Skąd mamy wełnę? Zajęcie dla dzieci 5-letnich

Grupa: dzieci 5-letnie
Temat: Skąd mamy wełnę?

Cele główne:
- Zapoznanie ze znaczeniem hodowli owiec dla człowieka;
- Poznanie procesu powstawania wełny – dawniej i dziś;
- Doskonalenie umiejętności uważnego słuchania;
- Kształtowanie umiejętności logicznego myślenia;
- Rozwijanie umiejętności wypowiadania się na podany temat;
- Doskonalenie sprawności manualnych;

Cele szczegółowe:
Dziecko:
- rozwiązuje zagadkę;
- z uwagą słucha wiersza, analizuje, wyciąga wnioski;
- dzieli słowa na sylaby;
- potrafi wyróżnić głoskę w nagłosie (wygłosie);
-ogląda filmy, ilustracje i omawia ich treść, wyciąga wnioski;
- wykonuje pracę plastyczną;
- uczestniczy w zabawach proponowanych przez nauczyciela;

Metody:
- słowne: zagadki, rozmowa;
- oglądowe: pokaz, obserwacja;
- czynne: zadań stawianych do wykonania;

Formy:
- indywidualna;
- zbiorowa;

Środki dydaktyczne:
nagrania piosenek - na powitanie i pożegnanie; maskotka – baranek; alfabet ruchomy; wiersz J.Gałkowskiego; owieczki „sensoryczne”; nagrania filmów; historyjka obrazkowa; wyrazy do czytania globalnego – owca, wełna; druty, wełna, ubrania z wełny...; kartki, pastele, farby, wata, wełna, plastelina, popcorn,klej...; wiersz E.M.Skorek; dwa pojemniki do ewaluacji zajęcia – jeden z naklejoną buzią smutną, drugi - wesołą, nakrętki (po jednej dla każdego dziecka);
Przebieg zajęć:
1. „Na powitanie wszyscy razem” - powitanie przy muzyce (Marta Bogdanowicz „W co się bawić
z dziećmi?” Wydawnictwo Harmonia).

Na powitanie wszyscy razem:
hip, hip, hura! x3
Z całego serca, pełnym gazem:
witamy was! x3
2. „O jakim zwierzątku myślę?” – zabawa - zgadywanka. Dzieci próbują ustalić, o jakim zwierzęciu pomyślał nauczyciel. Przedszkolaki zadają pytania, opiekun może odpowiadać na nie tylko tak, lub nie. Po odgadnięciu zagadki następuje prezentacja zabawki – baranka.
Podział słowa – baran - na sylaby, wyróżnianie głosek w nagłosie i wygłosie. Układanie wyrazu z liter alfabetu ruchomego przez chętne dziecko.

3. „Wełniany baranek" – słuchanie wiersza J. Gałkowskiego (zasoby Internetu).

Ten mały nasz baranek
wszyściutko ma wełniane.
Wełniane ma trzewiczki,
wełniane rękawiczki.
Co tu robisz, baranku?
Chłodno dzisiaj od ranka,
chmurki w niebie jak pianka.
Ten mały nasz baranek
wszyściutko ma wełniane.
W kołnierzu futra pełnym
ma łebek cały z wełny.
Ślicznie ci jest, baranku,
w tym wełnianym ubranku.

Rozmowa na temat treści wiersza.
Kto jest głównym bohaterem wiersza? (baran, tryk) Jak ubrany był baranek? Jak myślicie, czy ubranie baranka jest ciepłe? Jak nazywa się samica? (owca, maciorka) Jak nazywa się młoda owca, dziecko? (jagnię) Jak nazywa się sierść tych zwierząt? (runo) Gdzie można zobaczyć owce? (hala, pastwisko, góry, zagroda)

4. „Zagubione owieczki” – zabawa sensoryczna.
Nauczyciel przygotowuje szablony owieczek, które są ozdobione różnymi materiałami – plasteliną, krepiną, wełną itp.(po 2 sztuki z każdego rodzaju). Zadaniem dzieci jest połączenie owieczek w pary ze względu na materiał, z którego zostało wykonane ich runo (przedszkolaki podczas zabawy wykorzystują tylko zmysł dotyku).

5. „Owieczki na łące” – zabawa orientacyjno – porządkowa. Dzieci (owieczki) w rozsypce biegają w różnych kierunkach po sali, a na hasło: „Wilk idzie” – zastygają momentalnie w bezruchu. Na polecenie: „Owieczki na łące” – przedszkolaki znowu biegają po sali itd.

6. Dlaczego ludzie hodują owce? – burza mózgów. (ludzie uzyskują mięso; mleko – np. do wytwarzania serów; skórę – błamy; wełnę). Włókna wełny zapewniają termoizolację, są trwałe, elastyczne, pochłaniają wilgoć, są odporne na brud i nieprzyjemne zapachy.

7. Jak uzyskuje się wełnę? Oglądanie filmów z zasobów Internetu (pozyskiwanie wełny - dawniej
i dziś).

8. „Od owcy do swetra” - historyjka obrazkowa.
Układanie obrazków wg odpowiedniej kolejności.
Czytanie globalne wyrazów; owca, wełna. Podział słów na sylaby, wyróżnianie głosek w nagłosie
i wygłosie.

9. Co można jeszcze robić z wełny oprócz sweterków? – swobodne wypowiedzi dzieci.
Skrzynia skarbów – oglądanie przez dzieci motków wełny, rzeczy wykonanych z wełny, drutów do robienia ubrań... zgromadzonych przez nauczyciela.

10. „Zwierzęta uciekają z zagrody” – zabawa ruchowa z elementem ćwiczeń dźwiękonaśladowczych.
Dzieci ustawiają się w kręgu i trzymają się za dłonie - tworzą zagrodę. Osoby wybrane przez nauczyciela, znajdujące się wewnątrz kręgu, to owieczki. Owieczki mogą uciec z zagrody tylko przez tzw. „dziury”, czyli uniesione do góry ręce dwóch uczestników w kręgu, stojących obok siebie. Jeżeli którejś z nich uda się wydostać, nawołuje inne poprzez beczenie. Zabawa kończy się wtedy, kiedy wszystkie wydostaną się na zewnątrz.

11. „Owieczki na łące” – praca plastyczna. Dzieci rysują owieczkę – można wspomóc się podczas rysowania wierszykiem E.M.Skorek (szkice owieczek 5-latki mogą wykonać np. dzień wcześniej). Następnie używają dowolnego materiału do wypełnienia zwierzątka (np. kawałków wełny; waty; popcornu; plasteliny; farb (dzieci mogą malować pędzelkami albo palcami)...) Uzupełniają pracę elementami wg swojego pomysłu - rysują pastelami trawę, kwiaty, słońce, chmury... Przyklejają wizytówkę ze swoim imieniem.

Wierszyk „Owieczka” – Ewa Małgorzata Skorek „Rysowane wierszyki” Oficyna Wydawnicza „Impuls”
Płynie mały obłoczek,
ma ogonek jak loczek.
Kopytka i łebek mały...
I oto rysunek cały!
Z obłoczka wyszła owieczka,
Puszysta jak poduszeczka.

12. Zakończenie zajęć.
Podziękowanie za wspólną zabawę.
Ewaluacja – na stoliku stoją dwa pojemniki z naklejonymi buźkami – smutną i uśmiechniętą – dzieci, którym podobało się zajęcie wrzucają nakrętkę do pojemnika z uśmiechniętą twarzą, którym nie – ze smutną.
Na koniec zajęć można zaśpiewać piosenkę „Na pożegnanie wszyscy razem” (Marta Bogdanowicz
„W co się bawić z dziećmi?” Wydawnictwo Harmonia).

W dalszej części dnia można: wspólnie obejrzeć z dziećmi wszystkie wykonane prace. Przedszkolaki mogą swobodne wypowiedzieć się nt. swoich dzieł i oczywiście zorganizować wystawę.
Scenariusz powinien być czasowo dopasowany do grupy. Jeżeli widzimy, że dzieci się nudzą, nie biorą udziału w zajęciach, można go zrealizować etapami.