Narrator
Spotykamy się dzisiaj na apelu z okazji odzyskania niepodległości przez Polskę.
11 listopada, to symbol miłości ojczyzny, walki o wolność, wiary i zwycięstwa.
Za chwilę odśpiewamy hymn państwowy, stojąc na baczność, zachowując powagę i spokój. Oddając szacunek symbolom narodowym, oddajemy go wszystkim Polakom, tym, którzy odeszli i tym, którzy żyją obecnie. Wasi dziadkowie pamiętają czasy, gdy za śpiewanie hymnu można było stracić życie. Do hymnu!
Osoba I
Rok 1795.
Trzej nasi sąsiedzi podpisali ostatni układ rozbiorowy. Rosja, Austria i Prusy zagarnęły nasze ziemie.
O moja Ojczyzno. Płacze serce moje! Austria, Rosja i Prusy zagrabiły ziemie Twoje. Silną i potężną Cię pamiętamy. Co się teraz stało z Twoimi synami? Kłócą się i o Ciebie wcale nie dbają. Czy teraz w tym nieszczęściu się opamiętają?
Narrator
Polska na 123 lata popadła w niewolę. Przez kolejne lata, zaborcy chcieli wymazać naszą Ojczyznę z mapy świata i zniszczyć naród polski, zabrać godność, język, kulturę i tradycję.
Osoba III i IV
Janusz Szczepkowski „Opowiedz nam Ojczyzno”
Opowiedz nam, moja Ojczyzno
jak matka dzieciom ciekawym,
o latach znaczonych blizną
na wiekach chwały i sławy.
O wojnach Mieszka nam powiedz,
o słupach nad Odrą stawianych.
Niech niesie Twoją opowieść
wiatr halny i morskie szkwały.
Matczynej ucz nas miłości,
jak ojciec w życie wprowadzaj,
nie żałuj serdecznej troski,
za trudy szczodrze nagradzaj.
Biel śniegu i żar czerwieni
i orły dumne piastowskie,
to wieczne symbole tej ziemi
najbliższe sercu, bo polskiej.
Wytłumacz nam, tak jak umiesz,
skąd czerwień i biel sztandarów.
Niech ludzie żyją tu w dumie,
że taki wydał ich naród.
Narrator
Mijają kolejne lata, Polacy walczą o swój kraj.
Osoba III
Rok 1830 – powstanie listopadowe
(napis na kartce: 1830 rok
POWSTANIE LISTOPADOWE)
Bracia, do bitwy nadszedł czas,
Trąbka do boju wzywa nas,
Do boju! Do boju!
Pospieszajmy wraz!
(muzyka – Warszawianka)
Osoba IV
Rok 1863 – powstanie styczniowe
(napis na kartce: 1830 rok
POWSTANIE STYCZNIOWE)
Bałtyku szum, że nasza sprawa święta,
Od wieków huczy aż po Karpat wał!
Na bój zaprawia orzeł swe orlęta,
By porwać je na pierwszy odgłos dział.
Narrator
Polacy nigdy nie pogodzili się z tyranią zaborców. Organizowali powstania
narodowowyzwoleńcze, bronili języka i tradycji narodowych. W domach
czczono pamięć bohaterów, uczono historii, a wieczorami słychać było śpiew.
(muzyka: Rota)
Osoba V, VI
Maria Konopnicka „Polska – moja Ojczyzna”
A jak ciebie kto zapyta:
Kto ty taki, skąd ty rodem?
Mów, żeś z tego łanu żyta,
Żeś z tych łąk, co pachną miodem.
Mów, że jesteś z takiej chaty,
Co Piastowską chatą była,
Żeś z tej ziemi, której kwiaty
Gorzka rosa wykarmiła.
W. Bełza „Kto ty jesteś?”
Matka: Kto ty jesteś?
Dziecko: Polak mały.
Matka: Jaki znak Twój?
Dziecko: Orzeł biały.
Matka: Czym twa ziemia?
Dziecko: Mą Ojczyzną.
Matka: Czym zdobyta?
Dziecko: Krwią i blizną.
Matka: Czy ją kochasz?
Dziecko: Kocham szczerze.
Matka: A w co wierzysz?
Dziecko: W Polskę wierze.
Osoba I
Kiedy 1 sierpnia 1914 roku wybuchła I wojna światowa, w sercach Polaków zapłonęła nadzieja na wyzwolenie. Rosja stanęła po przeciwnej stronie niż Niemcy i Austria. Trzy państwa zaborcze rozpoczęły między sobą wojnę.
Niestety, Polacy musieli walczyć w szeregach wrogi armii, brat przeciw bratu.
Osoba VII, VIII
Edward Słoński „Ta co nie zginęła”
Podzielił nas mój bracie
Zły los i trzyma straż
W dwóch wrogich sobie szańcach
Patrzymy śmierci w twarz
W okopach, pełnych jęku,
wsłuchani w armat huk,
stoimy na wprost siebie
ja – wróg twój, ty – mój wróg!
Las płacze, ziemia płacze,
cały świat w ogniu drży …
W dwóch wrogich sobie szańcach
Stoimy – ja i ty.
Zaledwie wczesnym rankiem
armaty zaczną grać,
Ty świstem kul morderczym
o sobie dajesz znać
I wołasz mnie i mówisz:
to ja, twój brat … twój brat!
A gdy mnie z dala ujrzysz
od razu bierz na cel
i do polskiego serca
moskiewską kulą strzel.
Po wciąż na jawie widzę
i co noc mi się śni,
że, ta co nie zginęła wyrośnie z naszej krwi.
Narrator
Polscy żołnierze wcieleni siłą do obcych wojsk walczyli na frontach
modląc się o wolność. Aż wreszcie znalazł człowiek, mąż stanu i polityk
– Józef Piłsudski. To on stworzył Legiony i poprowadził je do walki
o wolną Polskę.
Osoba IX
(…) Wstali strzelcy, legioniści na twe zawołanie,
Dziś zwycięstwo nam się ziści,
Polska zmartwychwstanie.
Marsz, marsz Piłsudski, prowadź
na bój krwawy!
Za twoim przewodem wejdziem do Warszawy!!
(muzyka – Komendancie nasz)
Narrator
Nadszedł rok 1918. Koniec wojny. Polska wykorzystała sprzyjającą
sytuację międzynarodową.
Osoba X, XI, XII
Ojczyzna wolna, znowu wolna!
Tak bije serce, huczą skronie!
A Biały Orzeł w słońcu kwiatów
Przeleciał, by go ująć w dłonie.
Zawsze był z nami – ptak wspaniały,
Choć czasem ktoś odszedł daleko…
Bronił tej ziemi, bo ją kochał
Sercem pokoleń już od wieków
Dziś w całej Polsce brzmi Mazurek …
Dzisiaj radości kanonada!
Witamy wszyscy Niepodległość
I Jedenasty Listopada …
muzyka – Marsz I Brygady
Narrator
Był kiedyś ponad wiek niewoli;
jedenastego listopada
nasz kraj z niewoli się wyzwolił.
I wtedy myśl powstała taka,
by przez szacunek dla przeszłości,
ten dzień na zawsze, dla Polaka,
pozostał Dniem Niepodległości.
Osoba XIII
Leopold Staff „Polsko, nie jesteś już niewolnicą”
Polska, nie jesteś ty już niewolnicą!
Łańcuch twych kajdan stał się tym łańcuchem,
na którym z lochu, co był twą stolicą lat sto,
swym własny dźwignąłeś się duchem.
Dzisiaj wychodzisz po wieku z podziemia,
z ludów jedyny ty lud czystych dłoni.
Co swych zaborców zdumieniem oniemia,
Iż, tym zwycięża jeno, że się broni.
Narrator
Odrodzenie się państwa polskiego jesienią 1918 roku było zwycięstwem idei niepodległości, której przez 123 lata niewoli nie wyrzekł się naród polski. O jej sile i żywotności świadczyły powstania narodowe, walka o język polski, kulturę i tradycję. Wojna przyniosła klęskę trzech państw zaborczych, stworzyła korzystne warunki do odzyskania niepodległości. Polska znowu stała się wolna!.
Osoba XIV
„Taki kraj”
Jest takie miejsce u zbiegu dróg,
Gdzie się spotyka z zachodem wschód.
Nasz pępek świata, nasz biedny raj
Jest takie miejsce, jest taki kraj.
Nadziei uczą ci, co na stos
Umieli rzucić swój życia los.
Za ojców groby, za Trzeci Maj,
Jest takie miejsce, jest taki kraj.
(muzyka; „Żeby
Polska była Polską”)
Osoba III i IV
Janusz Szczepkowski „Opowiedz nam Ojczyzno”
Opowiedz nam, moja Ojczyzno
jak matka dzieciom ciekawym,
o latach znaczonych blizną
na wiekach chwały i sławy.
O wojnach Mieszka nam powiedz,
o słupach nad Odrą stawianych.
Niech niesie Twoją opowieść
wiatr halny i morskie szkwały.
Osoba IV
Rok 1863 – powstanie styczniowe
Bałtyku szum, że nasza sprawa święta,
Od wieków huczy aż po Karpat wał!
Na bój zaprawia orzeł swe orlęta,
By porwać je na pierwszy odgłos dział.
Podzielił nas mój bracie
Zły los i trzyma straż
W dwóch wrogich sobie szańcach
Patrzymy śmierci w twarz
W okopach, pełnych jęku,
wsłuchani w armat huk,
stoimy na wprost siebie
ja – wróg twój, ty – mój wróg!
Las płacze, ziemia płacze,
cały świat w ogniu drży …
W dwóch wrogich sobie szańcach
Stoimy – ja i ty.
Zaledwie wczesnym rankiem
armaty zaczną grać,
Ty świstem kul morderczym
o sobie dajesz znać
I wołasz mnie i mówisz:
to ja, twój brat … twój brat!
A gdy mnie z dala ujrzysz
od razu bierz na cel
i do polskiego serca
moskiewską kulą strzel.
Po wciąż na jawie widzę
i co noc mi się śni,
że, ta co nie zginęła wyrośnie z naszej krwi.
Osoba IX
(…) Wstali strzelcy, legioniści na twe zawołanie,
Dziś zwycięstwo nam się ziści,
Polska zmartwychwstanie.
Marsz, marsz Piłsudski, prowadź
na bój krwawy!
Za twoim przewodem wejdziem do Warszawy!!
Osoba X, XI, XII
Ojczyzna wolna, znowu wolna!
Tak bije serce, huczą skronie!
A Biały Orzeł w słońcu kwiatów
Przeleciał, by go ująć w dłonie.
Osoba X, XI, XII
Zawsze był z nami – ptak wspaniały,
Choć czasem ktoś odszedł daleko…
Bronił tej ziemi, bo ją kochał
Sercem pokoleń już od wieków
Osoba XIII
Leopold Staff „Polsko, nie jesteś już niewolnicą”
Polska, nie jesteś ty już niewolnicą!
Łańcuch twych kajdan stał się tym łańcuchem,
na którym z lochu, co był twą stolicą lat sto,
swym własny dźwignąłeś się duchem.
Dzisiaj wychodzisz po wieku z podziemia,
z ludów jedyny ty lud czystych dłoni.
Co swych zaborców zdumieniem oniemia,
Iż, tym zwycięża jeno, że się broni.
„Taki kraj”
Jest takie miejsce u zbiegu dróg,
Gdzie się spotyka z zachodem wschód.
Nasz pępek świata, nasz biedny raj
Jest takie miejsce, jest taki kraj.
Nadziei uczą ci, co na stos
Umieli rzucić swój życia los.
Za ojców groby, za Trzeci Maj,
Jest takie miejsce, jest taki kraj.
Narrator
Spotykamy się dzisiaj na apelu z okazji odzyskania niepodległości przez
Polskę.
11 listopada, to symbol miłości ojczyzny, walki o wolność, wiary i zwycięstwa.
Za chwilę odśpiewamy hymn państwowy, stojąc na baczność, zachowując powagę i spokój. Oddając szacunek symbolom narodowym, oddajemy go wszystkim Polakom, tym, którzy odeszli i tym, którzy żyją obecnie. Wasi dziadkowie pamiętają czasy, gdy za śpiewanie hymnu można było stracić życie.
Do hymnu!
Narrator
Polska na 123 lata popadła w niewolę.
Przez kolejne lata, zaborcy chcieli wymazać naszą Ojczyznę z mapy świata
i zniszczyć naród polski, zabrać godność, język, kulturę i
tradycję.
Matczynej ucz nas miłości,
jak ojciec w życie wprowadzaj,
nie żałuj serdecznej troski,
za trudy szczodrze nagradzaj.
Biel śniegu i żar czerwieni
i orły dumne piastowskie,
to wieczne symbole tej ziemi
najbliższe sercu, bo polskiej.
Wytłumacz nam, tak jak umiesz,
skąd czerwień i biel sztandarów.
Niech ludzie żyją tu w dumie,
że taki wydał ich naród.
Narrator
Mijają kolejne lata, Polacy walczą o swój kraj.
Narrator
Polacy nigdy nie pogodzili się z tyranią zaborców. Organizowali powstania
narodowowyzwoleńcze, bronili języka i tradycji narodowych. W domach czczono pamięć bohaterów, uczono historii, a wieczorami słychać było śpiew.
Narrator
Polscy żołnierze wcieleni siłą do obcych wojsk walczyli na frontach
modląc się o wolność. Aż wreszcie znalazł człowiek, mąż stanu i polityk
– Józef Piłsudski. To on stworzył Legiony i poprowadził je do walki
o wolną Polskę.
Narrator
Nadszedł rok 1918. Koniec wojny. Polska wykorzystała sprzyjającą
sytuację międzynarodową.
Narrator
Był kiedyś ponad wiek niewoli;
jedenastego listopada
nasz kraj z niewoli się wyzwolił.
I wtedy myśl powstała taka,
by przez szacunek dla przeszłości,
ten dzień na zawsze, dla Polaka,
pozostał Dniem Niepodległości.
Narrator
Odrodzenie się państwa polskiego jesienią 1918 roku było zwycięstwem idei niepodległości, której przez 123 lata niewoli nie wyrzekł się naród polski. O jej sile i żywotności świadczyły powstania narodowe, walka o język polski, kulturę i tradycję. Wojna przyniosła klęskę trzech państw zaborczych, stworzyła korzystne warunki do odzyskania niepodległości. Polska znowu stała się wolna!