Scenariusz indywidualnych zajęć rewalidacyjnych dla ucznia słabowidzącego

Uczestnik: uczeń słabowidzący – klasa III szkoły podstawowej
Czas zajęć: 60 minut
Cel zajęć:
•Stymulacja fizyczna ciała, kształtowanie równowagi
•Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej
•Rozwijanie zmysłu dotyku
•Rozwijanie percepcji wzrokowej
•Koordynacja oko-ręka
•Rozwój aparatu mowy
•Planowanie motoryczne
•Zabawa na zmianę
•Poprawa akomodacji oka

Przebieg zajęć:

1. Chodzenie po linii
Materiały: kreda lub taśma malarska, dzwoneczek, szklanka z wodą
Na podłodze zaznaczamy kredą lub taśmą malarską w taki sposób, aby powstała linia prosta. Pokazujemy powoli jak samodzielnie chodzimy po linii, uważnie stawiając stopy, jedna po drugiej. Możemy pokazać jak utrzymujemy równowagę wyciągając w bok ręce. Następnie prosimy dziecko o wykonanie ćwiczenia. Zwracamy dziecku uwagę na to, żeby uważnie obserwowało swoje stopy i starało się iść po wyznaczonej linii. Gdy uczeń opanuje już tą umiejętność, można dać mu do trzymania dzwoneczek (żeby nie dzwonił podczas chodzenia) lub szklankę wody (żeby nie rozlać podczas chodzenia). Jeśli uczeń ma opanowaną tą umiejętność, można zamiast linii prostej zrobić okrąg, kwadrat lub trójkąt.

2. Spostrzeganie figury i tła
Materiały: figury geometryczne przystosowane do podświetlanego stołu (kwadrat, koło, trójkąt, prostokąt) w różnych kolorach i o różnej wielkości, podświetlany stół, materiały o różnej fakturze
Włączamy podświetlenie stołu, mieszamy ze sobą różne figury geometryczne i prosimy ucznia o ich sortowanie według różnych kryteriów: wielkości, koloru, kształtu itd.
Dla pełniejszego zaangażowania zmysłu dotyku, można przyczepić do figur kawałki tkanin o różnej fakturze. Uczniowi podać kawałki materiałów, które są doczepione do figur i poprosić o posegregowanie figur według faktury materiału.

3. Zabawa z bańkami (autorsko zmodyfikowana)
Materiały: zestaw do robienia baniek mydlanych, packa na muchy, balony
Nauczyciel puszcza bańki mydlane a uczeń ma za zadanie je przebić rękami. Jeżeli uczeń zadowalająco wykonuje to ćwiczenie można je trochę urozmaicić poprzez dodanie narzędzia do przebijania czyli packi na muchy. Zaleca się również zmianę ról co także pozytywnie wpływa na rozwój aparatu mowy ucznia. Inną wersją tego ćwiczenia jest podwieszenie różnokolorowych balonów na sufit lub ścianę (za pomocą wytworzonej elektryzacji poprzez pocieranie o ubranie). Nauczyciel mówi jaki kolor balona uczeń musi ściągnąć na ziemię przy pomocy packi. Można również dodawać „mały niebieski balon” lub „duży czerwony balon”. Osobiście dodałem również „domek dla balonów” czyli np. szafę lub jakieś duże pudło, do którego uczeń packą prowadzi po ziemi taki balon.

4. Popatrz blisko, popatrz daleko
Uczeń unosi palec na wysokość twarzy, w odległości mniej więcej na wyciągnięcie ręki. Nauczyciel prosi, żeby popatrzył na palec i pomrugał. Następnie uczeń opuszcza rękę i patrzy daleko. Nauczyciel wybiera jakiś obiekt, np. za oknem, i prosi dziecko o przeniesienie na niego spojrzenia. Instruuje ucznia aby postarał się rozluźnić oczy. Można wykonać to ćwiczenie kilka razy. Po zakończeniu ćwiczenia, prosimy ucznia aby zasłonił oczy dłońmi na kilka minut aby te odpoczęły.

Bibliografia
1. Delaney T., 101 Ćwiczeń Gier i Zabaw, Dla Dzieci z Autyzmem, Zespołem Aspergera i Zaburzeniami Integracji Sensorycznej, Harmonia, Gdańsk 2018.
2. Frostig M., Horne D., Wzory i obrazki. Program rozwijający percepcję wzrokową. Poziom średni. Podręcznik, Warszawa 1987.

Źródła internetowe
1. https://pzn.org.pl/popatrz-blisko-popatrz-daleko/ (dostęp 31.10.2020).