X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 42062
Przesłano:
Dział: Biblioteka

Scenariusz pasowania uczniów klas 1 na czytelników "Morska opowieść"

Scenariusz pasowania uczniów klas 1 na czytelników.

Autor: Magdalena Szymczak
Szkoła Podstawowa Nr 17 z Oddziałami Integracyjnymi im. Stefana Szolc-Rogozińskiego w Kaliszu

Cel: Rozbudzanie pasji czytelniczej, oswojenie uczniów klas 1
z biblioteką szkolną.
Czas trwania: ok. 45 min.
Grupa wiekowa: uczniowie klas 1 szkoły podstawowej.
Metody: głośne słuchanie tekstu, elementy dramy, heureza, gry i zabawy dydaktyczne.
Formy: indywidualna i zbiorowa,
Materiały dydaktyczne: piosenka „Gra w piratów”, piosenka
„Z piratami w Świat”, piosenka Zejman & Garkmpel, „Hej ho żagle staw”, plansza z wielką rybą, kulki z folii aluminiowej (pociski armatnie), skrzynia piracka ze skarbem (z książkami, np. o piratach), butelka z mapą.

Opowiadanie „Morska opowieść” zostało napisane z myślą o wystawieniu go w postaci teatrzyku kukiełkowego, jednak jest to wersja opcjonalna. W tym wypadku należy przygotować kukiełki (np. narysowane postaci kapitana Kuternogi i innych piratów).

Przebieg zajęć:

I Część wstępna zajęć.

1. Wspólne wysłuchanie piosenki „Z piratami w Świat”.
2. Zadanie uczniom pytań na podstawie wysłuchanej piosenki:
- "O czym będziemy rozmawiać podczas dzisiejszego spotkania?"
- "Czym zajmowali się piraci (np. poszukiwaniem skarbów, łupieniem statków); czy ich przygody były interesujące?"
3.Zaproszenie dzieci do wysłuchania opowiadania „Morska opowieść” (przedstawienie kukiełkowe).

II Część właściwa zajęć.
1.Wspólne słuchanie opowiadania „Morska opowieść”.

Morska opowieść

- Wszyscy na lewą burtę! Przygotować się do ataku! – kapitan Kuternogawydawał rozkazy ostrym tonem, wskazując na okręt handlowy. Wszyscy piraci na statku uwijali się jak w ukropie, bojąc się gniewu swego dowódcy. Kapitan Kuternoga znany był ze swej bezwzględności i całkowitego braku humoru.
-Namierzyć wroga! Cel pal! – wydzierał się dalej.
Wrrrrrrr.... BUM! – kule armatnie dosięgły namierzony okręt. Maszt pękł.
- Atakować! – rozkazał kapitan.
Wszyscy piraci chwycili za broń i po linach zaczęli przedostawać się na sąsiedni statek. Walka trwała niedługo, gdyż przerażeni marynarze okrętu handlowego nie byli przyzwyczajeni do walki. Piraci szybko zgarnęli cenny łupy. Chętnych marynarzy wcielono w poczet pirackiej załogi; tych bardziej opornych pozostawiono na bezludnej wysepce.
Po bitwie piraci wrócili do swoich codziennych zajęć, czyli łowienia ryb i szorowania pokładu szczoteczkami do zębów.

Kapitan Kuternoga zaszył się w swojej kajucie. Spoglądał na skrzynie wypełnione złotem i drogocennymi kamieniami. Skarby wyglądały okazale, jednak mina pirata nie wyrażała zadowolenia.
- Ehhh, znowu to żelastwo i świecidełka; nic nowego. Co za straszna nuda... – mruczał do siebie pochmurny Kuternoga. Kapitan rozsiadł się wygodnie w fotelu. Rozpamiętywał stare czasy, gdy każdy dzień przynosił nową przygodę.
Z rozrzewnieniem wspominał zażartą walkę z olbrzymią ośmiornicą Pusią, niebezpieczne polowanie na białego wieloryba Bobika i liczne bity ze swym największym przeciwnikiem – piratem Rudobrodym, który przeszedł już na zasłużoną emeryturę.
- Achhhh, to były czasy... – rozmarzył się kapitan. Jego powieki stawały się coraz cięższe. W końcu zasnął tuląc głowę do swojego pluszowego misia.

Nowy dzień Kuternoga rozpoczął od wstania z łóżka lewą nogą, a jak wiadomo to skutecznie psuje humor. Dalej było tylko gorzej. Wychodząc na pokład potknął się, a przy sterze poślizgnął się na śmierdzącej rybie. Jego spojrzenie miotało pioruny, więc wszyscy piraci schodzili mu z drogi. Najgorsza dla kapitana okazała się być wiadomość o ucieczce jego ukochanej papugi.

- Do czorta! – wrzasnął dowódca i rzucił lunetą za burtę. Mam dosyć tej głupiej roboty! Rzucam to!

Nikt z załogi nie śmiał wymówić choćby słowa. Zgodnie z rozkazem wysadzono Kuternogę na znanej piratom wyspie. Okręt odpłynął a były już kapitan udał się na spacer. Zastanawiał się, czym powinien się teraz zająć, skoro jego piracka kariera dobiegła końca. Włóczył się długo, jednak nic ciekawego nie wymyślił. Wieczorem rozpalił ognisko na plaży. Z nudów kopał stopą w piasku. Nagle jego palce natrafiły na twardy, zimy przedmiot. Zainteresowany wyciągnął dłoń i spod ziemi wydobył butelkę, w której znajdowała się kartka. Kuternoga wyciągnął zwój. Na papierze ktoś nakreślił mapę, która wskazywała drogę do wielkiego skarbu. Pirat uznał, że odnajdzie go, tym bardziej, iż mapa wskazywała wyspę, na której aktualnie się znajdował.
Następnego dnia rozpoczął poszukiwania. Droga była ciężka. Kuternoga przedzierał się przez gąszcze, przepłynął rzekę i wspiął się na wysoki pagórek, aż w końcu dotarł do jaskini. Wszedł do środka. Jego oczom ukazała się wielka skrzynia. Kapitan był coraz bardziej podniecony znaleziskiem. Otworzył wieko...

2. Przerwa w czytaniu opowiadania. Zabawa w poszukiwanie skarbu.
Nauczyciel bibliotekarz prowadzący zajęcia przerywa czytanie. Zadaje dzieciom pytania:
a)"Jak myślicie, co mogło być w tajemniczej skrzyni?" (Dzieci udzielają kolejno odpowiedzi – zakładamy, że odpowiedzi będą mylne).
b)"Czy chcecie się dowiedzieć, co rzeczywiście było ukryte
w skrzyni, którą znalazł Kuternoga?"

3 .Wręczenie wychowawcy klasy butelki z mapą skarbów. Wspólne poszukiwanie skrzyni na terenie szkoły.

4. Powrót z zapieczętowaną skrzynią do biblioteki szkolnej. Otwarcie skrzyni ze skarbem – książkami (np. o piratach).

5. Próba udzielenia przez dzieci odpowiedzi na pytanie: "Dlaczego książki są skarbem?"

6. Kontynuacja lektury opowiadania.

Kapitan otworzył wieko. W kufrze znajdywało się wiele książek.
- Co to ma być?! – wrzasnął – To jest ten wielki skarb? Niezadowolony Kuternoga kopnął skrzynię, aż zabolała go noga. Wyszedł zdenerwowany z jaskini, jednak wziął ze sobą jedną książkę, gdyż uznał, że będzie mu łatwiej rozpalić ognisko, jeśli użyje papieru.

Gdy wrócił do swojego obozowiska, słońce było jeszcze wysoko na niebie. – Za wcześnie na rozpalanie ognia – uznał.
– Ach, co mi tam - pomyślał i otworzył książkę. Zaczął czytać. Nim dzień dobiegł końca Kuternoga ukończył lekturę. Zasnął
w niezwykle dobrym humorze. Rano pamiętał piękny sen o kraju,
o którym przeczytał w księdze. Niewiele myśląc, pobiegł znów do jaskini i przytargał na plażę całą skrzynię ze skarbem. Od tego dnia czytanie stało się jego ulubioną rozrywką. Wraz z bohaterami książek przeżywał ciągle nowe przygody i to nie ruszając się z miejsca.
Minął miesiąc – najpiękniejszy w cały życiu pirata. Ostatnia książka została przeczytana.
- Jaka szkoda – pomyślał Kuternoga, jednak po chwili zaświtała mu genialna myśl w głowie. - Czytanie jest niesamowitą przygodą. Szkoda, by inni jej nie poznali... Muszę coś wymyślić – zadecydował.
Stanął na brzegu morza. W oddali zobaczył swój okręt, który codziennie przepływał koło wyspy. Kuternoga widząc statek zaczął energicznie machać, białą flagą, zrobioną z jedynych czystych majtek, które mu pozostały. Chwilę później był już
w szalupie, którą wypłynęli po niego kompani. Swój ukochany skarb oczywiście zabrał ze sobą. Gdy tylko stanął na pokładzie swego okrętu, wydał pierwszy rozkaz.
- Słuchajcie załogo! Od dzisiaj każdy z was ma za zadanie przeczytać jedną książkę! Jeśli tego nie zrobi, to nakarmię nim rekiny.

Piraci posłusznie wykonali rozkaz. Niewiele czasu minęło, gdy każdego z nich pochłonęła lektura. Po tygodniu Kuternoga zwołał zebranie na głównym pokładzie, by podzielić się swoimi przemyśleniami z kompanami.
- Zacznę od pytania: Czy podoba Wam się czytanie? – zapytał.
- Tak! – krzyknęli chórem piraci.
- Skoro tak, to myślę, że powinniśmy porzucić piracki fach i zająć się zachęcaniem innych do czytania; w końcu do świetna zabawa. Będziemy pływać od portu do portu i wypożyczać nasze książki ludziom. Natomiast całe nasze złoto wydamy na nowe lektury. Co Wy na to? Zgadzacie się?
- Tak! Brawo dla naszego kapitana! – zawołali piraci.
Kapitan Kuternoga zamyślił się i po chwili dodał:
- Postanowiłem również, że od dzisiaj nasz statek nie będzie się nazywał Rekin, ale Biblioteka.

Decyzje kapitana wcielono natychmiast w życie. Okręt pływał od portu do portu, a piraci wypożyczali książki. Po pewnym czasie wszyscy mieszkańcy portów zmienili zdanie o piratach i pokochali ich za dostarczenie nowej, niezwykłej rozrywki, jaką jest czytanie.

7. Ponowne zadanie uczniom pytania: "Dlaczego książki są skarbem?"

8. Zadanie uczniom pytania: "Czy chcecie zostać członkami załogi naszego bibliotecznego okrętu? Jeśli tak, to musicie wykazać się pirackimi umiejętnościami."

9. Gry i zabawy tematyczne:
a)Polowanie na wielką rybę.
"Piraci podczas długich podróży muszą coś jeść, dlatego polują na morskie zwierzęta. Waszym zadaniem jest ustrzelenie na obiad wielkiej ryby."
Każde dziecko rzuca do planszy z wielką rybą kulkami z folii aluminiowej – jeśli nie trafi, to rzuca do skutku. Każdy uczeń musi oddać chociaż jeden celny strzał.

b)Zabawa ruchowa do piosenki „Gra w piratów”.
"Każdy pirat musi posłusznie wykonywać polecenia i dbać
o statek, dlatego teraz sprawdzę, czy potraficie uważnie słuchać rozkazów kapitana z piosenki, którą zaraz usłyszycie."
Dzieci tańczą piracki taniec, powtarzając kroki i gesty bibliotekarza.

III Część końcowa zajęć

1. Uroczyste złożenie przysięgi czytelniczej.
"Wszyscy wspaniale wywiązaliście się ze wszystkich zadań, ale żeby zostać członkami załogi bibliotecznego okrętu, musicie jeszcze złożyć uroczystą przysięgę, że będziecie dużo czytać
i dbać o książki.

Przykładowy tekst przysięgi:
MY UCZNIOWIE PIERWSZEJ KLASY
UROCZYŚCIE PRZYRZEKAMY,
ŻE BĘDZIEMY KOCHAĆ KSIĄŻKI -
KRZYWDY ZROBIĆ IM NIE DAMY.
I WSKAZÓWEK I RAD KSIĄŻEK
BĘDZIEMY SŁUCHAĆ Z UWAGĄ,
OBOWIĄZKI CZYTELNIKA
TRAKOWAĆ Z WIELKA POWAGĄ.
PRZYRZEKAMY!

2. Rozdanie dzieciom zakładek do książek i cukierków.

3. Wspólne słuchanie piosenki Zejman & Garkmpel, „Hej ho żagle staw”

4.Pożegnanie z uczniami.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.