Scenariusz zajęć pozalekcyjnych: Wpływ formy zewnętrznej książki na czytelnictwo oraz rodzaje jej promowania

I. Założenia
1)Temat: Wpływ formy zewnętrznej książki na czytelnictwo oraz rodzaje jej promowania.

2)Cele
a) Poznawczy (uczeń powinien wiedzieć, znać)
-Co to jest forma zewnętrzna książki?
-Jakie są formy promowania książek?
-Jakimi kryteriami kierujemy się przy wyborze książek?
b)Kształcący (uczeń powinien umieć)
- Określić charakter książki po jej zewnętrznych cechach.
- Znaleźć sposób na zareklamowanie jakieś książki.

3)Metody:
-Prezentacja
-Rozmowa nauczająca
-Burza mózgów
-Kula śniegowa

4)Formy pracy:
-Frontalna
-Grupowa
-Indywidualna

5)Środki dydaktyczne: zbiór różnorodnych książek – książka dla dziecka, książka naukowa, książka beletrystyczna, książka pięknie wydana, książka zaczytana, książka na podstawie filmu; kartony.

II. Organizacja zajęć
1)Wstęp (Wprowadzenie)
a)Podanie tematu spotkania: Wpływ formy zewnętrznej książki na czytelnictwo oraz rodzaje jej promowania.
b)Prezentacja, rozmowa nauczająca – uczniowie oglądają różnorodne książki i zastanawiają się nad pytaniem - Jeśli myślimy o książce to, co mamy na myśli? W wyniku tej rozmowy należy wyegzekwować podział książki na treść i na formę zewnętrzną.

KSIĄŻKA
•Treść (tekst)
•Forma zewnętrzna:
- papier
- czcionka
- ilustracje
- oprawa

2)Rozwinięcie (część zasadnicza zajęć)

a)Burza mózgów
Wielu czytelników bierze do ręki książkę, kierując się jej wyglądem zew. Ów wygląd częstokroć może spowodować, że nie nastąpi żadna lektura.
Jeśli ktoś kupuje lub wypożycza książkę, aby zabrać się do lektury, to kieruje się bardzo różnymi kryteriami np.:
- jest ona bardzo podobna do tych pozycji, które kojarzą mu się dobrze z poprzednimi doświadczeniami czytelniczymi
- często nieporadne i nieestetyczne obrazki i okładki mogą zainteresować tekstem, a wysmakowane ilustracje doń zniechęcić
- niektórzy czytelnicy wierzą w zbiorową mądrość swych poprzedników, preferując egzemplarze zaczytane, brudne i zniszczone
- pierwszy rzut oka na okładkę na wystawie, przeczytanie tytulatury, napisów reklamowych, wreszcie zajrzenie na kartę tytułową i różne inne teksty informacyjne znajdujące się wewnątrz okładek, ogląd ilustracji itp.
- wybiera książki konkretnego wydawcy lub serii (pomija się autorów i tytuły zachęcając do kupna całej serii, np. „Harlequiny jako ogrody miłości”
- wybiera książki konkretnego ulubionego autora
- podoba mu się tytuł
- jedne są pięknie wydane książki odwołując się do ludzkiej tęsknoty za luksusem i zapewniają prestiż domowi, w których wejdą lub są tanie i niezobowiązujące, które po przeczytaniu można spokojnie pozostawić w pociągu
- często znajdujemy nawiązania do innych środków przekazu, zwłaszcza filmu i telewizji (fotosy z filmu; przerabianie filmu i seriali na książki)
Charakter publikacji możemy określić po jej zewnętrznych cechach. Nawet, jeśli język tekstu, np. japoński czy węgierski jest zupełnie niezrozumiały wiemy, które są przeznaczone dla dzieci, a które są sensacyjne czy naukowe.
Zróżnicowanie i język znaków pozwalający czytać książkę jako przedmiot nasycony znaczeniami, powstał praktycznie dopiero w poł. XIX w. Wcześniej nosicielami informacji o książce były przede wszystkim obszerne tytuły. Formaty, okładki, rodzaj druku, technika ilustracyjna były stosunkowo ujednolicone.
Rosyjskie przysłowie mówi o ludziach, że witamy ich wg wyglądu, ale żegnamy wg ich rozumu. Można to odnieść również do książek.
b) Kula śniegowa – gimnazjaliści zastanawiają się, w jaki sposób promuje się na świecie książki. Uczniowie wypisują wszystkie pomysły na dany temat. Następnie w parach odczytują swoje materiały, dyskutują, tworzą wspólną listę. Pary łączą się w czwórki, czwórki w ósemki itd. i w ten sposób wszyscy wspólnie ustalają formy promowania książek, które zapisują na dużej kartce papieru.
Formy promowania książek:
- wystawy
- targi ( np. Międzynarodowe Targi Książki w Warszawie; Międzynarodowe Targi Książki we Frankfurcie nad Menem ok. 9 tys. tytułów; w Lipsku odbywają się najstarsze; w Kolonii są targi antykwaryczne).
- kiermasze książek ( np. szkolne, dobrej, przecenionej)
- konkursy czytelnicze
- spotkania autorskie
- artykuły w gazetach i czasopismach
- reklama prasowa, radiowa, telewizyjna
- ulotki reklamowe, plakaty, katalogi firm wydawniczych

3)Zakończenie (Podsumowanie)
a)Burza mózgu – uczestnicy spotkania podają pomysły zareklamowania książek znajdujących się w bibliotece szkolnej.
b)Ewaluacja zajęć – uczniowie oceniają zajęcia w skali od 1 do 3 punktów. Karteczki z przyznanym punktem zbiera jeden z uczniów i przekazuje nauczycielowi.

III. Literatura
1)Dunin Janusz, Pismo zmienia świat, Warszawa 1998