Wspomaganie rozwoju emocjonalnego dziecka przy praktycznym wykorzystaniu metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

TEMAT: Wspomaganie rozwoju emocjonalnego dziecka przy praktycznym wykorzystaniu metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne.

CEL GŁÓWNY: Tworzenie możliwości przeżycia wspólnego wysiłku fizycznego – rozładowanie napięcia i emocji.

CELE OPERACYJNE:
przedszkolak po zajęciach:

- uczy się jak umiejętnie i świadomie kontrolować ruchy swojego ciała, a także swoje
zachowanie,
- zdobywa pewność w działaniu, aby łatwiej nawiązywać kontakt z innymi,
- uczy się współpracy w grupie i współdziałania z innymi,
- rozwija się i uczy koncentracji,
- nawiązuje kontakt wzrokowy z innymi,
- wyzwala poczucie satysfakcji związanej z wysiłkiem fizycznym,
- ucz się koordynacji w grupie.

METODY:

- zabawowa – naśladowcza,
- naśladowcza ścisła,
- bezpośredniej celowości ruchu,
- ruchowej ekspresji twórczej.

FORMY:

- indywidualna,
- binarna (w parach),
- grupowa.

PZEBIEG ZAJĘĆ:

a)część wstępna:

Dzieci wbiegają do sali:
- spacerują,
- biegają,

1. ĆWICZENIA
a) Ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała.

Poznając własne ciało uczymy się jak umiejętnie i świadomie kontrolować jego ruchy, a także nasze zachowania.

WYCZUWANIE BRZUCHA, PLECÓW, POŚLADKÓW:
- leżenie na plecach, na brzuchu,
- ślizganie się w kółko na plecach, na brzuchu,
- siedząc: kręcenie się w kółko na pośladkach, przewrót na plecy, przyciągnie kolan, chwytanie głowy, rozprostowywanie się do leżenia na plecach.

WYCZUWANIE RĄK I NÓG:
- siedząc: podciąganie kolan do siadu skulnego,
- pchanie kolan do siadu prostego (pokonując opór),
- maszerowanie i bieganie z podnoszeniem wysoko kolan,
- chodzenie, bieganie na sztywnych nogach,
- siedząc, kolana wyprostowane: dotykanie palcami stóp podłogi,
- uderzanie o podłogę pietami,
- uderzanie o podłogę całą stopą,
- siedząc kolanami ugiętymi: dotykanie łokciami kolan,
- dotykanie prawym łokciem lewego kolana i odwrotnie,

WYCZUWANIE TWARZY:
- siedząc na obwodzie koła: wytrzeszczanie oczu,
- mrużenie oczu,
- zabawne miny,

WYCZUWANIE CAŁEGO CIAŁA:
- turlanie się, mięśnie naprężone i rozluźnione,
- napinanie i rozluźnianie mięśni w leżeniu tyłem,

b)część właściwa:

2.Ćwiczenia pozwalające zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu.

Ćwiczenia te umożliwiają poznanie otoczenia, dzieki czemu możemy czuć się swobodnie i nie obawiać się go, są one ścisle związane z poprzednimi, ponieważ trzeba znać siebie, mieć pewność w działaniu, aby łatwiej nawiązać kontakt z innymi.

- ćwiczenie w parach: jedna osoba „mostek” (klęk podparty), druga przechodzi pod nią, nad
ną, dookoła.
- ćwiczenie w grupie: czołganie się w „tunelu” – utworzonym przez grupę.

3.Ćwiczenia ułatwiające nawiązywania kontaktu i współpracy z partnerem i grupą.

W ćwiczeniach tych partner bierny jest pod opieką osoby aktywnej. Wymaga to wyczucia osoby będącej pod opieką, jej potrzeb, przeżyć, a także daje możliwość przeżycia wspólnego wysiłku fizycznego, np. podczas pchania, stawiania oporu. Ćwiczenia te rozwijają i uczą koncentracji, rozładowują napięcia i emocje.

ĆWICZENIA „Z” W PARACH (partner „aktywny” i partner „bierny”)
- siedząc plecami do siebie partner „aktywny” pcha plecami swojego partnera, starając się pokonac jego opór (zmiana ról),
- dziecko leży na podłodze, drugie turla go w różne strony (zmiana ról),
- „Naleśnik” – dziecko leży na plecach, na podłodze, drugie dziecko „zwija go w naleśnik”, smaruje dżemem, posypuje cukrem, kroi (zmiana ról),
- „Ślepiec” – jedno dziecko ma zamknięte oczy, drugie prowadzi je (zmiana ról),

ĆWICZENIA „PRZECIWKO” W PARACH:
- „Worek” – próba przewrócenia partnera leżącego na plecach lub na brzuchu, na drugą stronę (zmiana ról),
- „Paczka” – dziecko zwinięte w kłębek, partner próbuje „rozwinąć paczkę” ciągnąc za ręce i nogi (zmiana ról),

ĆWICZENIA „RAZEM” W PARACH:
- kołysanie siedząc z ugiętymi nogami, trzymając się z ręce , przeciąganie do leżenia na plecach,
- stojąc, trzymając się za ręce, przejście do siadu i odwrotnie,

c)część końcowa:

- „Płynęła sobie rzeczka” – masaż całego ciała,
- relaksacja – wszyscy leżą na podłodze, mają zamknięte oczy, odpoczywają,
- marsz,
- utworzenie koła, podanie sobie dłoni, podziękowanie za zabawę.