1. Data: 16.11.2007
2. Czas trwania: 45 minut
3. Prowadząca: mgr Maja Koźlak
4. Temat: Żyjemy wśród ludzi niepełnosprawnych
5. Cele:
zapoznanie uczniów z pojęciem niepełnosprawność
zapoznanie z podstawowymi rodzajami niepełnosprawności
przedstawienie cech charakterystycznych dla Zespołu Retta
prezentowanie metod pracy z ich niepełnosprawną koleżanką
uwrażliwienie uczniów na zagadnienie niepełnosprawności
zwrócenie uwagi ucznia na podstawowe problemy, z jakimi borykają się osoby niepełnosprawne.
6. Formy pracy: indywidualna, grupowa
7. Metody pracy: słowne: pogadanka, wykład ,praktyczna (zadania stawiane dziecku), pokaz
8. Pomoce: rozsypanka wyrazowa, pomoce do zajęć z niepełnosprawną uczennicą, bristol, klej, ławeczka gimnastyczna, chusta
9. Przebieg zajęć:
Część wstępna:
- Powitanie uczniów i wprowadzenie ich w tematykę zajęć:
Nauczyciel: Tematem naszych zajęć jest problem niepełnosprawności. W dzisiejszym dniu dowiemy się co oznacza to słowo, zapoznamy się z podstawowymi rodzajami niepełnosprawności. Poznacie także sposób pracy z waszą koleżanką oraz dowiecie się o jej chorobie.
Dzielimy uczniów na 3 grupy. Każda z grup dostaje rozsypanka wyrazowo-zdaniową . każda grupa układa tę rozsypankę. Następnie przedstawiciel grupy czyta tekst. Powstaje definicja niepełnosprawności. Przyklejamy ją na kartonie. Karton zostaje w klasie.
Nauczyciel: pyta jak myślicie jakie są rodzaje niepełnosprawności. Uczniowie odpowiadają, nauczyciel po wysłuchaniu wypowiedzi podsumowuje je i przykleja na karton rodzaje niepełnosprawności.
Część zasadnicza:
- Nauczyciel: prowadzi mini wykład dotyczący Zespołu Retta , po nim odpowiada na pytania uczniów.
Dzielimy uczniów na 3 grupy. Każda z grup dostaje pomoce wykorzystywane podczas zajęć z ich niepełnosprawną koleżanką. Uczniowie poznają pomoce wszystkimi dostępnymi zmysłami. Uczniowie odpowiadają na pytanie nauczyciela: co czuliście dotykając tych pomocy? Jak myślicie co może czuć osoba niewidoma, niesłysząca?
- Ćwiczenie w formie zabawy
Nauczyciel stawia ławeczkę i prosi dwóch ochotników. Jednemu dziecku związuje oczy. Drugie dziecko, podtrzymując pierwsze, prowadzi je przez ławeczkę (nauczyciel asekuruje). Na trasie mogą znajdować się przeszkody. Dziecko prowadzące udziela instrukcji słownych i łagodnymi ruchami przeprowadza między przeszkodami. Po zakończeniu ćwiczenia pyta uczestników o wrażenia.
Pytania do przewodnika:
Czy łatwo być przewodnikiem?
Czy czułeś się odpowiedzialny za osobę, którą prowadziłeś?
Co stanowiło dla ciebie największą trudność
Pytania do „osoby niewidomej”:
Czy łatwo jest się poruszać nie widząc?
Czy czegoś się bałeś?
Czy miałeś zaufanie do osoby, która cię prowadziła?
Czy czułeś się bezpiecznie?
- Praca w grupach
Podział uczniów na 4 grupy - dowolna forma podziału.
Nauczyciel: Osoby z pierwszej grupy spróbujcie sobie wyobrazić, że jesteście niewidomi, z drugiej – niesłyszący. Waszym zadaniem jest wypisać po 3 najważniejsze sytuacje, z którymi moglibyście mieć problemy w codziennym życiu. Przedstawiciele dwóch pozostałych grup postarajcie się wypisać po 3 najważniejsze przeszkody w kontakcie z osobą niepełnosprawną. Grupa trzecia z osobą niepełnosprawną intelektualnie, czwarta niepełnosprawną ruchowo.
- Prezentacja pracy grupowej
Wskazani uczniowie uzasadniają swoje wybory.
Wymienione dziedziny życia nauczyciel wspólnie z uczniami sprowadza do głównych haseł, np.:
• porozumiewanie się
• poruszanie się
• nauka
• praca
• rozrywka
• dostęp do informacji
• czynności życia codziennego
Nauczyciel: Skoro mamy podobne problemy, to może aż tak bardzo się od siebie nie różnimy. Spróbujmy zatem w tych samych grupach opracować podobieństwa między osobą pełnosprawną a:
• niewidomą (grupa I),
• niesłyszącą (grupa II),
• niepełnosprawną intelektualnie (grupa III),
• niepełnosprawną ruchowo (grupa IV).
- Dyskusja wychowanków wokół problemu osób niepełnosprawnych
Zadanie wychowanków polega na odpowiedzeniu na pytania:
Jak myślicie, dlaczego przeprowadziliśmy te ćwiczenia?
Co chcieliśmy przez to osiągnąć?
Czy przeprowadzone ćwiczenia pomogą wam lepiej zrozumieć osoby niepełnosprawne?
Czy umiemy zrozumieć ich problemy i im pomóc?
Czy pomoc jest zawsze udzielana prawidłowo?
Czy czasami nie udajemy, że „nie widzimy” ich problemów, a innym razem „pomagamy na siłę”?
Podsumowanie:
- Nauczyciel: Mam nadzieję, że po dzisiejszych zajęciach problem niepełnosprawności stał się wam bliższy. Teraz już wiecie, że osoby niepełnosprawne nie żyją w jakimś innym, odizolowanym świecie i aż tak bardzo się od was nie różnią. Mają podobne problemy, zainteresowania i potrzeby. Spróbujcie, więc podjąć odrobinę wysiłku w celu przełamania wszystkich barier, które was dzielą, nawiązać z nimi kontakt, zrozumieć ich i wspierać w trudach codziennego życia. Pamiętajcie, że mimo ich ograniczonej sprawności, są to osoby w pełni wartościowe, od których wiele możecie się nauczyć.