Matematyka jest ciekawa - kształtowanie umiejętności dodawania i odejmowania w toku różnych działań

• Cele główne:
• Kształcenie umiejętności dodawania i odejmowania.
• Rozwijanie umiejętności posługiwania się liczebnikami głównymi i porządkowymi w zakresie dostępnym dziecku.
• Kojarzenie liczby elementów z jej zapisem graficznym – cyfrą.
• Kształcenie umiejętności liczenia obiektów niewidocznych i określanie ich liczby.
• Przypomnienie i utrwalenie poznanych liter.
Cele operacyjne (dziecko):
• Zna cyfry i liczby, potrafi je umiejętnie stosować.
• Kojarzy liczbę elementów z zapisem graficznym – cyfrą.
• Dodaje i odejmuje przedmioty ustalając ich liczbę.
• Liczy obiekty niewidoczne (dźwięki) i określa ich liczbę.
• Umiejętnie posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi w zakresie mu dostępnym.
• Potrafi rozpoznać cyfry i litery i odczytywać je.
• Wykorzystuje swoją wiedzę w praktyce.
• Współdziała i wymienia informacje.
Obszary podstawy programowej:
Ob. 1 Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i sytuacjach zadaniowych.
Ob. 4 Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia.
Ob. 13 Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną.
Ob. 14 Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.
Treści programowe:
• Stwarzanie warunków do liczenia w różnych zabawach, ćwiczeniach, codziennych sytuacjach.
• Liczenie obiektów niewidocznych (np. dźwięków) i określanie ich liczby.
• Posługiwanie się liczbami w aspekcie kardynalnym i porządkowym.
• Dodawanie i odejmowanie liczb w zakresie 10.
• Czytanie poznanych liter: małych i wielkich, drukowanych i pisanych.
• Uczestniczenie w zabawach i zajęciach integrujących grupę.
• Przekazywanie informacji za pomocą komunikatów werbalnego i niewerbalnego.
Formy aktywności dziecięcej:
• językowa, ruchowa, matematyczna, plastyczna
Formy organizacyjne:
• praca z całą grupą, praca indywidualna
Metody: elementy metody E. Gruszczyk – Kolczyńskiej, ćwiczenia kinezjologii Dennisona, pedagogika zabawy, stawianie zadań do wykonania, działanie, pokaz, objaśnienia, instrukcja.
Środki dydaktyczne: chusta animacyjna, duża obręcz, kółka od sersa, orzechy, koperty z cyframi 1- 9 dla każdego dziecka, kubek, kolorowe guziki, klamerki do bielizny, trójkąt, magnetofon, płyta CD, sylwetka bałwana, treść zagadek, kostki do gry, karton ze słoneczkiem i chmurką, farba plakatowa

Przebieg zajęcia:

1. „Witamy swoje palce” – N. mówi rymowankę, a dzieci realizują jej treść
Kciuki gotowe? Tak! – pięść zaciśnięta, wystawiony kciuk
Wskazujące gotowe? Tak! – wystawiony drugi palec
Środkowe gotowe? Tak! – wystawiony trzeci palec
Serdeczne gotowe? Tak! – wystawiony czwarty palec
Małe gotowe? Tak! – wystawiony piąty palec
Wszystkie palce gotowe? Tak!
Schowajcie się za głowę! – schowanie dłoni za głowę
Następnie dzieci przeliczają swoje palce poprzez dotyk o policzek z jednoczesnym nazywaniem ich. Określenie ile palców razem jest w obu dłoniach.
2. „Słyszę i liczę”(zabawa w parach daltońskich) – ćwiczenia liczbowe, odtwarzanie zasłyszanych dźwięków. N. wrzuca do kubka określoną liczbę guzików w takim tempie, aby dzieci mogły je policzyć. Następnie dzieci układają przed sobą tyle samo guzików podpisując je odpowiednią cyfrą. W celu sprawdzenia dzieci wysypują z kubka liczmany i liczą. Kto miał tyle samo, dobrze wykonał zadanie.
N. uderza w metalowy trójkąt, a dzieci odtwarzają dźwięki za pomocą liczmanów, odpowiednio je podpisując. Przy kolejnym powtórzeniu zabawy N. uderza w trójkąt, a dzieci podskakują tyle razy ile dźwięków słyszą.
3. „Głodne wiewiórki” – zabawa ruchowo – matematyczna. Dzieci maszerują po kole, otrzymując od N. kółka od sersa. Gdy wszystkie mają obręcze odwracają się do środka koła kładąc je przed sobą, to są gniazda. Na środku sali w środku obręczy wysypane są orzechy. Gdy gra muzyka „dzieci – wiewiórki” biegają po sali, na przerwę w muzyce podbiegają do dużej obręczy biorą jednego orzecha i zanoszą do swojego gniazda (kółko od sersa). Dziecko ma uzbierać 7 orzechów – przelicza i układa z niego cyfrę 7.
4. „Dodajemy i odejmujemy” – dzieci otrzymują 10 klamerek, manipulują nimi – dodają i odejmują, ustalając wynik działania.
5. „Matematyczne zagadki” (Zabawa zespołowa) – dzieci siedzą w zespołach, N. rozkłada sylwetkę bałwana oznaczoną cyframi od 1 do 12, z drugiej strony napisane są zagadki. Wybrane dziecko z zespołu losuje Kinder niespodziankę z określoną cyfrą, którą odnajdują na sylwecie bałwana i próbują odczytać treść zagadki i podają jej rozwiązanie.
1) Jak nazywa się duży palec u dłoni?
2) Wymień dwa pojazdy posiadające tylko dwa koła?
3) Którą dłoń podajemy na powitanie?
4) Ile palców u obu dłoni ma człowiek?
5) Ile dzieci dostanie jabłko jeżeli w koszyku jest ich 6?
6) Ile styczeń ma dni?
7) Która z tych liczb jest większa 5 czy 3?
8) Ile to jest razem 3 dodać 3?
9) Ile jest pór roku?
10) Z ilu liter składa się wyraz wtorek?
11) Ile jest miesięcy?
12) Ile w sali Wesołków jest drzwi?
6. „Kapturek myśliciela” – ćwiczenie kinezjologii Dennisona poprawiające koncentrację. Dziecko chwyta małżowinę uszną kciuki, palcem wskazującym i środkowym, masuje delikatnie dwa, trzy razy do góry, odwraca głowę w lewo, następnie w prawo i wykonuje taki sam masaż.
7. Praca indywidualna dostosowana do możliwości dzieci – dzieci otrzymują karty pracy z poznanymi literami i cyframi oraz obrazkami i cyframi, mają policzyć litery, elementy, określić ich liczbę kolorując kwadrat z odpowiednią cyfrą. Poprawnie wykonane zadanie nagradzane jest uśmiechniętą buzią.
8. Ewaluacja – obserwacja, poprawność wykonania pracy indywidualnej. „Słoneczko i chmurka” – dziecko zaznacza odcisk kciuka namoczonego w farbie pod słoneczkiem jeżeli zajęcie mu się podobało i jest zadowolone ze swojej pracy, a pod chmurką jeżeli nie.