Działania podejmowane w ramach pracy z uczniem mało zdolnym - rok szkolny 2017 – 2018
Poznanie ucznia przez nauczyciela.
Uczeń przychodzi do szkoły nieprzygotowany do lekcji. Rodzice nie pomagają dziecku w odrabianiu pracy domowej, dlatego też wiadomości i umiejętności zdobyte w szkole są nie utrwalone w domu. Posiada przybory szkolne. Ma trudności z przyswajaniem treści z edukacji polonistycznej, problemem są odpowiedzi ustne, niechętnie wypowiada się, ma ubogie słownictwo, nieprawidłowo formułuje zdania, zbyt wolne tempo czytania, sylabizowanie, brak płynności. W pracach pisemnych pismo niestaranne, błędy ortograficzne, błędy gramatyczne, trudności w zrozumieniu tematu pracy. Mniej problemów sprawia mu edukacja matematyczna, dobrze sobie radzi w technikach liczenia: pamięciowo i w rozwiązywaniu zadań z treścią.
Na podstawie zdiagnozowanych trudności wskazane są badania w poradni psychologiczno-pedagogicznej aby dać nauczycielom i rodzicom wskazówki jak należy pracować z uczniem w domu i szkole aby zminimalizować jego niepowodzenia szkolne. Dodatkowo ogromny wpływ na ewentualne niepowodzenia szkolne mają tutaj wszelkie zakłócenia w rozwoju psychofizycznym ucznia, wynikające z choroby, która pogorszyła jego stan zdrowia.
Stworzenie uczniowi szansy poznania samego siebie.
Najlepszą metodą poznania ucznia jest poznanie słabych i mocnych stron oraz szans i zagrożeń. W przypadku ucznia mało zdolnego należy przeprowadzić tę analizę z uczniem, która pozwoli mu na pozbycie się lęków i wzmocni jego motywację do nauki.
Indywidualizacja i opieka nad uczniem w czasie procesu dydaktycznego.
Po rozpoznaniu sytuacji należy uczniowi oprócz pomocy koleżanek i kolegów z klasy, zorganizować dodatkowe zajęcia wyrównawcze z edukacji polonistycznej, otoczyć go stałą opieką na zajęciach.
Wzbogacenie lekcji o środki dydaktyczne, które wspomagać będą przyswajanie wiedzy przez ucznia.
Uczeń jest wzrokowcem i to te zmysły w największym stopniu uczestniczą w przyswajaniu wiedzy. Tempo jego pracy jest wolne, dlatego też należy zgromadzić mu odpowiednią ilość form i środków aby nie spowodować jego zniechęcenia i zmniejszenia motywacji do nauki. Środki dydaktyczne powinny być różnorodne, aby ciągle budziły zaciekawienie ucznia.
Różnicowanie prac i zadań.
Uczeń mało zdolny powinien otrzymywać zadania klasowe i prace domowe odpowiednie do swoich możliwości. Nie będzie rozwiązywał prac trudnych.
Uczenie umiejętności systematycznej pracy.
Wszystkie działania ucznia zostaną sprawdzone i ocenione. Zadbać aby każda praca miała swój koniec i zakończyła się efektem.
Kontakty z rodzicami.
Na wywiadówki i zebrania do szkoły nikt nie przychodzi z rodziców dlatego kontaktują się indywidualnie z nauczycielem lub poprzez rozmowy telefoniczne. Uczeń wie, że ktoś dba o niego i interesuje się jego osobą lecz pomimo tego widoczna jest nieporadność wychowawcza rodziców, mimo dobrych chęci z ich strony – niekonsekwencja w postępowaniu wobec dziecka, brak jednolitej postawy wychowawczej. Konsekwencją tego jest jego niska motywacja do nauki.
Nagradzanie i karanie.
Należy odpowiednio motywować ucznia. Stosowanie nagradzanie to nie tylko stawianie ocen, ale także pochwały słowne. Karanie natomiast ma sens tylko wtedy, gdy zadbamy o klarowne zasady pracy na lekcji i uczeń zna swoje obowiązki i wie, że zostanie rozliczony ze swoich działań.
Stosowanie odpowiednich metod nauczania.
W przypadku ucznia mało zdolnego wskazana jest np. metoda pracy w grupie, jednak pracę ucznia należy cały czas monitorować, zwracać uwagę na jego aktywność. Należy odpowiednio od aktywności przydzielać mu zadania. Stosować odpowiednie metody nauczania: eksponujące (pokaz z elementami przeżycia), programowe (w oparciu o program nauczania, przy użyciu książek, komputera), praktyczne (metoda projektu, ćwiczenia laboratoryjne), podające ( opowiadanie, wykład, opis, pogadanka), aktywizujące.
Odnosząc się do przyczyn niepowodzeń szkolnych, powstał obraz ucznia mało zdolnego, który ukazuje, że uczeń ma trudności w przyswajaniu i rozumieniu poznawanego materiału, nie interesuje się przedmiotami, przejawia do nich niechęć. Wykazuje bierność i rezygnację, dużą trudność sprawia mu przyswajanie nowych treści, nie utrwala ich.
Cele programu
Indywidualne podejście do ucznia.
Rozwijanie zainteresowań ucznia i wzbudzanie motywacji do pracy.
Kształtowanie osobowości i pobudzanie wiary w siebie. Udzielanie dodatkowych wskazówek i sprawdzanie, jak zostały zrozumiane oraz dodatkowe wyjaśnianie poleceń.
Wydłużanie czasu pracy.
Przydzielanie takich zadań, które pomogą odkryć mocne strony ucznia, by mógł je rozwijać oraz wzmocnią jego pozytywną motywację do nauki
Dostosowanie do możliwości ucznia form wypowiedzi pisemnych i ustnych.
Cele szczegółowe:
- stworzenie uczniowi warunków umożliwiających naukę poprzez pracę indywidualną lub grupową,
- wykształcenie w uczniu umiejętności samodzielnego zdobywania wiedzy,
- nauka dobrej organizacji pracy, skutecznych metod nauki własnej,
- kształtowanie osobowości i pobudzanie do wiary w siebie,
- rozwijanie zainteresowań i motywacji do pracy,
Metody pracy:
- obserwacja ucznia,
- wywiad środowiskowy, rozmowy z uczniem, rodzicami i nauczycielami, pedagogiem szkolnym,
- analiza ocen cząstkowych i semestralnych,
- zajęcia wyrównawcze z edukacji polonistycznej,
- organizacja pomocy koleżeńskiej w nauce,
- pomoc indywidualna nauczyciela w nauce,
- praca w grupach z aktywnym udziałem ucznia mało zdolnego,
Kryteria sukcesu:
- wyniki w nauce coraz lepsze, co ma przełożenie na pozytywne oceny i promocję do następnej klasy,
- spełnia wymagania stawiane przez podstawę programową,
- potrzebuje mniejszego wsparcia i motywacji w wywiązywaniu się z obowiązków wynikających z zajęć dydaktycznych, wzrasta jego aktywność, podejmuje próby samodzielnego rozwiązywania problemów
Ewaluacja:
Przez cały okres realizacji programu prowadzone będzie monitorowanie wysiłku ucznia, jego zaangażowanie, systematyczność i efekty pracy w postaci:
- wnikliwej obserwacji pracy ucznia i jego postępów,
- prowadzenia rozmów z uczniami, nauczycielami, rodzicami,
Cel zajęć wyrównawczych z edukacji polonistycznej:
Wspomaganie ucznia poprzez wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach z zakresu edukacji polonistycznej oraz do posługiwania się zdobytymi umiejętnościami w życiu codziennym,
Zadania zajęć wyrównawczych:
Kształtowanie umiejętności myślenia i poprawnego wypowiadania się. Doskonalenie kompetencji w zakresie mówienia, słuchania, czytania, pisania i odbioru tekstów literackich. Rozbudzanie aktywnej postawy ucznia w procesie zdobywania wiedzy.
Tematyka zajęć wyrównawczych z edukacji polonistycznej:
Klasa III
- Głośne i ciche czytanie ze zrozumieniem,
- Swobodne i ukierunkowane rozmowy na podany temat,
- Ustne i pisemne układanie planu wydarzeń, opisu, opowiadania, sprawozdania,
- Ćwiczenia w kształtnym pisaniu, wyrabianie czujności ortograficznej,
- Rozpoznawanie zdań oznajmujących, pytających, rozkazujących,
- Rozpoznawanie części mowy: rzeczownika, czasownika, przymiotnika,
- Pisownia liczebników,
- Pisownia wyrazów z ,,rz", ,,ó", ,,ż", ,,h" - wymiennym i niewymiennym,
- Pisownia zakończeń rzeczowników i czasowników,
- Pisownia wyrazów wielką literą,
- Praktyczne stosowanie alfabetu,
- Wzbogacanie, aktywizowanie i uściślanie słownictwa, - Dzielenie wyrazów na sylaby, podkreślanie samogłoski „i” pełniącej funkcję znaku zmiękczenia, - Dzielenie wyrazów na grupy ze względu na ich pisownię,
- Dzielenie wyrazów na głoski i litery,
- Rozpoznawanie zdań prostych i złożonych,
- Tworzenie rodzin wyrazów,
- Poszerzanie zasobu słownictwa czynnego i biernego poprzez udział w zabawach językowych,
- Układanie zdań,
- Czytelne i estetyczne zapisywanie pytań do zeszytu,
- Układanie i zapisywanie wyrazów zawierających określoną sylabę,
- Czas przeszły, przyszły i teraźniejszy – określanie czasu czasowników w zdaniu. Rozwijanie zdań z wykorzystaniem podanego słownictwa,
- Tworzenie zdrobnień rzeczowników i przymiotników. Wykorzystanie zdrobnień w utrwaleniu pisowni z „ó”, „ż”, „ch” wymiennymi, - Udział w zabawach słowotwórczych,
- Wyjaśnianie związków frazeologicznych,
- Wypowiadanie się na zadany temat, dzielenia się swoimi doświadczeniami, - Pisanie w sposób czytelny i estetyczny, troska o poprawność gramatyczną i ortograficzną, - Przedstawienie związków frazeologicznych w scenkach teatralnych i wykorzystanie słownika frazeologicznego, - Tworzenie wyrazów pokrewnych i kolokacji do podanych słów, - Układanie i zapisywanie zdań logicznie powiązanych, dbałość o poprawny zapis, - Układanie poprawnie zbudowanych zdań, - Czytanie opowiadań i rozmowa na ich temat.
Efekty:
Zwiększenie wiedzy ucznia. Pomoc dla dziecka w osiągnięciu sukcesu. Pomoc rodzicom w pokonywaniu trudności w pracy z dzieckiem. Podnoszenie jakości pracy szkoły w sferze edukacyjnej.
Agnieszka Bagińska