Przyjaźń - scenariusz dramy dla klas I-III

Temat: Przyjaźń

Miejsce : Szkoła z oddziałami integracyjnymi.
Grupa: klasy I-III
Czas trwania: 60 minut
Cel główny:
• Kształtowanie umiejętności wyrażania uczuć własnych oraz rozpoznawania uczuć innych.
• Doskonalenie u dzieci zdolności zawierania przyjaźni i radzenia sobie z odrzuceniem i samotnością.
• Rozwijanie empatii oraz kształtowanie prawidłowych postaw społeczno-moralnych u dzieci i właściwych stosunków interpersonalnych.
• Rozwijanie wyobraźni i twórczej inwencji dzieci.
• Integracja rówieśników w klasie.
Cele szczegółowe:
• Dziecko potrafi nazywać uczucia i je rozpoznawać.
• Dziecko dba o właściwe relacje z innymi.
• Dziecko jest zdolne do troski o innych i odczuwania z nim jego uczuć.
• Dziecko potrafi nazywać prawidłowe relacje z rówieśnikami i rozwijać uczucie przyjaźni.
• Dziecko rozumie znaczenie zgodnego współżycia i przyjaźni.
• Dziecko rozwija postawy społeczne.
Metody pracy:
• drama, improwizacje, praktyczne działania, proste doświadczenie, rozmowa kierowana, ćwiczenia relaksacyjne
Forma pracy:
• indywidualna
• zespołowa
• zbiorowa
Środki dydaktyczne:
• szablony kukiełek , drewniane patyczki, karty przyjaźni, duży arkusz papieru, kredki, flamastry, dzwoneczek, bębenek, muzyka relaksacyjna z radiomagnetofonu, arkusz podsumowania (słoneczko lub chmurka)

Przebieg zajęć:
1. Powitanie

„Moje imię”
Siedzimy w kręgu. Wyznaczona osoba podaje swoje imię i dodaje coś o sobie, np. "Jestem wesoła Ania". Kolejna osoba powtarza usłyszaną informację: "Ty jesteś wesoła Ania" i dodaje np. "A ja jestem piłkarz Rafał".
2. Ćwiczenie relaksacyjne
• Dzieci zamykają oczy. Prowadzący opowiada krótką historyjkę, o tym jak Miś odwiedził Królika . Stukał do drzwi, ale Królik mu nie otwierał . Wtedy Miś przyłożył ucho do drzwi i zaczął nasłuchiwać. Usłyszał dziwne dźwięki „Co to może być?- zastanawiał się”. Prowadzący prosi , aby dzieci usiadły do niego tyłem i posłuchały dźwięków, jakie usłyszał Miś . Po kolei dźwięczy dzwoneczkiem, następnie uderza w bębenek, a na końcu włącza muzykę z radiomagnetofonu. Po kilku minutach uczniowie otwierają oczy. Nauczyciel zadaje pytania – co słyszały?, co sobie wyobraziły?, co czuły?
Uwagi: Po wykonaniu ćwiczenia konieczne jest wzmocnienie pozytywne u młodszych dzieci (pochwała słowna , umowny znaczek, cukierek). Jeśli zabawa bardzo się dzieciom spodoba , a czas na to pozwoli, można to powtórzyć w nieco zmienionej wersji.

3. Zapoznanie z tematem i celami zajęć.

• „Mój przyjaciel”, każde z dzieci robi kukiełkę przedstawiającą jednego ze swoich przyjaciół , a następnie zaprezentuje ją na forum klasy. Jeśli jakieś dziecko powie, że nie ma przyjaciela, należy zasugerować, aby pomyślało o wszystkich znajomych, a następnie zastanowiło się kogo lubi najbardziej. Można wyjaśnić, że przyjacielem mogą być członkowie rodziny a nawet zwierzątko. Prosimy dzieci o pokolorowanie szablonu kukiełki i umocowanie go na patyczku. Jest na to 5-10 minut. Po tym czasie dzieci siedzą w kole, prezentują swoich przyjaciół i opowiadają, jak zawarli przyjaźń oraz co każde z nich robi, aby sprawić przyjemność swojemu przyjacielowi.

• Plakat – nauczyciel pisze na arkuszu papieru odpowiedzi uczniów na pytanie: „Co możemy zrobić , aby nie stracić przyjaciół?”

• Zabawa w kole „Nie wpuszczę Cię!”, prosimy dzieci, aby usiadły w kole, nauczyciel chodzi obok koła i prosi dzieci, aby pozwoliły mu wejść do wewnątrz (ale one nie pozwalają, nie zwracają na Ciebie uwagi i każą ci odejść).Po około 30 sekundach prosimy, aby nas wpuściły . Należy powiedzieć, że mogą to zrobić , jeśli chcą, mogą bić brawo kiedy wejdziesz . Przy tym ćwiczeniu należy wyjaśnić , że nie stosujemy siły oraz że po krótkim czasie kiedy dziecko prosi, należy je wpuścić. Potem rozmawiamy o uczuciach: odrzuceniu i radości.
To zadanie może wywołać wiele uczuć. Niektóre dzieci mogą być bardziej odporne na odrzucenie niż inne . Jednak zadanie może być korzystne, nawet dla dzieci o bardzo słabej odporności na odrzucenie.
• Co możemy zrobić , aby rozwiązać nasze konflikty?

Uczniowie biorą swoje kukiełki i odgrywają role konfliktowych sytuacji, które podaje nauczyciel np.

Asia i Kasia kłócą się , ponieważ Asia chce bawić się w parku, a Kasia nie chce z nią pójść, bo tam jest dużo ludzi;
Adam i Tomek biją się ponieważ Tomek wziął piłkę Adama;
Zosia i Marysia nie rozmawiają ze sobą, od kiedy Zosia została przyjaciółką Marty.

Uczniowie podają odpowiedzi jak łagodzić konflikty. Mogą posługiwać się odpowiedziami z plakatu, który został wykonany wcześniej.

• Zdobywanie nowych przyjaciół

Wyjaśnia się dzieciom, że będą one uczestniczyć teraz w grze, po to , aby ćwiczyć swoje zdolności zawierania przyjaźni. Każda grupa dostaje jedną kartę przyjaźni np.

Idę do nowej szkoły i widzę , obce nieznajome dzieci, które razem się bawią;
Właśnie się przeprowadziłem , w sąsiedztwie mieszkają dzieci;
W czasie wycieczki , muszę usiąść z kimś kogo nie znam;
Jestem z rodzicami na wakacjach i widzę dzieci , które się bawią w pobliżu.

Nauczyciel czyta dzieciom opisaną na niej sytuację . Informujemy dzieci , że mają dwie minuty na jej omówienie, zanim przystąpią do prezentacji. Każda drużyna rozpoczyna inscenizację.

4. Podsumowanie

Rozdanie dzieciom arkusza podsumowania. Każde dziecko powinno pokolorować słoneczko albo chmurkę , aby pokazać , czy podobały mu się zajęcia, oraz narysować buźkę smutną lub uśmiechniętą, aby wyrazić jak czuło się w trakcie wykonywania ćwiczeń. Nauczyciel pyta dzieci, co z tego spotkania podobało się im najbardziej , a co najmniej.