Nie kradnij - VII przykazanie Boże

Konspekt lekcji religii dla klasy VIII

Data:
Prowadząca :Alicja Wojciechowska
Temat: ,,Nie kradnij” – VII przykazanie Boże.

Cel: Zapoznanie z VII przykazaniem Bożym
Cele operacyjne:
-podać cechy własności prywatnej
-zdefiniować, czym jest kradzież
-ukształtować postawę poszanowania własności społecznej
Metody: Rozmowa kierowana, tworzenie definicji ,praca w grupach
Kształcenie umiejętności :
- skutecznego porozumiewania się w różnych sytuacjach
-efektywne współdziałanie w zespole i i pracy w grupie
-rozwiązywanie problemów w twórczy sposób
-poszukiwanie i wykorzystanie informacji z różnych źródeł
-przygotowanie do prezentacji swojej pracy na forum klasy
Czas trwania :jedna godzina lekcyjna
Środki dydaktyczne:
-podręcznik ,Katechizm Kościoła Katolickiego, słowniki ,teksty do pracy w grupach

Struktura i opis lekcji

1.Zaangażowanie :
-wyjaśnienie tematu i celu lekcji
-podział klasy na grupy (zajęcie miejsc przy wyznaczonych stołach)
-przypomnienie zasad pracy w grupach
-wybór lidera i sprawozdawcy

2.Badanie i przekształcanie
Uczniowie przystępują do realizacji zadań zawartych w kopertach

Grupa I
- Czy komuś udało się już kupić jakiś przedmiot, rzecz ,sprzęt za pieniądze przez siebie zarobione? ( wypisz te przedmioty na kartce papieru)
- O tym przedmiocie mogę mówić ,że jest moją własnością ponieważ ............
Wypisz jak największą ilość zakończeń zdania

Grupa II
Na poszczególnych kartkach wypisz rzeczy wspólne , cudze ,i twoje własne
(staraj się pisać wyraźnie i dużym czytelnym pismem )

Grupa III
Na podstawie podręcznika ,Katechizmu Kościoła Katolickiego innych źródeł wypisz w znakach zakazu czego zabrania VII przykazanie a w znakach nakazu co nakazuje, pokoloruj znaki na odpowiedni kolor

Grupa IV
Analiza przypadku
Przeczytaj poniższy przypadek i spróbuj odpowiedzieć na pytania. Tekst krótko opowiedz na forum klasy.
Feliks i Adam to dwaj czternastolatkowie. Pewnego dnia rozmawiają o tym, jak mało dostają kieszonkowego od swoich rodziców nie wystarcza im na to, co chcieliby sobie kupić. Adam narzeka, że nie ma nawet skromnego radia, żeby mógł słuchać muzyki, kiedy się uczy. Feliks mówi, że chciałby mieć nowe adidasy, bo te, które teraz ma, nadają się już do śmieci.
Następnego dnia spotykają Karola bardzo sprytnego chłopaka. Kiedy siadają razem, żeby się napie coli, znowu zaczynają rozmawiać na ten temat. Karol śmieje się i mówi, że może rozwiązać ich problem, bo zna taki supermarket, gdzie można łatwo „wypożyczyć” niektóre produkty. Feliksowi nie podoba się takie postępowanie, ale Karol mówi, żeby nie miał skrupułów, bo w tym supermarkecie obraca się milionami złotych dziennie i jeżeli wezmą te „drobiazgi” nie wyrządzą żadnej szkody nikomu. A poza tym będzie bardzo zabawnie.
Rzeczywiście, idą do tego supermarketu. Karol, trzymając na ramieniu torbę, zupełnie naturalnie zdejmuje z półki małe radio i buty sportowe, wkłada do torby i wychodzą ze sklepu. Potem idą do pobliskiego baru na piwo.
Jednak Feliks ma wyrzuty sumienia. Ile razy spojrzy na schowane głęboko w szafie buty, myśli o tym, że są kradzione. Zastanawia się wówczas, co powinien z nimi zrobić. Iść do supermarketu i oddać -wydaje mu się nierealne. Im dłużej myśli, tym bardziej nie wie, co ma zrobić.

Pytania:
• Czy przywłaszczenie sobie przez Feliksa i Adama czegoś, co potrzebowali, a rodzice im nie kupowali, było słuszne? Uzasadnij.
• Czy Feliks i Adam odpowiadają za tę kradzież? Czy powinni wyznać ten grzech na spowiedzi?
• Czy mają obowiązek zadośćuczynić? Jak to mogą zrobić?
• Wracając do sytuacji początkowej co byś im doradził, gdyby tobie, zamiast Karolowi opowiedzieli swoje zmartwienie?

3.Prezentacja
Poszczególne grupy prezentują efekty swojej pracy na forum klasy. W miarę potrzeby nauczyciel dopowiada i wyjaśnia

4.Zakończenie
-ocena pracy uczniów
- refleksja
-jaki jest mój stosunek do tego co posiadam?
-czy dzielę się tym ,co mam ,z innymi?
- czy szanuję rzeczy wspólne w szkole , domu ,w najbliższej okolicy?
-notatka do zeszytu