Legenda "O srebrnej Syrenie i złocienieckim zajączku". Scenariusz uroczystości zakończenia roku

SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI ZAKOŃCZENIA ROKU W ODDZIALE III, GRUPA „WIEWIÓRECZKI”

Data: 14.06.2019
Grupa: Oddział III„Wiewióreczki:,”- czterolatki
Prowadząca: Agnieszka Leszkiewicz
Temat: Wakacje z legendą „O srebrnej syrenie i złocienieckim zajączku”

Cele ogólne:
- wzmacnianie więzi dziecko-rodzic;
- integracja rodziców z przedszkolem;
- rozwijanie patriotyzmu regionalnego;
Cele szczegółowe:
Rodzice:
- przygotowują dekorację do przedstawienia oraz stroje;
- przygotowują się do odegrania roli w przedstawieniu;
Dziecko:
- śpiew piosenkę i recytuje wiersz przed rodzicami
- uczestniczy jako widz w przedstawieniu przygotowanym przez rodziców;
- utrwala znajomość legendy regionalnej;
Formy:
- zbiorowa
Metody:
- praktycznego działania;
- pokaz;
Środki dydaktyczne: wiersz „Wakacje” A. Widzowskiej, piosenka pt: „Wakacje” B. Formy na płycie CD; scenariusz legendy pt: „O srebrnej syrenie i złocienieckim zajączku”; scenografia do przedstawienia i oprawa muzyczna na pendrivie; 24 dyplomy, 24 podziękowania;

Przebieg spotkania:
1. Przywitanie przybyłych gości (rodziców, dziadków, dyrekcji przedszkola, grupy starszaków i ich wychowawczyni pani Lidii Tauscher)
2. Występ artystyczny dzieci z grupy „Wiewióreczek”:
a) Śpiew piosenki pt: „Wakacje”;
b) Recytacja wiersza A. Widzowskiej pt: „Wakacje”;
3. Wręczenie dzieciom dyplomów ukończenia grupy czterolatków.
4. Wręczenie podziękowań rodzicom za kolejny rok owocnej współpracy.
5. Przedstawienie teatralne legendy pt: „O srebrnej syrenie i złocienieckim zajączku” w wykonaniu rodziców:
Obsada:
1. Narrator;
2, Syrena;
3. Rybacy;
4. Proboszcz;
5. Czarownica;
6. Cieszynianki;

SCENA I

Syrena śpiewa, a rybacy jej słuchają.
(utwór Anny Marii Jopek pt: „Przypływ, odpływ”)
(scenografia: jezioro, chaty wiejskie, kościół)

SCENA II

Pada deszcz, wiej silny wiatr i jest burza.
Rybacy wyławiają w sieci syrenę.
(nagranie odgłosów natury: burza, deszcz, wiatr)
(scenografia: jezioro z burzą, kościół)
Syrena: Błagam Was bardzo moi Drodzy,
nie bądźcie dla mnie tacy srodzy.
Wypuście mnie do mego jeziora Siecina,
bo tylko w nim mogę być szczęśliwa.

Rybak 1: Oj, nasza srebrna Syreno,
naszej pracy weno!

Rybak 2: Serce by nam pękło,gdybyśmy Cię więźli
i nigdy już twego śpiewu nie usłyszeli.

Syrena: Dziękuję Wam za życie darowanie
w zamian obiecuję codzienne me śpiewanie,
Żegnajcie...
( śpiew Syreny: utwór Anny Marii Jopek pt: „Ale jestem” przerwany przez proboszcza)

Proboszcz: Stop Zatrzymać ją, to pogańskie zło,
trzeba w nią prawdziwego Boga tchnąć.
Póki co uwięźmy ją w Kościele
i modlitw nauczmy wiele.
Kiedy będzie już Syrena nawrócona
do jeziora zostanie zwrócona.

SCENA III

(scenografia: jezioro, drzwi do lochu)

Rybak 1 i 2: Nici z naszej pracy, jak jezioro puste,
bez Syreny bardzo ono smutne.
Nie ma tu płoci, raka i okonia
Nasza Syrena musi być uwolniona

Cieszynianka 1: Nie mamy co jeść, nie mamy już sił.
Jak my mamy tu dalej żyć?

Cieszynianka 2: Niech proboszcz zwróci Syrenkę
i przerwie tą okrutną klęskę.
Proboszcz: Syreno, tak dalej być nie może.
Niech Ci woda święcona pomoże

(Ksiądz krop Syrenę wodą święconą)

Syrena;:Nie będę taką Syreną jaką Wy chcecie,
Nie chcę żyć na takim świecie,

(śpiew pełen żalu, utwór Anny Marii Jopek pt: „Zanim zasnę”)

SCENA IV

Czarownica: Ja Tobie pomogę piękna Syrenko,
zamienię Ciebie w zajączka prędko.
Uciekniesz stąd ile sił w nogach
i nie będziesz tu gnić w tych lochach.

Syrena: Kim Ty jesteś tajemnicza Kobieto?

Czarownica: Jestem Twoim szczęściem, wybawieniem
co zakończy Twe cierpienie.

Syrena: Nie chcę być zwykłym zającem,
biegającym po zielonej łące.
Chcę być nadal piękną Syrenką
i zachwycać wszystkim swoją piosenką.

Czarownica: Nie będę się z Tobą kłócić
czy w zająca Cię obrócić

Raz, dwa, trzy...zającem jesteś Ty...

SCENA V

Rybak1:Syreno, chcemy Cię uwolnić
i ten nieurodzaj zakończyć.

Cieszynianka 1: Niech skończą się choroby i głód
niech zdarzy się cud,

Cieszynianka 2: Trzeba wyważyć do kruchty drzwi,
niech Syrena z nas już nie drwi.
(wyważenie drzwi, wybiega zając)

Rybak 2: Ne ma tu nikogo, jak to się stało,
gdzie jest Syreny ciało?

Proboszcz: Trudno to zrozumieć i pojąć
co tu teraz począć?

SCENA VI

Biegnie zajączek i narzeka

Zajączek: Dlaczego ta Czarownica mnie w zająca zamieniła?
Tak bardzo mnie tym skrzywdziła.
Niech ją kara spotka okrutna
Niech całe życie będzie smutna.

Za ukrycia mówi Czarownica
Czarownica: Jakże ta Syrena niewdzięczna
teraz ją dopadnie kara wieczna.
Nie chciała być wolnym zającem
więc zostaniem kamiennym posągiem.
Uszami swymi drogę niech wskazuje
podróżnemu co do Złocieńca wędruje.

Prezentacja rysunku z posągowym zajączkiem.

KONIEC

Prezentacja aktorów.

6. Wspólne spotkanie przy poczęstunku.
7. Pożegnanie przybyłych gości.