Uczę z pasją - jak kreatywnie podchodzić do nauczania

W dzisiejszych czasach prześcigamy się w nowych metodach oraz koncepcjach , jak powinny wyglądać prowadzone przez nas zajęcia, aby stały się ciekawe dla ucznia, motywacyjne, rzetelne i spełniały wszystkie wytyczne stawiane nam przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. Co więcej , jako nauczyciele staramy się aby wiedza którą dzielimy się z naszymi uczniami była przekazywana w sposób jasny, zrozumiały bez zarzucania uczniów dodatkowymi zadaniami domowymi, które niejednokrotnie zamiast motywować i utrwalać nabyty materiał, przerasta uczniów i sprawia ,że są zniechęceni do zajęć .
W tym momencie należy wspomnieć również o zjawisku , które jest obecnie powszechne i nierozerwalnie łączy się z punktami wspomnianymi powyżej, mianowicie wypalenie zawodowe. Należy zauważyć, że powszechnym staje się zjawisko wypalenia zawodowego lub po prostu zniechęcenia , szczególnie w niektórych placówkach państwowych oraz tzw. „ szkołach trudnych”. Nauczyciele mimo ciężkiej pracy spotykają się z wieloma przeciwnościami np.:
- problemy z jakimi borykają się ich uczniowie w domach;
- brak środków do rozbudowy szkoły oraz pomocy edukacyjnych;
- brak dostępu do szkoleń lub materiałów, które mogą wspierać kreatywne , innowacyjne podejście do zadania;
- brak współpracy miedzy szkołą, rodzicem lub innymi placówkami mającymi na celu wspieranie działań szkoły na rzecz uczniów.

Biorąc pod uwagę wszystkie czynniki ,które wpływają zarówno pośrednio jak i bezpośrednio na uczniów i nauczycieli, należy postawić sobie kilka podstawowych pytań tak aby nakreślić sobie dalszy plan działania:
- czy wszelkie przeciwności które napotykam muszą spowalniać lub paraliżować moją pracę i ograniczać mnie w moich działaniach na rzecz pozytywnego rozwoju ucznia?
- czy stan jaki zastałam/zastałem w moim miejscu pracy musi spowalniać lub paraliżować moją pracę i ograniczać mnie w moich działaniach na rzecz pozytywnego rozwoju ucznia?
- czy moment w którym się obecnie znajduje jako nauczyciel wymaga ode mnie odpoczynku ,tak abym nabrał sił , motywacji ,pomysłów do dalszej pracy .
- czy mogę jako nauczyciel zrobić coś aby moja praca sprawiała mi satysfakcję , a nawet najmniejszy sukces motywował mnie do dalszego efektywnego działania?
- czy zdaję sobie sprawę z moich wad i zalet w taki sposób, że mogę wykorzystać je na moją korzyść?

W momencie ,w którym odpowiemy sobie na wyżej wymienione pytania, możemy działać i podjąć walkę , która umocni nas w naszych ambicjach i dalszych działaniach.
Można zacząć od małych, z pozoru nieistotnych spraw takich jak stworzenie miejsca pracy, w którym czulibyśmy się komfortowo, nasi uczniowie kojarzyliby to miejsce z czymś ciekawym i chętnie uczestniczyliby w zajęciach prowadzonych w tej właśnie klasie. Dlaczego nie stworzyć klas tematycznych? Klasa w której prowadzone byłyby zajęcia z królowej nauk mogłaby być zaopatrzona
w tematyczne graffiti lub tapety, które sprawiłyby, że klasa stałaby się nieco bardziej przyjazna a nauczyciel spędzałby godziny , w kolorowym, radosnym miejscu. Uczniowie mogą zostać za angażowani w cały proce tworzenia klasy. Standardowa lekcja matematyki, może zmienić się w lekcje tworzenia kolorowych wyszywanek, które w tym samy czasie prezentowałyby zagadnienia matematyczne. Kolor obecny w naszym otoczeniu angażuje wszystkie nasze zmysły i pobudza do działania.
Należy odciąć się od przeszłości i tradycyjnych zajęć , klas na rzecz bardziej przyjaznego środowiska zarówno dla nauczyciela jak i ucznia.
Zajęcia bazowane jedynie na podręcznikach i ćwiczeniach oraz bardzo ścisłym trzymaniu się tzw. norm działa dwojako:
- niejednokrotnie de-motywuje uczniów do udziału w zajęciach, gdyż są one prowadzone schematycznie ,
- sprawia, że nauczyciele wchodzą w schemat ,prowadzą swoje zajęcia niejednokrotnie tak samo, bez żadnych modyfikacji i gubią się, gdy choć jeden element nie jest zgodny z planem.

Jednym z pomysłów na odejście od schematu jest podejście kreatywne do naszego zawodu i odkrycie go na nowo. Biorąc pod uwagę dostępne obecnie środki np. Internet, przykładowe lekcji kolegów/ koleżanek z innych krajów i innych systemów edukacyjnych, dlaczego po prostu z nich nie czerpać i nie motywować się nawzajem. W dzisiejszych czasach można czerpać wiele z dostępnych nam zasobów internetowych lub samodzielnie tworzyć krótkie zabawne nagrania , lekcja angielskiego może zostać poprowadzona w formie piosenki lub teatru. Ogranicza nas jedynie nasza kreatywność oraz nasza chęć współpracy z naszymi podopiecznymi. Należy zaufać naszym uczniom i jeszcze bardziej zaangażować ich w proces edukacyjny, w tworzenie lekcji. Wielokrotnie spotykamy się z zarzutem , iż istnieje grupa / grupka uczniów ,którzy zniszczą wszystko co zostanie stworzone. Jednak jeśli zaangażujemy klasę i nałożymy na nich odpowiedzialność
( w końcu to oni na równi z nami byli twórcami, więc jeśli coś zostanie zniszczone, to ich dzieło ich ciężka praca zostanie zniszczona) będą czuli jedność i więź z daną rzeczą . Trzeba tylko zaufać.
Podejście kreatywne wymaga tez od nauczyciela i ucznia nieustannej chęci poznawania i odkrywania nowych rzeczy, zjawisk. Można wykorzystać emotikony tak powszechne obecnie do prowadzenia lekcji polskiego lub języka obcego. Można wykorzystać teksty piosenek popularnych do analizy od względem gramatycznym lub w porównaniu z klasycznym wierszem. Zajęcia z geografii – pobawmy się i zaangażujmy całą klasę. Stwórzmy mapę świata w 3D ( masa solna, materiały z recyklingu) będzie ona idealnym modelem do poznawania świata, można wykorzystać ją do pomiaru dystansu .
Tak więc sprawmy aby nasza praca sprawiała nam przyjemność a nasi uczniowie wychodzi z naszych zajęć z uśmiechem i chęcią poznawania świata.