Chrońmy dzieci

Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że niektóre treści znajdujące się w internecie stanowią realne zagrożenie dla prawidłowego rozwoju dzieci i młodzieży. Jak je chronić?
Współcześnie dzieci i młodzież uwielbiają świat w wydaniu cyfrowym. Młodsze wirtualną rzeczywistość skupiają na dwóch, trzech obszarach. Mianowicie na oglądaniu filmów (You Tube) czy używania współczesnych komunikatorów (WhatsApp, Snapch, Messenger) oraz grania w różnego rodzaju gry. Natomiast starsze rodzeństwo internet wykorzystuje głównie na serwisach społecznościowych.
Każde z tych urządzeń niezależnie czy to będzie smartfon, laptop czy konsola do gier mająca dostęp do sieci tworzy wirtualną, cyfrową rzeczywistość. Świat wirtualny bardzo mocno oddziałuje na dzieci i młodzież. Co zresztą możemy zauważyć w codziennym życiu, wychodząc chociażby na ulicę. Iluż młodych ludzi mijamy wpatrzony w ekran komórki, czy w domu w ekran komputera i laptopa. Internet, a co za tym idzie kultura obrazkowa jest tak bardzo silna, że ciężko młodemu pokoleniu zapanować nad tą rzeczywistością.
O uzależnieniu mówimy, kiedy ilość spędzonego czasu w internecie wymyka się spod kontroli, a korzystanie z niej zaczyna niekorzystnie wpływać na relacje i funkcjonowanie społeczne młodego człowieka.
Możemy wyróżnić trzy główne kategorie poziomu zagrożeń pochodzące z internetu, a mianowicie:
1. Niebezpieczne treści – mamy tu na uwadze materiały pornograficzne, które pomimo prawnych zakazów są w bardzo łatwy sposób dostępne dla młodego użytkownika. Jak wynika z badań kontakt z tymi materiałami miało ponad dwie trzecie (67%) polskiej młodzieży. Niebezpieczne treści obejmują również przemoc, a także złe praktyki zachęcające do zachowań destrukcyjnych takich jak: branie narkotyków, skrajne odchudzanie czy sposoby na udane samobójstwo.

2. Internet oprócz wielu możliwości oferuje również nawiązywanie nowych znajomości i łatwe wyszukiwanie osób o podobnych zainteresowaniach czy poglądach. Jest to jedna z jego istotnych funkcji, ale także na tym obszarze może dochodzić do nadużyć. Oprócz zjawiska tzw. groomingu czyli uwodzenia młodszych dzieci w internecie w celu późniejszego wykorzystania seksualnego, niebezpieczne kontakty mogą dotyczyć także zjawisk takich jak werbunek do sekty lub grupy o charakterze przestępczej. Według badań, aż 69% młodzieży szkolnej poznało w internecie kogoś, kogo nie znało wcześniej. Co jest bardziej niepokojące, aż 31% spotkało się z taką osobą w realu na żywo. O ile zazwyczaj te znajomości nie kończą się oczywiście źle, o tyle warto zachować rozwagę, szczególnie w przypadku spotkań poza siecią.

3. W trzeciej grupie zagrożeń możemy zaliczyć zachowania określane mianem agresji elektronicznej lub cyberprzemocy. W tej grupie możemy wyróżnić: agresję werbalną, umieszczanie kompromitujących materiałów, celowe tworzenie specjalnych obrażających stron czy profili. Co piąty nastolatek pada ofiarą różnych form przemocy podchodzących z internetu. Również negatywnym zjawiskiem jest tzw. seksting rozumiemy przez to przesyłanie własnych lub cudzych intymnych filmików lub zdjęć przy użyciu telefonu komórkowego lub komunikatorów internetowych. Wyniki badań ukazują, że aż 11% młodych ludzi przyznało się do takiego działania w sieci.
Co możemy uczynić, aby uchronić naszą młodzież i dzieci od tego zagrożenia i uzależnienia?
W telefonach:
rodzice powinni nadzorować z jakich aplikacji na telefonie korzystają ich dzieci;
ustalić z dzieckiem czas, kiedy będzie spędzało z telefonem (rodzice mają wpływ w jakich godzinach i ile dziecko może korzystać z sieci)
umożliwić dzieciom zadzwonienie do rodziców w razie niepokojącej sytuacji;
zlikwidować ustalone wcześniej zabezpieczenie wykonane przez dziecko;
wnikliwie przeanalizować funkcje narzędzi w telefonie, z którego będzie korzystało;
przed rozpoczęcie instalacji funkcji kontroli na danym urządzeniu, należy odpowiednio wybrać system operacyjny;
wprowadzić do popularnej przeglądarki Google filtr SafeSeach, który mocno ogranicza wyniki wyszukiwania.

W komputerach:
Na pewno łatwiej zachować kontrole nad komputerem czy laptopem dziecka młodszego, które wchodzi i odkrywa wirtualną rzeczywistość zakładając hasło na konto użytkownika, by pociecha nie była w stanie samodzielnie uruchomić komputer. Kiedy szukamy instrukcji konfiguracji, dobrze jest jak w przypadku telefonów znać wersję zainstalowanego systemu na komputerze, co pozwoli nam sprawniej przeprowadzić zakres kontroli rodzicielskiej.

Jeśli ktoś na problemy z opisem konfiguracji, możemy wpisać w wyszukiwarkę: „kontrola rodzicielska Windows” i w ten sposób sprawniej nam będzie określić wersję systemu. Potrzeba wygospodarować trochę czasu, aby lepiej dowiedzieć się, w jakim świecie wirtualnym są i będą w przyszłości żyły nasze pociechy. Z jakich gier i aplikacji korzystają. Z jakim niebezpieczeństwem mogą się spotkać? Może wybrać się na jakieś szkolenie dla rodziców odnośnie bezpiecznego korzystania z internetu. W sieci znajdziemy również mnóstwo filmików odnośnie bezpiecznego korzystania w sieci np. sieciaki.pl

Jeśli niestety wydarzy się coś złego, istotne aby nie wpadać w panikę, nie obwiniać siebie, ani dziecka, ale okazać wsparcie i spróbować znaleźć rozwiązanie. Jeśli znajdziemy się w trudnej sytuacji, pomocy i porady, możemy szukać pod bezpłatnym numerem telefonu 11611 – jest to specjalny telefon zaufania dla rodziców i profesjonalistów prowadzony przez Fundację Dajmy Dzieciom Siłę.

Podsumowując, narzędzia do kontroli rodzicielskiej są potężną bronią. Nic bardziej jednak nie chroni przed złem jak mądra miłość, bliskie więzi w rodzinie czy porządne wychowanie. Obok ochronny technologicznej bardzo istotne jest budowanie bliskich relacji z dziećmi – w obliczu zagrożenia internetowego, co stanowi nie lada wezwanie dla współczesnych i odpowiedzialnych rodziców.