Konspekt zajęć
„Każdy z nas ma inne potrzeby i odczucia”
Termin:
Czas: 45 min.
Klasa: I
Cel główny:
- uświadomienie uczniom, że są uczniowie odbierający świat zmysłami inaczej od innych i potrzebują wspomagania nauczyciela
Cele szczegółowe:
-uczeń po zajęciach będzie wiedział, że każdy inaczej odbiera świat zmysłami (możemy być nadwrażliwi lub niedowrażliwi)
• słuch
• wzrok
• dotyk
• węch
- uczeń będzie miał świadomość, że niektórzy do osiągnięcia celu potrzebują wspomagania (nauczyciela, przyrządów itp.)
-uczeń będzie miał świadomość faktu, iż każdy jest inny i każdemu należy się szacunek
Metody: rozmowa, eksperymenty, doświadczenia
Materiały: zapach, rękawiczki, koraliki, gąbki, talerz, sztućce, kartka z rysunkiem.
Przebieg zajęć:
1. Przywitanie się z uczniami i przedstawienie się.
2. Uczniowie otrzymują gąbki gładkie z jednej strony, szorstkie z drugiej z prośbą o dotknięcie ich, pogniecenie. Nauczyciel zadaje pytanie o odczucia. Wyjaśnia dlaczego dla jednych była przyjemna, dla innych zbyt ostra.
3. Doświadczenie zapachu, pytanie o odczucia po powąchaniu.
Co czuliście?
Czy Wam się podobał zapach?
Wyjaśnienie, dlaczego jednym się podobał a innym nie.
4. Uczniowie zakładają na dłonie grube rękawiczki i próbują wykonać precyzyjną czynność np. wybieranie drobnych koralików z pudełka. Zadanie okazuje się być trudne do wykonania.
Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, iż niektórzy mogą tak właśnie odczuwać dotyk.
5. Eksperyment. Nauczyciel wybiera spośród uczniów 2 osoby, najwyższą i najniższą. Ustawia przedmiot wysoko na szafce, tak, żeby wyższa osoba dosięgnęła a niższa nie. Pyta czy dzieci miały równe szanse dosięgnięcia przedmiotu?
Powtarzamy czynność. Tym razem niższa osoba może stać na krzesełku. W takiej sytuacji dzieci mają równe szanse osiągnięcia celu.
Wyjaśnienie dzieciom eksperymentu, potrzeby wspomożenia niższej osoby, żeby miała równą szansę osiągnięcia sukcesu.
6. Eksperyment. Wybrany uczeń siada tyłem do nauczyciela, przed sobą ma talerz, widelec, łyżkę, nożyk. Nauczyciel trzyma w ręku kartkę z ilustracją odpowiednio poukładanych przedmiotów. Nauczyciel wyjaśnia, iż zadaniem ucznia jest takie ułożenie przedmiotów jak na obrazku według podanej ustnie instrukcji. Nauczyciel zaczyna mówić w sposób niezrozumiały (może być np. w obcym języku). Uczniowi nie udaje się wykonać polecenia. Nauczyciel pyta o uczucia. Wyjaśnia, że w społeczności szkolnej są takie osoby, których mózg działa inaczej niż przeciętny i inaczej odbiera informacje i bodźce. Pyta czy było łatwo, czy dobrze się czuł, czy oczekiwał pomocy innych.
7. Podsumowanie zajęć. Ponowna wyjaśnienie potrzeby wspomagania niektórych uczniów, żeby mogli osiągnąć sukces.