Czas trwania: ok. 45 min
Cele główne:
- integracja dzieci z różnych grup wiekowych,
- motywowanie do zgodnego udziału w życiu przedszkolaków,
- zachęcanie do zawierania nowych znajomości, przełamywania lęków, pokonywania nieśmiałości;
Cele operacyjne (dziecko):
- obdarza uwaga inne dzieci, zwraca uwagę na ich indywidualne potrzeby,
- przeżywa emocje w sposób umożliwiający adaptację w nowym otoczeniu, nowej grupie,
- zwraca się do innych dzieci po imieniu,
- wyraża swoje emocje werbalnie i niewerbalnie,
- aktywnie uczestniczy w zabawach wymagających prostych i różnorodnych form współdziałania,
- aktywnie uczestniczy w zabawach integracyjnych,
- dostrzega wartości związane z umiejętnościami i zachowaniami społecznymi;
Formy pracy: indywidualna, zespołowa, grupowa
Metoda pracy: czynna
Pomoce dydaktyczne: kłębek wełny
Przebieg zajęć:
1. Powitanie – każde dziecko zostaje powitane za pomocą piosenki na melodię „Panie Janie”.
Witaj (imię dziecka), witaj (imię dziecka) – dzieci podają sobie dłonie
Jak się masz, jak się masz? – poklepują się po plecach
Wszyscy cię witamy – machają dłonią
Wszyscy cię kochamy – kładą rękę na sercu
Bądź wśród nas, bądź wśród nas – ukłon.
2. Zgadnij, o kim myślę...
Dzieci siedzą w okręgu. Ochotnik wychodzi na środek sali grupy i opisuje kolegę lub koleżankę
z grupy, np.: „Osoba, o której myślę, ma niebieskie oczy, krótkie włosy, czarną bluzkę”. Zadaniem pozostałych dzieci jest odgadnięcie, o kim mowa. Na środek wychodzi dziecko, które odgadło jako pierwsze.
3. Pomidor
Jedno dziecko z grupy (ochotnik) zadaje pytania pozostałym uczestnikom. Odpowiadający musi za każdym razem musi powiedzieć „pomidor”. Jeśli osoba odpowiadająca się zaśmieje, musi oddać jakiegoś fanta. Na koniec gry trzeba wykupić swoje fanty, wykonując piosenkę, wierszyk albo inne zadanie wymyślone przez grupę.
4. Stonoga
Dzieci ustawiają się jeden za drugim. Chwytają się za ramiona. Osoba stojąca jako pierwsza na śpiewa piosenkę i pokazuje gesty do słów piosenki. Pozostałe dzieci wykonują identyczne ruchy jak prowadzący.
Stonoga robi hop! – skok obunóż w przód
Głowa w lewo, w lewo krok! – pochylamy głowę w lewo i robimy krok w lewo
Do przodu głośno kroki trzy! – trzy skoki obunóż w przód
Idę na koniec, prowadzisz ty! – pierwsza osoba idzie na koniec, a zabawę prowadzi kolejne dziecko.
5. Dotknij
Osoba prowadząca zabawę mówi słowo opisujące jakiś przedmiot, np. „okrągłe” i każde dziecko musi dotknąć czegoś okrągłego. Dziecko, które nie znajdzie okrągłego przedmiotu staje na środku sali
i podaje nową komendę. Polecenia mogą dotyczyć kolorów, kształtów, wielkości, itp.
6. Tor przeszkód
Nauczyciel dzieli dzieci na zespoły, tak by w każdym było 4-5 osób. Zadaniem wychowanków jest pokonanie toru przeszkód zespołowo, trzymając się za ręce. Tor przeszkód składa się z przejścia po ławeczce, przejścia przez drabinkę, przeskoki przez przeszkodę. Ważne jest to by nie puścić ręki innego dziecka.
7. Przeciwieństwa
Dzieci siedzą w okręgu. Prowadzący podaje polecenia, które trzeba wykonywać odwrotnie, np. na słowa „wstań” trzeba usiąść. Przykładowe komendy: „zamknij oczy”, „otwórz usta”, „podnieś rękę”.
8. „Kłębek przyjaźni”
Dzieci siedzą w kole w siadzie skrzyżnym. Nauczycielka mówi swoje imię, rzucając w kierunku wybranego dziecka. Dziecko musi przytrzymać nić i kłębek odrzucić do kolejnego dziecka.
9. Zabawa na pożegnanie „Nowy przyjaciel”
Dzieci dobierają się w pary. Dziecko bez pary lub nauczyciel podaje polecenie, pozostali muszą je wykonać np. żegnają się noski (dzieci w parach dotykają się noskami), żegnają się kolanka, żegnają się czoła, żegnają się rączki. Na hasło „Nowy przyjaciel” dzieci muszą szybko zmienić parę. Osoba pozostająca bez partnera lub nauczyciel prowadzi dalej zabawę.
Opracowała: Anna Wierzbowska