Dzień Pieczonego Ziemniaka

SCENARIUSZ IMPREZY Z OKAZJI ŚWIĘTA PIECZONEGO ZIEMNIAKA

Cele:
1.Zapoznanie ze świętem oraz z bają o ziemniaku.
2.Rozwijanie zainteresowań przyrodniczych i historycznych;
3.Poznanie potraw gdzie głównym składnikiem jest ziemniak.
4.Integracja w zabawie ruchowej w kole.
5.Wykonanie pracy plastycznej. Rozwijanie wyobraźni i kreatywności dzieci.
6. Obserwacja upraw ziemniaków.
7. Zapoznanie z narzędziami: motyką, kopaczką, kombajnem ziemniaczanym, wykopkami.
8.Dawanie dzieciom szansy radosnego przeżycia.

Metody: rozmowa, objaśnienia, instrukcje; obserwacja, pokaz, zadań stawianych do wykonania.

Formy: grupowa, zbiorowa

PRZEBIEG IMPREZY:

1. Zagadka – H. Gzella
Pod krzakiem w ziemi rośnie ich wiele,
Dzieci je chętnie pieką w popiele.
Kto jest bohaterem dzisiejszego święta? Może ktoś zna inne nazwy ziemniaków? Dzieci wymieniają nazwy, potem nauczyciel pokazuje napisy i wspólnie je odczytujemy.

2.„O ziemniaku w kilku słowach” – opowiedzenie przez każdą nauczycielkę w swojej grupie, w sali, krótkiej bajki o ziemniaku, połączone z pokazem ilustracji. Dawno temu dobry król przywiózł z dalekiej wyprawy pewną roślinę, o której mówiono, że jest pożyteczna. Kazał posadzić ją w przypałacowym ogrodzie i niecierpliwie czekał, co z tego wyrośnie. Po jakimś czasie pojawiły się badyle. Zakwitły, ale kwiatki nie były zbyt ładne. Zielone owocki również nie były smaczne. Rozgniewany król kazał roślinę wyrwać z korzeniami i spalić. Dworzanie rozkaz wykonali. Gdy ognisko się dopalało, któryś ciekawy rozgarnął popiół, aby sprawdzić, co tak ładnie pachnie. Upieczone w żarze ogniska ziemniaki nie tylko ładnie pachniały, ale też były bardzo smaczne. I tak zaczęła się wielka kariera ziemniaka, potocznie zwanego kartoflem. Kto i kiedy odkrył, że bulwy ziemniaków są jadalne, tego dokładnie nie wiemy. Istnieją jednak przesłanki, że ziemniak pochodzi z Ameryki Południowej.

3. Nauka okrzyku: „Święto ziemniaka dzisiaj mamy, na pieczone ziemniaki czekamy”. W trakcie zabaw okrzyk będzie powtarzany przez uczestników (A. Peplińska).

4. Wiersz – „ Co można zrobić z ziemniaka” autor Hanna Łochocka

Co można zrobić? O, ho! Mówiąc najprościej: sto różnych różności.
Kartoflankę, do innych zup dodatki, miskę kopytek, patelnię frytek, ziemniaczane płatki.
A jeszcze (lizać palce!) placki smażone na smalcu – nie?
I te super ziemniaki w mundurkach z gorącą, chrupiącą skórką,
wyciągnięte z popiołu, z ogniska, gdy mgły się snują dookoła i iskra pryska.
A my z ziemniaka robimy prosiaka, hipopotama, królika, krowę:
cztery zapałki się wtyka, ogon i rogi z drucika, oczy jarzębinowe,
uszy z liści jesiennych ozdobią głowę. I gotowe.

Prowadząca deklamuje wiersz, a następnie zachęca do rozmowy wokół problemu. Dzieci udzielają odpowiedzi zgodnie z posiadaną wiedzą, wymieniają co można zrobić z ziemniaków, odwołują się do propozycji z wiersza.

5. Zabawa ruchowa: Zbieramy ziemniaki. Nauczyciel rozrzuca na dywanie woreczki (dla każdego dziecka, co najmniej jeden woreczek). Na środku dywanu umieszcza wiadro lub kosz. Przy dźwiękach bębenka dzieci biegają na palcach po dywanie. Na sygnał N. każde dziecko jak najszybciej odnajduje ziemniaka- woreczek i umieszcza go w wiadrze/koszu. Następuje ponowne rozrzucenie ziemniakówi zabawę powtarzamy trzy razy.

6. Zabawa ze śpiewem w kole do piosenki ,,Ziemniaczki".

7. Praca plastyczna ,,Portret Ziemniaczka"– Cudaczka - wyklejanie plasteliną szablonu ziemniaka z tektury przygotowanego przez nauczyciela., ozdabianie go elementami: oczu, nosa i uśmiechu wykonanymi z plasteliny. Ekspozycja wykonanych przez dzieci prac w galerii przedszkolaka, nadawanie imion Cudaczkom.

8. Spacer na pobliskie pole (działki) - obserwacja uprawy ziemniaków lub ich zbioru. Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, kiedy i w jaki sposób sadzi się ziemniaki, a kiedy należy je zebrać. Może również opowiedzieć o dawnym, ręcznym sposobie uprawy i zbioru oraz o nowoczesnym, maszynowym przetwórstwie. O sposobie przechowywania: w kopcach, piwnicach, chłodniach. Warto przytoczyć dzieciom nazwy narzędzi typu: motyka, kopaczka, kombajn ziemniaczany, wykopki.