kogo widzę?” – rozwiązywanie zagadki obrazkowej
Prawa ręka pomaga w wyświetleniu zagadek obrazkowych na projektorze.
Dzieci mają za zadanie odgadnąć, kogo przedstawiają wyświetlone ilustracje (babcia i dziadek).

3. „Krzyś uczy się szacunku do starszych ludzi” – słuchanie opowiadania U. Lewczuk

„Krzyś z mamą wracali z przedszkola, a ponieważ padał deszcz, postanowili do domu wrócić autobusem. Krzyś bardzo lubił jeździć autobusem, a najbardziej podobało mu się kiedy siedział przy oknie. I tak właśnie się stało, Krzyś usiadł przy oknie, a obok niego usiadła mama.
Dwa przystanki dalej wsiadło bardzo dużo ludzi, a pośród tych ludzi para staruszków. Kiedy mama ich zauważyła powiedziała do Krzysia:
– Krzysiu, chodź wstaniemy ustąpimy miejsca tym starszym ludziom.
– Nie, ja chcę siedzieć, bolą mnie nogi – odpowiedział chłopiec.
Mama nie dyskutowała z synkiem. Sama wstała i zaproponowała miejsce siedzące starszym ludziom. Starszy pan pomógł swojej żonie usiąść, a sam stanął przy niej. Całą tą sytuację obserwowała mała dziewczynka, która siedziała na kolanach swojej mamy. Była znacznie mniejsza od Krzysia, może miała trzy latka, ale za to musiała mieć wielkie serce. Bo coś powiedziała na ucho swojej mamie i obie wstały, proponując starszemu panu miejsce.
– Dziękuję Ci bardzo aniołeczku, jesteś taka malutka, a taka mądra – powiedział starszy pan siadając.
Mama Krzysia spuściła głowę ,posmutniała, chyba się zawstydziła tą sytuacją, że jej synek siedział i niczego nie rozumiał.”

4. Odpowiedzi dzieci na pytania dotyczące opowiadania – wypowiedzi dzieci dotyczące treści opowiadania.
• Skąd wracał Krzyś z mamą?
• Dlaczego jechali autobusem?
• Dlaczego mama Krzysia wstała z siedzenia w autobusie?
• Dlaczego Krzyś nie wstał?
• Co zrobiła trzyletnia dziewczynka?
• Dlaczego mama Krzysia posmutniała?
• Jak powinien zachować się Krzyś?
• Dlaczego powinniśmy ustępować miejsca starszym osobom?

5. „Jak należy traktować starsze osoby?” – układanie ilustracji przedstawiających właściwe i niewłaściwe zachowania. Dzieci dobierają się w pary według tablicy. W parach układają obrazki pod sylwetami uśmiechniętej i smutnej buźki.

Zegar, strażnik czasu,
praca w parach

6. „Życzenia dla Babci i Dziadka” – zabawa muzyczno-ruchowa – dzieci dobierają się w pary według tablicy.
Praca w parach

7. „Prezent dla Babci i Dziadka” – układanie pociętych elementów w logiczną całość.

Zegar, strażnik czasu

8. „Buźki” – ewaluacja zajęć.

Opracowała:
lic. Paulina Kiszluk
mgr Barbara Sierzputowska