Światła sygnalizatora. Scenariusz zajęć dla 5-latków

Cele ogólne:
•Zapoznanie z wyglądem i zasadą działania sygnalizacji świetlnej.
•Rozwijanie sprawności manualnej.

Cele szczegółowe:
Dziecko:
- uważnie słucha wiersza,
- odpowiada na pytania,
- rozpoznaje sygnalizator świetlny,
- wykonuje pracę przestrzenną według swojego pomysłu z wykorzystaniem różnorodnych materiałów.

Metody wg Kupisiewicza;
- Metody oparte na obserwacji (pokaz).
- Metody oparte na posługiwaniu się słowem (opis, pogadanka).
- Metody oparte na działalności praktycznej (metoda zajęć praktycznych).
- Metody gier i zabaw.

Formy pracy:
Zbiorowa, indywidualna.

Środki dydaktyczne:, wiersz E. Piechny-Pietrzyk ,,Zwierzęta na wycieczce”, obrazki do wiersza, obrazek sygnalizatora świetlnego, kartoniki z kropkami, skakanki, krążki: zielony i czerwony, różnorodne materiały plastyczne.

Przebieg zajęć.

1.Zabawa ,,Co to jest?”.
Nauczyciel odsłania obrazek, na którym znajdują się kartoniki oznaczone kropkami – od jednej do sześciu. Dzieci podają liczbę kropek na wybranym kartoniku i stopniowo odsłaniają obrazek, który się pod nimi znajduje. Odgadują, co on przedstawia (sygnalizator świetlny). Dzieci określają, w jakich miejscach można spotkać sygnalizator i do czego jest on potrzebny.

2.Słuchanie wiersza E. Piechny-Pietrzyk ,,Zwierzęta na wycieczce”.

W zoo dzień uroczysty, Żółw się schował pod swój domek:
na wycieczkę idą wszyscy. – I co z tego że czerwone?
Jest żyrafa, są dwa słonie, Zaskrzeczała więc papuga:
małpki trzy i cztery konie. – Gdy czerwone oczkiem mruga,
Idzie gruby hipopotam, musisz stać i czekać moment,
stąpa ciężko, chlapie błotem. żeby przejść na drugą stronę.
Aż oburza się pan zebra: Potem zmiana – możesz iść,
– Czemu pan o innych nie dba?! bo zielone jest jak liść.
Nagle zgrzyt i huk, i świst, Przez ulice przechodź raźnie,
na chodniku słychać pisk! nie ociągaj się! Odważnie!
Mały bocian z żółwiem małym Żółw posłuchał, bocian też:
przez ulicę przebiec chciały. – czy coś jeszcze wiedzieć chcesz?
– Jak tak można ? – krzyczą słonie. Gdy zielone – idź, nie zwlekaj!
– Przecież światło jest czerwone! Gdy czerwone – stój i czekaj!

3.Rozmowa na temat wiersza.
– Jakie zwierzątka poszły na wycieczkę? Dokąd poszły? Ile ich było?
– Dlaczego usłyszały zgrzyt i pisk na chodniku?
– Na co słonie zwróciły uwagę żółwiowi i bocianowi?
– Czy żółw wiedział, co oznacza światło czerwone?
– Jakie zwierzątko wyjaśniło zasady działania świateł?
– Co powiedziała papuga o świetle czerwonym, a co – o zielonym?
– Jak należy się zachować, kiedy pojawia się światło czerwone, a jak – gdy zielone?

4.Oglądanie obrazka sygnalizatorów dla pieszych i pojazdów, zwrócenie uwagi na różnice w ich wyglądzie; określanie, co oznaczają poszczególne kolory dla pieszych, a co dla samochodów. Zwrócenie uwagi, że kiedy dla pieszych świeci się światło zielone to samochody mają wtedy czerwone i odwrotnie; wyjaśnienie, dlaczego tak jest. Podkreślanie znaczenia przestrzegania zasad ruchu drogowego.

5.Zabawa orientacyjno-porządkowa ,,Kolor czerwony każe stać”.
Nauczyciel wyznacza skakankami jezdnię i chodnik; dzieci podzielone na dwie grupy stoją po obu stronach ulicy. Kiedy nauczyciel podnosi w górę krążek zielony, dzieci przechodzą przez
jezdnię, kiedy czerwony – stoją i czekają.

6.Samochód przyszłości – wykonanie pracy przestrzennej.

Zaproponowanie wykonania wymyślonego samochodu z wykorzystaniem różnorodnych materiałów, np. kartonowe pudełka po produktach spożywczych, pudełka po zapałkach, małe plastikowe butelki po napojach, zakrętki po napojach, zakrętki od słoików, folia samoprzylepna, taśma dwustronna, folia aluminiowa; pokaz ich łączenia ze sobą za pomocą taśmy dwustronnej.

• Samodzielne działania dzieci: łączenie ze sobą wybranych materiałów według własnych pomysłów.

• Oglądanie powstałych samochodów, porównywanie ich wyglądu.

• Wypowiedzi autorów, jakich materiałów użyli; wymyślanie nazw marek samochodowych.

• Prezentacja prac na wystawie w kąciku dla rodziców.