Od stołu wigilijnego do balu karnawałowego

Temat: Od stołu wigilijnego do balu karnawałowego.
Cel: Usprawnianie ruchowe i psychoruchowe w zakresie małej i dużej motoryki. Rozwijanie sprawności manualnej i ekspresji twórczej.
Cele dydaktyczne:
- zapoznanie z tradycjami karnawałowymi różnych krajów,
- rozwijanie aktywności ruchowej, muzycznej i artystycznej,
- stymulowanie i usprawnianie percepcji słuchowo – wzrokowo – ruchowej.
Cele wychowawcze:
- zapoznanie dzieci z tradycją zabawy karnawałowej i zachęcanie do kultywowania jej,
- integrowanie grupy,
- tworzenie pozytywnej atmosfery podczas zajęć,
- kształtowanie umiejętności współżycia w grupie,
- wyzwalanie aktywności ruchowej,
- wyzwalanie emocjonalnych reakcji na muzykę – mowa ciała,
- odkrywanie przyjemności z tworzenia i radości z uzyskanego efektu.
Metody:
- słowna,
- ruchowa,
- zadaniowa.
Formy:
- grupowa,
- indywidualna,
- zbiorowa,
-praktyczna.
Pomoce: magnetofon, CD z utworami muzyki klasycznej, gazety, gwiazdki wycięte z papieru, szablony masek karnawałowych, klej, kredki, mazaki, cekiny, pióra.
Przebieg:
1. Czynności organizacyjne: zajęcie miejsc na dywanie, powitanie uczniów, sprawdzenie obecności.

2. Wprowadzenie do tematu zajęć: zagadka

„Okres bardzo roztańczony,
w rytmie samby zanurzony,
obfituje w huczne bale,
nie czas to na smutki wcale.”

3. Przypomnienie pojęcia karnawał. Rozmowa o balach maskowych, celu używania masek. Zapoznanie z tradycją zabawy karnawałowej i zachęcenie do jej kultywowania.

Karnawał to czas zabaw, maskarad i wielkich balów. Trwa od święta Trzech Króli do środy popielcowej. Dziś największe na świecie parady karnawałowe odbywają się w Brazylii, w Rio de Janeiro i we Włoszech, w Wenecji.

Karnawał w Rio przyciąga uwagę całego świata. Przez cztery dnie i noce króluje tu muzyka i taniec, nazywany sambą. Tancerki występują w bogato zdobionych, kolorowych kostiumach. Natomiast w czasie karnawału w Wenecji zakłada się kolorowe stroje, a twarze zakrywa się przepięknie zdobionymi maskami. W tym czasie odbywają się huczne zabawy i uliczne parady.

4. Inauguracja zabawy przez nauczyciela: (zaproszenie gości do kręgu na środku sali)

Jest karnawał.
W karnawale wszyscy urządzają bale.
To tradycja bardzo stara – strojów pięknych co niemiara!
Niech się bawią duzi, mali
zgromadzeni na tej sali.

5. „Rozruszanka” - zabawa integracyjna – sprawdźmy, czy wszyscy zabrali ze sobą na bal:
 -ręce? (machamy)
 -nogi? (tupiemy)
 -głowy? (potrząsamy)
 bioderka? (kręcimy)
 ..... itd.

6. „Taniec z gwiazdami”. Kilka par tańczy przy piosence „Zima Biała”. Muzyka milknie i w tym czasie wszystkie tańczące pary zbierają rozłożone na podłodze gwiazdki. Zwycięża para, która zebrała największą ilość gwiazdek. Jest ona nagradzana głośnymi brawami.

7. „Taniec gazecianiec”. Pary stają na środku sali, na gazetach , kiedy usłyszą muzykę tańczą na gazecie, kiedy muzyka umilknie składają gazetę na pół, na ponowny głos muzyki tańczą dalej. Gdy uczestnicy wyjdą za gazetę odpadają z konkursu. Zwycięska para otrzymuje oklaski.

8. „Wróżka” Dzieci biegają po całym pomieszczeniu. Jedna z nich jest wróżką. Jeśli dotknie kogoś różdżką, osoba ta staje nieruchomo. Inne dzieci mogą ją odczarować, jeśli przeczołgają się pod jej nogami. Jeśli dzieci jest kilkanaście, a pomieszczenie duże, wróżek może być więcej.

9. „Król” Dzieci siadają w kółku po turecku. Wybierają Króla. Król rozkazuje. Pokazuje jakąś czynność i wszystkie dzieci muszą go naśladować, np. klaszcze, stuka nogami, dotyka uszu, nosa, wydaje jakieś okrzyki. Co chwila zmienia czynność, co kilka wyznacza swojego następcę.

10. Zakończenie balu i podziękowanie za super zabawę.

11. Ocena zajęć przez dzieci przy wykorzystaniu podniesionych do góry bądź na dół kciuków.

OPCJA DLA DZIECI POZOSTAJĄCYH DŁUŻEJ W ŚWIETLICY

12. Zakończenie balu i zaproszenie chętnych dzieci do wykonania masek karnawałowych.

13. Praca grupowa dzieci pod kierunkiem nauczyciela: rozdanie niezbędnych przyborów, nadzorowanie pracy.

 kolorowanie wybranej przez dziecko maski przy użyciu kredek świecowych i pastelowych,
 ozdabianie masek wybranymi przez dziecko ozdobami np. brokatem, cekinami,
 doklejenie za pomocą taśmy klejącej patyczka, bądź wykonanie dziurek i przewleczenie sznurka, tak aby maska pasowała na buzię dziecka,
 cena wykonanej pracy.
 porządkowanie stanowisk pracy.
 cena estetyki wykonanej pracy.

14. Podziękowanie i pożegnanie. Ocena zajęć przez dzieci przy wykorzystaniu podniesionych do góry bądź na dół kciuków.