SCENARIUSZ ZAJĘĆ PLASTYCZNO – EDUKACYJNYCH
Temat: Ogród w plastiku
Czas przewidziany na realizację: 70 minut
Grupa: 20 podopiecznych w wieku 13 lat
Cel główny: Usprawnienie manualne oraz rozwój twórczej wyobraźni
poprzez tworzenie „Ogrodu w plastiku”
Cele szczegółowe (operacyjne)
Uczeń zna i rozumie:
• znaczenie świata roślin w życiu człowieka;
• rozumie techniki wykonania poszczególnych kategorii
ogrodów;
• możliwości jakie niesie wykorzystanie surowców wtórnych.
Uczeń potrafi:
• potrafi podać przykłady znaczenia roślinności w życiu
człowieka;
• potrafi wyodrębnić kategorie w jakiej powstają tego typu
ogrody;
• potrafi wykorzystać zdobyte umiejętności w realizacji
nowych pomysłów.
Cel wychowawczy:
• rozwój twórczej wyobraźni, kreatywności podopiecznych;
• kształtowanie umiejętności pracy w grupie.
Metody realizacji:
• dyskusja;
• pogadanka;
• technika niedokończonych zdań;
• pokaz;
• praca w grupach.
Formy realizacji:
• indywidualna;
• grupowa.
Środki dydaktyczne:
• przygotowany znacznie wcześniej ogród pokazowy;
• plastikowe pojemniki (duże, np. po oliwkach);
• ziemia;
• żwirek;
• piasek;
• keramzyt;
• drobne ozdoby np. małe szyszki, kolorowe kamyczki;
• roślinki – najlepiej sukulenty;
• arkusz papieru;
• flamastry;
• ołówki lub długopisy;
• karty ewaluacyjne.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie uczestników, zaproszenie do wspólnego kręgu. Prowadzący przedstawia podopiecznym temat zajęć i główne jego cele.
2. Wprowadzenie do tematu zajęć – prowadzący inicjuje dyskusję
na temat znaczenia świata roślin w naszym życiu: dzieci swobodnie wypowiadają się, następnie nauczyciel inicjuję technikę niedokończonych zdań z hasłem przewodnim: „Dzięki roślinom...” Wybrana osoba na dużym arkuszu papieru zapisuje stwierdzenia grupy, po czym umieszczamy je na tablicy lub ścianie sali. Istotne, by podopieczni wymienili jak najwięcej różnorodnych przykładów, nie powielając wypowiedzi np.:
Dzięki roślinom: mamy pożywienie, możemy produkować wiele leków, mamy piękny świat, możemy pracować przy ich zbiorze... (itd.). Podsumowanie wspólnej pracy.
3. Prowadzący za pomocą pokazu przedstawia swój ogród w plastiku, który został wykonany wcześniej, krótko omawiając jego zawartość i znaczenie. Istotne, by wskazać, iż rośliny mogą nam towarzyszyć w różnych formach, często bardziej atrakcyjnych niż typowe kwiaty doniczkowe. Następuje krótkie omówienie materiałów z których przygotowany został „ogród”. Prowadzący omawia poszczególne warstwy ogrodu, nawiązując do znanej roślinności doniczkowej po czym pokazuje podopiecznym materiały, które przygotował.
4. W sposób losowy podopieczni zostają podzieleni na cztery grupy (praca w małych grupach). Każda z grup otrzymuje plastikowy pojemnik, keramzyt, piasek, ziemię oraz oczywiście przygotowane roślinki (najlepiej sprawdzają się sukulenty, które przystosowane są do życia w warunkach ograniczonej dostępności wody). Pracę można wzbogacić poprzez inne materiały: np. małe figurki i szyszki, koraliki czy kolorowe kamyczki. Dzieci przystępują do działania tworząc „Ogrody w plastiku”
Po wykonaniu zadania prace umieszczamy pośrodku sali, by każdy je doskonale widział (prezentacja dzieł). Prowadzący inicjuje pogadankę na temat warunków niezbędnych do wzrostu roślin zmierzając do materiału w jakim został umieszczony ogród. Ponadto wyodrębnia kategorie w jakich tworzyć możemy tego typu ogrody:
a) kompozycje otwarte (najczęściej ogrody pustynne złożone z sukulentów i kaktusów, do ich tworzenia używamy płytkich mis lub innych naczyń;
b) kompozycje w otwartych słojach (lub tak jak nasze w plastiku), sadzimy tam rośliny według naszego upodobania, pamiętając, że sadzonki nie powinny być zbyt duże, ogród sporadycznie podlewamy;
c) kompozycje zamknięte, czyli takie, które podlewamy tylko raz zaraz po posadzeniu, później korzystają z wilgotności „mikroklimatu” wytworzonego np. w zamkniętym słoju.
5. Prowadzący wskazuje, iż z materiałów odpadowych można stworzyć coś kreatywnego. Inicjuję dyskusję na temat możliwości wykorzystania surowców wtórnych w wielu domowych, balkonowych czy ogrodowych instalacjach. Podopieczni przedstawiają swoje pomysły np. za pomocą opisu słownego lub za pomocą rysunków.
6. Po zakończeniu dyskusji prowadzący prosi, by prace umieścić na parapecie w świetlicy, gdzie będą podziwiane do czasu powrotu podopiecznych do rodzimej szkoły. Warto, by dzieci zabrały „ogrody” do własnej szkoły, klasy, by spoglądając na nie przypominały sobie zdobytą wiedzę i umiejętności.
7. W celu ewaluacji prowadzący prosi o ocenę zajęć przez podopiecznych ze szczególnym uwzględnieniem: zainteresowania tematem zajęć, przygotowaniem prowadzącego do zajęć oraz efektem w postaci przydatności zdobytej wiedzy i umiejętności zdobytej podczas wspólnej pracy (karta ewaluacyjna nr 1).
8. Podziękowanie za udział w zajęciach, wspólne porządkowanie sali.
W celu ewaluacji stosowana będzie technika:
• obserwacja zaangażowania podopiecznych w czasie trwania zajęć: podczas dyskusji, pracy w grupach (podczas wykonywania „ogrodów w plastiku”);
• wypełnienie karty ewaluacyjnej(w załączeniu).
KARTA EWALUACYJNA:
Proszę o wypełnienie karty ewaluacyjnej, która pozwoli mi ocenić swoją pracę. Poniżej przedstawiam trzy zakresy objęte badaniem, w każdej z kategorii możecie przyznać od 1 do 6 punktów (przy czym 1 punkt – to ocena najniższa, 6 – najwyższa).
Dziękuję za informację zwrotną!
ZAINTERESOWANIE TEMATEM ZAJĘĆ.....................Ocena (od 1 do 6)
PRZYGOTOWANIE PROWADZĄCEGO DO ZAJĘĆ...............Ocena (od 1 do 6)
PRZYDATNOŚĆ ZDOBYTEJ WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI........Ocena (od 1 do 6)