Ćwiczenia gimnastyczne metodą twórczą W. Sherborne. Kształtowanie świadomości własnego ciała w przestrzeni. Scenariusz zajęć ruchowych dla dzieci pięcioletnich

Scenariusz zajęć ruchowych dla dzieci pięcioletnich

Temat: Ćwiczenia gimnastyczne metodą twórczą W. Sherborne. Kształtowanie świadomości własnego ciała w przestrzeni.

Cele zajęć:
- Rozwijanie sprawności ruchowej całego ciała.
- Kształtowanie wyczucia oraz świadomości własnego ciała w przestrzeni.
- Przełamywanie i pokonywanie niepewności i nieśmiałości ruchowej.
- Rozwijanie świadomej współpracy z partnerem w czasie ćwiczeń.

Środki dydaktyczne:
tamburyno, magnetofon, płyty CD z nagraniem piosenki „Pędzi pociąg po torze” i wybranego utworu z muzyki klasycznej, tekst rymowanki „Płynie sobie rzeczka”.

Metody pracy:
- metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne
- elementy metody pedagogiki zabawy
Formy pracy: indywidualna, zespołowa, grupowa.

Przebieg zajęć:
1.Czynności organizacyjno – porządkowe:
• sprawdzenie gotowości do ćwiczeń
• zapytanie o samopoczucie dzieci
• przypomnienie zasad bezpiecznej zabawy
•

2. Powitanie – śpiewanka.

„Witaj...., witaj......., jak się masz?
Wszyscy cię lubimy, wszyscy cię lubimy,
Bądź wśród nas.” ( na melodię „Panie Janie”)

3. „Jedzie pociąg po torze” – zabawa integracyjna według pedagogiki zabawy Klanzy.
4. Powitanie różnymi częściami ciała:
• „Moje ciało” - dzieci spacerują swobodnie po sali w dowolnych kierunkach. Na hasło nauczycielki mają dotknąć się we wskazaną część ciała.
• „Twoje ciało” – dzieci stoją parami twarzą do siebie. Jedno dziecko dotyka np. swojej głowy a drugie ma pokazać tą część ciała u siebie.
5. Wyczucie własnego ciała:
• leżenie na plecach i jazda po podłodze
• leżenie na brzuchu i jazda po podłodze
• „Bączki” jazda po podłodze na pośladkach.
6. Ćwiczenia „z” partnerem:
• „Kangury” – jedno dziecko jest matką i tuli w ramionach swoje dziecko
• „Mosty” – przechodzenie wokół, nad, pod partnerem w siadzie klęcznym
• „Rolowanie dywanu” – jedno dziecko leży na podłodze, drugie go turla
• „Prowadzenie ślepca” – jedno dziecko zamyka oczy i jest oprowadzany przez drugie po całej sali.
7. Ćwiczenia „przeciwko” z partnerem:
• „Paczka” – jedno dziecko siedzi skulone na podłodze, drugie próbuje go wyprostować
• „Przepychanki” – w siadzie przepychanie się plecami. Każde z dzieci próbuje przepchnąć drugą osobę.
• „Skała” – jedno dziecko siedzi mocno podparte o podłoże, a drugie próbuje je przesunąć, pchając w różnych kierunkach.

8. Ćwiczenia w czwórkach:
• „Morze” – troje dzieci w klęku podpartym tworzy „morze”, czwarte kładzie się
im na plecach i jest kołysane.
9. Ćwiczenia w grupie:
• „Dywanik” – dzieci kładą się ciasno na podłodze jedno obok drugiego, pierwsze dziecko kładzie się na dywanik i kula się po nim, aż do końca dywaniku, następnie kolejne dziecko itd.
• „Tunel” – wszystkie dzieci w klęku podpartym jedno obok drugiego, jedno dziecko
w utworzonym tunelu czołga się i staje na końcu tunelu, potem czołga się następne dziecko.
10. Ćwiczenia twórcze:
• „Wycieczka na inną planetę” – dzieci spacerują po sali w dowolnych kierunkach: stawiają dziwne kroki, naśladują inną mowę, inny sposób powitania np.

11. Zakończenie:
• „Kołyski” – dzieci siadają na dywanie jedno za drugim. Jedno dziecko staje się kołyską: obiema rekami obejmuje druga osobę i kołysze ją w rytmie odtwarzanej muzyki (muzyka klasyczna).
• Masaż w parach do wierszyka:
„Płynie sobie rzeczka,
idzie pani na szpileczkach,
idzie słoń, stado słoni,
idzie koń, stado koni,
pełznie wąż, pełznie żmija.
Świecą dwa słoneczka,
zachmurzyło się,
pada deszczyk, pada deszczyk,
czujesz dreszczyk, czujesz dreszczyk?”

12. Pożegnanie – żegnanie się ze wszystkimi uczestnikami przez podanie sobie ręki.