Zmieniona immunokompetencja jako wskazanie do otrzymania szczepionki

Zmieniona immunokompetencja jako wskazanie do otrzymania szczepionki.

Wprowadzenie:
Osobom ze zmienioną immunokompetencją ogólnie zaleca się otrzymywanie TIV i odpowiednich do wieku szczepionek opartych na polisacharydach (PCV, PPSV, MCV4, MPSV4 i Hib) na podstawie wykazanej skuteczności lub zwiększonego ryzyka choroby (jeśli szczepionka zostanie wstrzymana).

Szczepionki przeciwko pneumokokom.

W Stanach Zjednoczonych dostępne są dwa rodzaje szczepionek przeciwko inwazyjnej chorobie pneumokokowej: PCV i PPSV.
PCV zaleca się rutynowo wszystkim dzieciom w wieku od 2 miesięcy. PCV jest stosowany do wieku 59 miesięcy (dla zdrowych dzieci) i do 71 miesięcy (dla dzieci z chorobami, które narażają je na wysokie ryzyko inwazyjnej choroby wywołanej przez Streptococcus pneumoniae).

PPSV jest licencjonowany dla osób w wieku ≥ 2 lat i jest zalecany dla pacjentów z pewnymi podstawowymi schorzeniami medycznymi (w tym zmienioną immunokompetencją) i dla wszystkich osób w wieku ≥ 65 lat. Pełne zalecenia dotyczące stosowania PCV i PPSV są dostępne w zalecanych harmonogramach prezentacji dla osób w wieku 0 do 18 lat i dla dorosłych.

Szczepionki przeciw grypie.

W Stanach Zjednoczonych stosuje się dwa rodzaje szczepionek przeciw grypie: TIV i LAIV.

Szczepienie TIV jest szczególnie zalecane u osób ze zmienioną immunokompetencją, w tym z zakażeniem wirusem HIV .
LAIV zwykle jest przeciwwskazany u osób ze zmienioną immunokompetencją, chociaż zdrowe osoby z anatomiczną lub funkcjonalną asplenią oraz domownicy i inne osoby utrzymujące bliskie kontakty z osobami ze zmienioną immunokompetencją, mogą otrzymać tę szczepionkę.

Szczepionki przeciwko meningokokom.

Dwa rodzaje szczepionek przeciw meningokokom są licencjonowane w Stanach Zjednoczonych: MCV4 i MPSV4.
Osoby, które powinny otrzymywać MCV4 lub MPSV4 to pacjenci:
•z asplenią,
•z niedoborem dopełniacza C3,
•z uporczywym niedoborem składnika dopełniacza.
Pacjenci ci są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia choroby meningokokowej.

Czterowalentna szczepionka MCV4 jest licencjonowana dla osób
w wieku 2-55 lat, natomiast osoby w wieku ≥56 lat powinny otrzymać MPSV4.

Szczepionki przeciw Hib.

Szczepionki skoniugowane są dostępne w postaci pojedynczych lub złożonych preparatów antygenowych. Szczepionka przeciw Hib jest zalecana rutynowo wszystkim dzieciom w wieku 59 miesięcy. Jednak pojedynczą dawkę można również rozważyć u starszych asplenicznych dzieci, młodzieży i dorosłych, którzy nie otrzymywali serii szczepionek w dzieciństwie.
Klinicyści i inni pracownicy służby zdrowia mogą rozważyć zastosowanie szczepionki przeciw Hib u osób zakażonych wirusem HIV, które nie otrzymały szczepionki w okresie niemowlęcym.

Szczepienie osób mających kontakt z osobami o zmienionej immunkompetencji.

Domownicy i inne osoby utrzymujące bliskie kontakty z osobami z zaburzeniami odporności, mogą otrzymywać wszystkie szczepionki odpowiednie dla wieku,z wyjątkiem szczepionki przeciwko ospie.
MMR, ospę wietrzną i rotawirusowe szczepionki należy podawać wrażliwym domownikom i innym osobom z obniżoną odpornością, jeśli jest to wskazane.
Wirusy szczepionkowe MMR nie są przenoszone przez kontakty, a transmisja szczepionki przeciw ospie wietrznej jest rzadka. Nie są wymagane żadne szczególne środki ostrożności, chyba że biorca szczepionki przeciwko ospie wietrznej ma wysypkę po szczepieniu, w którym to przypadku powinien on unikać bezpośredniego kontaktu z podatnymi domownikami, dopóki wysypka nie ustąpi. Wszyscy członkowie rodziny powinni myć ręce po zmianie pieluszek niemowlęcia. Minimalizuje to transmisję rotawirusową po szczepieniu niemowlęcia, które otrzymało szczepionkę przeciw wirusowi. Domownicy i inne osoby utrzymujące bliskie kontakty z osobami ze zmienioną immunokompetencją powinny otrzymywać coroczne szczepienia przeciw grypie.

LAIV może być podawany zdrowym domownikom i innym osobom mającym bliski kontakt z pacjentami o zmienionej immunokompetencji.