Powietrzne czary. Scenariusz zajęć świetlicowych

Scenariusz zajęć świetlicowych

Temat zajęć: POWIETRZNE CZARY

Cele ogólne:

• Weryfikacja wiedzy na temat wiatru
• Pokazanie i wytłumaczenie wybranych zjawisk związanych z powietrzem,
• Kształtowanie postaw badawczych
• Integracja grupy

Cele szczegółowe. Uczeń:

• Potrafi obserwować i opisywać otoczenie,
• Potrafi wypowiadać się na tematy związane z działaniami i obserwacjami,
• Aktywnie uczestniczy w zajęciach – wykonuje doświadczenia z wiatrem,
• Dokładnie słucha poleceń nauczyciela,
• Potrafi współdziałać w grupie

Formy: indywidualna, zespołowa, grupowa,

Metody: aktywizujące: postawy twórczej, samodzielnych doświadczeń,
Problemowe: poznawanie rzeczywistości przez wykrycie problemu,

Pomoce: miski z wodą, łódka z podgrzewacza, watka, pionki, piłeczki, piórka, szklanki, balony, rurki, , butelka plastikowa, gazety, świeczka, zapałki

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Rozpoczęcie zajęć zagadką.
Nie ma ust a dmucha
Nie ma skrzydeł a leci
Czasem mrozi, czasem dmucha,
Co to? Czy odgadną dzieci.

2. Komu potrzebne jest powietrze- swobodne wypowiedzi dzieci.

3. Ćwiczenia oddechowe z wykorzystaniem przedmiotów: piórka, piłeczki, watki – nauczyciel rozdaje dzieciom przedmioty i prosi aby spróbowały utrzymać je za pomocą dmuchania w powietrzu.
Jakie przedmioty unoszą się w powietrzu- wysunięcie wniosku po przeprowadzonym eksperymencie.

4. „Powietrze nie jest niczym”- do misek nalewamy wodę. Dzielimy dzieci na trzy grupy. Na wodzie kładziemy łódkę wyścieloną watą, na której umieszczamy pionek. Następnie nauczyciel nakłada na łódkę szklankę (do góry dnem) i zanurza. Wata nie nasiąka wodą a pionek jest suchy. Dzieci przy swoich stolikach wykonują eksperyment.
Wniosek. Woda nie dostaje się tam, gdzie znajduje się powietrze, które nie może się ulotnić.

5. „Balony odrzutowce”- dmuchanie i puszczanie balonów. Dzieci otrzymują balony- mają je nadmuchać i wypuścić. Co się z nimi dzieje?
Wniosek: powietrze wylatuje z balonów i powoduje ich ruch.

6. „Balonik w wodzie”- dzieci zanurzają nadmuchany balonik w misce z wodą
i obserwują uciekające z niego powietrze widoczne w wodzie jako bąbelki.

7. „Fale ze słomki”- dzieci otrzymują słomki i na początku dmuchają we włosy koleżanki, kolegi, robiąc wiatr, następnie dmuchają przez nie na wodę w misce.
Wniosek: ruch powietrza wywołuje fale na wodzie

8. „Butelka, której nie ma” – Nauczyciel zapala świeczkę. Przed nią w odległości około 20 cm stawia butelkę. Dzieci ustawiają się na wprost butelki i dmuchają na nią. Świeczka gaśnie mimo że jest zasłonięta przez butelkę.
Wniosek: wydmuchiwane powietrze napotykając na butelkę rozdziela się na dwa strumienie. Ze względu na okrągły kształt butelki strumienie te łączą się tuż przed świeczką.

9. „Opór powietrza”- nauczyciel rozdaje dzieciom gazety i proponuje aby uczniowie przenieśli kartkę z gazety nie trzymając jej rękami. Jeśli nikomu nie uda się ta sztuczka, prowadzący wyjaśnia, że gazeta umieszczona na brzuchu nie spada podczas szybkiego chodu.
Wniosek: gazetę trzyma opór powietrza, który jest tym większy, im szybciej się biegnie.

10. „Gazetowe wachlarzyki”- nauczyciel pyta dzieci w jaki sposób można sobie pomóc, kiedy na dworze jest upał i proponuje wykonanie wachlarzyków z gazet. Dzieci poruszają nimi swobodnie tworząc wiatr.

11. „Wyścigi piłeczek”- Rozdajemy dzieciom piłeczki, które na sygnał nauczyciela doprowadzają, za pomocą wachlarzyków, do mety.

12. Zakończenie i podsumowanie zajęć. Dzieci siadają w kole i mówią co najbardziej
w zajęciach im się podobało a co nie.