Opis i analiza przypadku wychowawczego - Chłopiec agresywny w stosunku do kolegów, absorbujący swoim zachowaniem

OPIS I ANALIZA
PRZYPADKU WYCHOWAWCZEGO

I Identyfikacja problemu
Chłopiec agresywny w stosunku do kolegów, absorbujący swoim zachowaniem.
Uczeń klasy II zachowuje się agresywnie w stosunku do kolegów i koleżanek z klasy, jest wulgarny, wchodzi w konflikty ze starszymi kolegami. Chłopiec pochodzi z rodziny patologicznej, ojciec nadużywa alkoholu.

II Geneza i dynamika zjawiska
Problem z chłopcem istnieje od początku nauki szkolnej. W klasie pierwszej zdarzało się, że zaczepiał koleżanki z klasy, bił je, popychał, rzucał w nie śniegiem. Dziewczynki skarżyły się, że boją się iść do domu.
Często odwiedzałam chłopca w domu i rozmawiałam z matką. Ojca najczęściej nie było. Poprzez wizyty domowe poznałam bliżej rodzinę i warunki ich życia. Jest to rodzina wielodzietna, w pokoju z kuchnią mieszkają rodzice i sześcioro dzieci. Chłopiec wraz z siostrą bliźniaczką jest najmłodszy z rodzeństwa. Wszystkie dzieci uczęszczają do szkoły. Nie mają one miejsca do nauki, lekcje odrabiają najczęściej przy stole kuchennym. Rodzice prowadzą niewielkie gospodarstwo rolne, w miarę możliwości pracują dorywczo. Oboje mają wykształcenie podstawowe. Warunki materialne i domowe są bardzo skromne. Matka twierdziła, że w domu chłopiec nie sprawia większych problemów, nie wchodzi w konflikty z rodzeństwem. Z wywiadu z sąsiadami wynika, że rodzice zajmują się dziećmi w sposób niewystarczający. Po przyjściu ze szkoły do domu dzieci biegają do późnych godzin wieczornych.
Chłopiec w klasie II zaczął sprawiać coraz większe problemy. Trudności wychowawcze zaczęły narastać z dnia na dzień. Do dzieci w klasie odnosił się w sposób niegrzeczny i agresywny. Wulgarnie odzywał się do siostry. Obserwując jego zachowanie zauważyłam nerwowość, zaniepokojenie, lęk. Po rozmowie z chłopcem stwierdziłam, że zachowanie jego wynika z braku zainteresowania ze strony rodziców i zazdrości o siostrę bliźniaczkę, która po rozpoznaniu choroby, przez dwa lata nie chodziła i absorbowała swoim stanem całą rodzinę. Z drugiej zaś strony ojciec po spożyciu alkoholu zachowywał się agresywnie w stosunku do matki i pozostałych domowników. Dziecko czuło się odrzucone przez rodziców, mało ważne. Ponieważ w domu nikt nie zajmował się chłopcem, pragnął w szkole być zauważony niezależnie od sytuacji. Chcąc zwrócić na siebie uwagę zarówno dorosłych (nauczycieli, sprzątaczek) jak i rówieśników, zachowywał się nieodpowiednio w stosunku do kolegów, bywał nawet agresywny i wulgarny. Zachowanie takie obserwowałam zarówno w szkole jak i poza nią np. na wycieczkach lub podczas popołudniowych zabaw dziecka z kolegami.

III Znaczenie problemu
Opisany problem ma negatywne skutki dla ucznia w postaci konfliktu z kolegami co doprowadzi do odrzucenia przez grupę rówieśniczą. Stanowi też źródło negatywnych wzorców dla innych uczniów.

IV Prognoza
1. Negatywna – narastające konflikty z rówieśnikami i kolegami z klasy, szukanie dla siebie miejsca w grupie nieformalnej, w przyszłości sankcje prawne (ośrodek wychowawczy, kurator); jego zachowanie może zaimponować kolegom, którzy będą starać się go naśladować.
2. Pozytywna – poprawa relacji z rówieśnikami i nauczycielem, komunikatywność, nawiązanie przyjaźni z kolegami, podniesienie samooceny, zwiększenie poczucia akceptacji i bezpieczeństwa.

V Propozycje rozwiązania
Cele:
• pokazanie dziecku co jest dobre a co złe
• polepszenie funkcjonowania dziecka w grupie
• zintegrowanie ucznia z klasą
• motywowanie do pozytywnych zachowań
• wzbudzenie zaufania u ucznia
• nawiązanie bliższego kontaktu
• stworzenie możliwości wykazania się czymś pozytywnym
• zachęcanie do poprawy zachowania
Zadania naprawcze:
• zdiagnozowanie sytuacji ucznia
• prowadzenie rozmów indywidualnych z uczniem
• prowadzenie rozmów z rodzicami
• prowadzenie zajęć terapeutycznych
• nagradzanie nawet za najmniejszy sukces
• praca na zajęciach pozalekcyjnych
• kontakt z Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną
Zadania profilaktyczne:
• zachęcanie ucznia do dzielenia się swoimi problemami
• pomoc w rozwiązywaniu problemów
• wytyczanie uczniowi zadań zgodnie z jego zainteresowaniami, pobudzających do zaangażowania
• dostosowanie zadań do możliwości dziecka
• stwarzanie przyjaznej atmosfery podczas zajęć
• aktywizowanie dziecka w życie klasy
• udział dziecka wraz z całą klasą w zajęciach wychowawczo – profilaktycznych „Spójrz inaczej”

Plan oddziaływań
1. Wychowawca
Działania:
- współpraca z rodzicami,
- pomoc przy rozwiązywaniu problemów,
- prowadzenie terapii na zajęciach wych. – profilakt. „Spójrz inaczej”,
- organizowanie konkursów, uroczystości,
- wdrażanie do efektywnego spędzania wolnego czasu,
- konsultacje z psychologiem
Sposób realizacji:
- prowadzenie rozmów indywidualnych,
- częste wizyty w domu ucznia,
- gry dramowe z udziałem ucznia,
- rozmowy o uczuciach,
- rozwiązywanie konfliktów w sposób akceptowany społecznie,
- rozmowa
2. Współpraca z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną.
Działania:
- przeprowadzenie badań psychologicznych.
Sposób realizacji:
- kwestionariusz,
- wywiad z matką
3. Współpraca z Gminną Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
Działania
- wyjazdy na obozy wakacyjno – terapeutyczne,
- wyjazdy na spotkania kulturalne,
- konkursy.
Sposób realizacji:
- wycieczki,
- zajęcia rekreacyjno – sportowe, zabawy,
- konkursy z nagrodami,
- wykonanie pracy plastycznej na temat „Moje spojrzenie na używki”
4. Współpraca z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej
Działania:
- pomoc materialna,
- zgłoszenie ucznia na bezpłatne dożywianie,
- zakup przyborów szkolnych
Sposób działania:
- spożywanie przez ucznia posiłków w szkole,
- wykorzystanie przyborów na zajęciach
5. Współpraca z policją
Działania:
- prowadzenie rozmów,
Sposób realizacji:
- organizowanie spotkań z policjantem
6. Grupa rówieśnicza
Działania:
- integrowanie ucznia z klasą,
- przydzielanie ról w klasie,
- zajęcia „Spójrz inaczej”
Sposób realizacji:
- wspólne zabawy, wycieczki,
- oddziaływanie w czasie zajęć szkolnych i pozalekcyjnych

VI Wdrażanie oddziaływań
W czasie roku szkolnego starałam się, współpracując z rodzicami, wpłynąć na postępowanie ucznia w celu wyeliminowania jego negatywnych zachowań. Często rozmawiałam z matką, aby uświadomić jej, że zachowanie syna wiąże się z sytuacją, jaka panuje w ich domu. Postanowiłyśmy wspólnymi siłami pomóc dziecku tak, by poczuło się ważne, kochane, bezpieczne. Ze względu na trudną sytuację materialną rodziny, wystąpiono do dyrektora szkoły i Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej o bezpłatne posiłki. Pomoc ta okazała się bardzo potrzebna. Chłopiec chętnie korzystał z dożywiania, wiedział na której przerwie są obiady, a dodatkowo zwracał uwagę na odpowiednie zachowanie kolegów. Często rozmawiałam z nim indywidualnie. Z zadowoleniem opowiadał mi o tym, co działo się w domu. Uczestniczył w konkursach ciesząc się z nagród. W szkole starałam się, aby grzecznie bawił się z kolegami, organizowałam wspólne wyjścia, wycieczki, ćwiczenia zespołowe w celu zintegrowania dziecka z kolegami i wyrabiania umiejętności współdziałania w grupie. Aktywizowałam go w życie klasy i szkoły przydzielając odpowiednie zadania np. podczas uroczystości szkolnych, inscenizacji. Uczeń bardzo chętnie wykonywał te zadania. Podczas wszystkich tych poczynań otaczałam go szczególną opieką. Starałam się postępować tak, aby znalazł we mnie sprzymierzeńca, poczuł się potrzebny. Motywowałam go do wzmożonego wysiłku w głównych dziedzinach życia szkolnego poprzez system pochwał, nagród, atmosferę życzliwości i pomocy. Prowadziłam zajęcia wychowawczo – profilaktyczne „Spójrz inaczej”, w których uczestniczyli wszyscy uczniowie klasy II. Chłopiec wspólnie z kolegami uczył się lepiej sobie radzić, bez nadmiernego napięcia, z rozwiązywaniem problemów, rozumieć siebie i innych, współpracować z kolegami. Urządzałam zajęcia tak, aby mógł mówić o swoich uczuciach, słuchać kolegów i uznać ich prawo do własnego stylu życia. Okazywałam zrozumienie i akceptację jego zachowaniom, aby zaczął lubić samego siebie i zdobył poczucie własnej wartości. Zwracałam uwagę na jego pozytywne działania, chwaliłam. Zachęcałam dziecko do udziału w konkursach. Moje rozmowy z chłopcem okazały się owocne – zaczął chętnie pracować, cieszył się z sukcesów. Mama zgłosiła dziecko na badania do poradni. Z badań wynika, że należy aranżować sytuacje umożliwiające chłopcu odniesienie sukcesu, co pozwoli na odreagowanie niekorzystnych napięć i zmianę postępowania.

VII Efekty oddziaływań
Praca z uczniem zaczęła przynosić efekty. Przede wszystkim stał się bardziej otwarty w stosunku do mnie. Pracuje nam się coraz lepiej, dobrze się rozumiemy. Nastąpiła zauważalna zmiana w jego zachowaniu. Stara się nie zaczepiać kolegów, chętnie uczestniczy w zajęciach „Spójrz inaczej”, bierze udział w konkursach i uroczystościach szkolnych. Zależy mu na akceptacji ze strony kolegów i wychowawcy. Myślę, że nasza współpraca ułatwi mu rozwój i pomoże ukończyć szkołę.