Refleksja po przeczytaniu książki N. Sadłowskiego "Słowo na A"

Spośród podanej listy lektur zdecydowałam się na przeczytanie książki autorstwa Nikodema Sadłowskiego pt. „Słowo na A”. Nie będę ukrywać, iż duże znaczenie przy wyborze akurat tej pozycji miało to, iż była to lektura polecana przez innych, którzy scharakteryzowali ją jako „szybką do przeczytania”. Faktycznie, na lekturę poświęciłam tylko jeden wieczór. W trakcie czytania zanotowałam sobie kilka refleksji, które chciałabym przedstawić.
Moim zdaniem książka ta jest szczerym wyznaniem ojca, który ponad wszystko pragnie jak najlepszego życia dla swojego autystycznego syna. Podczas czytania miałam wrażenie, iż ojciec ma potrzebę tzw. wygadania się. Po prostu swoje myśli, obawy, pytania przelewał na kartkę, tak jakby pisał pamiętnik. Nie miał problemu z tym, aby o jego prywatnym życiu dowiedzieli się zupełnie obcy ludzie. Ze swoich prywatnych spostrzeżeń stworzył pewnego rodzaju poradnik dla osób, którzy mają styczność z osobami autystycznymi.
Kolejnym moim spostrzeżeniem było to, iż opisy funkcjonowania Maksa skojarzyły mi się z opieką nad noworodkiem. Gdy rodzi się dziecko, każdy rodzic przez pierwszych kilka dni uczy się rozpoznawać potrzeby swojego nowonarodzonego dziecka. W następstwie czego jest w stanie określić dlaczego dziecko płacze, co mu dolega, czego potrzebuje. Moim zdaniem ojciec Maksa już 6 lat opiekował się takim noworodkiem, z którym ciężko mu się porozumieć, pomóc i odgadnąć jego potrzeby.
Książka ta moim zdaniem przekazuje istotne fakty, problemy z życia autysty. Można powiedzieć, iż jest to praktyczny poradnik dla nauczycieli, rodziców, a także osób, które nigdy nie miały styczności z osobą autystyczną.