Siadanie na dywanie, czyli pozycja "W"

Zabawa i ruch to podstawowe, naturalne formy aktywności dzieci. Zabawa odgrywa bardzo ważną rolę w kształtowaniu osobowości, wpływa na wszechstronny rozwój. Przedszkolak poprzez doświadczanie, manipulowanie, oglądanie, komunikację oraz wszelkie aktywności ruchowe w naturalny sposób poznaje świat. Przedszkole nie musi mieć długiej listy zajęć dodatkowych, które często zastępują czas na swobodną zabawę. Zabawa, to też forma zajęć, intensywnej pracy, podczas której dziecko zdobywa nowe sprawności, umiejętności i wiadomości. Ograniczając dzieciom mądrą, twórczą, wielozmysłową zabawę, blokujemy ich wszechstronny rozwój. W przedszkolach coraz więcej dzieci ma tendencję do nieprawidłowego siadania podczas zabaw zarówno na dywanie jak i przy stoliku. Nie ma jednej idealnej pozycji do siedzenia. Każdy siad jest prawidłowy, jeśli stosujemy go przez chwilę, zamiennie z innymi. Słaba stabilizacja centralna, obniżone napięcie mięśniowe, problemy z równowagą mogą być przyczyną często wybieranego przez przedszkolaki siadu w pozycji ”W” (ugięte kolana, stawy biodrowe zrotowane do wewnątrz, stopy zwrócone na zewnątrz) , który ułatwia dzieciom utrzymanie równowagi poprzez zwiększoną płaszczyznę podparcia. Zbyt długie i zbyt częste siadanie w takiej pozycji wpływa na nieprawidłowe ustawienie miednicy, a w konsekwencji może powodować skrzywienie kręgosłupa, uniesienie obręczy barkowej i ograniczenie rotacji tułowia. Nieprawidłowy siad może być przyczyną osłabienia mięśni tułowia (garbienie się), koślawienia kolan, skolioz kręgosłupa, problemów z rozwojem stawów biodrowych (zwiększona rotacja wewnętrzna), stania/chodzenia ze stopami ułożonymi do wewnątrz. Chcąc uniknąć wad związanych z postawą należy zwracać uwagę na jakość siedzenia zarówno w przedszkolu jak i w domu. Bezpieczną pozycję „W” zastępować siadem prostym (nogi wyprostowane przed sobą), siadem prostym rozkrocznym (nogi wyprostowane, ułożone w kształcie litery V), siadem po turecku (nogi splecione w tzw. kokardkę). Podczas zabaw przy stoliku zwracajmy uwagę na to, żeby stawy biodrowe i kolanowe zachowywały kąty proste, a stopy były oparte o podłoże. Warto możliwie często zastępować zabawy stacjonarne zabawami dynamicznymi. Wspólne wyjście na rower raz w tygodniu, to zdecydowanie za mało! Niedobór ruchu może skutkować brakiem pełnego rozwoju układu nerwowego, mięśniowego, prowadzić do zaburzeń w sferze poznawczej. Drodzy Rodzice! dbajmy o zaspokojenie „głodu ruchowego” Waszych dzieci, reagujmy i korygujmy niewłaściwe siadanie, zachęcajmy do częstej zmiany pozycji podczas zabaw.