Zabawa dydaktyczna.
grupa 3-4 latki
cele:
- dziecko wie, że wiatr to ruch powietrza
- potrafi wywołać wiatr różnymi sposobami
- kontroluje siłę i długość wydechu
środki dydaktyczne:
wiatrak elektryczny, kulki waty, kartka papieru, chusta animacyjna, wachlarz papierowy.
Przebieg:
Nauczyciel pyta dzieci, co to jest wiatr. Dzieci podają swoje pomysły, a nauczyciel naprowadza je na wniosek, że to ruch powietrza. Następnie pyta, czy można samemu wprawić powietrze w ruch i jak można to zrobić w przedszkolu. Dzieci zastanawiają się nad tym i podają swoje propozycje (w mojej grupie dzieci ustaliły, że trzeba otworzyć okno/drzwi lub włączyć wiatrak), które są sprawdzane przez grupę. Nauczyciel prosi, aby dzieci podniosły rękę na wysokość ust i dmuchnęły. Pyta, co czują. Następnie rozdaje dzieciom kulki waty i prosi, aby spróbowały je przesunąć, dmuchając na nie (najpierw na dywanie, a później na stole). Potem podaje dzieciom papierowy wachlarz i prosi, aby każde dziecko poruszało nim trochę i pyta, co czują. Następnie kładzie kartki w różnej odległości od wiatraka i wspólnie z dziećmi zastanawia się, czy wszystkie zmienią miejsce po włączeniu urządzenia i od czego to zależy. Włącza wiatrak i obserwuje wraz z dziećmi, co się stanie. Wspólnie dochodzą do wniosku, że istotna jest siła wiatru. Na koniec pyta dzieci, czy w sali jest coś jeszcze, co może wywołać wiatr. Dzieci wskazują chustę animacyjną. Wspólnie z nauczycielem zaczynają poruszać nią, najpierw delikatnie, a potem coraz mocniej. Dzieci określają, czy czują wiatr. Później dzieci po kolei wchodzą pod chustę poruszaną przez resztę grupy i określają, czy również pod nią czują podmuch powietrza. Po zabawie z chustą nauczyciel podsumowuje z dziećmi informacje: wiatr można wywołać poprzez otwarcie okna/drzwi, dmuchanie, wachlowanie, włączenie wiatraka i używanie chusty.