W wiejskiej zagrodzie. Scenariusz zajęć w przedszkolu

Scenariusz zajęć w przedszkolu

Grupa wiekowa: 4- latki
Blok tematyczny: „Wiosna na wsi”
Temat: „W wiejskiej zagrodzie”

Cele ogólne:
- Utrwalenie nazw zwierząt z wiejskiego podwórka oraz rozpoznawanie odgłosów jakie wydają.
- Utrwalenie nazw i wyglądu zwierząt wiejskich dorosłych i małych.
- Rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo – ruchowej.

Cele szczegółowe:
- dziecko rozpoznaje i nazywa zwierzęta wiejskie na ilustracji,
- dziecko wie, jakie odgłosy wydają poszczególne zwierzęta wiejskie,
- dziecko opisuje różnice pomiędzy dorosłymi i młodymi osobnikami,
- dziecko wycina proste kształty,
- dziecko poprawnie i szybko reaguje na sygnał N.

Metody pracy:
- słowna
- czynna
- aktywizująca

Formy pracy:
- indywidualna
- grupowa

Środki dydaktyczne: obrazki przedstawiające krajobraz wiejski, zagadki, szablony sylwet: krowy, konia, świnki, kury, kaczki – dorosłych i małych, nagranie z odgłosami zwierząt gospodarskich oraz ilustracje przedstawiające te zwierzęta, wiersz J.Brzechwy „Kwoka”, kolorowe kartki, klej, nożyczki.

Przebieg zajęć:
1.Nuczyciel układa na dywanie obrazki, które przedstawiają wiejski krajobraz. Dzieci próbują opisywać jego charakterystyczne cechy.
2.Rozwiązywanie zagadek słownych.
Mieszkanka podwórka
Znosi jajka. Zwie się ...(kurka)

Jaki to budzik, rankiem, gdy dnieje,
Siada na płocie i głośno pieje?(kogut)

Choć się zielonej trawy naje,
To jednak białe mleko daje (krowa)

Lubi owies, lubi siano, rży i parska
W stajni rano (koń)

3. Nauczyciel odtwarza nagranie z odgłosem zwierząt gospodarskich, następnie dzieci powtarzają te odgłosy , nazywają zwierzę, które ten odgłos wydaje i wybierają je spośród ilustracji.
4.Słuchanie wiersza J.Brzechwy „Kwoka”.
Proszę pana, pewna kwoka
Traktowała świat z wysoka
I mówiła z przekonaniem:
„Grunt to dobre wychowanie!”
Zaprosiła raz więc gości,
By nauczyć ich grzeczności.
Osioł pierwszy wszedł, lecz przy tym
W progu garnek stłukł kopytem.
Kwoka wielki krzyk podniosła:
„Widział kto takiego osła?!”
Przyszła krowa. Tuż za progiem
Zbiła szybę lewym rogiem.
Kwoka, gniewna i surowa,
Zawołała: „A to krowa!”
Przyszła świnia prosto z błota.
Kwoka złości się i miota:
„Co też pani tu wyczynia?
Tak nabłocić! A to świnia!”

Przyszedł baran. Chciał na grzędzie
Siąść cichutko w drugim rzędzie,
Grzęda pękła. Kwoka wściekła.
Coś o łbie baranim rzekła
I dodała: „Próżne słowa,
Takich nikt już nie wychowa,
Trudno... wszyscy się wynoście!”
No i poszli sobie goście.

Rozmowa na temat wiersza.
- O jakich zwierzętach była mowa w wierszu?
- Jak inaczej możemy nazwać kwokę?
- Czy kwoka była dobrze wychowana?
5. Rytmiczny podział nazw zwierząt występujących w wierszu.

6. „Koza do woza”- zabawa orientacyjno – porządkowa. Każde dziecko wybiera sobie miejsce- wóz i biega po wyznaczonym terenie. Na hasło: „koza do woza!”- każde dziecko podbiega do swojego wcześniej wybranego miejsca. Na hasło: „Kozy na trawę!” – dzieci biegają ponownie po wyznaczonym terenie.

7.Zabawa zwierzęce rodziny.
Dzieci siedzą w kole. W środku koła nauczyciel rozkłada sylwety zwierząt z wiejskiego podwórka (dorosłych i młodych): krowy, cielęcia, kury, kurczątka, konia, źrebięcia, psa, szczeniaka. Dzieci tworzą pary sylwet, łącząc zwierzęta dorosłe i ich młode. Następnie nazywają zwierzęta (dorosłe i młode).

8. Praca plastyczna – Kurczątko – wykonanie obrazka kurczątka z kolorowych kół.
Dzieci wycinają koła z żółtego papieru (jedno o średnicy 10cm, dwa o średnicy 5cm). Naklejają je na niebieską kartkę: duże koło (korpus), przy nim małe (głowa) i na dużym, zgięte na pół skrzydełko. Z czerwonych paseczków układają nogi, przyklejają je, z czerwonego trójkąta robią dziobek. Zwijają ponacinane końce zielonej bibuły (trawa), przyklejają na kartce. Mogą też nakleić inne elementy.