Zabawy z tangramem. Scenariusz zajęć dla kl. 0

SCENARIUSZ ZAJĘĆ
GRUPA 0 „B”

1.TEMAT OŚRODKOWY: Kiedy jest mi nudno

2.TEMAT DNIA: Zabawy z tangramem

3.ZAPIS W DZIENNIKU:
Zabawa integrująca grupę „Wyliczanie imion”. Ćwiczenia poranne – zestaw XIII. Słuchanie wiersza pt.: „Figury”. Zabawa „Segregujemy figury”. Zapoznanie z tangramem. Kolorowanie tangramu, wycinanie figur i układanie z kamyków prawdziwy lub wymyślony przedmiot. Zabawa z chustą animacyjną „Spadochron i piłki”. Ćwiczenia pantomimiczne „Kiedy mi się nudzi, to...”

4.CEL OGÓLNY:

Zapoznanie z tangramem

5.CELE OPERACYJNE:
uczeń po zajęciach:

- wykonuje ćwiczenia z woreczkami,
- odpowiada na pytania dotyczące wiersza,
- segreguje figury według kształtu,
- określa, których figur jest najwięcej, których najmniej, a których tyle samo,
- potrafi wyjaśnić co to jest tangram,
- koloruje tangram i wycina kamyki,
-układa z figur prawdziwy lub wymyślony przedmiot oraz nazywa go,
- wykonuje zadanie na karcie pracy,
- odgrywa scenki pantomimiczne

6.METODY:

- problemowe - aktywizujące: pogadanka
- praktyczne: układanie przedmiotu z kamyków tangramu,

7.FORMY:

- zbiorowa
- indywidualna jednolita

8.ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
karty pracy cz. 2, s. 27, wiersz pt.: „Figury”, kartoniki w kształcie figur geometrycznych, kartoniki z cyframi, 4 obręcze w różnych kolorach, tangram (Wyprawka), obrazki ułożone
z tangramu, woreczki, chusta animacyjna, 2 piłki,

9.PRZEBIEG ZAJĘĆ:

I
1. Zabawa integrująca grupę „Wyliczanie imion”.
Dzieci tworzą kręg z krzesełek. Każde z nich staje za krzesełkiem. Nauczyciel w równym, marszowym tempie wymienia imiona dzieci. Jako pierwszy wypowiada zdanie: „Do naszej grupy należy, np. Marcel”. Wywołana osoba wchodzi do środka koła, kłania się w dowolny sposób i siada na krzesełku.

2. Ćwiczenia poranne – zestaw XIII.

Zabawa „Szukaj woreczka”.
Dzieci swobodnie biegają po sali przy dźwiękach tamburynu, zręcznie omijając rozrzucone przez nauczyciela woreczki. Na sygnał „Stop!” zatrzymują się i biorą do ręki woreczki leżące najbliżej.

Zabawa „Cicho-głośno”.
Przy cichych dźwiękach tamburynu dzieci maszerują z woreczkami położonymi na głowach. Przy głośnych dźwiękach maszerują i uderzają ręką w woreczek leżący na dłoni.

Marsz dzieci po kole z woreczkami trzymanymi w dłoni. Na sygnał nauczyciela rzut woreczkiem do kosza stojącego w środku koła.

II
1. Słuchanie wiersza pt. : „Figury”

„Figury”

Trzy kreski, trzy kąty,
Rysuję trójkąty.
Już każdy dzieciaczek
Trójkątny ma szlaczek.
Kwadraciki bardzo lubię,
W tej rodzinie się nie nudzę.
Kwadrat równe boki ma
Każde dziecko kwadrat zna.
Jest w rodzinie też prostokąt
Spójrz na niego, wytęż oko.
Po dwa boki: długie, krótkie,
Narysuję za minutkę.
Są w rodzinie też kółeczka
Okrąglutkie jak piłeczka.
Brak w nich rogów oraz kątów
Tym się różnią od trójkątów.

2. Odpowiadania na pytania dotyczące wiersza:

- O jakich figurach była mowa w wierszu? (trójkąt, kwadrat, prostokąt, koło)
- Jak nazywamy te figury? (figury geometryczne)

3. Zabawa „Segregujemy figury”.

Nauczyciel rozkłada na dywanie kartoniki w kształcie figur geometrycznych (koła, trójkąty, kwadraty, prostokąty) oraz cztery pętle w różnych kolorach. Dzieci segregują figury według kształtu, wkładając je do odpowiednich pętli, następnie liczą elementy w kolejnych pętlach
i przykładają kartonik z odpowiednią cyfrą. Porównują liczebność otrzymanych zbiorów, określają, których figur jest najwięcej, których najmniej, a których tyle samo.

4. Zapoznanie z tangramem.

Nauczyciel czyta dzieciom informację:

„Tangram wywodzi się z Chin, ma około 3000-4000 lat. W Polsce pojawił się około 200 lat temu. Jest to kwadrat podzielony na siedem części, nazywanych kamykami”.

Nauczyciel pokazuje przykładowe figury z tangramów, następnie dzieci dostają kartkę
z tangramem (WYPRAWKA) kolorują kamyki, rozcinają je wzdłuż linii i układają z figur prawdziwy lub wymyślony przedmiot oraz nazywają go.

5. Określanie, które zabawki przedstawione na zdjęciach znajdują się tylko po lewej stronie kartki, a które – tylko po prawej stronie – karta pracy, cz. 2, s. 27.

III
1. Zabawa z chustą animacyjną „Spadochron i piłki”.

Nauczyciel dzieli uczestników zabawy na dwie grupy. Każda grupa otrzymuje piłkę. Piłki różnią się kolorem. Dzieci podnoszą spadochron (chustę), trzymając za jego brzegi tak, aby falował. Prowadzący umieszcza na chuście piłki. Punkt otrzymuje ta grupa, której piłka wpadnie do tworu znajdującego się na środku spadochronu. Nauczyciel jest sędzią i łapie piłki.

2. Ćwiczenia pantomimiczne „Kiedy mi się nudzi, to...”

Dzieci pokazuję miną, gestem, co robią, kiedy się nudzą.

Weronika Richter