Scenariusz I
Dzieci sześcioletnie
Cele:
- wyjaśnienie pojęcia „ uczucia’, próba zdefiniowania,
- kształtowanie umiejętności wyrażania uczuć w sferze werbalnej, ruchowej i plastycznej,
- odprężanie mięśni mające charakter postępujący, osiąganie coraz głębszego poziomu
Pomoce:
- symbole pogody,
- płyta z muzyką relaksacyjną,
- farby w sześciu kolorach: niebieskim, żółtym, czerwonym, brązowym, zielonym i czarnym,
- szary papier pakunkowy o wymiarze 55 na 40 cm.,
- bajka relaksacyjna „ Mały kotek”
Przebieg:
1. Powitanie:
W kole:
Dziś słoneczko wita nas
Na zabawę nadszedł czas
prawą rękę podajemy
Bo przywitać nią się chcemy.
2. „ Mapa uczuć”-
Dzieci przedstawiają swój nastrój symbolami pogody i przypinają je na tablicy
( deszcz, słoneczko, wichura...)
3. „ Dla kogo jest puste miejsce..”
Miejsce po mojej prawej stronie jest puste, przyjdzie do mnie ( imię dziecka... wesoły jak nakręcony bączek...)
Kolejne zdanie tworzy dziecko, po którego prawej stronie jest puste miejsce.
4. „ Uczucia” – określanie cech różnego rodzaju uczuć wymienianych przez dzieci:
„ Miłość jest ( jaka?)...Smutek jest (jaki)... Złość jest (jaka?)...
5.” Uczuciowe obrazki” - wyrażanie nastroju w formie plastycznej
( wg Metody Ruth Show Malowania Dziesięcioma Palcami).
6.„ Co przedstawia moja praca” – wypowiedzi dzieci chętnych
7. Relaksacja
Dzieci odpoczywają na kocykach, słuchają muzyki relaksacyjnej i utożsamiają się z kotkiem, o którym opowiada nauczycielka, wg bajki relaksacyjnej „ Mały kotek”
( zgodnie z metodą a. Polender)
Scenariusz II
Cele:
- werbalne wyrażanie uczuć,
- rozpoznawanie i nazywanie różnych emocji,
- zmniejszanie nadmiernego napięcia mięśniowego oraz towarzyszących mu negatywnych emocji
Pomoce:
- kartoniki z sylwetami twarzy odzwierciedlającymi uczucia; strachu, radości, złości, smutku,
- sylweta słoneczka,
- kartki z twarzą wyrażającą złość,
- materiały plastyczne,
- płyta z muzyką relaksacyjną
Przebieg:
1. Powitanie wierszem:
Dziś słoneczko wita nas....
2. Dzieci losują kartoniki z twarzami dzieci, wyrażającymi określone uczucia: złości, radości, smutku, strachu... Nauczyciel pokazuje kolejno kartoniki z uczuciami. Dzieci, które mają wskazany przez nauczyciela kartonik zamieniają się miejscami. Na sygnał „ uczucie”, wszystkie dzieci zamieniają się miejscami
II wariant:
Ekspansja ruchowa przy muzyce, na przerwę nauczycielka pokazuje kartonik
z wybranym uczuciem, dzieci wyrażają je gestem, mimiką twarzy...
3.” Dokończ zdanie” –
„ Mam na imię...”
„ Jestem...”
„ Lubię...”
„ Mam...”
3. „ Słoneczko”-
Przekazywanie sobie przez dzieci siedzące w kręgu sylwety słoneczka. Dziecko trzymające słoneczko w ręku, określa je przymiotnikiem. Następnie, w drugiej rundzie po kręgu, dzieci kolejno wymieniają swoje imię dodając określenie słoneczka , które wcześniej wymieniły np.: „Cieplutka Ola.”
4. Ekspresja plastyczna:
Dzieci otrzymują kartki z twarzą wyrażającą złość: „ Narysuj co spowodowało, że dziecko na kartonie jest takie rozłoszczone”.
5. Zabawa w „ słabego i silnego” ( technika relaksacyjna wg Jakobsona w wersji B. Kaji)
Dzieci znajdują się w pozycji leżącej z rękami umieszczonymi wzdłuż tułowia i mają zamknięte oczy. W późniejszym etapie można prowadzić ćwiczenia w pozycji siedzącej. Ćwiczenia obejmują kolejno wszystkie części ciała: ręce, nogi, tułów, szyję. Dzieci słuchają opowiadania nauczycielki np: o słabym motylku i dużym, groźnym ptaku, rozluźniają a potem mocno napinają mięśnie.
1. Zegnij prawe ramię tak, by naprężyć biceps.
Jesteś silny, bardzo silny, naprężaj go mocno. Czujesz jak bardzo napięte są twoje mięśnie?...
A teraz jesteś słaby, rozluźnij napięte mięśnie, połóż z powrotem rękę na dywanie. Teraz wyraźnie czujesz jak rozluźniły się twoje mięśnie.
2. To samo tylko z lewą ręką.
3. Naciśnij jak możesz najsilniej, pięścią prawej ręki na klocek( z tworzywa sztucznego) położony po twojej prawej stronie- jesteś silny twoje mięśnie są napięte. A teraz rozluźnij mięśnie, jesteś znowu słaby, nie naciskaj już , czujesz ulgę , mięśnie rozluźniły się.
4. To samo, tylko z pięścią lewej ręki.
5. A teraz silna i słaba będzie twoja prawa noga.
Włóż klocek pod kolano i mocno ściśnij nogę w kolanie, a teraz noga słabnie, rozluźniasz mięśnie, wypuszczasz klocek.
6. To samo ćwiczenie tylko z lewą nogą.
7. A teraz zobaczymy , czy masz tyle siły, by napełnić powietrzem swój brzuszek. Wciągnij mocno powietrze w płuca i napnij brzuszek jak balon, mocno, a teraz wypuść powietrze, rozluźnij mięśnie, czujesz ulgę.
8. Naciśnij mocno głowę na poduszkę, na której leżysz, głowa jest bardzo silna, naciskasz mocno, a teraz rozluźnij mięśnie, głowa już nie naciska na poduszkę, odpoczywa, czujesz ulgę.
9. Jesteś niezadowolony i groźny, ktoś zniszczył twoją budowlę z klocków. Marszczysz mocno czoło, jeszcze mocniej, a teraz rozluźnij mięśnie, niech odpoczną, czoło już jest gładkie.
10. Twoje oczy też możesz mocniej i słabiej zaciskać powiekami. Spróbuj teraz zacisnąć mocno powieki, jeszcze mocniej, a teraz rozluźnij je, odpocznij.
11. A teraz zaciśnij mocno szczęki, zęby dotykają zębów. I górna i dolna szczęka jest silna, zęby mocno naciskają na siebie. A teraz rozluźnij szczęki, czujesz ulgę.
12. Ułóż wargi tak jakbyś chciał powiedzieć „ och”( lub zrób ryjek u małej świnki) i napnij mocno mięśnie ust, a teraz rozluźnij mięśnie.
Scenariusz III
Cele:
- rozwijanie wyobraźni, koncentracji uwagi oraz aktywności ruchowej,
- rozumienie znaczenia słowa „ przyjaciel”,
- czerpanie radości ze wspólnej zabawy
- -zmniejszanie napięcia mięśniowego
Pomoce:
- płyta z pios. MAC edukacja,
- płyta z muzyką relaksacyjną „ Ja i moja szkoła” cz. II
- bajka relaksacyjna „ Mały niedźwiadek”
Przebieg:
1. Powitanie:
Dziś słoneczko wita nas ....
2. Ćwiczenia inhibicyjno - incytacyjne
Dzieci „ spacerują po łące – chodzą po sali w różnych kierunkach przy akompaniamencie trójkąta.
Kolejne podane przez nauczyciela hasła oznaczają:
hop – skok na łąkę cudów,
stop – zerwanie kwiatka i powąchanie go ( wdech)
już – ilustracja ruchem i głosem bąków
3. Słuchanie pios. z płyty , „ Chodź kolego” ( słowa i muzyka K. Przybylska)
5. Rozmowa na temat charakteru i treści piosenki
- Kto to przyjaciel?...
6. Rytmiczne powtarzanie refrenu za nauczycielką:
To nie bę – dzie
ża – den se – kret,
Prze-cież ka-żdy
o tym wie ...
Dzieci powtarzają fragmenty klaszcząc.
7. Zabawa przy piosence
Dzieci tworzą pary i trzymają się za prawe ręce, stają w rozsypce.
Bawić się będziemy w koło – dzieci podają sobie ręce i idą w dowolnym kierunku (4 kroki).
Chodź, kolego! Zatrzymują się, odwracają do siebie, wykonując gest zaproszenia do zabawy.
Zabawimy się wesoło – Obracają się w zamkniętych kółeczkach (8 podskoków z nogi na nogę)
Chodź, kolego!
Może w piłkę dziś zagramy – Stają naprzeciwko siebie i naśladują odbijanie piłki siatkowej. Przykucają jak berek, wstają.
Chodź, kolego!
Lepiej w berka pobiegamy,
chodź, kolego!
Refren:
To nie będzie żaden sekret, - Dzieci odwracają się przodem do siebie i wykonują gest przeczenia dłonią uniesioną do góry.
przecież każdy o tym wie, - Rozkładają ręce na boki.
dobrze jest mieć przyjaciela, - Kładą ręce na ramionach kolegi (lub obejmują się w talii).
żyć samemu bardzo źle. – Idą na spacer – wykonują 8 równych kroków .
La, la, la, la, la, - Zatrzymują się, odwracają do siebie i uderzają miarowo
la, la, la, la, la otwartymi dłońmi w dłonie kolegi.
Dobrze jest mieć przyjaciela,
żyć samemu bardzo źle. – Idą na spacer – jak wyżej
8.Słuchanie bajki relaksacyjnej „ Mały niedźwiadek” ( M. Molicka).
Teraz posłuchamy bajeczki, usiądź wygodnie, jeszcze wygodniej, posłuchaj swojego oddechu, możesz przymknąć oczy, wszystkie dźwięki oddalają się.
Wypowiadanym słowom towarzyszy spokojna muzyka
Scenariusz IV
Cele:
- poznawanie własnego ciała,
- rozwijanie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu,
- nawiązywanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą,
- rozładowanie napięcia emocjonalnego, doznawanie uczucia przyjemności i radości
Pomoce:
- bajka relaksacyjna „ Mały wróbelek’,
- płyta z muzyką
Przebieg:
1. Powitanie:
Dziś słoneczko wita nas...
2. Ćwiczenia wspierające rozwój dziecka wg metody W. Sherborne
Część wstępna:
Zabawa ożywiająca „ Kulawy lis i gąski”
Dzieci – gąski i biegają swobodnie wokół lisa siedzącego w norze ( obręcz). Na zawołanie „lis wychodzi z nory” , lis wybiega i podskakując na jednej nodze stara się złapać gąskę. Jeżeli stanie na obu nogach, wtedy gęsi gęgając zapędzają go do nory.
Część główna:
- Wszyscy siadają w kole – przywitanie słowem, nogami, rękami
- Siedząc - przyciąganie kolejno nóg ( ręce wzdłuż boków) – wyczuwanie własnego ciała
- Siedząc – kręcenie się w kółko na pośladkach, przewrót na plecy,
- Turlanie się – mięśnie naprężone i rozluźnione, turlanie kolegi,
- Leżenie na plecach – odpychając się stopami jazda do tyłu
- Odpoczynek w leżeniu na plecach
Ćwiczenia w parach:
- Siad płaski przodem do siebie, trzymanie się za ręce, koncentrowanie wzroku na twarzy partnera, uśmiechanie się, wyrażanie uczuć przez dotyk( głowy, rąk...)
- Pokazywanie części ciała u siebie i u partnera, głowa, tułów, barki, biodra, brzuch, plecy, szyja , serce - posłuchaj jak bije, płuca-posłuchaj jak oddychasz
- Ćwiczący w parach siedzą tyłem, oparci plecami, nogi oparte na kolanach-
a)napieranie plecami partnera, pokonywanie oporu
b)partnerzy siedzą złączeni plecami, po czym wstają nie odrywając się od siebie, napierając na siebie tak, aby obydwaj powstali
- Dziecko w siadzie skulnym tyłem do partnera, który przyjmuje pozycję siadu płaskiego, posuwanie się parami do przodu w siadzie płaskim. Dziecko bierne poddaje się ruchowi. Partner odpychając się rękami i nogami od podłoża przesuwa się wraz z dzieckiem we wszystkich kierunkach,
- Kołysanie – pozycja siedząca , tworzenie fotelika dla ćwiczącego „ pasywnego „ i obejmowanie go, łagodne kołysanie,
- „ Skała” – ćwiczący staje stabilnie w rozkroku podpartym lub siedzi mocno podparty o podłoże, współćwiczący próbuje przesunąć „ skałę” , pchając lub ciągnąc w różnych kierunkach,
- „ Tunel” – grupa tworzy tunel, reszta czołga się pod tunelem na plecach, brzuchu
Część końcowa :
- Wszystkie dzieci wraz z nauczycielem kładą się na kocykach. Słuchanie bajki relaksacyjnej „ Mały wróbelek” z podkładem muzycznym.
Scenariusz V
Cele:
- rozładowanie napięcia emocjonalnego,
- ćwiczenia dużych grup mięśniowych,
Pomoce:
- pisaki,
- zagadki (J. Stec, 1992)
Przebieg:
1. Powitanie
Dziś słoneczko wita nas....
2. Zabawa: „ Minki”
Dzieci siedzą w kręgu, wybrane dziecko ma pokazać jakąś minkę, wszyscy ją zapamiętują. Następnie symbolicznie ściąga minkę z twarzy i rzuca w inne dziecko . To dziecko ma powtórzyć minkę, a potem swoją- wymyśloną znowu rzucić w jakieś dziecko.
3. „ Prezencik” wg metody W . Sherborne
Zabawa w parach. Jedno dziecko jest szczelnie zapakowanym prezentem, drugie ma delikatnie go rozpakować . Na koniec maluje symbolicznie uśmiech na twarzy
dziecka-prezencika.
4. Zagadki – wprowadzenie do odgrywania scenek teatru palcowego:
• bilet:
Co najpierw kupujemy, żeby potem podrzeć, by siedzieć w teatrze wygodnie
i dobrze?
• aktor:
Choć to nie rolnik, lecz rolę ma . Często w teatrze lub filmie gra
• kukiełki:
Choć nie żywe, ale żyją
widzowie im brawa biją . Występują w teatrze, chętnie na nie patrzę
• kurtyna:
Podnosi się to spada, a gdy spada to się klaszcze. Choć nie śpiewa i nie gada, ważną rolę gra w teatrze
• teatr:
Jak się nazywa taki budynek, w którym zobaczysz scenę, kurtynę.
Krzesła tam stoją, rząd za rzędem, a ja tam bajkę oglądać będę
• widownia:
Jesteśmy w teatrze. Z jakiejś części sali, będziemy na scenę pilnie spoglądali.
5. Teatr palcowy ( technika parateatralna, zamiany ról).
Rysowanie na palcach główek postaci. Dzieci kolejno, uzgadniają
z nauczycielem jakie scenki będą odgrywały, który palec kim będzie i układają dialogi między osobami ( scenki z życia codziennego).
6. Relaksacja.
Rozsypka. Ćwiczenia dużych grup mięśniowych.
Wykonywanie ćwiczeń wg słów wierszyka :
Każdy z nas masuje ciało, aby sprawnie pracowało
Najpierw łydki pocieramy i kolana ugniatamy
Potem brzuszek rozcieramy i ramiona ostukamy.
Nasze włosy poburzymy i robimy groźne miny.3x
Scenariusz VI
Cele:
- uświadomienie potrzeby przyjaźni , bezinteresownej chęci pomagania, budowania zaufania, lojalności,
- stymulacja empatii,
Pomoce:
- K. Vopel „ Witajcie ręce”,
- sylwety 4 serc,
- płyta „ Muzyka, która leczy”
- bajka psychoedukacyjna „ O dwóch ołówkach”, M. Molickiej
Przebieg:
1. Powitanie
Dziś słoneczko wita nas...
2. „ Wyspy szczęścia”
Dzieci biegają przy muzyce na paluszkach, na przerwę w muzyce mają paluszkami nogi prawej dotknąć jednego z serc-wyspy szczęścia. Po kolejnym fragmencie muzyki nauczyciel zabiera jedno z serc, potem drugie aż zostanie ostatnie. Wtedy wszystkie dzieci gromadzą się wokół ostatniej wyspy.
Polecenie:
Teraz zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie, że jesteście na wyspie szczęścia, gdzie mogą się spełnić wszystkie wasze marzenia....
3. Zabawa „ Rybak”
Dzieci ustawiają się po dwóch stronach „rzeki”. Jedno jest „rybakiem” i stoi w wodzie. Dzieci pytają chórem: - Rybaku, rybaku jaka jest woda?
Rybak wymyśla odpowiedź: - Zimna, spokojna, czysta , głęboka, ale też kolorowa , dziwna.
Dzieci: - To jak mamy przejść?
Rybak: - Szybko, w podskokach, ostrożnie, na paluszkach, na piętach...
Dzieci wykonują polecenia. To, które zrobiło najlepiej, zostaje rybakiem.
W zabawie warto zwrócić uwagę na oryginalność określeń wody.
4.Słuchanie bajki psychoedukacyjnej „ O dwóch ołówkach”
Rozmowa na temat treści.
Wspólne formułowanie wniosku – uświadomienie potrzeby przyjaźni.
6. Zabawa „ Krople deszczu”
Koło na stojąco, ręce na ramionach dziecka poprzedzającego. Dzieci idą spokojnie. Uderzanie palcami ( krople deszczu) słabo, mocniej, najmocniej. Na koniec machanie rączkami słońcu.
7. Wizualizacja
Przy muzyce, nauczycielka opowiada dzieciom o Krainie Marzeń. W tej to krainie dzień upływa dzieciom na zabawie. Śmiech i wesołe rozmowy dochodzą z każdego jej zakątka. Gdy słońce zachodzi, robi się cicho, zmęczone dzieci układają się w wygodnych łóżeczkach i odpoczywają słuchając szumu pobliskiego morza. Czują się szczęśliwe i bezpieczne....
Scenariusz VII
Cele:
- rozumienie znaczenia obdarowywania życzliwością , dobrocią, uśmiechem,
- dostrzeganie istoty obdarowywania życzliwością- im więcej się daje tym więcej jej powstaje,
- kształtowanie u dzieci postawy otwartości na problemy innych , chęci pomagania,
- stymulacja odprężania,
- ćwiczenia twórcze
Pomoce:
- bajka terapeutyczna „ Bajka o Ciepłym i Puchatym ( A. Dodziuk, Instytut Zdrowia i Trzeźwości w Warszawie),
- farby,
- kartony,
- teks do wizualizacji ‘”Wyspa” ( H. Teml, 1997 s. 98)
Przebieg:
1. Powitanie:
Dziś słoneczko wita nas....
2. Zabawa ze śpiewem „ Dobry humor” – ilustracja ruchem treści piosenki
Dobry humor dzisiaj mamy
Do zabawy zapraszamy
I choć z nieba pada deszcz, u nas zawsze fajnie jest
Prawa ręka, lewa ręka
Prawa noga , lewa noga
Cały tułów oraz głowa do zabawy jest gotowa 2x
3. Zabawa „Myjnia samochodowa” – dzieci tworzą tunel podpierając się na nogach i rękach. Kolejno czołgając się w tunelu, są delikatnie głaskane przez pozostałe dzieci
4. Wysłuchanie bajki terapeutycznej „ Bajka o Ciepłym i Puchatym”.
- pytania tematyczne sprawdzające poziom zrozumienia tekstu,
- propozycje dzieci określające co jest „CIEPŁE I PUCHATE”, oraz „ZIMNE
I KOLCZASTE”,
- wypowiedzi dzieci na temat czy lepiej jest dawać czy dostawać Ciepłe i Puchate ( miłość, dobroć, radość) czy Zimne i Kolczaste ( złość, skąpstwo, zazdrość).....
5. Ćwiczenia twórcze: tworzenie własnych zakończeń bajki.
6. Malowanie dziesięcioma palcami „ Miasteczko ludzi dzielących się Ciepłym
i Puchatym” .
7. Prezentacja prac przez poszczególne dzieci.
8. Wizualizacja
„ Wyspa” ( H. Teml, 1997 s. 98)
„ Usiądź lub połóż się wygodnie, zamknij oczy, przyjmij jeszcze wygodniejszą pozycję. Znajdujesz się na wyspie, na środku oceanu......
Scenariusz VIII
Cele:
- nauka współpracy w grupie,
- rozwijanie ekspresji słownej, ruchowej, plastycznej,
- zmniejszenie napięcia mięśniowego.
Pomoce:
- W. Friebel „ Klucz w małe ręce, Podróże do krainy fantazji, opowiadania i ćwiczenia wyobraźni”, s.18,
- kredki, kartki papieru, chustki
Przebieg:
1. Dziś przedszkole wita nas....
2. Zabawa „ Gonisz-łapiesz”
dzieci stoją w parach. Jedno odwrócone plecami do drugiego. Na hasło „gonisz” pierwsze dziecko biegnie 5 kroków do przodu. Na hasło „’ łapiesz” drugie dziecko biegnie za pierwszym 5 kroków i zatrzymuje się.
3. Co lub kto ma nogi – pogadanka
4. Ćwiczenia z chustą
Dzieci zwijają chustę palcami stóp do jak najmniejszej. Rozwijają chustę jak najrówniej ( nogi współpracują). To samo ćwiczenie wykonują w parach.
5. Chodzenie na nogach sztywnych i na ugiętych
6. „ Zaczarowane stopy”
Dzieci obrysowują ołówkiem swoje stopy na kartce papieru, a następnie, przy pomocy kredek, zamieniają ten kształt w coś zupełnie innego.
7. Prezentacja prac
8. Wizualizacja
Dzieci leżą na kocykach. Słuchają opowiadania „ Leśna ścieżka”. W tle, muzyka relaksacyjna.
„Wyobraź sobie, idziesz wzdłuż wąskiej ścieżki leśnej. Z obu jej stron rosną wysokie źdźbła trawy, które kołyszą się nad twardo udeptaną ziemią...”
Scenariusz IX
Cele:
- utrwalanie więzi grupy,
- odprężenie dziecka dzięki skierowaniu jego uwagi na oddech,
- wyczucie przestrzeni i czasu,
- reagowanie na dźwięki wysokie, średnie i niskie
Pomoce:
- W. Friebel „ Klucz w małe ręce,Podróże do krainy fantazji, opowiadania i ćwiczenia wyobraźni”, s.14
- plastelina, bibuła, piórka, płyta z muzyką relaksacyjną „ Odgłosy natury”, gałązki
Przebieg:
1. Dziś przedszkole wita nas....
2. Zabawa ze śpiewem :
Dobry humor dzisiaj mamy ,
do zabawy zapraszamy
I choć z nieba pada deszcz,
u nas zawsze fajnie jest
Prawa ręka, lewa ręka
prawa noga , lewa noga
Cały tułów oraz głowa
do zabawy jest gotowa 2x
3. Zabawa „ W górę , w dół”
Kiedy nauczyciel gra wysokie dźwięki, dzieci wyciągają się ku górze, aż do wyskoku. Kiedy nauczyciel zaczyna grać średnie i niskie dźwięki, dzieci powoli przechodzą do przysiadu, a następnie do siadu i leżenia.
4. Zabawa „Wiatr”
Dzieci poruszają się swobodnie po sali. Kiedy usłyszą nagranie odgłosów wiatru, zatrzymują się i naśladują drzewa, które poruszają się na wietrze.
5. Zabawa „ Latające piórka”
Dzieci dmuchają na kolorowe papierowe piórka umieszczone na wyciągniętej dłoni, próbują jak najdłużej utrzymać je w powietrzu; zdmuchują piórka z prawego ramienia, z lewego...
6. „ Drzewko szczęścia – konstruowanie z gałązek , plasteliny, bibuły, ozdabianie piórkami. Praca wspólna.
7.Wizualizacja
Leżenie na kocykach. Słuchanie, przy muzyce relaksacyjnej, opowiadania „ Liść nad morzem” wg W. Friebela.
„ Nad brzegiem morza, na plaży , leży liść. Być może przywiał go tutaj wiatr, który zerwał go z jakiegoś drzewa. A może dzieci go zerwały i zapomniały o nim po skończonej zabawie....
Scenariusz X
Cele:
- wyrażanie swoich emocji, nazywanie ich,
- kształtowanie umiejętności panowania nad wybuchami złości i gniewu,
- stworzenie wyjątkowego nastroju do wysłuchania opowiadania nauczycielki – „złote przejście”,
- odreagowanie napięcia,
- nauka radzenia sobie z napięciem,
Pomoce:
- B. Ferrero „ Siedemnaście opowiadań. Historie z morałem.”,
- plastelina,
- kredki,
- karton,
- ilustracje smoków
Przebieg:
1.„Dziś przedszkole wita nas...”
2. Zabawa „ Wszyscy, którzy...”. Prowadzący podaje hasło, zaczynające się „ wszyscy, którzy... lubią się kąpać się w morzu, zamieniają się miejscami”. Na hasło dzieci, których to dotyczy, wstają i szybko szukają dla siebie miejsca, jakie uwolniło inne dziecko. Zawsze jedna osoba zostaje na środku, gdyż krzeseł jest o jedno mniej niż osób uczestniczących w zabawie. Jeśli dzieci będą miały kłopot z wymyślaniem hasła , współpracujący pomaga im.
3. Prowadzący pokazuje dzieciom złotą obręcz objaśniając , iż przejście przez nią jest wejściem do KRAINY WYJĄTKOWYCH OPOWIEŚCI, po wysłuchaniu więc opowiadania należy więc powrócić przez obręcz z powrotem .
4. Wysłuchanie opowiadania „ W Krainie Smoków” B. Ferrero:
- pytania sprawdzające zrozumienie tekstu,
- propozycja nauczyciela aby każdemu dziecku pomalować jeden paznokieć na kolor złoty ( to co dobre, szlachetne), drugi na czerwony ( złość, która się pojawia, agresja),
- następnie prośba aby dzieci po kolei opowiedziały kiedy u nich pojawia się taki pazur, w jakich sytuacjach, w jaki sposób..., a następnie kiedy ich zachowanie jest „królewskie”, szlachetne, dobre...
- pytanie: czy potrafią być królami „ swoich pazurów”,
- prezentacje dzieci.
5 .Zaproszenie dzieci do rysowania „swoich smoków”, swobodny wybór techniki.
6. Prezentacja prac
7.Relaksacja
• Dzieci siedzą na krzesełkach w tzw. pozycjii P. Dennisona.
• „ Ziewanie na energię” wg P. Dennisona