Zajęcia otwarte o Smoku Wawelskim

Scenariusz zajęć otwartych dla rodziców

Temat zajęcia: Smok Wawelski.

Grupa wiekowa: dzieci 3-letnie
Cel ogólny:
- budzenie zainteresowania oraz poszerzanie wiedzy na temat legendy o Smoku Wawelskim.
Cele operacyjne - dziecko potrafi:
- przeliczyć i dopasować liczbę kropek na kartoniku do liczby kropek na puzzlach zasłaniających ilustrację przedstawiającą smoka;
- odgadnąć, co znajduje się na obrazku;
- wypowiedzieć się na temat treści legendy, prawidłowo odpowiedzieć na pytania dotyczące zajęć;
- opisać wygląd maskotki smoka;
- złożyć ilustrację z części;
- zareagować ruchem na określone sygnały muzyczne według poleceń N.;
- określić, czy zajęcia się podobały czy nie.
Metody:
oparte na słowie, działaniu i bezpośrednim spostrzeganiu.
Formy:
- praca indywidualna;
- praca z cała grupą;
- praca grupowa.
Środki dydaktyczne:
treść “Legendy o Smoku Wawelskim” Katarzyny Małkowskiej, ilustracje do legendy, mapa Polski, ilustracja przedstawiająca smoka, zdjęcie pomnika Smoka Wawelskiego, puzzle z kropkami od 1-5, ilustracje smoki (w całości oraz pocięte na części), maskotka smoka, tamburyno, ilustracja wesołego i smutnego smoka, magnetofon, płyta CD z nagraniami utworów.

Przebieg zajęć:
1. Powitanie: “Na dywanie już siadamy, bo zajęcia zaczynamy, cicho sza, cicho sza, cicho sza”.

2. Zagadka obrazkowa „Smok Wawelski”.
Na tablicy znajduje się obrazek zasłonięty puzzlami z kropkami od 1-5. Wybrane dzieci losują kartoniki, przeliczają liczbę kropek na nich oraz dopasowują do liczby kropek na puzzlach. Następnie odkrywają pasujące puzzle i próbują odgadnąć, co przedstawia ukryty obrazek. N. wyjaśnia dzieciom, z jakim polskim miastem wiąże się postać na obrazku. Prezentuje zdjęcie przedstawiające prawdziwy pomnik Smoka Wawelskiego, który znajduje się w Krakowie.

3. Wysłuchanie “Legendy o Smoku Wawelskim” Katarzyny Małkowskiej ilustrowanej obrazkami.
Rozmowa na temat treści legendy:
- Kogo bali się mieszkańcy Krakowa?
- Komu udało się pokonać smoka? 
- W jaki sposób szewczyk Skuba rozprawił się ze smokiem?

4. Zabawa muzyczno-ruchowa “Smoki” - przy akompaniamencie muzyki dzieci naśladują latające smoki, gdy muzyka cichnie kucają na dywanie (smoki odpoczywają).

5. Umiejscowienie położenia Krakowa na mapie Polski, umieszczenie małej sylwetki smoka.

6. Opis wyglądu maskotki przedstawiającej smoka przez chętne dzieci.

7. Zabawa ruchowa „Smocze kroki”.
Dzieci poruszają się jak smoki w zależności od sposobu grania przez N. na tamburynie – rytmiczne uderzenia w wolnym tempie oznaczają marsz, szybkie uderzenia - bieg.

8. Praca indywidualna (na poziomach: dzieci zdolniejsze i słabsze) – każde dziecko otrzymuje dwie ilustracje przedstawiające smoka – jedną w całości, drugą pociętą na części. Dzieci mają za zadanie złożenie ilustracji z części według wzoru.

9. Ewaluacja - dzieci, którym podobały się zajęcia podchodzą do ilustracji uśmiechniętego smoka; dzieci, którym nie podobały się zajęcia do ilustracji smutnego smoka.