Wiosenne sposoby na różne humory. Scenariusz zajęcia popołudniowego z rodzicami

Data: 26.04.19r.
Prowadzący: Agnieszka Karbowska
Temat: "Wiosenne sposoby na różne humory"

Cel ogólny: Rozwijanie umiejętności społecznych.

Cele szczegółowe. Dziecko:
kształtowanie prawidłowych zachowań koniecznych w relacjach z rówieśnikami i dorosłymi,
kształtowanie umiejętności odpowiedniego zachowania się w sytuacjach dnia codziennego,
poznaje sposoby radzenia sobie z negatywnymi emocjami,
rozwijanie naturalnej ekspresji dziecka: ruchowej, słownej, muzycznej, plastycznej,
wzmacnianie pozytywnych relacji: rodzic-dziecko.

Pomoce do zajęć: ilustracje przedstawiające rozwiązanie zagadki, karta pracy CD z muzyką skoczną, relaksacyjną, z piosenką z filmu ,,Różowa pantera”, kredki, ołówki, pudełka z ,,jajka niespodzianki z pytaniami niedokończonymi, kartonik z ukrytym w środku lusterkiem.

Przebieg spotkania:
1 Powitanie rodziców i dzieci na spotkaniu integracyjnym.
2. Zabawa integracyjna „Powitanka.”Dzieci maszerują w rytm muzyki na przerwę witają się różnymi częściami ciała.
3. Zagadki słowne o emocjach:
Dzieci rozwiązują zagadki słowne dotyczące emocji i odnajdują daną emocję na obrazku. (Zagadki mogą być czytane przez rodzica)
J. Heller. Propozycje zabaw i zajęć do wykorzystania do pracy nad emocjami. Twórczy nauczyciel nr 18 2009, s.54)
Jaka to emocja? Powiedzcie dzieci-
Rączki wymachują, ciało w górę leci
Oczy jak iskierki się zapalają,
Wszystkie ząbki usta odkrywają.

Mówią o nim, że ma wielkie oczy,
Gdy się do naszego umysłu wtoczy,
Trzęsie nami śmiało
I paraliżuje całe ciało.

Usta jak podkówka odwrócona,                                 
Często łezka w oku zakręcona
Wygląd twarzy tej dziewczyny
Jakby najadła się cytryny.

Gdy się w nasze serce wkrada,
To naszymi myślami włada,
Marszczy nam nosek, oczy i czoło,
Tupie nóżką i rączką grozi wkoło.

4. 1.Słuchanie opowiadania ilustrowanego marionetką.
"W krainie smoków" Bruno Ferrero,
     Od wielu lat w krainie Smoków królował Drapieżnik I. Początkowo był władcą bardzo uprzejmym i dobrym dla Smoków, swych poddanych. Ale powoli nabrał straszliwego przyzwyczajenia. Od czasu do czasu, w porze obiadowej, jego straszne pazury zaczynały go swędzić w sposób nie dający się opanować. Drapieżnik I maskował się wówczas dobrze, żeby nikt nie mógł rozpoznać go w zaułkach ciemnych ulic. Wysuwał swe pazury i hyc! Pożerał jednego małego smoka tu, innego tam. Było to okropne, ale Drapieżnik I nie potrafił opanować swędzenia swoich pazurów.
    Po każdym takim haniebnym wykroczeniu władca krył się w najciemniejszych zakątkach lasu płakał, i rozpaczał:
    - Jestem ostatnim głupcem! Dlaczego pożarłem te małe smoki, które nic mi złego nie zrobiły? Następnym razem już tak nie uczynię.
    Ale później znów postępował tak samo.
    Trudno jest być królem
    Wreszcie pewnego dnia Drapieżnik I postanowił obciąć sobie pazury. Zrobiono specjalne nożyce (naturalnie ze złota, gdyż król jest zawsze królem), którymi jeden z giermków obcinał królewskie pazury, gdy tylko zaczynały się wysuwać.
     Zaczęła się nowa epoka dla całej smoczej krainy. Bez pazurów Drapieżnik stał się wegetarianinem, nie wychodził więcej w nocy, nie napadał na nieostrożne małe smoki, nauczył się grać na pianinie i pić rumianek. Nigdy dotąd mieszkańcy nie byli tak szczęśliwi. Małe smoki tańczyły, śpiewały i bawiły się na ulicach aż do zmierzchu, nawet deszcz padał jedynie w nocy. Ale niestety! Pewnego sobotniego poranka złote nożyce, którymi obcinano pazury króla, gdzieś się zgubiły. Pazury Drapieżnika I zaczęły rosnąć błyskawicznie. Trzeba było koniecznie znaleźć te nożyce, w przeciwnym razie...
     Gdy cały dwór gorączkowo poszukiwał nożyc, premier posłał mysz książkową, by przeczytała jakąś historię, która by uspokoiła Drapieżnika I.
    - Dość myszko, mam już dosyć! Chce mi się jeść, a poza tym bardzo mnie swędzą pazury!
Przybył zaaferowany giermek z 125 parami bardzo mocnych nożyc. Próbował wielokrotnie, ale żadne nie były w stanie obciąć pazurów jego wysokości. Kucharze przygotowali najlepsze dania i wszystko to, co lubił Drapieżnik I. Ale on ciągle patrzył na pazury, które groźnie wysuwały się i mówił:
    - Och, czuję, że znów rozpocznę łowy. Mam ochotę na ładnego, kruchego małego smoka! Znajdźcie moje nożyce, albo zjem was wszystkich! - ryczał.
    Właśnie w tym momencie przez otwarte okno wskoczył do jadalni! - pewien mały sympatyczny smok. Wszystkich ogarnęło przerażenie! Natychmiast pazury Drapieżnika I wysunęły się, a jego łapy zaczęły posuwać się naprzód. Ale mały smok odważnie przemówił do króla:
    - Nie rozumiem. Jesteś królem, a twoje pazury nie słuchają ciebie?
    - Wszyscy mnie słuchają, a więc i moje pazury - odpowiedział niechętnie Drapieżnik I.
    - A więc spróbuj je wciągnąć!
    - Nie chce mi się - powiedział król i wyciągnął łapy.
    - Widzisz, mam rację. Twoje pazury nie słuchają ciebie!
    - Ach tak! Spójrz! - powiedział król i wciągnął pazury.
    - Brawo! Widzisz, że to nic trudnego. Trzeba tylko chcieć! Teraz jesteś naprawdę królem!
    Drapieżnik I zastanowił się przez chwilę.
    - Masz rację, malutki. Ale trudno być królem swoich własnych pazurów! Mały smok wyciągnął z torby złote nożyce króla i powiedział:
    - Znalazłem je królu, ale teraz już ich nie potrzebujesz.
Od tego dnia król nie kazał już sobie obcinać pazurów. Kiedy wysuwały się, mówił:
    - Jestem królem swoich pazurów! Bądźcie posłuszne i schowajcie się natychmiast!
Odtąd wszystko układało się pomyślnie w krainie Smoków.
Rozmowa na temat opowiadania.
        Podczas rozmowy pytamy :
Czy podobne problemy zdarzają się ludziom?
Czy trudno jest być "królem samego siebie?"
Co trzeba zrobić, żeby panować nad sobą?
5. Karta pracy: Aby być królem swoich pazurów muszę opanować swoją złość! A zrobię to tak: - rysowanie na kartce swoich sposobów na opanowanie złości. Wypowiedzi dzieci nt. swoich ilustracji.
6. ,,Piłowanie swoich pazurów” - zabawa przy muzyce z filmu ,,Różowa pantera”

7 ,,Zabawy na ,,Odegnanie złości" – zaproponowanie rodzicom i dzieciom zabaw ruchowych wg. Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne.
,,Odklejanie" – dziecko leży na plecach, całym ciałem przy podłodze. Dorosły próbuje od podłogi ,,odkleić" kolejne części ciała, następnie zamian ról.
,,Paczka" – dziecko siedzi skulone na podłodze, obejmując rękami nogi, dorosły próbuje ,,rozpakować paczkę", zamian ról.
,,Rolowanie" – dorosły siedzi z wyprostowanymi nogami, dziecko brzuchem na udach dorosłego delikatnie przetacza się w górę i dół.
,,Tunel/wiadukt" – dorośli tworzą ,,tunel" klęcząc obok siebie, dzieci kolejno przechodzą pod tunelem lub ,,po wiadukcie"
,,Fotelik" – dziecko siedzi na podłodze, udach dorosłego, przed dorosłym odwrócone do niego plecami, dorosły kołysze dziecko na boki, w przód i w tył.(przy muzyce relaksacyjnej)

8 ,,Zdania niedokończone" – dzieci tworzą koło, rodzice siadają po bokach. W rytm wesołej muzyki dzieci podają sobie worek, w którym są ukryte jajka. W każdym jajku znajduje się zdanie do dokończenia. Dziecko, które w momencie pauzy w piosence trzyma worek losuje jedno jajko, wyciąga kartkę, rodzic odczytuje zdanie, a dziecko je kończy. Zabawa trwa tak długo, aż wszystkie dzieci wylosują przynajmniej jedno jajko. Zdania do zabawy – załącznik.

9. Zabawa na zakończenie spotkania ,,Iskierka"
10. ,,Coś wyjątkowego – uczestnicy spotkania siedzą w kole. Każda osoba po kolei zagląda do pudełka, w której może zobaczyć coś wyjątkowego, jedynego na świecie... (w kartonie umieszczone jest lusterko i każdy uczestnik spotkania ogląda siebie:) - według pomysłu p. B. Kominek.
11. Podziękowanie dzieciom i rodzicom za udział w spotkaniu.