Sprawozdanie z planu rozwoju zawodowego nauczyciela kontraktowego na nauczyciela mianowanego

Posiadane kwalifikacje
Ukończone studia jednolite magisterskie:
Rewalidacja osób chorych
Ukończone studia podyplomowe:
Oligofrenopedagogika
Edukacja i terapia osób z autyzmem
Kursy i warsztaty:
„Wprowadzenie AAC u osób z wieloraką niepełnosprawnością” I i II stopień
„Terapia ręki" I i II stopień

Pracuję jako nauczyciel w Zespole Szkół Specjalnych w Brzeziu od 14 lutego 2011 roku. W dniu 1 września 2017 roku rozpoczęłam staż na stopień nauczyciela mianowanego, który zakończył się 31 maja 2020 roku. Podjęłam go w celu doskonalenia swojego warsztatu pracy i podniesienia jakości pracy szkoły.
Konstruując plan rozwoju zawodowego, starałam się, aby jego realizacja przyniosła korzyści na wielu poziomach, a podejmowane przeze mnie zadania były zgodne z potrzebami szkoły oraz moich uczniów.
Przez 2 lata i 9 miesięcy stażu zrealizowałam zadania zawarte w planie rozwoju zawodowego, pogłębiałam wiedzę i umiejętności dydaktyczno - wychowawcze, opiekuńcze i rewalidacyjne, studiowałam przepisy w zakresie prawa oświatowego. Uczestniczyłam także w pracach organów szkoły, realizując tym samym zadania opiekuńcze, edukacyjne i wychowawcze. Szereg z nich ma charakter ciągły i zamierzam w przyszłości je kontynuować. Celem moich działań był przede wszystkim rozwój ucznia, odkrywanie jego możliwości, rozwijanie zainteresowań, a także przekazanie mu, w sposób dla niego najodpowiedniejszy, wiedzy na temat otaczającego świata.
W niniejszym sprawozdaniu podsumuję cele i zadania, jakie udało mi się zrealizować w trakcie odbywania stażu. Zawiera ono spis informacji dotyczących efektów uzyskanych w związku ze spełnieniem poszczególnych wymagań zawartych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 marca 2013 roku w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli (Dz. U. 2013 poz. 393). Z uwzględnieniem późniejszych zmian zawartych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lipca 2018 roku
(Dz. U. 2018 poz. 1574).

§7. ust.2, pkt 1

Uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły.

Celem mojej pracy zawsze było uzyskanie pozytywnych efektów w zakresie dydaktyki i wychowania uczniów. Planując każde swoje działanie mam na uwadze samodoskonalenie, dobro moich wychowanków i podniesienie jakości pracy szkoły.

W swojej codziennej pracy sumiennie wdrażałam Program Wychowawczo
- Profilaktyczny. Tworzyłam plany pracy wychowawczej, w których zawierałam:
• wdrażanie do współdziałania i współżycia w grupie, klasie i szkole,
• rozwijanie umiejętności wyrażania własnego „ja”,
• rozwijanie umiejętności komunikowania się z rówieśnikami i dorosłymi,
• rozwijanie i poszerzanie zainteresowań dziecka,
• rozwijanie wrażliwości na piękno Ojczyzny,
• uczestnictwo w życiu kulturalnym,
• rozwijanie wrażliwości społeczno-moralnej i estetycznej ucznia,
• rozwijanie właściwych zachowań i promowanie pozytywnych wartości,
• wdrażanie do samodzielności,
• rozwijanie więzi z rodziną,
• wdrażanie do przestrzegania zasad higieny osobistej i ochrony własnego zdrowia,
• wdrażanie do przestrzegania zasad bezpieczeństwa na terenie szkoły i poza nią,
• zachęcanie do poszanowania przyrody,
• wdrożenie do zachowania ładu i porządku w otoczeniu,
• wyzwalanie przeżyć związanych z obchodzeniem świąt państwowych i uroczystości szkolnych,
• kultywowanie tradycji szkoły,
• rozwijanie współpracy z rodzicami.

Zawsze starałam się aktualizować swoją wiedzę z zakresu pedagogiki, psychologii oraz dydaktyki. Korzystałam z zasobów bibliotek, aby powiększać i aktualizować swoją wiedzę.
Systematycznie obserwowałam zachowania uczniów, rozpoznawałam i rozwiązywałam problemy edukacyjne i wychowawcze. Dużą uwagę zwracałam zawsze na uczniów, którzy wydawali się z jakiegoś powodu niedostosowani do grupy lub nie potrafili nawiązać głębszej relacji z nauczycielami. Uważam za swój sukces wychowawczy wieloletnią pracę z dziewczynką niepełnosprawną intelektualnie w stopniu umiarkowanym, zaniedbaną w domu, w którym rodzice mają bardzo niskie kompetencje wychowawcze. Uczennica jedynie mnie zaakceptowała jako swojego opiekuna, potrafiła się zwierzać i rozmawiać, choć normalnie reagowała płaczem na próby mówienia o emocjach. Wiele czasu spędziłam na zdobywaniu jej zaufania i powoli budowałyśmy wzajemną relację.

Aktywnie realizowałam zadania wychowawcze i opiekuńcze. Rozwiązywałam problemy edukacyjne i zawsze starałam się pomagać uczniom sprawiającym trudności. Nawet z drobnych niepowodzeń, zawsze staram się wyciągać wnioski do dalszego samodoskonalenia i zmiany podejścia we własnych działaniach.

Moim nowatorskim pomysłem, który z sukcesem wprowadziłam w swojej pracy z uczniami, jest Ramowy Plan Dnia – projekt skierowany dla uczniów ze spektrum autyzmu niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym. Polega on na graficznej formie prezentowania planu zajęć, przy wykorzystaniu fotografii i metody czytania globalnego. Uczniowie mogli w ten sposób odczytać bez problemu swój rozkład dnia, stawało się
to dla nich jasne i budowało poczucie bezpieczeństwa. Skuteczność tego rozwiązania docenili inni nauczyciele, wprowadzający Ramowy Plan Dnia jako nową metodę pracy w naszej szkole.

Jestem bardzo zadowolona z wprowadzenia innej, równie innowacyjnej metody pracy podczas zajęć rewalidacyjnych z uczniami z autyzmem niepełnosprawnymi intelektualnie
w stopniu umiarkowanym. Dla tych dzieci charakterystyczne jest zaburzenie czynności naprzemiennych i prowadzenie zabawy. W związku z tym, spróbowałam wprowadzić podczas jednej godziny w tygodniu grę lub gry, które zmuszały ich do wspólnej zabawy, a mi dostarczały ciekawych obserwacji dydaktycznych. Przed takimi zajęciami, wspólnie z wybranym uczniem zabieraliśmy ze świetlicy dowolną, wybraną przez niego grę (lub gry) i przynosiliśmy do sali lekcyjnej. Starałam się angażować wszystkich, ale absolutnie nie zmuszałam do grania. Okazywało się, że większość uczniów z własnej inicjatywy zaczynała brać udział w zabawie, wykonując czynności zazwyczaj sprawiające im trudność. Zupełnie nie traktowali tych zajęć jako formy pracy, można było dostrzec ich zadowolenie podczas wspólnego grania. Stało się to naszym tygodniowym rytuałem, na który oczekiwali.

Zawsze uwzględniam i staram się zaspokajać potrzeby edukacyjne uczniów. Planuję działania dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze, które mają posłużyć wyeliminowaniu niepowodzeń i porażek uczniów w dalszej pracy. Pomaga mi w tym Żetonowy System Oceniania, który polega na nagradzaniu ucznia za zachowanie na lekcji. Wybieram „ucznia tygodnia” na podstawie swoich notatek, jego frekwencji, zebranych wcześniej „żetonów”, a nagrodą jest zdjęcie, które zawieszam na klasowej tablicy. Uczniowie polubili tę metodę pracy, chcą jej kontynuacji w kolejnych klasach.

Posiadam wiedzę z zakresu psychologii, pedagogiki oraz dydaktyki, którą wykorzystuję nawet podczas przygotowywania szkolnych świąt, imprez okolicznościowych. Jest to zawsze ciekawe doświadczenie. Uczy mnie współpracy z innymi nauczycielami, ale również pozwala zaangażować uczniów w interesujące ich wydarzenia wychodzące poza plan zajęć obowiązkowych.
W okresie stażu byłam odpowiedzialna za współorganizowanie: Majówki,
Dnia Sportu, akademii z okazji Dnia Kobiet, dyskoteki andrzejkowej, Nocy z Muzeum, uroczystego otwarcia nowej części szkoły, akademii z okazji Dnia Wszystkich Świętych, a także pracy nad organizacją szkolnej akcji WOŚP. Zawsze starałam się opracować stronę techniczną takich wydarzeń np. tło muzyczne. Współtworzyłam scenariusze imprez, co było również okazją do pogłębienia współpracy z innymi nauczycielami, budowało poczucie wzajemnego zaufania i mogliśmy się wspólnie od siebie wiele nauczyć.

Każda okazja do spędzania czasu z uczniami, poza salą lekcyjną, jest dla mnie wyzwaniem i szansą na przekazanie im ważnej wiedzy w ciekawy sposób. Jedną z ostatnich zorganizowanych przeze mnie wycieczek grupowych było wyjście do pizzerii „Roma” w Gostyniu. Starałam się pokazać uczniom, jak funkcjonować w społeczeństwie,
jak zachować się poprawnie w restauracji, jakie zasady obowiązują nas przy stole itp.
Są to bardzo ważne umiejętności, które najlepiej jest ćwiczyć podczas wycieczek w autentycznym środowisku. Cieszy mnie widok moich wychowanków, którzy dzięki moim radom, potrafią kulturalnie zachować się w miejscach publicznych.
Ciekawym doświadczeniem była również wycieczka na Festiwal „Bez Barier” na Świętej Górze – moim nadrzędnym celem była integracja ze środowiskiem lokalnym i kształtowanie pożądanych zachowań poza murami szkoły.
Z dużym zainteresowaniem moi uczniowie uczestniczyli w spektaklu,
który obejrzałam z nimi w Gostyńskim Ośrodku Kultury, zatytułowanym „Teatralne ABC”.
Zawsze dbałam o bezpieczeństwo uczniów podczas zajęć, przerw, imprez szkolnych, wycieczek, dyskotek. Poważnie podchodzę do wykonywania swoich obowiązków i uważam, że np. dyżur na szkolnym korytarzu ma ważne znaczenie. Nie tylko dbam o bezpieczeństwo swoich wychowanków, ale też obserwuję ich zachowania, co w mojej pracy dydaktycznej jest niezwykle ważne.

W trakcie trwania stażu na nauczyciela mianowanego, by doskonalić i rozwijać umiejętności pedagogiczne, wzbogacać wiedzę merytoryczną oraz poprawić organizację własnej pracy, brałam udziałw następujących formach doskonalenia zawodowego:
• „Edukacja matematyczna dzieci niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym” – to niezwykle ważne dla mnie szkolenie, ponieważ dało mi narzędzia do posługiwania się ciekawą metodą aktywizującą uczniów, co omówię jeszcze w innym miejscu tego sprawozdania;
• “Nowoczesne technologie wsparciem samodzielności życiowej osób z niepełnosprawnością intelektualną „Selfind”, szkolenie to zainspirowało mnie do wprowadzania wyższej technologii w pracy z uczniami z głębszą niepełnosprawnością;
• “Awans zawodowy” – szkolenie, które znacznie wpłynęło na usystematyzowanie wiedzy dotyczącej awansu zawodowego;
• “Szkolenie superwizyjne AAC” – wprowadzenie aktualizacji strategii AAC u dr Magdaleny Grycman;
• “Mutyzm wybiórczy” – prezentacja metod pracy z uczniem z mutyzmem;
• “Wprowadzenie do komunikacji alternatywnej i wspomagającej u osób z wieloraką niepełnosprawnością – stopień I i II” – zdobycie kwalifikacji uprawniających do prowadzenia zajęć z zakresu AAC;
• „Jestem! Mówię słowem, znakiem, gestem. Komunikacja alternatywna i wspomagająca AAC dla dzieci z wadą słuchu, niepełnosprawnością intelektualną i ruchową”;
• “Udzielanie pierwszej pomocy” – utrwalenie zasad postępowania podczas udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej;
• “Szkolenie superwizyjne z AAC”, w Poznaniu u Moniki Jerzyk – wprowadzenie aktualizacji strategii AAC;
• “Kompetencje kluczowe w pracy szkolnej, czyli jak budować kompetencje przyszłości, integrując wiedzę i umiejętności „milenialsów” – utrwalenie znajomości kompetencji kluczowych;
• “Praca w obszarze uczuć i emocji z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną i spektrum autyzmu” – dostrzeżenie problemów związanych z odbiorem emocji przez uczniów niepełnosprawnych intelektualnie oraz z autyzmem.
Udział w wyżej wymienionych formach doskonalenia pogłębił moją wiedzę, udoskonalił warsztat pracy i wpłynął na mój rozwój. Pozyskałam również materiały dydaktyczne, które mogłam wykorzystać na swoich lekcjach. Jestem przekonana,
że nieustanne zdobywanie nowych umiejętności przyczynia się do podnoszenia kwalifikacji i samorealizacji.

§7. ust.2, pkt 2

Umiejętność rozpoznawania potrzeb rozwojowych uczniów i uwzględniania ich w pracy dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej.

Moim zadaniem jest umiejętne diagnozowanie postaw i osiągnięć wychowawczych uczniów. Staram się zawsze dobrze poznawać swoich wychowanków, obserwuję ich zachowania i problematyczne sytuacje.
Rozmowy indywidualne z uczniami to stały element mojej pracy. Cieszy mnie, że uczniowie sami przychodzą do mnie ze swoimi problemami. Nigdy nie lekceważę takiej potrzeby i staram się, w miarę moich możliwości, pomagać każdemu. Kiedy widzę nietypowe zachowania, sama inicjuję rozmowę lub doradzam kontakt ze szkolnym psychologiem. Staram się odnotowywać swoje uwagi w klasowym zeszycie i kontynuować obserwację ucznia, który potrzebuje zwiększonej uwagi lub boryka się aktualnie z jakimś kłopotem.

Rozmowy z innymi nauczycielami i wychowawcami klas to ciągła wymiana niezbędnych informacji. Podczas tych konwersacji można wymienić się ważnymi spostrzeżeniami.
W czasie trwania stażu należałam do trzech zespołów: wychowawczego, rewalidacyjnego i edukacyjno-terapeutycznego. Wspólnie z innymi nauczycielami wymieniamy się swoimi doświadczeniami.
Ważne jest dla mnie, żeby poznać uczniów nie tylko w sytuacjach szkolnych,
ale i pozaszkolnych. Jestem świadoma, jak istotne są dobre relacje z rodzicami, dlatego utrzymuję z nimi stały kontakt. W razie potrzeby staram się rozmawiać z nimi indywidualnie, zawsze dużą wagę przykładam do zebrań klasowych i współpracuję z tzw. „trójką klasową”. Uważam, że bezpośrednia rozmowa może przynieść wymierne korzyści w edukacji, dlatego często dzwonię do rodziców, by przyczynić się do sukcesu ich dzieci w tej sferze.

Zawsze różnicuję wymagania dydaktyczne i wychowawcze w zależności od cech psychofizycznych i możliwości intelektualnych uczniów. Na zajęciach z wychowankami mającymi trudności w nauce dostosowywałam wymagania zgodnie z orzeczeniami PPP.

Praca w szkole nauczyła mnie, by dawać uczniom szanse na realizowanie swoich pasji i zainteresowań, również w formie pozalekcyjnej. Byłam inicjatorką konkursu na temat znajomości bajek pod hasłem „Mistrz bajek animowanych”, podczas którego dzieci klas młodszych miały okazję obejrzeć bajeczki, a następnie dopasować zagadki i obrazki
do danego tytułu bajki. Dzięki ciekawej formie, moi wychowankowie poszerzyli wiedzę
na temat treści bajek i ich bohaterów, przeżywali pozytywne emocje związane z dziecięcą wrażliwością, kształtowali wyobraźnię. Nie bez znaczenia jest też nabywanie umiejętności pracy w grupie i wzmacnianie więzi koleżeńskich.
Moim pomysłem był również konkurs „Szkoła marzeń” polegający na opisaniu swojego idealnego wyobrażenia edukacji lub wykonaniu pracy plastycznej na ten temat dowolną techniką. Można było w nim brać udział indywidualnie lub zespołowo. Uważam, że udział w każdego rodzaju konkursie podnosi samoocenę uczniów. Ogromne znaczenie ma dla nich wystawienie prac w holu szkoły. Umożliwia ono zapoznanie się pozostałych członków społeczności szkolnej z pracami uczestników i podziw dla zaprezentowanych dzieł.
Każdy uczestnik wydarzenia otrzymywał też dyplom, w którym było dokładnie opisane, za co otrzymał tę nagrodę, niezależnie od zajętego miejsca.
Organizowałam, współpracując z Samorządem Szkolnym, całoroczny konkurs „Główka pracuje” z podziałem na poszczególne miesiące. Każdy z nich (od września
do czerwca) przebiegał pod innym hasłem: „Klocki”, „Trójkąty”, „Konstrukcje”, „Origami”, „Mozaika”, „Niezwykłe zwierzaki - figuraki”, „Puzzle”, „Łamimózgi”. Duża liczba uczestników przekonała mnie o trafności tego pomysłu i potrzebie działania pozalekcyjnego w najróżniejszych formach. Zawsze dawałam uczniom możliwość wyboru dowolnej techniki pracy, co wpływało na rozwijanie ich kreatywności. Wszystkie przygotowane prace były wyjątkowe i atrakcyjne.
Chętnie włączam się w przygotowanie wielu akcji i konkursów organizowanych w naszej szkole. Z zaangażowaniem uczestniczę w programie „Kolorowe miesiące” – współdziałając z innymi nauczycielami cyklicznie przygotowuję gazetki, które są ozdobą szkoły i „niosą” edukacyjne i wychowawcze treści.
Do ciekawych doświadczeń należał też konkurs „Szyfrogram” wykorzystujący znajomość polskich liter i cyrylicy, które umożliwiły zakodowanie odpowiednich haseł.
Jego celem było poznanie metody szyfrowania wiadomości, co kształtuje umiejętności logicznego myślenia i usprawnianie koordynacji wzrokowo - ruchowej.
Konkurs o gwarze wielkopolskiej – „Godejcie po naszymu” polegał na zabawie słowami i ich odpowiednikami gwarowymi. Uczniowie byli bardzo zainteresowani i zaangażowani w wykonywanie zadań, świetnie się bawili, mówiąc gwarowo.

§7. ust.2, pkt 3

Umiejętność wykorzystania w pracy metod aktywizujących ucznia.

Przez cały okres stażu doskonaliłam swój warsztat pracy zwracając uwagę
na urozmaicenie stosowanych podczas lekcji metod. Bardzo ostrożnie starałam się dostosowywać formy pracy do wymagań stawianych przez uczniów. Z uwagi na zaburzoną aktywność wychowanków, dużą wagę przywiązywałam właśnie do metod aktywizujących.

Jedną z nich jest prowadzenie zajęć z wykorzystaniem metody Edyty Gruszczyk -Kolczyńskiej „Dziecięca matematyka”. Polega ona na wspomagania rozwoju umysłowego dzieci wraz z edukacją matematyczną realizowaną tak, aby zapewnić im sukcesy w nauce. Istotą programu jest mądrze organizowany proces uczenia się dzieci. Najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka, to one stanowią budulec, z którego dziecięcy umysł tworzy pojęcia i umiejętności. W zakres wchodzi tu: orientacja przestrzenna, rytmy, mierzenie długości, liczenie, klasyfikacja. Podczas zajęć z orientacji w przestrzeni i poruszaniu się, a co za tym idzie w schemacie ciała, wykorzystuję przestrzeń, najbliższe otoczenie, aby uczeń rozpatrywał je ze swojego punktu widzenia oraz punktu widzenia innych. Korzystam również z muzyki, przy której ćwiczymy schemat własnego ciała.
Inną metodą aktywizującą ucznia jest tzw. metoda Knill. Jest ona drogą do nawiązywania porozumienia z osobami, które wydają się być niezdolne do kontaktu lub niezainteresowane ludźmi. Pierwszym kanałem porozumienia może być dotyk, który
daje dzieciom: poczucie bezpieczeństwa, świadomość własnego ciała, wrażliwość na wzajemnie wysyłane sygnały, nawiązywanie kontaktu i komunikowanie się, podejmowanie aktywności. Metoda jest dostępna w sześciu wersjach tzw. Programach Aktywności. Dla małych dzieci z zaburzeniami rozwoju specjaliści zazwyczaj wykorzystują program wprowadzający. Pojedyncze zajęcia nazywamy sesją kontaktu. Każda sesja kontaktu polega na wykonywaniu wspólnie aktywności zgodnie z muzyką i instrukcjami odtwarzanymi z płyty CD, w bliskim kontakcie fizycznym. Przykładowo program wprowadzający zawiera: kołysanie, wymachiwanie rękoma, pocieranie dłoni, klaskanie, głaskanie głowy, głaskanie brzucha, relaksację. Sesja w zależności od programu trwa od ok. 8 do ok. 20 minut. Uczniom najbardziej podoba się to, że lepiej rozumieją relacje miedzy sobą i swoim ciałem, dzięki odkrywaniu znaczących powiązań z otoczeniem, np. jedną z aktywności w tej metodzie
jest pocieranie dłoni, co daje radość dzieciom, kiedy podczas mycia rąk mogą wykorzystać tę umiejętność.
Duża liczba szkolnych uroczystości, głównie akademii, pozwala na wykorzystanie metody dramy. Chcę angażować i aktywizować każdego ucznia, dlatego podczas przedstawienia z okazji Dnia Wszystkich Świętych, jednym z bohaterów był uczeń niemówiący, który odgrywał rolę opiekuna kota. Podczas akademii z okazji Dnia Kobiet jedna z uczennic odgrywała rolę modelki, chłopcy ze szkoły podstawowej wcielili się role Rosjan tańcząc kazaczoka, inna uczennica była stewardessą. Uczniowie bardzo lubią brać udział w tego rodzaju wydarzeniach, to dla nich nowe doświadczenie i budowanie samooceny.
Uważam, że bardzo skuteczne w procesie dydaktycznym są metody symulacyjne
– wykorzystywałam je najczęściej na zajęciach rozwijających komunikowanie się, inicjowałam scenki, np. zakupy w sklepie, wizyta na poczcie.

§7. ust.2, pkt 4

Umiejętność dokonywania ewaluacji własnej pracy i wykorzystywania
jej wyników do doskonalenia warsztatu pracy.

Przed przystąpieniem do tworzenia własnego planu rozwoju przeanalizowałam przepisy prawa oświatowego dotyczące awansu zawodowego. Szczegółowa analiza umożliwiła mi poznanie wymagań niezbędnych do uzyskania stopnia nauczyciela mianowanego i sposobu prowadzenia dokumentacji.
Pierwszym krokiem jaki podjęłam w celu jak najlepszego zorganizowania pracy w okresie odbywania stażu było sprecyzowanie jasnych i możliwych do realizacji zasad współpracy z opiekunem stażu - panią Izabelą Paszkowiak - nauczycielem edukacji wczesnoszkolnej, języka polskiego oraz doradcy zawodowego, z którą we wrześniu 2017 roku zawarłam kontrakt. Spotykałyśmy się na początku każdego roku trwania stażu, by opracowywać harmonogram hospitacji lekcji oraz arkusze hospitacji i obserwacji.
Przez cały okres trwania mojego stażu obserwowałam zajęcia prowadzone przez panią Izabelę Paszkowiak, jak i sama prowadziłam zajęcia w jej obecności. Następnie lekcje te szczegółowo analizowałyśmy i omawiałyśmy pod kątem metod pracy, zakresu materiału czy zachowań uczniów. Każdą lekcję omawiałyśmy pod względem mocnych i słabych stron, co pomogło mi wyciągnąć wnioski, które następnie wdrażałam w prowadzenie zajęć. Często rozmawiałyśmy, by skonsultować sposób realizacji stażu, a w konsekwencji napisać sprawozdanie z jego realizacji.
Nagrywanie filmików z zajęć z zakresu komunikacji alternatywnej pozwalało mi na dokonywanie autoewaluacji, autokorektę swojej pracy oraz modyfikację systemów komunikacyjnych konkretnych uczniów.
Ewaluacja IPET-ów, dokonywana przynajmniej raz w półroczu, dotyczyła funkcjonowania uczniów w różnych sferach i była dla mnie kolejną zwrotną informacją o mojej pracy.
Przygotowywałam i opracowywałam indywidualne plany rewalidacyjne oraz sprawozdania. Tworzyłam liczne pomoce dydaktyczne i dokumenty.

§7. ust.2, pkt 5

Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego.

Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem jest ważnym elementem pracy nauczyciela. Sama wielokrotnie korzystałam z takiej formy wewnątrzszkolnego doskonalenia. W trakcie trwania stażu na nauczyciela mianowanego przykładałam dużą wagę do współpracy z moimi koleżankami i kolegami z pracy.
Opracowałam i wygłosiłam referat dla nauczycieli w ramach zespołu zadaniowego. Zaprezentowałam system komunikacyjny ucznia i zaproponowałam jego poszerzenie o kolejne aktywności. Przedstawiłam informacje uzyskane podczas konferencji metodycznej: „Praca w obszarze uczuć i emocji z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną i spektrum autyzmu”. Zwróciłam tu uwagę na konieczność okazywania uczuć w sposób naturalny oraz wykorzystywanie zdjęć i nazywanie emocji odczuwanych przez ucznia. Omówiłam wnioski ze szkolenia superwizyjnego z panią Moniką Jerzyk.

Dbałam, by publikować w Internecie artykuły z uroczystości szkolnych. Opracowywałam i udostępniałam do wykorzystania w szkole scenariusze zajęć, imprez i uroczystości szkolnych.
Przeprowadziłam dwie lekcje otwarte w ramach nauczania zdalnego. Pierwsza z nich to „Wiosenne porządki”. Podczas zajęć rozwijających komunikowanie się w klasie 1-3pc przedstawiłam temat o porządkach wiosennych. Uczniowie mieli za zadanie zapoznać się z wierszykiem „Wiosenne porządki”, a następnie wykonać zadania z wykorzystaniem symboli PCS. Z opinii nauczycieli wynika, że lekcje były dostosowane do możliwości uczniów, ciekawe graficznie oraz rozwijające kompetencje komunikacyjne. Opinia nauczycieli utwierdziła mnie w celowości prowadzenia tych zajęć.
Kolejną lekcją otwartą, przeprowadzoną w sposób zdalny, była lekcja na temat „Dnia Ziemi”. Podczas zajęć z funkcjonowania osobistego i społecznego w klasie 1ppau przedstawiłam temat związany z dbaniem o środowisko, w tym szereg informacji o segregacji śmieci. Celem lekcji było uświadomienie uczniom konieczności dbania o naszą planetę. Ćwiczeniem aktywnym dla dzieci było posegregowanie śmieci do odpowiednich koszy.
Z opinii nauczycieli wynikało, że jasno określiłam cel zajęć, skierowany na poszerzenie wiedzy ucznia z zakresu ochrony środowiska. Temat i ćwiczenia były dostosowane do możliwości wychowanków. Zajęcia okazały się ciekawe, dzięki atrakcyjnym ilustracjom, a bardzo dokładny opis pozwolił uczniom praktycznie wykorzystać pozyskaną wiedzę w domu.
Wraz z koleżanką zorganizowałam, podczas zespołu edukacyjno - terapeutycznego, zajęcia otwarte dla kadry pedagogicznej ZSS w Brzeziu na temat „Komunikacji wspomagającej i alternatywnej w Zespole Szkół Specjalnych w Brzeziu”. Uczestnicy spotkania poznali metody pracy z uczniami, którzy nie komunikują się w sposób werbalny. Pokazałyśmy pomoce, jakimi się posługujemy podczas pracy z nimi oraz przedstawiłyśmy filmiki superwizyjne z naszej zajęć. Z ankiet ewaluacyjnych wynika, że wszyscy słuchacze byli zadowoleni z formy zajęć i sposobu ich przeprowadzenia. Zaproponowana ilość przekazanych informacji była wystarczająca, a poruszane zagadnienia poszerzyły wiedzę na temat komunikacji wspomagającej i alternatywnej.
Stworzone przez mnie pomoce dydaktyczne z zakresu AAC, np. książki do czytania uczestniczącego są udostępniane nauczycielom pracującym z dziećmi metodą alternatywną.

§7. ust.2, pkt 6

Umiejętność uwzględniania w pracy problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych.

Realizację założeń powyższego wymagania rozpoczęłam od analizy podstawowych dokumentów: orzeczeń Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej, czy innych dokumentów posiadanych przez rodziców lub opiekunów. Starałam się również dobrze poznać środowisko rodzinne swoich uczniów. Dopiero po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia i konsultacjach z nauczycielami, pedagogiem i psychologiem szkolnym można było skonstruować IPET, który zawiera specyficzne zalecenia dotyczące dalszej pracy z uczniem.
W prowadzonych działaniach edukacyjno - wychowawczych starałam się uwzględniać rozwój psychofizyczny dziecka, jego potrzeby, a także zainteresowania i zdolności,
zawsze mając na uwadze rodzaj zaburzeń oraz deficyty wynikające z niepełnosprawności intelektualnej.
W swojej pracy starałam się nie tylko zapewnić dzieciom bezpieczeństwo i opiekę, ale przede wszystkim stworzyć sytuację, która daje uczniowi przyjemność i satysfakcję z wykonywanych działań. Uważam, że jest to niezwykle ważny element mojej pracy, mający na uwadze dobro i rozwój dziecka.
Jako wychowawca klasy utrzymywałam stały kontakt z rodzicami uczniów. Kontakty te miały na celu przekazywanie i wymianę informacji o stanie zdrowia i zachowaniu wychowanka, propozycje i wskazówki dotyczące korygowania niepożądanych zachowań. Współpracowałam również z innymi nauczycielami, logopedą, pedagogiem i psychologiem szkolnym.
Potrzeby rozwojowe dzieci i młodzieży wymagają odpowiedniej organizacji pracy oraz zapewnienia im bogatej oferty zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych. Aby ten cel osiągnąć, starłam się włączyć uczniów w promowanie szkoły poprzez udział w wielu przedsięwzięciach o charakterze lokalnym. Działania, które podjęłam w tym kierunku umożliwiły uczniom nie tylko zdobycie nowych umiejętności, ale przyczyniły się również do promocji szkoły w środowisku lokalnym. Zdobywanie nagród i wyróżnień w konkursach plastycznych, muzycznych, czy sportowych przyniosło moim podopiecznym satysfakcję, a wielu z nich mogło w ten sposób po raz pierwszy osiągnąć sukces.
Podejmowane działania skierowane na realizację potrzeb rozwojowych uczniów oraz ich rodzin przyczyniły się do zwiększenia moich umiejętności z zakresu współpracy z rodzicami, a także dostosowania form i metod pracy do indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka z niepełnosprawnością intelektualną. Wynikiem podjętych działań było uzyskanie pozytywnych efektów w pracy dydaktycznej, wychowawczej oraz opiekuńczej.

Moja praca na rzecz środowiska lokalnego była najbardziej widoczna w takich działaniach jak:
- udział w akcjach charytatywnych;
- pomoc w organizacji Majówki i innych imprez;
- udział w realizacji programu „Kolorowe miesiące”.
Pozyskiwałam także środki materialne na rzecz lepszego funkcjonowania szkoły. Wyszukiwałam sponsorów wśród firm, sklepów, osób prywatnych.
Współpracowałam ze Stowarzyszeniem Sursum Corda, zaangażowałam się w akcję Świąteczne Kartki Dobroczynne, rozpowszechniając przed Bożym Narodzeniem ich sprzedaż. Dzięki temu niepełnosprawni podopieczni stowarzyszenia mogli nadal korzystać z programu pomocy medycznej „Na ratunek”.

Współorganizowałam spotkania z rodzicami z zakresu AAC. Ich adresatami byli rodzice uczniów korzystających z alternatywnych i wspomagających metod komunikacji.
Takie zebrania dotyczyły poszerzenia wiedzy i umiejętności komunikowania się z ich dziećmi.
Wzięłam udział w projekcie związanym z AAC: „Lepszy świat dla uczniów w ZSS Brzezie”.

§7. ust.2, pkt 7

Umiejętność posługiwania się przepisami prawa dotyczącymi odpowiednio oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w zakresie funkcjonowania szkoły, w której nauczyciel odbywał staż.

Przez okres stażu starałam się jak najszerzej poznać istotne do wykonywania zawodu nauczyciela przepisy prawa. Wiedza z zakresu prawa oświatowego, pozwoliła mi zapoznać się z podstawowymi zasadami funkcjonowania systemu oświaty, prawami i obowiązkami każdego nauczyciela. Przeanalizowanie wyżej wymienionych aktów prawnych posłużyło mi do realizacji czynności jakie wykonuję będąc nauczycielem, a także czynności związanych z odbywaniem stażu.
Analiza wewnętrznych dokumentów szkolnych stanowiących o organizacji ZSS w Brzeziu pozwoliła mi poznać organizację placówki. Bardzo ważnym efektem realizowanych działań z tego zakresu była możliwość udzielenia pomocy rodzicom moich wychowanków w zakresie znajomości i stosowania prawa szkolnego.
W trakcie stażu na nauczyciela mianowanego brałam również udział w posiedzeniach Rad Pedagogicznych dotyczących: organizacji roku szkolnego, zatwierdzeniu dokumentacji szkolnej, klasyfikacji i promowaniu uczniów oraz pracach związanych z realizacją jej podstawowych funkcji i wynikających z nich zadań.

§7. ust.2, pkt 8

Umiejętność korzystania w pracy, zwłaszcza w trakcie prowadzonych zajęć, z narzędzi multimedialnych i informatycznych.

Istotną rolę we współczesnym systemie szkolnictwa odgrywa umiejętność wykorzystania technologii komputerowej i informacyjnej. Technologia ta od samego początku odgrywa dużą rolę w mojej pracy. Internet to źródło wiedzy bezpośrednio przydatnej w codziennej pracy nauczyciela. Starałam się we własnym zakresie poszerzać swoje umiejętności wykorzystania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej.
Technologia komputerowa znacznie ułatwiła mi przygotowanie się do zajęć oraz dała dostęp do najnowszych informacji. Wykorzystanie gier edukacyjnych, które rozwijają koordynację wzrokowo – ruchowo - słuchową, materiałów i informacji, tworzenie kart pracy, książek komunikacyjnych, które były pomocne w prowadzeniu zajęć, znacząco podniosły jakość pracy. Starałam się, aby moje zajęcia z wykorzystaniem technologii informacyjnej były ciekawe, dostosowane do wieku, stopnia niepełnosprawności intelektualnej oraz zainteresowań uczniów.
Korzystanie z komputera, Internetu oraz telefonu komórkowego w pracy pedagogicznej pozwala mi na lepsze przygotowanie się do awansu zawodowego nauczyciela. Wymiana z innymi nauczycielami doświadczeń i publikacji na portalach edukacyjnych przyczynia się do zwiększenia moich wiadomości. Wykorzystanie możliwości, jakie daje komputer i Internet dla podniesienia atrakcyjności zajęć są dla mnie bardzo cenne, dlatego będę się starała o dalszy rozwój moich umiejętności w zakresie posługiwania się technologią informacyjną i komunikacyjną.
Ciekawą i dostosowaną do obecnej sytuacji formą korzystania w pracy z komunikacji internetowej były dla mnie webinaria, w których uczestniczyłam. Do najważniejszych zaliczam:
- webinarium dotyczące wykorzystania w swojej pracy Teams Office 365, które ułatwiło mi pracę zdalną;
- „Otwórz się na mnie – uczeń z zespołem Aspergera w środowisku szkolnym”,
które pozwoliło na utrwalenie wiedzy z zakresu ZA;
- „Awans zawodowy nauczyciela kontraktowego na mianowanego" – poznanie procedur związanych z awansem zawodowym na nauczyciela mianowanego.
Sprawnie poruszam się w świecie mediów społecznościowych i chciałam tę umiejętność wykorzystać na rzecz szkoły i uczniów, dlatego prowadzę fanpage’a szkoły na Facebook’u.
Let me talk - to aplikacja do komunikowania się dla uczniów z zaburzoną mową
lub komunikujących się niewerbalnie, która jest mi bardzo pomocna podczas zajęć.
Tworzenie książek komunikacyjnych, kart pracy, lekcji zdalnych, prezentacji multimedialnych – to wszystko oparte jest na technologii informacyjnej, którą wykorzystuję codziennie.

Podsumowanie

Okres stażu był dla mnie bardzo aktywnym okresem w pracy zawodowej. Uważam, że założone cele planu rozwoju zawodowego zostały przeze mnie zrealizowane w trakcie 2 lat i 9 miesięcy trwania stażu na nauczyciela mianowanego. Aktywnie uczestniczyłam w życiu szkoły i sumiennie wykonywałam swoje obowiązki. Starałam się dobrze zaplanować i organizować własny warsztat pracy oraz dokumentować prowadzone przez siebie działania. Potrafię planować i organizować własny warsztat pracy oraz dokumentować prowadzone przez siebie działania. Analizuję i oceniam ich skuteczność. Każdy rok pracy przynosił dla mnie nowe wyzwania i doświadczenia. Korzystałam z różnych ofert doskonalenia zawodowego, podwyższających moje kompetencje zawodowe. Znam i stosuję przepisy prawa oświatowego w zakresie potrzeb naszej szkoły. W swojej pracy na bieżąco wykorzystuję technologię komputerową i informacyjną.
Starałam się jak najlepiej wywiązać ze swoich obowiązków jako wychowawca, próbując rozwikłać, w miarę możliwości, problemy uczniów i stać się dla nich autorytetem. Brałam udział w szkolnych uroczystościach i czynnie uczestniczyłam w przygotowaniu wielu imprez okolicznościowych. Bardzo dobrze układała mi się współpraca z innymi nauczycielami, a panująca w szkole atmosfera pozytywnie wpływała na mój rozwój zawodowy.