Ludoterapia, czyli jak się dobrze bawić z grupą

Scenariusz
Realizacja programu autorskiego z wykorzystaniem metod arteterapii
„Wyobraźnia zaprowadzi cię wszędzie”

Temat: Ludoterapia, czyli jak się dobrze bawić z grupą.
Cel główny:
integracja grupy,
podnoszenie poziomu samoakceptacji,
przełamanie onieśmielenia ,
budowanie wzajemnego zaufania
wspomaganie dziecka mającego problemy z nawiązywaniem kontaktów,
kształtowanie empatii.

Cele operacyjne:
potrafi współpracować w parach,w grupie,
akceptuje siebie i innych,
okazuje radość ze wspólnych zabaw,
nawiązuje kontakty werbalne i niewerbalne,
wyzwala pozytywne emocje,
potrafi się rozluźnić, zrelaksować i rozładować napięcia,

Forma pracy:
indywidualna i grupowa
Metody: słowna, praktycznego działania.
Pomoce i materiały: nagrania cd, kartony papier pakowy,kredki,chusta, sylwety zwierząt, puzzle

Przebieg zajęć

I. CZĘŚĆ WSTĘPNA
1.Powitanie przez zabawę.
Witam tych, którzy:
Mają... lat
Mają kucyka
Mają spodnie / spódnicę
Lubią słodycze itd.

2.Zabawa integracyjna – „Iskierka przyjaźni”
Dzieci stoją w kręgu, trzymają się za ręce, nauczyciel wysyła iskierkę przyjaźni – lekko ściska dłoń dziecka obok siebie, dziecko przekazuje iskierkę dalej, aż ta powróci do nauczyciela, który stwierdza: „Iskierka wróciła, płonę wielką przyjaźnią”, wszyscy unoszą ręce w górę w jednym uścisku.

3. Imię i ruch
Każdy przedstawia się i wykonuje określony ruch, grupa powtarza imię i ruch.

4. Ludzie do ludzi
Dzieci poruszają się po sali w tempie muzyki. Na sygnał nauczyciela wszyscy witają się
wymienionymi częściami ciała, np. ręka wita rękę. Następnie znów spacerują i po sygnale witają się innymi częściami ciała np. kolano z kolanem. Na sygnał „ludzie do ludzi” wszyscy skupiają się w ciasny krąg.

5. Zabawa rozładowująca napięcie „Podawanie miny „
Dzieci siedzą w kręgu. Pierwsza osoba robi dowolną minę, przekazuje ją sąsiadowi, który powtarza ją i podaje dalej. Po przejściu kolejki, inna osoba wymyśla inną minę.

II. CZĘŚĆ GŁÓWNA

1. Zabawa rytmiczna w kręgu
Stojąc w kręgu dzieci wypowiadają rytmicznie słowa:„Stoimy ramię przy ramieniu, możemy być wielcy w oka mgnieniu. Możemy być też mali, ale nigdy nie będziemy sami”.

2. Zabawa „Grupa w rozsypce”
Dzieci tańczą w rytm muzyki. Przerwa w muzyce oznacza wezwanie do wykonania określonego polecenia, które wydaje nauczyciel, np.: „spójrz w oczy jak największej liczbie osób”, „przywitaj się z jak największą liczbą osób” , „uśmiechnij się...” itp..

3. Zabawa „Burza w lesie”
Dzieci siedzą w kręgu na krzesłach (o jedno krzesło mniej). Prowadzący staje w środku. Każdemu z uczestników zabawy przydziela nazwę zwierzęcia mieszkającego w lesie, np. wilk, zając, sarna, wiewiórka. Prowadzący podaję komendę wilki odwiedzają wiewiórki. Wtedy osoby nazwane wilki i wiewiórki zamieniają się miejscami. Osoba, która nie zdąży usiąść prowadzi dalej zabawę. Zmieniają się tylko komendy. Gdy prowadzący krzyknie Burza w lesie wszyscy zamieniają się miejscami.

4. Zabawa „Zaczarowany las”
Wybrane dziecko z zasłoniętymi oczami stoi w środku. Wszystkie pozostałe poruszają się w rytm muzyki dookoła niej do momentu, kiedy dziecko z zasłoniętymi oczami powie: „zaczarowany las”. Wtedy ona sama zaczyna poruszać się wśród nieruchomych postaci i dotyka twarzy pierwszego napotkanego dziecka, zgadując, kto to jest.

5. Zabawa „Lustro”.
Dzieci dobierają się w pary ustawiając się naprzeciwko siebie. Każda kolejno pokazuje jakiś gest, a druga wiernie go odtwarza.

6. Zabawa „Puzzle”.
Nauczyciel rozdaje dzieciom po jednej części rozciętego w dowolny sposób kartonu. Zadaniem dzieci jest dobrać się w pary poprzez złożenie dwu części idealnie do siebie pasujących.

7.Zabawa „Wyprawa na bezludną wyspę”.
Dzieci pozostają w parach z poprzedniej zabawy nauczyciel opowiada o wycieczce na bezludną wyspę, w parach dzieci ustalają, co chciałyby zabrać na taką wyspę, co będzie im niezbędne. Następnie na połączonych kartonach z poprzedniej zabawy i w parach rysują swoją wyspę. Powstałe w ten sposób wyspy dzieci naklejają na jeden wspólny duży papier. Nauczyciel zachęca, aby dzieci narysowały połączenia między wyspami i zastanowiły się w jaki sposób mogłyby dotrzeć do innych wysp, aby odwiedzić swoich przyjaciół.

III. CZĘŚĆ KOŃCOWA

1.„Masażyki”
Dzieci dobierają się parami, wykonują na plecach kolegi masażyk według rymowanek:
Maluję kółeczko.
Maluję kółeczko,(rysujemy jednym palcem koło na plecach)
w środku z kropeczką,(w środku koła stawiamy kropeczkę)
promyki słoneczne, (rysujemy promienie jednocześnie obiema rękami, zaczynając od środka pleców)
zygzaki bajeczne, (rysujemy obiema rękami jednocześnie zygzaki na plecach)
a wszystko uklepię, (klepiemy po plecach delikatnie całymi dłońmi)
poszczypię,(delikatnie szczypiemy w kilku miejscach na plecach)
podrapię,(delikatnie drapiemy w kilku miejscach na plecach)
przebiegnę po pleckach,(przebiegamy po plecach wszystkimi palami obu rąk z dołu do góry)
aż dreszczyk cię złapie.(szczypiemy delikatnie w szyję )

Słońce świeci.
Słońce świeci (masujemy górną partię pleców ruchami okrężnymi całej dłoni)
pada deszcz (klepiemy po plecach opuszkami palców)
i po plecach biegnie dreszcz. (wędrujemy wszystkimi palcami przez całe plecy z dołu do góry)
A ja za nim bam, bam, bam (delikatnie przebiegamy po plecach piąstkami)
tu Cię mam ! (łaskoczemy boki pod żebrami).

2. „Jesteśmy różni, ale razem możemy...” – dzieci kończą zdanie w rundce.

3. Krótkie podsumowanie – ewaluacja
Nauczyciel prosi dzieci , aby usiadły dookoła uśmiechniętego słońca jeśli zajęcia im się podobały lub dookoła niezadowolonej chmury jeśli się nie podobały.
Podziękowanie dzieciom za wspólną zabawę.