Moje uczucia i emocje, czyli jak sobie z nimi radzić

Temat: „Moje uczucia i emocje” czyli jak sobie z nimi radzić.
Autor: Anna Wierzbowska
Grupa wiekowa dzieci: 5/6 - latki
Czas trwania: ok. 40 min

Cel główny: uświadomienie wychowankom wartości wynikających z poznania i zrozumienia własnych stanów emocjonalnych oraz uczuć innych osób.

Cele operacyjne – dziecko:
- rozpoznaje i nazywa emocje,
- próbuje radzić sobie z przeżywaniem emocji,
- szanuje emocje swoje i innych osób,
- aktywnie uczestniczy w zabawach „przeciwko agresji”,
- przedstawia swoje emocje i uczucia, używając charakterystycznych dla dziecka form wyrazu.

Metody pracy:
słowna, oglądowa, praktycznego działania

Formy pracy:
indywidualna, zbiorowa

Środki dydaktyczne:
kartki, sól, kreda, słoiczki, karty z emocjami, gazety, nagrania CD z melodią smutną i wesołą, torebki papierowe, flamastry, etykiety na słoiczki.

Przebieg zajęć:
1. Zabawa na powitanie „Wszyscy są, witam Was”
Tekst piosenki:
Wszyscy są, witam Was, zaczynamy już czas. Jestem ja, jesteś Ty, raz , dwa, trzy".
Ustawienie: 2 koła - zewnętrzne i wewnętrzne. Dzieci stojące w kole wewnętrznym stoją twarzą do dzieci z koła zewnętrznego tworząc pary.
"Wszyscy są, witam Was, zaczynamy już czas (klaśnięcie w dłonie, uderzenie prawą dłonią w dłoń partnera, klaśnięcie, uderzenie lewą dłonią w dłoń partnera). Jestem ja (wskazujemy siebie), jesteś Ty (wskazujemy partnera),raz dwa trzy (dzieci z koła zewnętrznego zmieniają miejsce,przeskakując do następnej osoby zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara).

2. Co to są emocje?
Rozmowa z dziećmi nt.” Co to są emocje?” Nauczyciel pokazuje ilustracje przedstawiające różne emocje – radość, smutek, złość, strach, gniew. Zadaniem dzieci jest rozpoznanie i nazwanie stanów emocjonalnych oraz określenie czy są one pozytywne czy negatywne.

3. „Maski”
Dzieci otrzymują papierowe torebki. Nauczyciel prosi, aby za pomocą flamastrów narysowały na nich twarze - z jednej strony wesołą, z drugiej smutną. Gotowe maski dzieci zakładają na rękę
i określają nastrój utworu muzycznego – wesoły lub smutny. Następnie nauczyciel czyta dzieciom zdania, a one ponownie za pomocą masek określają emocje jakie wywołują poniższe sytuacje:
Zosia dostała od Mikołaja wymarzony prezent.
Jasiowi zepsuł się rower.
Stasiu uderzył Jasia.
Zosia poznała nową koleżankę.
Kasia została zaproszona na przyjęcie urodzinowe do Zuzi.
Kazia boli ząb.

4. „Targanie gazety” czyli sposób na rozładowanie złych emocji.
Wychowankowie otrzymują kartkę gazety. Nauczyciel mówi, że jest to gazeta złości i gniewu. Każdą złą emocje można zamienić w coś pozytywnego. Prosi by zamienić gniew, smutek i złość
w zabawę czyli radość i uśmiech - należy zgnieść gazetę w kulkę i z odległości trafić do pudełka nazwanego „Głodomorek zły humorek”.

5. Słoiczek dobrych emocji
Dzieci otrzymują kolorową kredę oraz sól. Ich zadaniem jest pocieranie kredy w soli, dzięki temu zmieni ona kolor. Następnie każde dziecko wsypuje do słoiczka sól w branych przez siebie kolorach. Im większa ilość kolorów tym większa radość. Na słoiczek dzieci naklejają plakietkę
z napisem SŁOICZEK RADOŚCI.

6. Zabawa na pożegnanie „Uliczka radości”.
Zadaniem dzieci jest sprawienie radości rówieśnikom. Dzieci tworzą dwa rzędy naprzeciw siebie. Przez utworzoną uliczkę przechodzi jedno dziecko, wszyscy po drodze do niego się uśmiechają
i machają. Kiedy wychowanek zatrzyma się przed innym dzieckiem, musi mu spojrzeć w oczy i powiedzieć coś miłego. Zmiana dziecka.