Spacer po Warszawie. Scenariusz przedstawienia na zakończenie roku szkolnego

Narrator
Świadectwa, nagrody...
Za chwilę to wszystko.
Teraz czas obejrzeć
Ostatnie widowisko.
Posłuchajcie sami,
Jakie o wakacjach
Dzieci snują plany.

Na błękitnym niebie
Obłoczki się kołyszą.
Ukojone letnią,
Południową ciszą.

Nawet ci, co rzadko się śmieją,
Co już z natury są ponurzy –
Latem też weseleją
I przestają się chmurzyć.

Śpiewa skowronek
Pod poławą chmury.
Jaś leży na łące i zerka do góry.

Słoneczko zza chmurki
Coraz mocniej praży...
Jaś się przeciąga
I rozkosznie marzy.

Jaś
Och! Być obłokiem
Na tym pięknym niebie,
I z wysoka oglądać
Calusieńką Ziemię.

Obłoczku, obłoczku!
Wyglądasz jak baranek!
Chciałbym razem z tobą
Popłynąć w nieznane.

Zdobywać szczyty...
Kusi mnie przygoda!
Wabi dzika ścieżka,
Każda nowa droga.

Dalekie podróże,
Gdzie się kończy świat!
Szkoda, że jestem mały
I mam dopiero 10 lat.

Adaś
Któż to leży
Z głową w chmurach?
Smutno patrzy,
Twarz ponura...

Piosenka „Znajdź przyjaciela”

Mówisz, że smutno ci czasami,
mówisz, że często jesteś sam,
mówisz, że nie masz z kim się dzielić skarbami,
pozwól, że dobrą radę ci dam:

Ref. Znajdź sobie przyjaciela na daleką drogę,
znajdź sobie przyjaciela na dobre i na złe,
znajdź sobie przyjaciela, to ci radzić mogę,
a jako przyjaciela wybierz mnie!

Razem będziemy sport uprawiać,
razem będziemy spędzać czas,
zawsze będziemy mogli z sobą rozmawiać,
żadna kłótnia nie rozdzieli nas...

Ref. Znajdź sobie przyjaciela na daleką drogę,
znajdź sobie przyjaciela na dobre i na złe,
znajdź sobie przyjaciela, to ci radzić mogę,
a jako przyjaciela wybierz mnie!

Adaś
Rusz się, Jasiu!
Czas nastał wesoły.
Dzwonek nie wzywa
Już nas do szkoły.

Jaś
Racja, wakacje!
Wspaniała sprawa!

Adaś
Od świtu do nocy
Tylko zabawa!

Jaś
Chciałbym wyruszyć
Gdzieś bardzo daleko.
Poznać to wszystko,
Co jest za rzeką.

Lecz jak mam poznać
Nieznane kraje,
I obce nacje,
Skoro nie wyjadę
Nigdzie na wakacje?

Adaś
Marzenia nasze,
Te małe i duże,
Mogą się spełnić.
Zabawmy się w podróże.

Dziecko 1
Pociąg wjeżdża
Na pierwszą stację!
Zabiera wszystkich
Na letnie wakacje.

Jaś
Raz, dwa, trzy!
Do pociągu wsiadamy!
Do stolicy wyruszamy!

Wszyscy
Jedziemy do Warszawy!
Mijamy, lasy, pola, ogrody.
Miasta, osiedla i wioski,
Żeby poznać smak przygody.

Dziecko 2
Jaka wielka jest Warszawa!
Ile domów, ile ludzi!
Ile dumy i radości
W sercach nam stolica budzi!

Dziecko 1
Stop! Coś się w słońcu mieni!

Dziecko 2
To łuski warszawskiej Syreny!

Dziecko 3
Wysiadamy!

Jaś
Z Syrenką się przywitamy!

Adaś
Dzień dobry, Syrenko!
Znają cię
Wszystkie warszawskie dzieci
I odwiedzają często.
Aby podziwiać
Twoją urodę, odwagę, siłę,
Męstwo.
Urządzisz nam wyprawę?
Chcemy poznać Warszawę.

Syrenka
Z wielką przyjemnością
Pokażę stolicę
Takim miłym gościom.

Oto Zamek królewski
I plac Zamkowy.

Dziecko 3
Dawna siedziba królów.
Teraz obiekt zabytkowy.

Jaś
A mnie się marzy
Z bliska zobaczyć
Kolumnę
Zygmunta III Wazy.

Syrenka
Przyczynił się do wielkiej, historycznej sprawy!
Przeniósł stolicę z Krakowa do Warszawy.

Dziecko 1
Ach. Warszawskie Łazienki!

Dziecko 2
Cudowny park!
W nim kręte alejki!

Dziecko 3
Stare, cenne okazy drzew...
W górze słychać ptasi śpiew.

Dziecko 2
Łabędzie
Pływają jak senne żaglowce,
Obłoki się pasą jak owce.

Syrenka
Jest pałac
Niezwykłej urody
Co stopniami zstępuje do wody.

Dziecko 1
Oto Stare Miasto!
Wąskie uliczki,
Ciasne zaułki,
Cudne kamieniczki.

Syrenka
Od uliczki w uliczkę
Krok prowadzi szczęśliwy,
Człowiek oczom nie wierzy –
Same dziwy i dziwy:

Tu ta sama latarnia,
Tam ten sam świeci dzbanek,
Stare Miasto cudowne,
Stare Miasto kochane.

Dziecko 3
Syrenko, od kiedy istnieje Warszawa?

Syrenka
Już ponad sześćset lat.
Stare to dzieje...
Wtedy była siedzibą
Księcia Konrada Mazowieckiego
I miała charakter grodu obronnego.
Mijały lata i wieli całe...
Miasto rozkwitało.
Wyrosło piękne i okazałe!

Adaś
Doprawdy jest wspaniałe!
Ile ulic, szkół, ogrodów,
Placów, sklepów, ruchu, gwaru,
Kin teatrów, samochodów
I spacerów i obszaru!

Jaś
Piękna nasza stolica!
Urzeka i zachwyca.

Syrenka
Wracam już na cokół pomnika.
A czar Warszawy
Niech w was zostanie
I nigdy nie znika!

Dziecko 1
Żegnaj, strażniczko Warszawy!
Jesteśmy radzi z wyprawy!

Dziecko 2
Pięknie się zaczął
Początek wakacji.

Dziecko 3
Ale już czas powracać
Do pierwszej stacji.

Adaś
Trochę fantazji,
Wiedzy ze szkoły,
I czas się spędza
W sposób wesoły.

Nauka w szkole
Nie poszła w las!
Pani na pewno
Dumna jest z nas!

Dziecko 1
Bo umiemy również
Miło spędzać czas.

Dziecko 2
Żegnamy cię, szkoło,
Na całe dwa miesiące.
A co będzie jutro?
Nowych wypraw tysiące!

Piosenka „Gdy leżę na plaży”

Bardzo często przy kolacji
sięgam myślą do wakacji,
które przecież są za krótkie
dla człowieka.
Chociaż szkołę bardzo lubię,
na wakacje letnie, długie,
przez rok szkolny z utęsknieniem
zawsze czekam.

Ref. Bo leżąc na plaży,
najlepiej się marzy
o wielkich wyprawach w nieznane.
Gdy będę dorosła na taką wyprawę
zabiorę gdzieś tatę i mamę.

Chyba mi przyznacie rację,
że lubicie też wakacje,
kiedy można leniuchować
przez dzień cały.
Myślę, że by było miło,
by do szkoły się chodziło
dwa miesiące,
A wakacje dziesięć trwały.

Ref. Bo leżąc na plaży,
najlepiej się marzy
o wielkich wyprawach w nieznane.
Gdy będę dorosła na taką wyprawę
zabiorę gdzieś tatę i mamę.

Literatura:
Lenkiewicz Krystyna „Wybór wierszy okolicznościowych dla klas I – III”
Maj Agnieszka „W to mi graj”
„Wybór wierszy związanych ze światem i środowiskiem dziecka”