W szumnym gaju

W szumnym gaju

Szumi sosna obok buka ,
a pan dzięcioł głośno puka.
Bada leśne wszystkie drzewa,
czasem kicha parska ziewa
i tak mruczy coś pod nosem
bo się przejął lasu losem.

Dąb nadymał się statecznie
i rzekł: mamy się bajecznie!
Nie dolega nic nikomu,
leć doktorze już do domu.
W nim na ciebie czeka łoże
dobrze wyśpij się doktorze.

Ależ dębie niepojęty
nie bądź taki dziś zawzięty.
Po cóż płoniesz cały w gniewie?
Pragnę służyć wam w potrzebie
i z korników was oczyszczę
byście zdrowiem mogli błyszczeć

W świerkach ptasie radio głosi
że was wszędzie licho nosi,
więc dzięciole leć gdzieś w knieje
zanim stracę swe nadzieję!
Chociaż dębem jestem starym
nadal silne mam konary.

O nie przeczę że tak jest,
jednak przyjmij z troski gest.
Nie mam przecież w swym zwyczaju
zamieszania robić w gaju
i receptę wam zostawię
w takiej oto ważnej sprawie.

Przebadałem zobaczyłem
i diagnozę postawiłem.
Mimo różnych schorzeń w borze
przyjaźń tylko wam pomoże
więc motyle w odwiedziny
wpadną do was na maliny.

Zatem w słusznej tutaj rzeczy
serce lasu chcę uleczyć
i niebawem się tu zjawię
na przyjęciu i zabawie.
Proszę szumcie od dziś zgodnie
by wam żyło się pogodniej.

Zlecam szumieć wprost w błękity
by mieć uśmiech znakomity
skrzypieć śpiewać i w radości
wciąż przyjmować dużo gości,
ale czasem w ciszy nieba
odpoczywać ile trzeba.

Rację przyznał dąb statecznie
bo miał zamiar szumieć wiecznie,
więc nie tracił sił na zwady
przyjął wszak dzięcioła rady.
W świerkach głosi radio ptasie
każde drzewo dobrze ma się...