Temat: Dziecięce uczucia
Cele ogólne:
doskonalenie umiejętności nazywania i wyrażania własnych uczuć, myśli
stwarzanie warunków do wspólnych przeżyć
umiejętność komunikowania się z rówieśnikami
Przewidywane osiągnięcia:
Dziecko:
rozróżnia emocje negatywne i pozytywne
potrafi zachować się w różnych sytuacjach
potrafi nazywać emocje
rozwija logiczne myślenie
Metody pracy:
Pedagogika zabawy
Praca z wyrazami
Wymiany myśli
Formy pracy:
Indywidualna
zbiorowa
Przebieg zajęć:
Wprowadzenie do tematu. Wyjaśnienie pojęć: radość, smutek, gniew, niezadowolenie, strach, złość.
1. Zabawa - losowanie
Dzieci losują karteczkę na której napisany jest jeden wyraz. Następnie opisuje własnymi słowami co oznacz wyraz. Poprzez swoją wypowiedź wzbogaca swoje słownictwo. Potrafi nazywać swoje emocje.
2. Na stołach na dużych kartkach namalowane są dwie buźki, jedna wesoła, druga smutna. Obok leżą małe karteczki z wyrazami dotyczącymi emocji. Każdy z uczestników losuje jedną i przykleja pod odpowiednią buźką. Opowiada co dla niego oznacza ten wyraz.
3. Ruletka emocji.
Koło podzielone na osiem części. Na każdym polu są zadania do wykonania. Pola są ponumerowane.
1. oceń i opisz swój nastrój
2. powiedz co myślisz o sobie
3. postaraj się powiedzieć koledze coś miłego
4. jestem radosny uśmiecham się
5. co znaczy dla ciebie troska o kogoś
6. kiedy się najczęściej denerwujesz
7. opowiedz czy miałeś wczoraj dobry dzień
8. kiedy najczęściej płaczesz
Do ruletki potrzebne będą małe karteczki z liczbami do ośmiu.
4. Rozwiązywanie zagadek
Gdy się w czyjeś serce wkrada, to myślami zawsze włada. Marszczy nos oczy czoło tupie nogą grozi wkoło (złość).
Mówią o nim, że ma wielkie oczy ,gdy się do naszego umysłu wtoczy. Trzęsie nami śmiało i paraliżuje ciało (strach).
Jaka to emocja, powiedzcie dzieci. Ręce wymachują ciało w górę leci. Oczy jak iskierki się zapalają. Wszystkie ząbki usta odkrywają (radość).
Usta jak podkówka odwrócona, często łezka w oku zakręcona. Wygląd twarzy tej dziewczyny jakby najadła się cytryny (smutek).
5. Malowanie mojego nastroju.