Sprawozdanie z realizacji planu rozwoju zawodowego nauczyciela mianowanego ubiegającego się o stopień zawodowy nauczyciela dyplomowanego

§8 ust 2 pkt 1
Uzyskanie pozytywnych efektów pracy dydaktycznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej i podniesienie jakości pracy szkoły.
1. Poznanie procedury awansu zawodowego i opracowanie planu rozwoju zawodowego.

Po zapoznaniu się z przepisami prawa oświatowego w celu poznania procedury uzyskania kolejnego stopnia awansu zawodowego podjęłam decyzję o rozpoczęciu stażu na nauczyciela dyplomowanego. Podstawę prawną osiągnięcia zamierzonego celu, jakim jest uzyskanie stopnia nauczyciela dyplomowanego stanowi: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dn. 01 marca 2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli Karta Nauczyciela – Art. 9 – Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r (z późn. zmianami).

Efekt podjętych działań:
- Poznałam wymagania niezbędne do uzyskania stopnia awansu zawodowego na nauczyciela dyplomowanego.
- Poszerzyłam dotychczasową wiedzę dotyczącą przepisów prawnych awansu zawodowego nauczyciela.
- Poznałam sposób dokumentowania dorobku zawodowego za okres stażu.

2. Odbycie stażu awansu zawodowego.

Po dokładnej analizie przepisów prawa oświatowego, sporządziłam i złożyłam wniosek o rozpoczęcie stażu.
Samodzielnie opracowałam plan rozwoju zawodowego, który przedłożyłam Pani dyrektor.
Zatwierdzenie do realizacji otrzymałam w dniu 15 września 2016 r. i od tego dnia rozpoczęłam realizację zadań wynikających z planu rozwoju zawodowego.
Założyłam teczkę stażu zawodowego do dokumentowania realizacji planu, która ułatwiła mi pisanie sprawozdania.
Opracowany przeze mnie plan rozwoju zawodowego zobowiązywał mnie do podejmowania szerokich działań w celu podniesienia jakości pracy przedszkola w wielu obszarach jego działalności. Uświadomił mi również, że należy spojrzeć refleksyjnie na wykonywaną przez siebie pracę, (mimo dużego stażu pracy zawodowej) nadal ustawicznie doskonaliłam swój warsztat i metody pracy, wychodziłam naprzeciw potrzebom dzieci. Przez cały czas, dążyłam do tego, aby realizacja planu przebiegała zgodnie z założonymi wcześniej zadaniami, rozwijała zainteresowania wychowanków, motywowała do aktywności, ale również promowała moje przedszkole w środowisku.
Jednocześnie pragnę podkreślić, że wszystkie moje działania byłyby mało efektywne, gdyby nie doskonała współpraca dyrekcji, nauczycieli i innych zainteresowanych osób. Takie współdziałanie z zespołem, w atmosferze życzliwości, pomocy i wsparcia, przyniosło doskonałe rezultaty. Jestem bardzo zadowolona, że na koniec mojej pracy zawodowej trafiłam do Przedszkola Miejskiego nr 5 w Toruniu i dumna z tego, że mogę pracować w takiej placówce. Dodatkowo cieszy mnie fakt, że moja skromna osoba przyczyniła do podwyższania jakości pracy oraz promocji przedszkola.
Staż zakończyłam 31 maja 2019r. i sporządziłam sprawozdanie z przebiegu stażu rozwojowego.

Poniżej przedstawiam sprawozdanie z przebiegu i realizacji Planu Rozwoju Zawodowego. Jest ono potwierdzeniem realizacji podejmowanych przeze mnie działań.

3. Poszerzanie wiedzy i umiejętności w procesie aktywnego udziału w wewnętrznym i zewnętrznym doskonaleniu.

Podczas swojej pracy zawodowej zawsze przywiązywałam dużą wagę do zdobywania nowych wiadomości i umiejętności. Również podczas stażu starałam się, w miarę swoich możliwości nie tylko poszerzać swoją wiedzę, ale również ją ugruntowywać. Dlatego też korzystałam z możliwości uczestnictwa w różnych szkoleniach i warsztatach. Wykorzystując nowe pomysły w codziennej pracy z dziećmi podnosiłam nie tylko jakość swojej pracy, ale także jakość pracy przedszkola.

Przez cały okres stażu uczestniczyłam w posiedzeniach szkoleniowych Rad Pedagogicznych w swoim przedszkolu:

1. Szkoleniowej Radzie Pedagogicznej „Wychowanie przez czytanie. Jak rozbudzać zainteresowania czytelnicze dzieci od najmłodszych lat?” prowadzonej przez specjalistki CKU - TODMiDN panie: Krystynę W. i Teresę T. (październik 2016 r.).
Podczas spotkania utwierdziłam się przekonaniu, że moje codzienne czytanie dzieciom, podczas odpoczynku poobiedniego jest jednym z niezbędnych warunków do zainteresowania dzieci książką. Pozycje literaturowe, które panie prowadzące poleciły wykorzystałam w swojej dalszej pracy.

2. Szkoleniowej Radzie Pedagogicznej nt.”Bum Bum Rurki” prowadzonej przez panią Joannę R. (luty 2017 r.).
Spotkanie z Bum bum rurkami było moim pierwszym spotkaniem z tym instrumentem, które wywarło na mnie ogromne wrażenie. Praca z bum bum rurkami łączy w sobie walory rozrywkowe oraz edukacyjne. Praca z nimi nie tyko wprowadza dzieci w świat rytmu, melodii i harmonii, ale także pozytywnie wpłynie na spostrzegawczość, wyobraźnię plastyczną, a także umiejętność współpracy w grupie. W swojej pracy wykorzystywałam i będę nadal wykorzystywać te instrumenty (posiadamy w przedszkolu) ponieważ jest przede wszystkim kreatywna i pełna ruchu zabawa, podczas której przy okazji dzieci poznają podstawowe rytmy.

3. Szkoleniowej Radzie Pedagogicznej „Tablica interaktywna” prowadzonej przez koleżanki Marzenę K. i mgr Agnieszkę S. (marzec 2017 r.).
Podczas swojej pracy staram się łączyć tradycyjne metody z osiągnięciami w technologii informacyjnej. Tablica interaktywna jest niewątpliwie takim osiągnięciem, wprowadza bowiem nową, atrakcyjniejszą, ciekawszą dla dzieci jakość pracy. Z tego powodu bardzo uważnie słuchałam koleżanek, ich wskazówek i rad. Po tym szkoleniu chętniej i częściej wykorzystywałam tablicę (mamy w przedszkolu) jako pomoc dydaktyczną, która wspomaga moją pracę oraz pozwala dzieciom na wykorzystywanie nowoczesnej technologii w celu zdobycia nowych wiadomości i umiejętności.

4. Szkoleniowej Radzie Pedagogicznej nt. „Matematyka w ruchu” prowadzonej przez panią Małgorzatę K. (styczeń 2018 r.).
Szkolenie mające formę warsztatową, prowadzone było metodami aktywizującymi. Zostałyśmy wyposażone w wiedzę merytoryczną dotyczącą podstaw kształtowania pojęć matematycznych oraz kodowania. Utrwaliłyśmy sobie znaczenie ruchu w zdobywaniu wiedzy i umiejętności. Doświadczyłyśmy zabaw kształtujących orientację w schemacie własnego ciała i otaczającej przestrzeni. Wszystko to odbywało się w oparciu o utwory muzyczne. Warsztat ten stał się dla mnie inspiracją do samodzielnego konstruowania zabaw i ćwiczeń rozwijających umiejętności matematyczne, kodowanie i programowanie.

5. Szkoleniowej Radzie Pedagogicznej nt. „Emisja głosu” , którą zorganizowałam i współtworzyłam wspólnie z panią Barbarę R., która tę Radę prowadziła (kwiecień 2018 r.).

Dzięki wieloletniej współpracy z Panią Barbarą R. , aktorką Teatru „Baj Pomorski” w Toruniu zorganizowałam szkolenie z emisji głosu. Wspólnie przygotowałyśmy zadania i ćwiczenia oraz materiały pomocne przy dbaniu o nasze „narzędzie pracy”, jakim niewątpliwie jest głos. Po tych ćwiczeniach wiem, jak używać głosu, aby służył mi jak najdłużej w najlepszej formie. Zdobyte informacje służą mi do prawidłowego posługiwania moim aparatem mowy.

6. Szkoleniu Rady Pedagogicznej „Pierwsza pomoc” (styczeń 2019 r.)
Była to okazja do przypomnienia sobie zasad udzielania pierwszej pomocy przy skaleczeniach, oparzeniach, odmrożeniach, omdleniach i porażeniu prądem. Najważniejsza była możliwość ćwiczenia na fantomach medycznych (dorosły i dziecięcy). Nową rzeczą dla mnie była nauka obsługi AED (Automatyczny Elektryczny Defibrylator), urządzenia które samo, po uruchomieniu instruuje i prowadzi ratującego przez cały czas reanimacji – nawet gdy nie trzeba defibrylować. Należy pamiętać, by nie dotykać chorego po podłączeniu go do AED. Wiadomości, które zdobyłam i utrwaliłam powodują, że bez żadnych obaw umiem udzielić pierwszej pomocy.

7. Szkoleniowej Radzie Pedagogicznej nt. „Metodyka wychowania muzycznego” prowadzonej przez panią mgr Małgorzatę K. (14.02.2019 r.).
Szkolenie było okazją do usystematyzowania wiedzy metodycznej dotyczącej wychowania muzycznego. Utrwaliłam formy i metody pracy. Utwierdziłam się w przekonaniu, że stosowane przeze mnie dwie formy wychowania muzycznego codziennie w zupełności zaspokajają kontakt dzieci z muzyką. Ten sposób stosuje i nadal będę stosowała.

8. Szkoleniowej Radzie Pedagogicznej nt. „Diagnoza i doskonalenie słuchu fonemowego u dzieci w wieku przedszkolnym” prowadzonej przez koleżankę Joannę B., logopedkę (maj 2019 r.).
W czasie szkolenia koleżanka przypomniała nam co to jest słuch fonemowy i jak należy go kształtować, podając przykłady zabaw i ćwiczeń. Zapoznała nas z KARTĄ OCENY SŁUCHU FONEMOWEGO i podała instrukcję badania. Dzięki nowym wiadomościom łatwiej mi będzie ocenić poziom słuchu fonemowego moich wychowanków i pracować nad jego doskonaleniem.

Efekty podjętych działań:
- Zapewnienie dzieciom ciekawych zajęć, udzielanie im fachowej pomocy i utrzymanie z nimi dobrych relacji.
- Podnoszenie efektywności pracy przedszkola.
- Doskonalenie wiedzy dydaktyczno – wychowawczej oraz rozwój osobisty i zawodowy .

Poszerzanie wiedzy i umiejętności poprzez udział w różnych formach doskonalenia zawodowego jest obowiązkiem każdego nauczyciela. Mając na uwadze potrzebę ciągłego wzbogacania własnego warsztatu pracy i ustawiczny rozwój, doskonalący umiejętności pedagogiczne, w miarę możliwości starałam się korzystać z różnych form doskonalenia, co dawało mi satysfakcję zawodową oraz podnosiło jakość mojej pracy.
Przez okres trwania stażu kierując się celami i potrzebami placówki, jak również potrzebami dziecka i osobistymi zainteresowaniami uczestniczyłam w następujących formach doskonalenia:

1. Warsztatach „Jak uczyć dzieci wartości”, prowadzonych przez mgr Elżbietę O., dyrektora programowego Fundacji "ABC XXI – Cała Polska czyta dzieciom” , organizowanych przez Teatr „Baj Pomorski”, (październik 2016 r.).
Podczas tych warsztatów dowiedzieliśmy się jak rozmawiać z dziećmi na trudne tematy, jak zaszczepić w nich odpowiedzialność, szacunek, uczciwość czy odwagę, jak uczyć je optymizmu, umiłowania mądrości i piękna. Najlepszym przykładem na to, że w świat wartości można wprowadzać już kilkulatka jest książka Ireny Koźmińskiej i Elżbiety Olszewskiej "Z dzieckiem w świat wartości" (Wyd. Świat Książki). Po warsztatach zapoznałam się z polecaną książką i często do niej wracam podczas planowania zajęć wprowadzających dzieci w świat wartości.

2. Warsztatach „Zajęcia teatralne jako forma terapii dziecka z niepełnosprawnością” prowadzonych przez mgr Katarzynę B. – G. zorganizowanych w ramach XIII edycji Przeglądu Twórczości Teatralnej Osób Niepełnosprawnych INNYM OKIEM (październik 2016 r.).
Miałam możliwość poznać zabawy i ćwiczenia teatralne wykorzystywane w pracy z osobami niepełnosprawnymi. To na tych warsztatach dowiedziałam się jak ważnym elementem terapeutycznym jest „czarny teatr”. Formę tę wykorzystuje do pracy z dziećmi z dużą nieśmiałością.

3. Warsztatach „Teatralny Plac zabaw Jana Dormana” zorganizowanych przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w ramach konkursu im. Jana Dormana (październik 2016 r.).
Spotkanie to poprzedził spektakl teatralny pt. „Cyrk”. Na jego bazie wykonywałyśmy różne ćwiczenia teatralne na bazie pedagogiki teatru. Podczas tych warsztatów poznałam wiele nowych zabaw teatralnych, które włączyłam do podniesienia jakości moich warsztatów teatralnych.

4. Warsztatach plastycznych „Inspiracje Astra” organizowanych przez firmę papierniczą Astra (listopad 2016 r.).

Firma Astra nie tylko reklamowała swoje produkty, ale zorganizowała warsztaty plastyczne. Na tych warsztatach wykonywałyśmy różne projekty wykorzystując: kredki, farby, plastelinę, masę papierową i glinę. Zobaczyłam wiele nowych pomysłów, które wykorzystałam w pracy z dziećmi. Jednym był upominek dla babci, wykonany z gliny poprzez odciśnięcie w niej bawełnianej koronki, którą dzieci przyniosły z domu.

5. Warsztatach „Muzyka dla smyka – zabawy, tańce, instrumentacje” prowadzonych przez mgr Magdalenę K. – S., organizowanych przez Szkołę Muzyczną Yamaha (kwiecień 2017 r.).
Warsztaty były prowadzone bardzo aktywnie i ciekawie, były inspirujące. Poznałam wiele nowych zabaw, do których była dobrana odpowiednia muzyka. Dzięki dużej ilości różnorodnych instrumentów melodycznych i perkusyjnych wartość warsztatów znacznie wzrosła. Po zakończeniu otrzymałam płytę CD z nagraniami z warsztatów a także opis tańców i zabaw, którą wykorzystuję w pracy z dziećmi do dnia dzisiejszego.

6. Konferencji „Więcej niż kodowanie” zorganizowanych przez CKU Toruński Ośrodek Doradztwa Metodycznego i Doskonalenia Nauczycieli (kwiecień 2017r.).
Na warsztatach prowadzący wprowadził nas w świat kodowania. Podał cele i metody kodowania. Pokazał jak wprowadzać dzieci w świat kodowania oraz jak potrafią to robić dzieci pracujące w projekcie. Film, który obejrzałam utwierdził mnie w przekonaniu, że kodowanie jest bardzo dobrą formą rozwijania spostrzegawczości, wyobraźni, kojarzenia i logicznego myślenia. Ponad to doskonali rozwój manualny, szczególnie motorykę małą a także kształtuje umiejętności społeczne (współpraca w parach i grupie). Biorąc pod uwagę poznane zalety kodowania zaczęłam wykorzystywać je w pracy z dziećmi.

7. III Kongresie Nauczycieli Wychowania Przedszkolnego „Edukacja zaczyna się w przedszkolu” organizowanym przez Stowarzyszenie Edukacji Przedszkolnej INICJATYWA i TWÓRCZOŚĆ (maj 2017 r.).
Z przyjemnością wysłuchałam i obejrzałam prezentacji jubileuszowej przedstawionej przez Annę Ł., inicjatorkę i współzałożycielkę stowarzyszenia. Ciekawy wykład inauguracyjny prowadziła dr Aleksandra P., „Specyfika uczenia się przedszkolaka”. Następnie reprezentanci toruńskich przedszkoli przedstawiali przygotowane przez siebie pomysły. Były to: zabawy z j. angielskim, dodgoterapia to super sprawa – rewalidacja i zabawa, edukacja muzyczna w przedszkolu wg Edwina Gordona, specjalne potrzeby edukacyjne. Mnie najbardziej zainteresował pokaz pt. „W teatrze” – metoda projektu. Biorąc pod uwagę zaangażowanie członków zarządu Stowarzyszenia w swoją działalność wiem, że podjęłam dobrą decyzję o wstąpienie w jego szeregi i zamierzam dalej działać.

9. Warsztatach „Jak bawić się muzyką? Aktywizowanie dziecka poprzez zabawę, śpiew, grę na instrumentach i taniec” prowadzonych przez Kamę P., organizowanych przez CKU Toruński Ośrodek Doradztwa Metodycznego i Doskonalenia Nauczycieli (wrzesień 2017 r.).
Kompetentna i oddana swojej pracy pani metodyk Kama P. przeprowadziła bardzo aktywne i doskonalące warsztaty, które przyczyniły się do podniesienia poziomu mojej pracy w zakresie wychowania muzycznego. Poznałam nowe piosenki, tańce i zabawy muzyczne. Wszystko, co robiłyśmy zostało zebrane na płytach, które otrzymałyśmy po zakończeniu warsztatów. Zdobytą wiedzę i umiejętności wykorzystuję nie tylko na zajęciach, ale również podczas uroczystości przedszkolnych oraz przedstawień dla rodziców.

10. Warsztatach „Rola literatury w rozwoju osób niepełnosprawnych” prowadzonych w ramach XIV edycji Przeglądu Twórczości Teatralnej Osób Niepełnosprawnych INNYM OKIEM organizowanych przez Teatr „Baj Pomorski” (październik 2017r.).
Podczas tych warsztatów dowiedziałam się jak bardzo umiejętne wykorzystywanie literatury sprzyja rozwojowi osób niepełnosprawnych. Korzystam z warsztatów organizowanych w ramach przeglądu INNYM OKIEM, ponieważ uważam, że z powodzeniem mogę przełożyć na pracę z małym dzieckiem. Dowiedziałam się jak prawidłowo modulować głos, aby zachęcać do słuchania. Od tych warsztatów zawsze staram się czytać dzieciom korzystając z pacynki, sylwety itp. (o ile tekst na to pozwala).

11. Warsztatach „Forma w przestrzeni teatru” prowadzonych w ramach XIV edycji Przeglądu Twórczości Teatralnej Osób Niepełnosprawnych INNYM OKIEM, prowadzonych przez Barbarę R. , organizowanych przez Teatr „Baj Pomorski” (październik 2017r.).
Innym warsztatem, który bardzo przyczynił się do podniesienia jakości mojej pracy podczas warsztatów teatralnych był właśnie ten warsztat. To na nim nauczyłam się jak wykorzystywać przestrzeń podczas tworzenia etiudy czy spektaklu. Wykorzystując wiedzę z tego warsztatu znacznie podniosłam poziom swojej pracy teatralnej.

12. Warsztatach „Teatroterapia – metody pracy na podstawie Teatru Przebudzeni” prowadzonych przez Monikę K. i Dariusza W., w ramach XIV edycji Przeglądu Twórczości Teatralnej Osób Niepełnosprawnych INNYM OKIEM organizowanych przez Teatr „Baj Pomorski” (październik 2017 r.).
Podczas tego warsztatu miałam przyjemność poznać i pracować z ludźmi na co dzień tworzącymi teatr osób niepełnosprawnych. Pasja z jaką opowiadali o swojej pracy i ich pomysły spowodowała, że zaczęłam inaczej patrzeć na możliwości sceniczne dzieci. Nie chodzi tu o to, aby robić z dzieci aktorów, tylko aby wykorzystywać zabawę w teatr do przełamywania nieśmiałości, niechęci do innych. Od tej pory moja praca na zajęciach teatralnych jest oparta na zabawie, którą inicjują dzieci.

13. Warsztatach „Arteterapia w pracy nauczyciela i pedagoga” prowadzonych przez Specjalistyczne Cemtrum Edukacji EDU - MACH w formie e - learningu w wymiarze 60 godzin dydaktycznych, które zakończyłam pozytywnie zdanym egzaminem (luty -kwiecień201 8r.).
Ponieważ warsztaty z teatroterapii bardzo mnie zafascynowały postanowiłam skorzystać z następnych tego typu warsztatów. Ponieważ do arteterapii nie jest wymagane posiadanie szczególnych umiejętności plastycznych lub muzycznych dlatego można z niej korzystać w pracy przedszkola. Głównym celem arteterapii jest wykorzystanie sztuki w taki sposób, aby ułatwić dziecku ekspresję emocji. Efektem ukończenia tych warsztatów jest zdobycie umiejętności podejmowania działań w celu doprowadzenia do pozytywnych zmian zachowania oraz postaw wobec siebie i innych.

14. Warsztatach „Bajkoterapia w pracy nauczyciela i pedagoga” prowadzonych przez Specjalistyczne Cemtrum Edukacji EDU - MACH w formie e - learningu w wymiarze 60 godzin dydaktycznych, które zakończyłam pozytywnie zdanym egzaminem (luty – kwiecień 2018 r.).
Warsztaty z bajkoterapii wybrałam z tego samego powodu co poprzednie. Dzięki tym warsztatom dowiedziałam jak wykorzystywać bajki, aby wspierać dzieci w pokonywaniu lęków i negatywnych emocji. Nauczyłam się jak samemu pisać bajki w oparciu o zauważony problem i tę umiejętność wykorzystałam już w pracy z dziećmi.

15. Konferencji zorganizowanej przez wydawnictwo Nowa Era nt. „Pedagogika oczekiwań dziecka. Wsparcie całościowego rozwoju w przedszkolu”, prowadzonej przez panią Dorotę Dz. (kwiecień 2018r.).
Na konferencji tej miałam okazję przypomnieć sobie, czym zajmuje się pedagogika oczekiwań dziecka oraz na czym polega wsparcie całościowego rozwoju. Prowadząca zachęcała do stosowania edukacji przez ruch – jako zintegrowanego sposobu uczenia się i wzmocnienia koncentracji. Pokazywała jak wykorzystać naturalne zaciekawienia na drodze odkrywania talentu. Wskazywała na problemy dzieci z koncentracją i nadpobudliwością. Mimo, iż była to konferencja wiele przykładów było pokazywanych metodą warsztatową. Przykłady zadań i ćwiczeń plastycznych, które robiliśmy osobiście do dziś wykorzystuję do pracy z dziećmi.

16. IV Kongresie Nauczycieli Wychowania Przedszkolnego w Toruniu, nt. „Matematyka to muzyka – programowanie to komponowanie”, zorganizowanym przez Stowarzyszenie Edukacji Przedszkolnej INICJATYWA I TWÓRCZOŚĆ (maj 2018r.).
Kongres nauczycieli wychowania przedszkolnego od zawsze jest idealną formą wspierania nauczycieli przedszkola w ich pracy zawodowej. Na tym kongresie z uwagą wysłuchałam wykładu inauguracyjnego pt. „Rozwój myślenia logicznego i matematycznego u przedszkolaków” – wygłoszonego przez dr Małgorzatę S. i Michała L. Dużym zainteresowaniem z mojej strony cieszyły się prezentacje: Wielokierunkowa percepcja muzyki w przedszkolu – prowadzone przez Kamę P., doradca metodyczny w Warszawie, edukator MEN oraz „BRICKS 4 KIDZ – Matematyka z Klockami Lego” – Natalia P. – N. i Tomasz N.; „Kodowanie z trzylatkiem” - Ludwika M. - dyrektor Przedszkola Publicznego Nr 43 we Wrocławiu, autor programu do edukacji daltońskiej, laureat nagrody Kobieta w edukacji 2017 r.
Innowacyjne działania w toruńskich przedszkolach przedstawione były przez:„Muzycznie, matematycznie i kolorowo - zabawy matematyczne z wykorzystaniem bum bum rurek", „Jak bawić się matematyką”, „Zabawy muzyczne (kodowanie, rytm, orientacja w schemacie ciała”),” Kodowanie na dywanie”,” Wiatrak Matematyczny”, „Zabawy matematyczno – muzyczne w oparciu o pedagogikę F. Froebla”, „Kodowanie ważna sprawa, a w przedszkolu to zabawa”.
Dzięki zdobytej wiedzy łatwiej i chętniej realizuje mi się działania z zakresu matematyki i kodowania.

17. Warsztatach „Jak bawić się muzyką? Aktywizowanie dziecka poprzez zabawę, śpiew, grę na instrumentach i taniec” prowadzonych przez mgr Kamę P., organizowanych przez CKU Toruński Ośrodek Doradztwa Metodycznego i Doskonalenia Nauczycieli (maj 2018 r.).
Po raz drugi uczestniczyłam w warsztatach prowadzonych przez Kamę P.. Biorąc pod uwagę jej wiedzę i umiejętności oraz łatwość dzielenia się nimi z innymi, warsztaty te są bardzo wartościowe. Na tych warsztatach również poznaliśmy nowe piosenki, tańce, pląsy i zabawy ruchowe. Przez cały czas prowadząca dzieliła się z nami swoją wiedzą metodyczną, udzielała wielu cennych wskazówek. Poprzez dużą aktywność na warsztatach zapamiętałam wiele cennych umiejętności, które wykorzystuję w swojej pracy dydaktycznej.

18. Warsztatach „Siła słabych stron” prowadzonych przez Monikę K. i Dariusza W., oraz „SWAO ON” prowadzonych przez Klaudię W. i Mateusza Sz. zorganizowanych w ramach XV edycji Przeglądu Twórczości Teatralnej Osób Niepełnosprawnych INNYM OKIEM (październik 2018 r.).
Dzięki temu warsztatowi dowiedziałam się jak należy analizować słabe strony dzieci i przekształcać je w mocne. Należy uświadamiać, że to co dla dziecka jest uznane za słabą stronę dla innych może być uznawane za silną. Ważnym ćwiczeniem jest nauka patrzenia sobie w oczy i to właśnie to ćwiczenie stosuje w sytuacjach konfliktowych. Należy pamiętać, że zawsze należy z dziećmi przeprowadzić rozmowę w celu uzyskania informacji zwrotnej.

19. Dodatkowo podczas w/wym Przeglądu byłam wolontariuszem uczestniczącym w spektaklach teatralnych pomagając zespołom teatralnym wg ich potrzeb.
Udział w tym przedsięwzięciu był dla mnie ogromnym przeżyciem emocjonalnym. Miałam możliwość obserwowania ludzi zmagającymi się z różnego rodzaju chorobami, którzy pragną być traktowani na równi z osobami zdrowymi. Najlepszą rzeczą jaką mogłam dla nich zrobić to była rozmowa, zwykła ludzka rozmowa. Przekrój niepełnosprawności jak i wieku był bardzo duży. Najważniejszą rzeczą jakiej się nauczyłam było przeświadczenie, że każdy coś może. Trzeba dawać szansę każdemu, dlatego tak bardzo jestem wdzięczna mojej Pani dyrektor, że akceptuje mój pomysł na zajęcia teatralne takiej formie jaką sobie wymarzyłam. Są to zajęcia dla każdego dziecka, nie tylko dla zdolnego, ale także, a może przede wszystkim dla dziecka nieśmiałego, mającego trudności z koncentracją czy pamięcią.

20. E - konferencji „Ocena pracy nauczyciela i dyrektora według nowych przepisów prawa oświatowego” prowadzonej przez Romana L., specjalistę prawa oświatowego, trenera , eksperta ds. awansu zawodowego nauczycieli; zorganizowanej przez Stowarzyszenie Nowe Oblicze Edukacji (październik 2018 r.).
Ponieważ zmiany w sposobie przeprowadzania oceny nauczyciela, które zostały wprowadzone od 1 września 2018 r. budzą wiele obaw dlatego postanowiłam zdobyć wiedzę na ten temat. Podczas tej konferencji poznałam analizę i interpretację zapisów prawa dotyczących oceny, zawartych w ustawie „Karta Nauczyciela”. Wiedzę tę zamierzam wykorzystać po zakończeniu swojego stażu, a także będę służyła pomocą innym nauczycielom.

21. E - konferencji „Teatroterapia” prowadzonej przez Aleksandrę B., absolwentkę teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego; zorganizowanych przez Stowarzyszenie Nowe Oblicze Edukacji (październik 2018 r.).
Podczas e-konferencji miałam możliwość obejrzenia zajęcia dydaktycznego prowadzonego w oparciu o pedagogikę teatru. Podczas projekcji przekonałam się, że moje działania teatralne oparte na zdobytych wiadomościach i umiejętnościach są bardzo dobre. W związku z tym zamierzam dalej prowadzić zajęcia teatralne w oparciu o pedagogikę teatru.

22. Szkoleniu w formie e-learningu „Jak wzmacniać poczucie własnej wartości dziecka? Zabawy i ćwiczenia wspomagające rozwój pozytywnej samooceny” w wymiarze 60 godzin dydaktycznych, które zakończyło się pozytywnie zdanym egzaminem; organizowane przez Specjalistyczne centrum edukacji EDU-MACH (wrzesień – grudzień 2018 r.).
Ponieważ wiem, że poczucie własnej wartości u dzieci w największym stopniu kształtuje się już w przedszkolu, dlatego wybrałam sobie to szkolenie. Na nim dowiedziałam się jak pokazać dziecku, że jest akceptowane i dla nas ważne. Bardzo ważny jest czas poświęcany dziecku, rozmowy z nim, pozwalanie na wyrażanie emocji, dostrzeganie jego zalet, chwalenie, wspieranie go tak, by znalazło swoje mocne strony. Pozytywne gesty, słowa, akceptacja dziecka takim, jakie jest to pierwszy krok do wzmocnienia jego poczucia własnej wartości. Ponieważ wspieranie dziecka, wzmacnianie jego poczucia własnej wartości to zadanie nie tylko nauczycieli, ale także rodziców, dlatego dzielę się tą wiedzą z rodzicami przy każdej nadarzającej się okazji.

23. Szkoleniu w formie e-learningu „Jak rozwijać potencjał ucznia w przedszkolu i szkole?” w wymiarze 60 godzin dydaktycznych, które zakończyło się pozytywnie zdanym egzaminem; organizowane przez Specjalistyczne centrum edukacji EDU-MACH, (wrzesień – grudzień 2018 r.).
Celem kursu było poznanie metod stymulujących rozwój zdolności poznawczych dziecka: pamięci, koncentracji uwagi, funkcji wzrokowo-przestrzennych, sprawności grafomotorycznej oraz kompetencji werbalnych. Dostarczenie wiedzy na temat owych zdolności - informacji teoretycznych, a także ich znaczenia dla codziennego funkcjonowania dzieci w wieku przedszkolnym.
Dzięki temu kursowi podniosłam swoje umiejętności sprzyjające rozwijaniu potencjału moich wychowanków. Często korzystam z kart pracy, które zdobyłam dzięki uczestniczeniu w kursie.

24. Kursie w formie e-learningu „Psychologia dla nauczycieli – czyli co każdy nauczyciel wiedzieć powinien” w wymiarze 60 godzin dydaktycznych, który zakończył się pozytywnie zdanym egzaminem; organizowanym przez Specjalistyczne centrum edukacji EDU-MACH, (wrzesień – grudzień 2018 r.).
Po ukończeniu tego kursu poszerzyłam wiedzę dotyczącą motywowania dzieci. Rozwinęłam umiejętność rozpoznawania dzieci wysoko wrażliwych. Poszerzyłam wiedzę na temat metod pracy wspomagających uczenie się i pamięć. Zwiększyłam bazę metod pracy z rodzicem „trudnym”. Po ukończeniu tego kursu podniosłam swoje umiejętności w zakresie pracy z dziećmi i rodzicami, co znacznie podniosło jakość pracy przedszkola.

25. Warsztatach „Świat Bee –botów”, prowadzonych przez Agnieszkę W, oraz „Papierowa wiklina”, prowadzonych przez Krystynę J., podczas spotkania Klubu Aktywnego Nauczyciela (grudzień 2019 r.).
W ramach spotkań Klubu Aktywnego Nauczyciela usystematyzowałam swoją wiedzę o bee-botach a przede wszystkim poznałam całkowicie nową dla mnie rzecz, jaka jest papierowa wiklina. Ponieważ jest to bardzo łatwy sposób pracy i nie wymaga dużych nakładów finansowych zrobiłam z moimi dziećmi „wiklinową” choinkę, która służyła do ozdoby kącika świątecznego. Zdobytą umiejętność zamierzam wykorzystać w przyszłości, np. jako upominek dla rodziców.

26. Warsztatach „Kreowanie teatralnych wyobrażeń w konwencji czarnego teatru oraz teatru cieni” prowadzonych przez Barbarę R., organizowanych przez WOAK Toruń (styczeń 2019 r.).
Udział w tych warsztatach był dla mnie ogromnym przeżyciem i wielką inspiracją. To tutaj poznałam jakie możliwości niesie z sobą „teatr światła”. Oprócz ogromnych wrażeń wizualnych daje możliwość wykazania się dzieciom wstydliwym. Ponieważ „aktorzy” w konwencji czarnego teatru są całkowicie niewidoczni, pozwala to im się schować za ... . W miesiącach zimowych, kiedy mam możliwość zaciemniania sali zawsze pracuję z teatrem światła i teatrem cienia. Dzieci do wybranej przeze mnie muzyki tworzą własne etiudy. Daje im to ogromną satysfakcję, tak samo jak mi. Zamierzam nadal kontynuować pracę z czarnym teatrem.

27. Warsztatach „Jak wykorzystać metody pedagogiczno-teatralne w praktyce szkolnej i przedszkolnej?” prowadzonych przez mgr Agnieszkę Z. oraz „Jak wykorzystać pedagogikę teatru w praktyce szkolnej i przedszkolnej?”, prowadzonych przez Katarzynę P. edukatorkę Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, organizowanych przez WOAK Toruń (styczeń 2019r.).
Te warsztaty, prowadzone przez pedagogów teatru pracujących w WOAK-u miały na celu integrację grupy i wymianę doświadczeń. Podczas nich poznałam nowe zabawy teatralne. W drugim warsztacie była prezentacja portalu Teatroteka szkolna oraz warsztat narzędziowy: Jak wykorzystać metody pedagogiczno – teatralne w pracy z małym dzieckiem. Warsztaty okazały się bardzo przydatne ponieważ nauczyłam prawidłowo planować przebieg zajęcia.
Uzyskana wiedza bardzo przyczyniła się do podniesienia jakości mojej pracy. Wykorzystuję ją nie tylko podczas zajęć teatralnych, ale także podczas codziennej pracy.

28. Warsztatach „Kodowanie i programowanie – inspiracje do pracy z dziećmi”, podczas spotkaniu Klubu Aktywnego Nauczyciela, prowadzonych przez Agnieszkę N. (luty 2019 r.).
Warsztaty były bardzo pracowite. Wykonywałyśmy wiele zadań, dzięki którym uczyłyśmy się kodować i programować. Uzyskane materiały z warsztatów wykorzystałam do pracy z dziećmi. Na podstawie zdobytych umiejętności tworzyłam własne zakodowane zadania, które wykorzystałam podczas zajęcia diagnozującego.

29. E - konferencji „Sensodydaktyka w przedszkolu” prowadzonej przez dr Aleksandrę P., psychologa; zorganizowanych przez Stowarzyszenie Nowe Oblicze Edukacji (marzec 2019 r.).
Zmysły odrywają ogromną rolę w życiu każdego człowieka, również i dziecka. Dzięki nim odbieramy informacje o otaczającym nas świecie i uczymy się właściwie reagować. Biorąc udział w w/wym e-konferencji dowiedziałam się jak w odpowiedni sposób stymulować zmysły dzieci na etapie wychowania przedszkolnego. W efekcie tej zdobytej wiedzy utworzyłam w grupie kącik sensoryczny dla wspierania rozwoju dzieci.

30. E - konferencji „Praca z uczniem o specjalnych potrzebach” prowadzonej przez dr Beatę Sz., pedagoga; zorganizowanych przez Stowarzyszenie Nowe Oblicze Edukacji (marzec 2019 r.).
Według Marty Bogdanowicz specjalne potrzeby edukacyjne dotyczą tej grupy uczniów, która nie jest w stanie sprostać wymaganiom obowiązującego programu edukacyjnego. Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi są w stanie kontynuować naukę, jeśli otrzymają pomoc w formie specjalnego programu nauczania i wychowania oraz specjalnych metod, które będą dostosowane do ich możliwości, potrzeb i ograniczeń. Podczas tej e-konferencji dowiedziałam się jak pracować z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Nie mam w swojej grupie dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, ale jeżeli się takie dziecko pojawi wówczas będę umiała z nim pracować i zaspokajać jego potrzeby.

31. Warsztatach „Choreoterapia w pracy z dzieckiem” , prowadzonych przez Lucynę Ś. podczas spotkania Klubu Aktywnego Nauczyciela (marzec 2019 r.).
Warsztaty choreoterapii były ogromnym odprężeniem. Dały nam chwile wytchnienia, mimo, że były późna godzina. Muzyka i taniec spowodowały, że poczułyśmy się zrelaksowane. Uważam, że tego typu zajęcie bardzo korzystnie wpływa na układ nerwowy jest fantastyczną zabawą, dlatego zamierzam korzystać częściej z choreoterapii w mojej pracy.

32. Warsztatach „Warsztat teatralny z elementami dramy” w ramach IV Forum Edukacji Pozaszkolnej, prowadzonych przez mgr Magdalenę Ł. – S., organizowanych przez Młodzieżowy Dom Kultury oraz Centrum Kształcenia Ustawicznego Toruński Ośrodek Doradztwa Metodycznego i Doskonalenia Nauczycieli w Toruniu (marzec 2019 r.).
Warsztat ten pozwolił odkryć mi na nowo dobro, które niesie ze sobą drama. Ponieważ uważam, że drama jest zbyt trudna dla dzieci przedszkolnych dlatego stosowałam ją zbyt rzadko (raczej tylko jej elementy). Po tym warsztacie poczułam, że powinnam spróbować dramy w pracy z dziećmi 6-letnimi. Planuję wprowadzić zajęcia z dramy podczas warsztatów teatralnych z dziećmi starszymi.

33. E-konferencji „Aktywna tablica 2019” prowadzonej przez Romana L., specjalistę prawa oświatowego, trenera , eksperta ds. awansu zawodowego nauczycieli; zorganizowanej przez Stowarzyszenie Nowe Oblicze Edukacji (kwiecień 2019 r.).
Podczas e-konferencji ekspert krok po kroku podpowiadał, w jaki sposób skorzystać z dofinansowania, jakie dokumenty są wymagane i których terminów należy przypilnować, aby uzyskać dofinansowanie do zakupu tablicy interaktywnej. Dodatkowo pokazywano w jaki sposób można korzystać z tablicy w pracy z dziećmi i jak przygotowywać sobie programy. Zdobyta wiedza pomoże mi podczas korzystania z tablicy interaktywnej.

34. Warsztatach „Pedagogika teatru w pracy z dziećmi, czyli jak bawić się w teatr?” prowadzonych przez mgr Agnieszkę Z., organizowanych przez WOAK Toruń (kwiecień 2019 r.).
Podczas warsztatów ugruntowałam swoją wiedzę dotyczącą planowania zajęć z dziećmi. Zdobyłam nowe pomysły na podstawie których przygotowałam zajęcie koleżeńskie kończące mój staż pt. „Wyjeżdżamy na wakacje”.

35. Szkoleniu w formie e-learningu „Jak pomóc nieśmiałemu dziecku w przedszkolu?” w wymiarze 60 godzin dydaktycznych, które zakończyło się pozytywnie zdanym egzaminem; organizowane przez Specjalistyczne centrum edukacji EDU-MACH (styczeń – kwiecień 2019 r.).
Podczas kursu zdobyłam i poszerzyłam wiedzę na temat pracy z nieśmiałym dzieckiem. Poznałam umiejętność diagnozowania i rozróżniania nieśmiałości od innych zachowań oraz poznałam metody i sposoby, dzięki którym można pomóc dziecku z nieśmiałością. Ponieważ po ukończeniu tego kursu potrafię diagnozować nieśmiałość i pomóc dziecku w przezwyciężaniu jego nieśmiałości dlatego bardzo podniosło to jakość mojej pracy.

36. Szkoleniu w formie e-learningu „Asertywność w pracy nauczyciela” w wymiarze 60 godzin dydaktycznych, które zakończyło się pozytywnie zdanym egzaminem; organizowane przez Specjalistyczne centrum edukacji EDU-MACH (styczeń – kwiecień 2019 r.).
Z uwagi na fakt, iż kontakty z rodzicami bywają coraz trudniejsze postanowiłam zwiększyć swoją wiedzę na temat zachowań asertywnych, które można wykorzystać w różnych sytuacjach, w tym kontaktach z dziećmi, ich rodzicami i współpracownikami. Podczas tego szkolenia poznałam na czym polega asertywność oraz określenie możliwości wykorzystania asertywności w pracy oraz w codziennym życiu. Po zakończeniu szkolenia potrafię odróżnić zachowania asertywne od uległych i agresywnych. Potrafię wzmacniać poczucie własnej wartości, co bardzo przekłada się na moje pozytywne stosunki z rodzicami i współpracownikami.

37. V Kongresie Nauczycieli Wychowania Przedszkolnego w Toruniu, nt. „Sprawdzone metody służące wychowaniu i edukacji małego dziecka”, zorganizowanym przez Stowarzyszenie Edukacji Przedszkolnej INICJATYWA I TWÓRCZOŚĆ (maj 2019r.).
Podczas kongresu wysłuchałam wykładu inauguracyjnego – „ Jak zadbać o siebie i swój rozwój, aby skutecznie pracować z dzieckiem”- Instytut Edukacji Pozytywnej. Drugim był „ O fenomenie wychowania- refleksje wokół nauczycielskich i rodzicielskich strategii wychowania”– dr Elżbieta W., Wydział Nauk Pedagogicznych UMK Toruń oraz „Puść resztki w obieg”- Justyna B., pasjonatka i autorka bloga circular kitchen. „Mobilny system współpracy z rodzicami dla żłobków i przedszkoli” – Przemysław B. Wydawnictwo LiveKid. W ramach Innowacyjnych działań w przedszkolach toruńskich poznałam: „Bajkoterapia – jako metoda wprowadzania dziecka świat wartości z wykorzystaniem elementów języka angielskiego”, „Zabawy muzyczne (kodowanie, rytm, orientacja w schemacie ciała)”, „Mały Badacz w przedszkolu”, "Pomocna dłoń"- program kształtujący postawy społeczne w przedszkolu.
„Teatralne kłębowisko – wykorzystanie pedagogiki teatru w pracy z małym dzieckiem”, warsztat, który miałam przyjemność poprowadzić.

38. Warsztatach pt. „Poetyckie działania wokół wdzięczności” pt. „Warsztaty filmowe” i w ramach projektu „Dziękuję, dziękuję bardzo” prowadzonych przez Magdalenę J. i Jacka B., organizowanych przez WOAK w Toruniu (maj 2019r.).
W ramach współpracy z toruńskim WOAK iem zostałam poproszona do przystąpienia do w/w projektu. W projekcie biorą udział seniorzy z toruńskiego CAS w WOAK, teatr z SP nr 1 w Toruniu, grupa kadr kultury z regionu kujawsko – pomorskiego (której jestem reprezentantem) oraz licealiści z ZS we Wroniu. Razem 40 osób. Mam nadzieję, że ta współpraca przyczyni do podniesienia mojej wiedzy z zakresu teatru i kultury i przyniesie nowe formy współpracy dzięki którym podniosę jakość swojej pracy.

Efekt podjętych działań:
- Stosowanie różnych metod aktywizujących, które wpływały pozytywnie na aktywność twórczą dzieci.
- Podnoszenie jakości pracy przedszkola poprzez kreowanie aktywnego i twórczego wychowanka.
- Zdobycie nowych widomości i umiejętności, które wpływały pozytywnie na aktywność twórczą dzieci.

4. Samodzielne działania pogłębiające własną wiedzę i umiejętności.
Przez cały okres stażu oprócz uczestnictwa w różnych formach wewnętrznego i zewnętrznego doskonalenia zawodowego dodatkowo samodzielnie pogłębiałam swoją wiedzę, poprzez śledzenie oraz czytanie literatury fachowej. Systematycznie korzystałam z zasobów Biblioteki Pedagogicznej w Toruniu.
W ciągu stażu czytałam książki:
- Brett D., Bajki, które leczą. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2013.
- Gładyszewska – Cylulko J., Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez wizualizację i inne techniki arteterapii. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2010.
- Kierczak U., Rusz się człowieku. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2017.
- Molicka M., Bajkoterapia: o lękach dzieci i nowej metodzie terapii. Media Rodzina, 2013.
- Steede K., 10 błędów popełnianych przez dobrych rodziców. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2000.
- Czarnota-Miszta J., Szpak M., Pedagogika teatru. Warszawa, 2018.
- Stróżański K. , Teatr mój widzę ubogi. Wrocław 2002.
- Furl E., Teatr w przedszkolu i świetlicy. Kielce 2004.
- Dorman J., Zabawa dzieci w teatr. Warszawa 1981.
- Fastyn B., Teatr w pracy z dziećmi. Warszawa 2010.
- Broszkiewicz B., Jarek J., Warsztaty edukacji teatralnej – teatr dziecięcy. Wrocław 2001.

Na bieżąco śledziłam publikacje ukazujące się w czasopismach pedagogicznych: „Bliżej Przedszkola”, „Nauczycielka Przedszkola”.
Bardzo przydatne w mojej pracy było studiowanie literatury fachowej dotyczącej zabawy w teatr. Dodatkowo odwiedzałam portale internetowe.
Inspiracje i ciekawe pomysły plastyczne do pracy z dziećmi, jaki do dekoracji przedszkola czerpałam z czasopism: „Mały Artysta”, „Hobby”, „Hobby Extra”.
Dla uatrakcyjnienia własnych działań zakupiłam pozycje literaturowe, z których mogę bezpośrednio korzystać w miarę potrzeb:
- A. Rainka, K. Taranko, Spotkanie z dramą – praktyczne zastosowania metody w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym,.
- Ch. Manville, Teatr w przedszkolu.
- S. Weller, Oddech w psychoterapii.

Efekt podjętych działań:
- Wykorzystywanie ciekawych rozwiązań i pomysłów podczas pracy z dziećmi.
- Śledzenie nowości wydawniczych z zakresu wychowania przedszkolnego.
- Wzbogacenie swojej wiedzy, którą wykorzystuję do podnoszenia jakości pracy placówki.

5. Tworzenie dokumentacji przedszkola.

Przez cały okres stażu na bieżąco planowałam pracę wychowawczo – dydaktyczną poprzez opracowywanie planów miesięcznych. W planach określałam: tematykę kompleksową, cele i zadania na każdy dzień, zabawy ruchowe lub zestawy ćwiczeń gimnastycznych (w zależności od wieku), zestawy zabaw ruchowych lub zestawy ćwiczeń gimnastycznych (w zależności od wieku) oraz pracę indywidualną.
Na bieżąco dokonywałam wpisów do dzienników zajęć, w których dokumentowałam swoją pracę wychowawczo - dydaktyczną.
Na bieżąco dokumentowałam swoją pracę w dzienniku zajęć teatralnych.
W roku szkolnym 2016/2017 i 2017/2018 założyłam i prowadziłam karty obserwacji dzieci, na podstawie których określałam mocne i słabe strony dzieci. Następnie opracowywałam program pracy indywidualnej.
W roku szkolnym 2018/2019 dokonałam obserwacji dzieci, które dokumentowałam w Karty Dojrzałości Szkolnej.
Dokonywałam sprawozdań semestralnych podsumowujących pracę za I i II półrocze roku szkolnego: 2016/2017, 2017/2018 oraz 2018/2019.
Dokonałam analizy swojej pracy wychowawczo-dydaktycznej za I i II półrocza roku szkolnego 2016/2017, 2017/2018 oraz 2018/2019.

Efekt podjętych działań:
- Analizowanie i zaspokajanie potrzeb wychowanków.
- Prawidłowo prowadzona dokumentacja przedszkola.
- Bieżące dokumentowanie swojej pracy.
6. Pełnienie dodatkowych funkcji w przedszkolu.

Podczas realizacji planu rozwoju zawodowego każdym roku szkolnym pełniłam dodatkowe funkcje wynikające z Koncepcji Pracy Przedszkola.
Przez cały okres stażu:
 Byłam odpowiedzialna za pomoce dydaktyczne do programu „Klucz do uczenia się”. Zadanie moje polegało na dopilnowaniu, aby wszystkie pomoce były na wyznaczonym miejscu i poukładane według kolejności w odpowiednich pojemnikach.
 Ze względu na moje dodatkowe kompetencje prowadziłam warsztaty teatralne dla dzieci z naszego przedszkola. Zajęcia odbywały się jeden raz w tygodniu.
 Organizowałam z chętnymi rodzicami „Teatr rodziców”. W efekcie tych działań przygotowaliśmy spektakle teatralne z okazji Dnia Dziecka;
- rok szkolny 2016/2017 „Śmieszka Pocieszka” wg scenariusza, który napisał dziadek dziewczynek uczęszczających do naszego przedszkola,
- rok szkolny 2017/2018 „Czerwony Kapturek”,
- rok szkolny 2018/2019 „Zamieszanie w krainie bajek” .
 Pełniłam funkcję opiekuna stażu zawodowego:
- na nauczyciela kontraktowego mgr Karoliny P.,
- na nauczyciela mianowanego mgr Agnieszki B.,
- na nauczyciela mianowanego mgr Lucyny Ś..
 Pełniłam rolę opiekuna praktyk studenckich, studentek z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Wyższej szkoły Bankowej i Kolegium Jagiellońskiego – Toruńskiej Szkoły Wyższej w Toruniu.
 Pełniłam funkcję koordynatora w zespole ewaluacyjnym.
W roku szkolnym 2016/2017 przedmiotem ewaluacji wewnętrznej było zebranie informacji na temat rozpoznawania możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci oraz dostosowania działań do możliwości i potrzeb rozwojowych, uwzględniając indywidualizację procesu wspomagania rozwoju i edukacji dzieci. Wymaganie 2.5 Prowadzone są działania służące wyrównaniu szans edukacyjnych. W zespole ewaluacyjnym opracowałyśmy ankiety dla rodziców i nauczycieli. Moje zadanie polegało na opracowaniu graficzne powyższych ankiet i dokonaniu analizy wyników ankiety dla nauczycieli. Na zakończenie II semestru dokonałyśmy analizy sprawozdań nauczycieli podsumowujących swoją pracę dydaktyczną i sporządziłyśmy raport.
W roku szkolnym 2017/2018 przedmiotem ewaluacji wewnętrznej było zebranie informacji czy oferta zajęć prowadzonych w przedszkolu jest modyfikowana i umożliwia rozwijanie zainteresowań dzieci. Czy przedszkole realizuje nowatorskie rozwiązania programowe? Wymaganie 2.2 Oferta zajęć umożliwia realizację podstawy programowej wychowania przedszkolnego. Zadanie moje polegało na zestawieniu wyników wstępnej obserwacji dzieci i zrobienie wykazu dzieci zakwalifikowanych do pracy indywidualnej oraz dokonania analizy sprawozdań nauczycieli podsumowujących pracę w II semestrze Wspólnie z zespołem porównywałyśmy treści programowe z planami miesięcznymi i zapisami w dziennikach, opracowałyśmy ankietę dla nauczycieli nt. „Oferta zajęć a realizacja podstawy programowej wychowania przedszkolnego w PM nr 5 im. J. Tuwima w Toruniu. Sporządziłyśmy z raport z analizy sprawozdań.
W roku szkolnym 2018/2019 celem ewaluacji wewnętrznej było zebranie informacji czy przedszkole osiąga cele zgodne z polityką oświatową państwa i doskonali efekty swojej pracy. Wymaganie 1.1 Dzieci nabywają wiadomości i umiejętności, 1.2 Dzieci są aktywne, 1.3 Respektowane są normy społeczne. W zespole zestawiłyśmy dane wyników wstępnej obserwacji, opracowałyśmy ankietę dla nauczycieli i zebrałyśmy wyniki. Jako koordynator projektu edukacyjnego „Piękna nasza Polska cała” zgodnego z kierunkiem polityki rządu dokonałam analizy ankiet dotyczącej realizacji w/wym projektu. W zespole dokonałyśmy analizy sprawozdań nauczycieli podsumowujących pracę w I semestrze 2018/2019, opracowałyśmy ankiety dla rodziców i nauczycieli, przeprowadziłyśmy je, dokonałyśmy analizy i sporządziłyśmy raport. Zestawiłyśmy wyniki badania gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole i sformułowałyśmy wnioski.
 W roku szkolnym: 2016/17 i 2017/18 byłam członkiem zespołu redakcyjnego gazetki „Piątka na 5”. Zadanie moje polegało na sprawdzeniu artykułów przygotowanych do publikacji. Do pierwszego wydania gazetki samodzielnie napisałam artykuł o zajęciach teatralnych odbywających się w naszym przedszkolu. Uwzględniłam w nim specyfikę zajęć oraz ich cel.
 Byłam koordynatorem ds. realizacji projektu patriotycznego „Piękna nasza Polska cała”.

Bardzo ważnym zadaniem wynikającym z czynności dodatkowych w mojej pracy było organizowanie i prowadzenie uroczystości przedszkolnych. Realizując to zadanie z przyjemnością przygotowywałam i prowadziłam uroczystości przedszkolne zgodnie z kalendarzem imprez:
 Dzień Przedszkolaka (wrzesień 2016 r.),
 Uroczystość przedszkolna z okazji Narodowego Święta Niepodległości (listopad 2016 r.),
 Losowanie nagród za udział w konkursie z okazji Światowego Dnia Pluszowego Misia (listopad 2016 r.),
 Bawiłam się z dziećmi podczas balu karnawałowego w stroju Babci (luty 2017 r.),
 Losowanie nagród za udział w konkursie plastycznym z okazji Świąt Wielkanocnych (kwiecień 2017 r.),
 Wcieliłam się w rolę wróżki podczas bajki wystawianej przez rodziców dzieci z grupy Podróżnicy (maj 2017 r.),
 Zabawy chustą animacyjną podczas Festynu Rodzinnego na Barbarce (maj 2017, 2018, 2019 r.),
 Współorganizowałam uroczystość przedszkolną pt. „Święto Wisły” (czerwiec 2017 r.),
 Wyreżyserowałam przedstawienie teatralne dla dzieci pt. „Wakacyjne rady”, które przedstawiły nauczycielki z naszego przedszkola (czerwiec 2017 r.),
 Przygotowałam dzieci do interpretacji wiersza J. Tuwima pt. „Idzie Grześ” z okazji Święta patrona (wrzesień 2017 r.),
 Z okazji Dnia Przedszkolaka - przygotowałam Salę teatralną, w której zapoznawałam dzieci z lalką teatralną marionetka (wrzesień 2017 r.),
 Uroczystość grupową z okazji Święta Niepodległości (listopad 2017r.),
 Losowanie nagród za udział w konkursie plastycznym z okazji Światowego Dnia Pluszowego Misia (listopad 2017 r.),
 Zabawy grupowe pt. Andrzejkowe bajanie (listopad 2017 r.),
 Wcieliłam się w rolę Świętego Mikołaja podczas Gingerbread Christmas – świątecznego spotkania z językiem angielskim (grudzień 2017 r.),
 Imprezę zabawową z okazji Walentynek (luty 2018 r.),
 Święto Patrona (wrzesień 2018r.),
 „Święto pieczonego ziemniaka” impreza przedszkolna na Barbarce (wrzesień 2018 r.),
 Z okazji Narodowego Święta Niepodległości (listopad 2018 r.),
 Uroczyste ogłoszenie werdyktu konkursu Pt. „Toruń – moje miasto”, połączone z wręczeniem nagród,
 Jasełka dla Rady Pedagogicznej i Rady Rodziców (grudzień 2018 r.)
 Organizacja imprezy przedszkolnej Przegląd tańców i piosenek Dzieci – Dzieciom, o puchar Juliankowego Słowika (maj 2019 r.)

Efekt podjętych działań:
- Dzieci czerpały radość z własnych działań.
- W przedszkolu odbywało się wiele atrakcyjnych imprez.
- Mogłam dzielić swoimi umiejętnościami.

7. Aktywne wykorzystywanie nowatorskich form i metod pracy.

Pamiętając, że podstawową i najważniejszą formą aktywności dziecka jest zabawa, dlatego zabawa z dziećmi dominowała w mojej pracy. Dbając o to, aby rozwój powierzonych mi dzieci przebiegał prawidłowo, harmonijnie i wielostronnie, systematycznie stosowałam różnorodne metody i formy pracy, dostosowane do możliwości rozwojowych i indywidualnych potrzeb każdego dziecka. Wybierałam nowatorskie metody i formy pracy, które zapewniały wychowankom osiągnięcie sukcesów rozwojowych w atrakcyjny, twórczy i aktywny sposób. Dobór metod zawsze zależał od indywidualnych możliwości dzieci oraz tego jakie umiejętności zaplanowałam kształcić w danej chwili. Uważam, że najlepszymi metodami są metody aktywizujące i motywujące oraz te, które umożliwiają praktyczne zastosowanie zdobytej wiedzy. Wszystkie stosowane przeze mnie metody, formy i techniki służyły wspomaganiu wszechstronnego rozwoju dzieci rozbudzając ich aktywność twórczą, pozytywną motywację do działania oraz rozwijały wiarę we własne siły.
W swojej pracy stosowałam metody aktywizujące:

 Pedagogika zabawy „Klanza” – pracę tą metodą rozpoczęłam we wrześniu 2016 r., w trakcie poznawania dzieci, oraz integracji grupy. Ważnym elementem tej metody jest chusta animacyjna, korzystałam z niej, stosując propozycje zabaw. Podczas tych zabaw dzieci nie tylko chętnie w nich uczestniczyły, ale również poznawały się i integrowały.

 Metoda prof. Edyty Gruszczyk – Kolczyńskiej do nauki matematyki – pracę tą metodą również rozpoczęłam od początku pracy z moją grupą. Pomagała ona dzieciom w kształtowanie umiejętności, które pozwalały im dobrze orientować się w przestrzeni i swobodnie rozmawiać o tym , co się wokół nich znajduje. Dzieci wykonywały ćwiczenia nastawione na kształtowanie schematu ciała. Później zajęłam się rytmami, które rozwijają umiejętności skupiania uwagi. Kiedy dzieci umiały już układać rytmy, zajęliśmy się liczeniem, gdyż ono wywodzi się z rytmu i gestu wskazywania. Zaletą tej metody jest fakt, że cała praca nad matematyką oparta jest konkretnych przedmiotach i działaniu nimi.

 Metoda ruchu rozwijającego W. Sherbone – pracę tą metodą rozpoczęłam w listopadzie 2016 r.. Dzięki niej dzieci stopniowo poznawały poszczególne części swojego ciała, ucząc się kontroli nad jego ruchami, co prowadziło do ukształtowania się własnej tożsamości. Kształciły orientację w przestrzeni. Podczas zabawy w parach tworzyły związki z innymi dziećmi, co powodowało nawiązywanie nawiązania pozytywnych kontaktów rówieśnikami, opartych na wzajemnym zaufaniu. Podczas ruchu kreatywnego polecanego w tej metodzie dzieci miały możliwość wyrażać siebie.

 Metoda gimnastyki twórczej R. Labana nazywana również metodą improwizacji ruchowej.
Zabawy wg tej metody prowadziłam z dziećmi nie tylko dlatego, że dają wiele radości, ale dlatego, że dają okazję do spontanicznej aktywności, rozładowania nadmiaru energii, a także prowadzą do wyciszenia nagromadzonej energii. Lubię stosować tę metodę, ponieważ w jej założeniu wyjaśnia się dzieciom co mają robić, natomiast jak to zrobią, to wynika z ich inwencji twórczej, pomysłowości, fantazji, doświadczeń ruchowych. W metodzie tej posługiwałam się różnymi formami ruchu, takimi jak: odkrywanie, naśladowanie, inscenizacja, mimika, pantomima, gimnastyka.
Dzieci poznawały nowe sposoby wyrażania siebie i swoich odczuć poprzez ruch własnego ciała zgodnie z rytmem muzyki lub własnej wyobraźni. Dodatkowo integrowały się ze sobą. Uczyły się przestrzegać norm i zasad współżycia grupowego. Wszystkie działania wg tej metody w rezultacie usprawniały motorykę.

 Metoda aktywnego słuchania muzyki Batti Straus – po raz pierwszy tę metodę stosowałam podczas przygotowywania „jesiennej orkiestry” na Pasowanie na przedszkolaka. Zaletą tej metody jest to, że w prosty sposób przybliża muzykę klasyczną. Poprzez aktywne słuchanie dzieci wykonują proste ruchy rytmiczne i taneczne, jednocześnie usprawniając umysł, ciało i precyzję ruchów. Stosując zabawy rytmiczne przygotowywałam dzieci do gry na instrumentach perkusyjnych oraz kształtowałam wyobraźnię dźwiękową dziecka. Aktywne słuchanie muzyki miało zawsze przebieg zabawy, gdzie doświadczenie dzieci zdobywały podczas kolejnych etapów.

W całej swojej pracy zawsze organizuję dzieciom pobyt w przedszkolu tak, aby zabawy i zajęcia były ciekawe i atrakcyjne dla dzieci. Sprawia mi przyjemność, kiedy dzieci chętnie się ze mną bawią i domagają się zabawy.
W swojej pracy stosowałam:
• Gry i zabawy integracyjne, szczególnie w grupie młodszej, głównie w ranku, co pozwoliło na pokonanie nieśmiałości i zintegrowanie dzieci
• Zabawy paluszkowe
• Instrumentację wierszy i piosenek
• Gry i zabawy przeciwko agresji
• Rymowanki, wyliczanki

Wszystkie te metody dostosowywałam do potrzeb konkretnych zajęć. Uważam, że aktywność podczas zajęć gwarantuje przyswajanie wiadomości i gwarantuje zainteresowanie zajęciami. W swojej pracy nie korzystam z gotowych zestawów, które oferuję wydawnictwa, aby nie „trzymać” dzieci przy stolikach w celu wypełniania kart pracy. Staram się, aby dzieci aktywnie działały, np. liczyły na szyszkach podczas pobytu w parku, rysowały szlaczki litero podobne patykiem na piasku. Uważam, że aktywność przynosi pozytywne rezultaty.

Efekt podjętych działań:
- Rozwój społeczny dzieci poprzez realizowanie swoich potrzeb w zgodzie z rówieśnikami.
- Poczucie bezpieczeństwa dzieci.
- Udzielanie pochwał za prawidłowo wykonywane zadania.

Przez cały okres stażu dbałam o wystrój i estetykę sali, angażowałam się w projektowanie i urządzanie kącików tematycznych dostosowując dekoracje odpowiednio do pory roku i uroczystości. Wszystko to robiłam po to, aby dzieci przebywając w estetycznym pomieszczeniu czuły się dobrze i bezpiecznie.
Systematycznie zagospodarowywałam kącik przyrody dostosowując go do pory roku. Umieszczałam w nim eksponaty z których dzieci mogły korzystać do zabaw sensorycznych, np. muszelki, kamyki, piasek, szyszki, kasztany itp. Zachęcałam dzieci i rodziców, aby także wzbogacali nasz kącik. Prowadziliśmy w nim hodowle (zioła, szczypiorek), które później wzbogacały nasze posiłki.
W kąciku muzycznym zgromadziliśmy, oprócz kupionych instrumentów, instrumenty niemelodyczne wykonane samodzielnie. Znalazły się w nim butelki i pudełka wypełnione piaskiem, grochem, guzikami, itp.
Kącik sensoryczny cieszył się dużym zainteresowaniem dzieci. Zgromadziliśmy w nim ciastolinę, kamyki, koraliki, foremki, szczypce, itp. Zabawa w kąciku służyła doskonaleniu sprawności manualnej dłoni i dostarczała bodźców dotykowych.
Kącik złości służył opanowywaniu złych emocji. Zgromadziłam w nim wycieraczkę do wytupywania złości, papiery do zgniatania i darcia oraz worek wypełniony watą silikonową.

Wykorzystując aktywne metody pracy, pracę indywidualną w kącikach rozwijałam umiejętności plastyczne, muzyczne, taneczne i recytatorskie dzieci.

Efekt podjętych działań:
- Kształcenie wiadomości i umiejętności oparte na aktywnym spędzanie czasu w przedszkolu.
- W przedszkolu przebywają radosne dzieci.
- Czerpię radość z wykonywanej pracy zawodowej.

8. Współpraca z rodzicami i środowiskiem rodzinnym.

Pracując w przedszkolu zawsze zależało mi, aby mieć dobry kontakt z rodzicami i zachęcić ich do aktywnej współpracy. Wierząc, że najlepsze rezultaty wychowawczo-dydaktyczne osiąga się przy współpracy przedszkola z domem rodzinnym już od pierwszych dni starałam się nawiązać dobry kontakt z rodzicami. Na pierwszym zebraniu z rodzicami wspólnie ustaliliśmy zasady kontaktów w celu szybkiego przepływu informacji między nami.
Na bieżąco umieszczałam informacje dla rodziców na tablicy informacyjnej , mieszczącej się przy wejściu do naszej sali, w holu przedszkola. Dodatkowo umieszczałam bieżące informacje i zdjęcia na stronie internetowej grupy pm5.fant.pl/madrale/ oraz na blogu przedszkola: https://www.facebook.com/PM05.Torun/?fref=ts,
Również w hollu przedszkola, na tablicy organizowałam regularne wystawy prac dzieci wykonywanych podczas zajęć. Dzięki temu rodzice mogli na bieżąco analizować prace i obserwować rozwój umiejętności manualnych swoich dzieci.
W celu poinformowania rodziców o planach na dany rok szkolny, każdorazowo we wrześniu organizowałam i prowadziłam zebranie organizacyjne z rodzicami rozpoczynające dany rok szkolny.
Po zakończeniu pierwszego semestru rodzice byli zapraszani na zebranie, na którym podsumowywałam pracę wychowawczo – dydaktyczną oraz mocne strony i napotykane trudności dzieci.
Na zakończenie każdego roku szkolnego rodzice uczestniczyli w zebraniu podsumowującym pracę za dany rok. W roku szkolnym 2018/2019 rodzice otrzymali pisemne informacje o dojrzałości szkolnej swojego dziecka.
Ponadto prowadziłam indywidualne spotkania i konsultacje z rodzicami (po uprzednim umówieniu się) w sytuacjach, gdy wymagało tego dobro dziecka, bądź też na życzenie rodziców. Uważam, że spostrzeżenia i uwagi rodziców są cenną wskazówką do stałej poprawy jakości mojej pracy.
Prowadziłam również pedagogizację rodziców w ramach spotkań grupowych poprzez zapraszanie na zebrania specjalistów z różnych dziedzin:
 „Jak zdrowo odżywiać przedszkolaka?” – z udziałem pani dietetyk Darii D. z Natur House w Toruniu, ul. Rynek Nowomiejski 22 (listopad 2016 r.).
 „Jak z szacunkiem i miłością stawiać dziecku granice” – z udziałem pani psycholog Aleksandry P., (listopad 20 17 r.),
 „Dojrzałość szkolna” – z udziałem pań: psycholog Anny T. i logopedy Niny K.

W celu umożliwienia rodzicom obserwowania zachowań ich dziecka na tle grupy, a także w sytuacjach zadaniowych zorganizowałam i przeprowadziłam zajęcia otwarte:
 „Prawie pękam ze złości” – określanie emocji na podstawie opowiadania Złość R. Piątkowskiej (marzec 2017 r.).
 „To ja” – świadome wykorzystanie zmysłów podczas zabaw (październik 2017 r.).
 „Rodzina jest najważniejsza” – zdiagnozowanie gotowości szkolnej (maj 2019 r.).

Poprzez zapraszanie rodziców na uroczystości dawałam im możliwość zobaczenia swoich dzieci w niecodziennej sytuacji jaką jest występ publiczny lub przedstawienie teatralne.
W roku szkolnym 2016/2017 były to:
 „Pasowanie na przedszkolaka” (październik 2016 r.),
 „Spotkanie przy choince” (grudzień 2016 r.),
 „ Dzień babci i dziadka” (styczeń 2017 r.),
 „ Dzień mamy i taty” (maj 2017 r.),
W roku szkolnym 2017/2018 były to:
 Spotkanie świąteczne pt. „Szczere serduszka” (grudzień 2017 r.),
 z okazji Dnia Babci i Dziadka wyreżyserowałam miniaturę teatralną pt. „Wścibskie wnuczęta” (luty 2018 r.),
 z Okazji Dnia Matki i Ojca wyreżyserowałam miniaturę teatralną pt. „Na dobre i na złe jest rodzina” (maj 2018 r.),
 występ dzieci na pożegnanie roku szkolnego 2017/2018 pt. „Wakacyjne rady” (czerwiec 2018 r.).
W roku szkolnym 2018/2019 były to:
 „Jasełka” (grudzień 2018 r.),
 „Dla babci i dziadka” (styczeń 2019 r.),
 „Tango dla mamy i taty” (maj 2019 r.).

Chcąc, aby rodzice czuli się współgospodarzami naszej placówki zachęcałam ich i włączałam do aktywnego współuczestnictwa w życiu grupy i przedszkola:
• Rodzice przygotowywali poczęstunki na uroczystości grupowe: Pasowanie na przedszkolaka, spotkania przy choince, dni babci i dziadka, dni mamy i taty, festyny rodzinne
• Dzięki współpracy z mamą Rysia, Panią Edytą K., wzięliśmy udział w projekcie edukacyjnym pt. „Koło i punkt”. Dzieci wykonały na kołowej podkładce na prace plastyczne metodą „tupowania” według własnego pomysłu. Prace te zostały wyeksponowane na wystawie w Centrum Sztuki Współczesnej. Dzieci czerpały radość z oglądania wystawy, na której odnajdywały własne prace. Dodatkowo Pani Edyta pomagała mi w przygotowaniu scenografii do bajki pt. „Czerwony Kapturek”, przedstawianej dzieciom z okazji Dnia Dziecka.
• Współpracowałam z panią Anetą M. – B. mamą Gabrysi, która pomogła mi w zorganizowaniu wycieczki do Biblioteki Pedagogicznej, sporządzeniu wykazu pozycji literaturowych dotyczących życia i twórczości Juliana Tuwima dostępnych w Bibliotece Pedagogicznej w Toruniu oraz pozycji literaturowych dotyczących mojego programu autorskiego Bawimy się w teatr. Wspólnie zorganizowałyśmy wernisaż prac plastycznych pt. „Toruń – to moje miasto”.
• Pan Łukasz K., tata Laury, wydrukował zrobione przeze mnie zdjęcia portretowe „Mądrali” do segregatorów . Dodatkowo drukował, dla wszystkich dzieci z przedszkola, naklejki okolicznościowe z okazji Święta Patrona i Dnia dziecka. Panu Łukaszowi pomogłam w przygotowaniu i przeprowadzeniu prezentacji dzięki, której dzieci poznały czym zawodowo zajmuje się tata Laury oraz tym jak powstaje paliwo (grudzień 2017r.).
• Dzięki współpracy z Panią Jagodą K., mamą Laury zorganizowałam przedszkolną lekcję tenisa ziemnego, którą prowadził Pan Michał K., trener tenisa.
• Przez cały czas zachęcałam rodziców do czynnego czytania w grupie przedszkolnej. Dzieciom czytali: p. Witold K. (tata Rysia), p. Agnieszka R. (mama Kingi), p. Jagoda K. (mama Laury), p. Elwira M. (mama Florka), p. Karol D. (tata Kuby, p. Monika S. (mama Dominiki).
• Organizowałam warsztaty plastyczne (bożonarodzeniowe i wielkanocne) z udziałem rodziców, podczas których przygotowywaliśmy ozdoby świąteczne. Prace nasze były przekazane na przedszkolne kiermasze, z których dochody były przeznaczane na potrzeby przedszkola.
• W ramach współpracy z mamą Julki, Panią Joanną M., nawiązałam kontakt z panem Mateuszem W., hokeistą drużyny „Koziołki Poznań”. Dzięki tej współpracy „Mądrale” miały okazję poznać troje hokeistów w/wym drużyny. (listopad 2018 r.). Dodatkowo Pan Mateusz W. przeprowadził lekcję sportową unihokeja, podczas której dzieci poznały gry w unihokeja (maj 2019 r.).
Współpracowałam również z Radą Rodziców działającą w naszym przedszkolu:
- pozyskiwałam gadżety na nagrody dla dzieci
- uczestniczyłam w festynach organizowanych przez Radę Rodziców

Efekt podjętych działań:
- Integracja rodziców podczas wspólnych spotkań i działań. Rodzice aktywnie uczestniczyli w życiu grupy i przedszkola.
- Wspieranie rodziców w działaniach wychowawczych.
- Szybkie podejmowanie skutecznych środków zaradczych.

9. Współpraca ze środowiskiem lokalnym.

W ramach współpracy ze środowiskiem lokalnym organizowałam i przeprowadziłam wycieczki do:
 „Moje miasto” – wycieczka po Starówce z przewodnikiem miejskim (wrzesień 2016 r.). Poznanie historii Starego Miasta, kształtowanie świadomości przynależności do „małej Ojczyzny”.
 Centrum Sztuki Współczesnej (październik 2016 r.). Poznanie kulturalnego zachowania się na wystawie.
 Biblioteki Pedagogicznej (styczeń 2017 r.). Poznanie zasad korzystania z biblioteki oraz przechowywania książek.
 Muzeum Artylerii w Toruniu (listopad 2017 r.). Poznanie historii Wojska Polskiego.
 Ośrodka Chopinowskiego w Szafarni (grudzień 2017 r.). Poznanie postaci Fryderyka Chopina, wdrażanie do kulturalnego słuchania muzyki poważnej.
 Galerii i Ośrodka Plastycznej Twórczości Dziecka , zwiedzanie wystawy pt. HaDwaO! (styczeń 2018 r.).
 Dom Legend Toruńskich, żywe poznanie legend o Toruniu (marzec 2018 r.).
 Dworu Artusa, zwiedzenie budowli oraz oglądanie opowieści o sile przyjaźni, oddaniu i poświęceniu, która uczyła dzieci odpowiedzialności, szacunku i wzajemnej miłości pt. „O psie Kasztanie, który został detektywem”, Fundacja FORM.ART z Łodzi, (maj 2018 r.).
 „Spacerkiem po starówce” utrwalenie nazw znanych budowli (październik 2018 r.).
 „Księgarnia Kafka i spółka”, poznanie księgarni (sklepu sprzedającego książki), słuchanie bajki czytanej przez właściciela księgarni, (październik 2018 r.).
 „Miejsce Pamięci Narodowej Barbarka” poznanie miejsca zbiorowych mogił na Cmentarzu Ofiar Hitleryzmu, (październik 2018 r.).
 „Szlakiem pamięci” w ramach obchodów setnej rocznicy odzyskania niepodległości dzieci poznały postaci J. Piłsudskiego, gen. J. Hallera i gen. E. Zawackiej, (listopad 2018 r.).
 „Muzeum Wojska Polskiego” zwiedzanie wystawy sprzętu wojskowego, (listopad 2018 r.).
 „Żywe Muzeum Piernika” poznanie legendy o toruńskim pierniku, połączone z wykonaniem własnego piernika i zwiedzaniem muzeum, (grudzień 2018 r.).
 - „Ślady i tropy zwierząt” – zajęcia edukacyjne w Szkole Leśnej na Barbarce (grudzień 2018 r.).
 „Teatralne kłębowisko – kraina sznurka i motka”, warsztaty teatralne w WOAKu (luty 2019 r.).
 „Planetarium” projekcja filmu pt. Cudowna podróż (luty 2019 r.).
 „Muzeum podróżników” zwiedzanie wystawy (luty 2019 r.).
 „Wiosna w lesie” – zajęcia edukacyjne w Szkole Leśnej na Barbarce (marzec 2019r.).
 „Ja, czyli kto?” – tworzenie formy plastycznej (gipsowej maski), warsztaty teatralne w WOAKu (marzec 2019r.).
 „Jurapark Solec” poznanie dinozaurów w ich naturalnej wielkości, miłe spędzenie czasu na zakończenie pobytu w przedszkolu(maj 2019 r.).

Efekt podjętych działań:
- Dzieci zdobywały nowe wiadomości i umiejętności.
- Zaprezentowanie placówki w środowisku lokalnym.
- Usystematyzowanie swojej wiedzę o bliskim środowisku.

Realizując zadania określone w planie rozwoju zawodowego nawiązałam współpracę z:
 Ośrodkiem Chopinowskim w Szafarni.
 Teatrem Baj Pomorski w Toruniu, dzięki której mogłam wypożyczać kostiumy do bajek przygotowywanych z rodzicami z okazji Dnia Dziecka, rekwizyty do Sali teatralnej, którą organizowałam na Dni Przedszkolaka oraz kostiumy na Dzień Teatru.
 Wojewódzkim Ośrodkiem Animacji Kultury w Toruniu, dzięki której dzieci uczestniczyły w warsztatach teatralnych.
 Fundacją Pro Theatro w Toruniu. Dzięki niej pozyskałam jurora w organizowanym przeze mnie konkursie literackim pt. „Toruń – moje miasto”, w osobie Pani Emilii B., prezesa Fundacji,
 Biblioteką Pedagogiczną im. Gen. Bryg. Prof. Elżbiety Zawackiej w Toruniu.
 Teatrem muzycznym „Małą Rewia” w Toruniu, Dzięki tej współpracy mam możliwość pozyskiwania podkładów muzycznych do zajęć i występów.

Efekt podjętych działań:
- Poznawanie nowych doświadczeń.
- Promowanie przedszkola w środowisku lokalnym.
- Budowanie większej więzi poprzez wspólnie przeżywanie z dziećmi różnych sytuacji poza przedszkolem.

§ 8 ust. 2 pkt 2
Wykorzystanie w pracy technologii informacyjnej i komputerowej.
1. Wykorzystanie technologii komputerowej w pracy pedagogicznej.
W dzisiejszych czasach praca bez technologii komputerowej stała się niemożliwa, dlatego komputer jest stałym elementem mojej pracy. Systematycznie wykorzystywałam technologię komputerową i informacyjną do wspierania procesów i oddziaływań edukacyjno-wychowawczych. Swoją wiedzę i umiejętności komputerowe wykorzystywałam do przygotowywania warsztatu pracy.
Korzystając z komputera używałam programów: Microsoft Office Word 2008, Microsoft Office Excel 2007, Microsoft Office Power Point 2007, Microsoft Paint, Word Pad, Corel DRAW 9, Audacity – wieloplatformowy edytor audio. Przy użyciu tych programów:
 pisałam plany miesięczne,
 opracowywałam scenariusze zajęć i uroczystości przedszkolnych,
 przygotowywałam pomoce dydaktyczne i karty pracy,
 opracowałam arkusze obserwacji dzieci,
 pisałam sprawozdania semestralne,
 wykonałam dzienniki zajęć teatralnych,
 pisałam informacje dla rodziców
 sporządziłam plan rozwoju zawodowego nauczyciela i sprawozdanie z jego realizacji
 opracowałam i napisałam program autorki „Juliankowi aktorzy – czyli bawimy się w teatr”
 przygotowałam dokumentację awansu zawodowego na nauczyciela dyplomowanego
 opracowywałam materiały na tablicę informacyjną dla rodziców
 zamieszczałam najważniejsze informacje dotyczące grupy
 sporządzałam sprawozdania z pracy dydaktyczno-wychowawczej, referaty, opracowania, protokoły, notatki, itp.,
 przygotowywałam prezentacje,
 wykonywałam dyplomy, podziękowania, itp.

Efekt podjętych działań:
- Dzieci korzystały z ciekawych środków dydaktycznych i estetycznych kart pracy.
- Przedszkole dysponuje czytelną dokumentacją.
- Wzbogaciłam mój warsztat pracy o nowe techniki i metody komputerowe.

Korzystanie z Internetu jako źródła informacji.
Internet daje możliwość szybkiego pozyskiwania informacji i zdobywania wiedzy.
Korzystając z Internetu:
 zdobywałam i gromadziłam informacje niezbędne do realizowania zadań procesu wychowawczo – dydaktycznego,
 podlegałam procesowi nieustannego samokształcenia,
 pogłębiałam wiedzę i doskonaliłam warsztat pracy,
 czerpałam inspiracje na urozmaicanie i uatrakcyjnianie zajęć dydaktycznych,
 utrzymywałam elektroniczny kontakt z innymi nauczycielami w celu wymiany doświadczeń, spostrzeżeń i materiałów dydaktycznych,
 komunikowałam się z rodzicami również drogą elektroniczną, co znacznie usprawniło wymianę informacji,
 na swoją skrzynkę e-mailową otrzymuję również materiały ze szkoleń i warsztatów,
 zapoznawałam się z internetowych publikacji innych nauczycieli.

Efekt podjętych działań:
- Dzieci korzystały z nowych zabaw.
- Przedszkole posiada nauczyciela sprawnie korzystającego z Internetu, co przekłada się na dobrą jakość pracy.

2. Wykorzystanie nośników audiowizualnych w pracy.

W codziennej pracy wychowawczo-dydaktycznej wykorzystywałam nośniki audiowizualne w celu ułatwienia pracy pedagogicznej.
 Korzystałam z posiadanych płyt CD i DVD,
 Na bieżąco wzbogacałam swój zbiór płyt,
 Korzystałam z programu komputerowego Audacity, przy pomocy którego nagrywałam podkłady muzyczne do zajęć i imprez przedszkolnych,
 Samodzielnie przenosiłam pomoce dydaktyczne na nośnik pendriwe z którego korzystałam na bieżąco,
Dodatkowo w celu ułatwienia sobie pracy zawodowej korzystałam z dostępnych urządzeń takich jak:
 aparat cyfrowy (własny lub przedszkolny), którym dokumentowałam wydarzenia z życia grupy i przedszkola,
 laptop, dzięki któremu mam możliwość pracowania w dowolnym miejscu,
 drukarka, która pozwala mi wykonywać estetyczne pomoce dydaktyczne i informacje dla rodziców,
 kserokopiarka, dzięki której mogę powielać materiały potrzebne do pracy z dziećmi,
 rzutnik, pomocny przy prezentowaniu prezentacji na dużym ekranie,
 sprzęt audiowizualny, niezbędny podczas zajęć dydaktycznych i podczas uroczystości,
 tablica interaktywna - zaciekawiona tą nowością postanowiłam poszerzyć swoją wiedzę z tego tematu poprzez uczestnictwo w szkoleniu „Tablice interaktywna”. Ze spotkania wyniosłam wiele cennych informacji, które wykorzystałam w swojej pracy. Prowadzenie zajęć z tablicą multimedialną sprawiało, że dzieci stały się bardziej aktywni, byli skupieni i zaangażowani. Chętnie podchodziły do tablicy, z większą przyjemnością rozwiązywały zadania. Ułatwiało mi to pracę, a dzieciom sprawiało wiele przyjemności.

Efekt podjętych działań:
- Możliwość korzystania przez dzieci z atrakcyjnych pomocy dydaktycznych.
- Aktywność uczestniczenia w czasie zajęć.
- W przedszkolu jest estetycznie i przejrzyście prowadzona dokumentacja pedagogiczna.
- Stosowanie dużej ilości sprzętu było bardzo pomocne w przygotowywaniu się do pracy, a także podnosiło jakość dokumentowania jej.
- Bogacenie warsztatu pracy.

3. Założenie konta na serwisie internetowym w celu wymiany doświadczeń zawodowych.
Założyłam swoje konto na portalu internetowym http://www.publikacje.edux.pl
za pośrednictwem którego, dzieliłam się z innymi nauczycielami doświadczeniem i wiedzą poprzez własne publikacje. Dodatkowo uczestniczyłam w kursach e-learningowych i e-konferencjach, podczas których współpracowałam z innymi nauczycielami. Dodatkowo pragnę nadmienić, że kursy w formie e-learningu dzięki możliwości ciągłego dostępu do materiałów dydaktycznych, sprawnej organizacji i przejrzystości bardzo mi się spodobały i zamierzam nadal korzystać z tej formy doskonalenia zawodowego.

Efekt podjętych działań:
- Dzieci mają możliwość korzystanie z atrakcyjnych pomocy, które uzyskałam dzięki korzystaniu z portalu edukacyjnego.
- Dzielenie się wiedzą z innymi.
- Udział w szkoleniach w formie e-learningu.

4. Wykorzystanie technik komputerowych do opracowania dokumentacji związanej z awansem zawodowym.

Tak samo jak przy przygotowywaniu dokumentacji pedagogicznej, tak i przy opracowywaniu dokumentacji związanej z awansem zawodowym, na bieżąco opracowywałam wszystkie dokumenty i materiały z nim związane przy użyciu komputera. W tej pracy również bardzo przydała mi się umiejętność obsługiwania programów komputerowych, które wymieniłam wcześniej.
Korzystanie z technik komputerowych nie tylko pozwala zaoszczędzić czas podczas przygotowywania dokumentacji, ale sprawia, że dokumentacja jest czytelna, przejrzysta i estetyczna.

Efekt podejmowanych działań:
- Estetycznie i sprawnie opracowywana dokumentacja związana z awansem zawodowym.
- Łatwy dostęp do gromadzonych materiałów.
- Możliwość szybkiego dokonywania opisu własnych działań.

§ 8 ust. 2 pkt 3
Umiejętność dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami, w tym przez prowadzenie otwartych zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontraktowych, prowadzenie zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć.

1. Dzielenie się wiedzą z nauczycielami w swojej placówce.
Dzielenie się wiedzą z innymi nauczycielami jest najlepszą formą samokształcenia i zdobywania nowych wiadomości i umiejętności.
Zawsze chętnie współpracowałam i dzieliłam swoją wiedzą, umiejętnościami, doświadczeniem i nowymi pomysłami. Udostępniałam materiały szkoleniowe, scenariusze zajęć (zwykle w formie elektronicznej), płyty, książki, itp.
Prowadziłam zajęcia koleżeńskie nie tylko dla nauczycieli stażystów, ale i dla wszystkich chcących obserwować moją pracę.
Udostępniałam swoje wzory i szablony służące do dekoracji przedszkola.
Prowadziłam Szkoleniową Radę Pedagogiczną w oparciu o pedagogikę teatru, pt. „Zabawy teatralne” (marzec 2017r.)
Pomagałam koleżankom w przygotowaniu uroczystości z okazji Dnia Mamy i Taty w grupach: Samosie i Figielki.
W czasie swojej pracy zawodowej podczas posiedzeń Rady Pedagogicznej brałam czynny udział w dyskusjach, planowaniu pracy, dzieliłam się swoimi spostrzeżeniami i uwagami na temat pracy z dziećmi i działalności przedszkola.
Zorganizowałam z kilkoma młodymi nauczycielkami „Teatr młodego nauczyciela amatora”. W ramach tej działalności przygotowałam przedstawienie dla dzieci, na pożegnanie przedszkola pt. „Wakacyjne rady” . Nauczycielki przedstawiły interpretację wierszy, które informowały jak należy zachowywać się na wakacjach (czerwiec 2017 r.)
Dla Rady Pedagogicznej i Rady Rodziców przygotowałam program artystyczny z okazji Świąt Bożego Narodzenia. Nauczycielki miały okazję poznać sposób tworzenia etiudy w konwencji czarnego teatru (grudzień 2017 r.)
Chętnie odpowiadałam na wszystkie pytania nauczycieli.

Efekt podejmowanych działań:
- Możliwość wymiany wzajemnych doświadczeń.
- Nawiązanie współpracy, korzystanie z sugestii innych nauczycieli.
- Wykorzystywanie nowych pomysłów.

2. Dzielenie się wiedzą z innymi nauczycielami.
Dzielenie się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczycielami wynika z chęci pomocy i wsparcia szczególnie dla młodych nauczycieli, którzy dopiero rozpoczynają się wędrówkę po szczeblach awansu zawodowego. W czasie stażu opublikowałam na internetowym Portalu edukacyjnym Edux.pl:
- zatwierdzony plan rozwoju zawodowego,
- „Co ubieramy jesienią” – scenariusz zajęcia edukacyjnego,
- „Święto niepodległości” – scenariusz uroczystości,
- „Bawimy się w teatr” – program edukacji teatralnej dla dzieci w wieku przedszkolnym.

Prowadziłam warsztaty teatralne dla Rady Pedagogicznej w Przedszkolu Jacek i Agatka (kwiecień 2017 r.).
Aktywnie uczestniczyłam w forum dla nauczycieli przedszkola na fanpagu w zakładce: Moje przedszkole, Nauczycielka przedszkola i Moje dzieci kreatywnie.
Byłam opiekunem praktyki zawodowej Angeliki K., Magdaleny B., z Wyższej Szkoły Bankowej, która hospitowała moje zajęcia dydaktyczne i samodzielnie prowadziła zajęcia wynikające z naszego planu miesięcznego.
Pomagałam Pani Katarzynie G. , nauczycielce w Przedszkolu Promyczek w przygotowaniu występów dzieci, (maj 2018 r.).
W roku szkolnym 2018/2019 prowadziłam zajęcia dla słuchaczek kursu na Asystenta Nauczycielka Przedszkola w Studium Kształcenia Kadr w Toruniu.
Prowadziłam warsztaty teatralne „Magiczny papier”, dla dzieci z grupy „Turyści” w Przedszkolu Miejskim nr 11 im. Tony Halika w Toruniu , (luty 2019 r.).
Podczas V Kongresu Nauczycieli Wychowania Przedszkolnego pt. „Sprawdzone metody wychowania i edukacji małego dziecka organizowanego przez Stowarzyszenie Edukacji Przedszkolnej „Inicjatywa i Twórczość”, prowadziłam warsztat pt. „Teatralne kłębowisko” – wykorzystanie pedagogiki teatru w pracy z małym dzieckiem, (maj 2019 r.).
Napisałam artykuł pt. „Ciemności nie trzeba się bać – czarny teatr w pracy z dziećmi”, który ze względu na unikalność poruszonego tematu, ukaże się w wydaniu specjalnym miesięcznika Bliżej Przedszkola (nr 7-8.214-215/2019).

Efekt podejmowanych działań:
- Dzielenie się wiedzą, umiejętnościami i doświadczeniem.
- Motywowanie do pracy.
- Promowanie swojej placówki.

3. Pełnienie funkcji opiekuna stażu nauczyciela kontraktowego.
W roku szkolnym 2016/2017 na podstawie art. 9c ust.4 Karta Nauczyciela z 26 stycznia 1982 roku (tekst jednolity z dnia 17 maja 2006r. Dz. U. z 2006 r. Nr 27 poz. 674 z późn. zm.) powierzono mi z dniem 1 października 2016 roku funkcję opiekuna stażu Pani Karoliny P. – nauczyciela stażysty Przedszkola Miejskiego Nr 5 w Toruniu, ubiegającego się o stopień nauczyciela kontraktowego.
W ramach współpracy:
• Ustaliłyśmy Kontrakt.
• Prowadziłam zajęcia otwarte dla nauczyciela stażysty.
• Obserwowałam i omawiałam zajęcia nauczyciela stażysty.
• Dzieliłam się wiedzą i umiejętnościami.
Ponieważ razem ze stażystką prowadziłyśmy grupę, dlatego wspólnie ustalałyśmy plany miesięczne, scenariusze uroczystości, wycieczki, dekorację sali, współpracę z rodzicami, itp.

W roku szkolnym 2017/2018 na podstawie art. 9c ust.4 Karta Nauczyciela z 26 stycznia 1982 roku (Dz. U. z 2017r. poz. 1189) powierzono mi z dniem 1 października 2017 roku funkcję opiekuna stażu Pani Agnieszki B. – nauczyciela kontraktowego Przedszkola Miejskiego Nr 5 w Toruniu, ubiegającego się o stopień nauczyciela mianowanego, a w roku szkolnym 2018/2019
Pani Lucyny Ś.
W ramach współpracy:
• Ustaliłyśmy Kontrakt.
• Prowadziłam zajęcia otwarte dla nauczyciela stażysty.
• Obserwowałam i omawiałam zajęcia nauczyciela stażysty.
• Dzieliłam się wiedzą i umiejętnościami.

W efekcie podejmowanych działań:
- Nawiązanie ścisłej współpracy nauczycielami w celu pomocy i wymiany doświadczeń na każdej płaszczyźnie pracy nauczyciela.
- Zacieśnienie więzi koleżeńskich w placówce.
- Czerpałam satysfakcję z możliwości pomagania koleżankom.

W lipcu 2017r. byłam członkiem Komisji Kwalifikacyjnej dla dwóch nauczycielek z naszego przedszkola ubiegających się o awans zawodowy na stopień nauczyciela kontraktowego.
W lipcu 2018 r. byłam członkiem Komisji Kwalifikacyjnej w Przedszkolu „Jacek i Agatka” dla trzech nauczycielek ubiegających się o awans zawodowy na stopień nauczyciela kontraktowego.

§ 8 ust. 2 pkt 4a
Opracowanie i wdrożenie programu działań edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach nieletnich.

1. Realizacja podstawy programowej, programy wychowania przedszkolnego i programów własnych placówki.
W swojej pracy wychowawczo-dydaktycznej realizowałam podstawę programową, która „wskazuje cel wychowania przedszkolnego, zadania profilaktyczno-wychowawcze przedszkola, ..., oraz efekty realizacji zadań w postaci celów osiąganych przez dzieci na zakończenie wychowania przedszkolnego” oraz programy:
• „W kręgu zabawy. Nowa wersja zgodna z podstawą programową 2016” Jadwiga Pytlarczyk,
Program ten opisuje sposób realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego w zakresie wspomagania rozwoju i edukacji dzieci objętych różnymi formami wychowania przedszkolnego po zmianie z 2016 roku. Wyznacza szczegółowe umiejętności dziecka w różnych obszarach jego funkcjonowania z podziałem na poziomy, wskazuje dodatkowe treści w ramach wspomagania wychowanka w rozwijaniu uzdolnień. Ponadto przybliża sposoby osiągania przyjętych celów, wartościowania postępów dziecka oraz zawiera materiały pomocnicze do pracy nauczyciela. Podstawowe założenia tego programu oparte są na czterech filarach edukacji, będących celami ogólnymi kształcenia. Są to:
Uczyć się, aby wiedzieć (wiedza).
Uczyć się, aby działać (umiejętności).
Uczyć się, aby być (system wartości i postaw).
Uczyć się, aby żyć wspólnie z innymi (pokojowe współistnienie i współdziałanie całej ludzkości).

• „Radośnie z Tuwimem patrzę na świat”, realizowany w placówce od 2008 r.
Głównym celem powyższego programu jest poznanie postaci patrona przedszkola oraz rozwijanie twórczej aktywności dzieci poprzez wykorzystanie nowatorskich form na bazie twórczości J. Tuwima.

• „Przedszkolak w świetle wartości”, realizowany w placówce od września 2009 r..
Oparty jest o „Program Wychowawczy Przedszkola Miejskiego nr 5”. Jest to program profilaktyczny, którego głównym celem jest kształtowanie postaw moralnych i norm postępowania. Według przykładowych wartości planowałam proces wychowawczy oraz ujmowałam zadania w planach miesięcznych opierając się na wartościach: miłość, szacunek, uczciwość, odpowiedzialność, pokój.

• „Klucz do uczenia się”, realizowany w placówce od 2011 r.
Oparty na badaniach program nauczania dzieci w wieku przedszkolnym, wspierający wielokierunkowo rozwój aktywności dziecka. Pomaga im rozwijać umiejętności poznawcze , społeczno-emocjonalne, samoregulację i wczesne umiejętności akademickie, których dzieci będą potrzebowały, by odnieść sukces w szkole i poza nią.

2. Kształtowanie umiejętności autorskiego projektowania własnych działań.
Z uwagi na posiadane kwalifikacje do prowadzenia amatorskich zespołów teatralnych, powierzono mi prowadzenie, w ramach zajęć dodatkowych, warsztatów teatralnych. Zajęcia odbywały się jeden raz w tygodniu, grupy starsze 30 minut, grupy młodsze 15 minut. Na potrzeby tych działań samodzielnie opracowałam program autorski: „Bawimy się w teatr”. Jego głównym celem jest stwarzanie warunków do zabawy w taki sposób, aby samoistnie przekształciła się w teatr.
Cele szczegółowe:
 Rozbudzanie kreatywności i swobodnej ekspresji teatralnej.
 Rozwijanie wrażliwości, wyobraźni i doświadczeń.
 Zaspokajanie potrzeb natury emocjonalnej.
 Uwrażliwienie na piękno słowa mówionego.
 Rozwijanie uzdolnień twórczych i zainteresowań teatrem.
 Rozwijanie umiejętności posługiwania się językiem literackim.
 Bogacenie czynnego słownictwa dzieci i uściślenie pojęć związanych z działalnością teatralną.
 Rozwijanie umiejętności przedstawiania poznanych utworów za pomocą gestu, mimiki i ruchu.
 Wdrażanie do posługiwania się mową poprawną pod względem gramatycznym.
 Rozwijanie umiejętności operowania głosem pod względem intonacyjnym.
 Nabywanie doświadczeń zarówno w sposób werbalny, jak i niewerbalny.
 Stymulowanie rozwoju i inspirowanie twórczych działań dzieci.
 Wytwarzanie pozytywnych relacji i postaw w zakresie rozwoju dziecka.
 Zapoznawanie dzieci z różnymi formami teatralnymi.
 Zachęcanie do udziału w zabawach teatralnych inspirowanych czytanym lub opowiadanym tekstem, scenkami z życia lub wymyślonymi przez dzieci.
 Doskonalenie pamięci potrzebnej do opanowania tekstów ról w przygotowanych przedstawieniach.
 Udział w grach i zabawach parateatralnych wyzwalających aktywność ruchową i pantomimiczną dzieci.
 Wyrabianie odwagi i śmiałości.
 Rozwijanie wiary w siebie i swoje możliwości.
 Kształtowanie postawy aktywnego spędzania czasu i nawiązywania serdecznych i kulturalnych kontaktów rówieśniczych.
 Oswajanie ze sceną: odpowiednie zwracanie się do publiczności, poprzez poprawną dykcję i siłę głosu.
Określone w programie metody i formy pracy umożliwiają indywidualne traktowanie każdego dziecka. Dzięki temu każdy uczestnik zajęć może:
- w maksymalny sposób rozwijać swoje zainteresowania, zdolności i umiejętności teatralne,
- rozbudzać ciekawość na różnorodne formy teatralne,
- pokonywać nieśmiałość,
- wyzwalać w sobie odporność na niepowodzenia,
- być bardziej otwarte, radosne,
- zgodnie współpracować w grupie,
- odważnie wygłaszać swoje zdanie i opinie,
- podejmować działania dodatkowe.

Program realizowałam pilotażowo w roku szkolnym 2017/2018 a po otrzymaniu pozytywnej opinii Pani Joanny B., nauczyciela logopedy, pracującej w naszym przedszkolu i uzyskaniu akceptacji Rady Pedagogicznej został dopuszczony do realizacji
Według założeń tego programu zajęcia teatralne kierowane są nie tylko do najzdolniejszych dzieci, które bez problemu zapamiętują teksty, śpiewają, tańczą, recytują, ale również, a nawet przede wszystkim do tych nieśmiałych, zamkniętych w sobie, takich, które potrzebują pomocy i przewodnika, który pomoże im odkryć fascynujący świat teatru. Otwierają one przed dzieckiem możliwość spontanicznego tworzenia, pokonywania swoich ograniczeń, odkrywania zdolności, a wszystko to w bezpiecznej atmosferze, bez wystawiania młodych aktorów na ocenę.
Z uwagi na fakt, że warsztaty teatralne, które prowadzę z dziećmi nie mają na celu przede wszystkim przygotowywać dzieci do występów publicznych, a są skierowane na działanie teatralne tu i teraz dlatego mogłam stosować różne formy pracy. Oprócz typowych zabaw teatralnych na zajęciach stosowałam:
- Pantomimę - jest bardzo dobrym rozwiązaniem dla dzieci nieśmiałych. Co prawda wymaga ona ilustrowania gestem i mimiką tego, co chce się wyrazić, ale jest to i tak dla takich dzieci łatwiejsze niż używanie słowa czy wyuczonego tekstu. Pantomima rozwija wyobraźnię i umiejętność naśladowania innych osób. Dzięki tym zabawom dzieci lepiej poznają możliwości własnego ciała i wyrażania ekspresji.
- Teatr przedmiotu (ożywianie rzeczy) podobnie jak pantomima jest doskonałym sposobem wyrażania się przez dzieci nieśmiałe. To właśnie takie dzieci chętnie wybierają tę metodę ekspresji twórczej. Animując przedmiot mogą się zwyczajnie za niego schować. Pomaga to w pokonywaniu nieśmiałości, tremy czy nawet (niekiedy) stresu związanego z występem, ponieważ wie, że to na przedmiot każdy się patrzy. Jeżeli się pomyli znaczy, że pomylił się przedmiot.
To samo dotyczy zabaw teatralnych z pacynką czy lalką. Z doświadczenia wiem, że dzieci bardzo chętnie „zaprzyjaźniają się” z przedmiotem.
- Teatr cienia podobnie jak w teatrze przedmiotu, dziecko ma jeszcze większą możliwość schowania się przed publicznością. Zapoznajemy ze źródłem cienia, bawimy się nim, obserwując jak się zachowuje, kiedy poruszamy sylwetami.
- Teatr światła (czarny teatr) jest najbardziej lubiany przez dzieci z uwagi na niesamowite efekty wizualne. W tym przypadku dzieci również są schowane przed publicznością, bowiem widoczne są tylko sylwety świecące w świetle ultrafioletowym.

Efekt podejmowanych działań:
- Dzieci rozwijały samodzielność i pokonywały własne słabości.
- Przedszkole oferuje dodatkowe zajęcia, w formie warsztatów teatralnych.
- Czułam satysfakcję, że dzieci chętnie uczestniczyły w zajęciach.

Celem ewaluacji programu jest pozyskanie informacji o poziomie wiedzy i umiejętności dzieci w zakresie edukacji teatralnej oraz skuteczności metod i form aktywności wprowadzanych do zajęć z dziećmi. Wyniki ewaluacji pozwalają na określenie przydatności programu oraz dają wskazówki do jego uzupełnienia czy zmodyfikowania.
Dokonując ewaluacji programu skupiłam się na ocenie trzech aspektów:
• poziomie wiedzy i umiejętności przedszkolaków
• aktywnej postawie podczas przygotowań do inscenizacji
• postrzegania koncepcji programu przez rodziców
Oceny tej dokonywałam na podstawie:
- obserwacji dzieci w czasie zajęć i zabaw (arkusz obserwacji dziecka – obserwacja wstępna, okresowa i końcowa),
- rozmowy indywidualnej,
- informacji zwrotnej od rodziców dotyczącej wpływu programu na poziom wiedzy i umiejętności dzieci – ankieta,
- wykonanych różnorodnych prac plastycznych o tematyce teatralnej lub kart pracy,
- prezentowaniu inscenizacji,
- udziału dzieci w przeglądach, konkursach i festiwalach artystycznych,
- zdobytych przez dzieci wyróżnień i nagród.
Na podstawie obserwacji dzieci, rozmów z dziećmi i nauczycielami, analizie prac plastycznych stwierdzam, że realizacja programu powoduje wszechstronny rozwój dzieci. Analiza ankiet dla rodziców dała mi przekonanie, że zajęcia teatralne spełniają ich oczekiwania i zauważają oni pozytywny wpływ kontaktów z przedszkolnym teatrem na zachowania dzieci. Etiudy teatralne, inscenizacje, które przygotowywałam podczas warsztatów, a które były prezentowane podczas uroczystości przedszkolnych, przeglądów czy konkursów spotykały się z wieloma pozytywnymi opiniami. Na potwierdzenie podaję osiągnięcia moich wychowanków, którzy brali udział w konkursach:
• III nagroda Hani W. w XIV Konkursie Interpretacji Teatralnej dla dzieci i młodzieży organizowanego przez Teatr Baj Pomorski, za interpretację wiersza J. Brzechwy pt. „Mleko”, (marzec 2017 r.)
• Wyróżnienie dla Eli B. W. w XIV Konkursie Interpretacji Teatralnej dla dzieci i młodzieży organizowanego przez Teatr Baj Pomorski, za interpretację wiersza M. Bartkiewicza pt. „Teatr lalkowy”, (marzec 2017 r.)
• II nagroda w Festiwalu Przedszkolnej Piosenki Aktorskiej organizowanym przez Przedszkole Niepubliczne Bim – Bam – Bino, za piosenkę pt. „Pali się”, którą wykonały dzieci: Wiktoria O., Dominika S. i Florian M., (kwiecień 2017 r.)
• III nagroda Nikodema K. w XIV Konkursie Interpretacji Teatralnej dla dzieci i młodzieży organizowanego przez Teatr Baj Pomorski, za interpretację wiersza M. Majewskiego pt. „Rozważania przedszkolaka”, (marzec 2018 r.)
• Wyróżnienie dla Magdaleny C.. w XIV Konkursie Interpretacji Teatralnej dla dzieci i młodzieży organizowanego przez Teatr Baj Pomorski, za interpretację wiersza M. Strzałkowskiej pt. „Przytul stracha”, (marzec 2018 r.)
• III nagroda Kuby D.. w XIV Konkursie Interpretacji Teatralnej dla dzieci i młodzieży organizowanego przez Teatr Baj Pomorski, za interpretację wiersza D. Wawiłow pt. „Moja siostra królewna”, (marzec 2019 r.)
• Wyróżnienie dla Ady R. w XIV Konkursie Interpretacji Teatralnej dla dzieci i młodzieży organizowanego przez Teatr Baj Pomorski, za interpretację wiersza D. Wawiłow pt. „Jak wygląda wiatr?” (marzec 2019),
• II miejsce Martyny R. w konkursie recytatorskim pt. Przedszkolak wie, jak o zdrowie troszczyć się, organizowanym przez Przedszkole Miejskie nr 18 w Toruniu za recytację wiersza pt. „Chora” M. Pyżowskiej (maj 2019 r.)

Efekt podjętych działań:
- Pokonywanie strachu przed występami publicznymi w innym miejscu niż przedszkole.
- Promowanie placówki.
- Czerpanie satysfakcji z własnych pomysłów i swojej pracy.

3. Wspieranie i korygowanie wszechstronnego rozwoju dziecka.
Podczas swojej pracy pamiętam , że zadaniem nauczyciela jest wszechstronny rozwój dziecka poprzez wspomaganie jego wrodzonego potencjału i stworzenie możliwości poznawania świata. Zawsze w pierwszej kolejności kładę nacisk na wychowanie dziecka a dopiero potem na nauczanie.
Wspieranie rozwoju rozpoczynałam od diagnozowania wstępnego poprzez dokonanie obserwacji , zaznaczenia swoich spostrzeżeń w karcie obserwacji. Następnie po dokonaniu analizy wytyczałam kierunki pracy z dzieckiem. Opracowywałam indywidualne plany wspomagania rozwoju dziecka . Na podstawie uzyskanej dokumentacji realizowałam zamierzone działania w celu wspierania i korygowania wszechstronnego rozwoju dziecka.
Poprzez realizację celów programu autorskiego wspierałam i korygowałam wszechstronny rozwój dzieci, ponieważ zabawy teatralne powodują:
- rozwój mowy (ćwiczenia artykulacyjne)
- rozwój fizyczny (ruch sceniczny)
- rozwój umiejętności muzycznych (śpiew, słuchanie muzyki)
- rozwój umiejętności plastycznych (przygotowywanie scenografii)
- rozwój emocjonalny (pokonywanie lęku przed występem)
- rozwój społeczny (praca w zespole).
Na zajęciach uczę dzieci właściwej relacji z rówieśnikami, tak by mogły one uczyć się akceptować odmienne (ale nie naganne) zachowania swoich kolegów i koleżanek i dobrze funkcjonować w społeczności przedszkolnej.

§ 8 ust. 2 pkt 4c
Poszerzanie zakresu działań szkoły, w szczególności dotyczących zadań dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych

1. Diagnozowanie i rozwijanie zainteresowań dzieci.
Przez cały okres realizacji Planu Rozwoju Zawodowego diagnozowałam możliwości rozwojowe dzieci:
 Prowadziłam karty obserwacji dzieci,
 Obserwowałam dzieci na tle grupy podczas zabaw swobodnych, zajęć, wycieczek, pracy indywidualnej, itp.,
 Prowadziłam rozmowy indywidualne z dziećmi i ich rodzicami,
Na podstawie dokonanych obserwacji planowałam pracę wychowawczo – dydaktycznej uwzględniając możliwości i zainteresowania dzieci.

2. Praca z dziećmi z trudnościami.
Każde dziecko jest inne. Dzieci różnią się potrzebami i możliwościami rozwojowymi. Dlatego po dokładnej analizie obserwacji dzieci określałam indywidualny plan wspierania rozwoju dziecka, aby udzielać pomocy w wyrównywaniu szans edukacyjnych. Celem moim było pomóc dzieciom, które z różnych względów nie radziły sobie w edukacji przedszkolnej. Tematykę zajęć i jej realizację planowałam tak, by były interesujące i jednocześnie pozwoliły każdemu dziecku nadążyć za wszystkimi. Na bieżąco prowadziłam pracę indywidualną (szczególnie podczas schodzenia i rozchodzenia się dzieci). Celem pracy indywidualnej było utrwalanie i doskonalenie nabytych umiejętności, wyrównywanie braków oraz likwidowanie opóźnień w procesie przyswajania umiejętności. W obecnej grupie miałam tylko dwoje dzieci, które wykazywały trudności w przyswajaniu wiadomości, chłopca i dziewczynkę. Nie były to duże problemy i praca indywidualna w ranku i podczas rozchodzenia się dzieci wystarczyła do niwelowania problemu. Aktualnie grupę opuszcza 100 % dzieci, które osiągnęły dojrzałość szkolną i nie będą miały problemu w przejściu do następnego szczebla edukacji.

3. Praca z dzieckiem zdolnym.
Również na podstawie obserwacji i rozmów z rodzicami określałam potrzeby dzieci, . których możliwości znacznie wyprzedzały swoich rówieśników. Dla nich również opracowywałam plany indywidualnych działań, aby wyjść naprzeciw ich oczekiwaniom. Dzieci zdolne scenicznie przygotowywałam do konkursów i przeglądów, które już wymieniłam w swoim sprawozdaniu.
Dodatkowo na bieżąco prowadziłam pracę indywidualną z dziewczynkami wykazującymi uzdolnienia plastyczne wg opracowanego dla nich planu.
Wybrałam dzieci (Liwia T., Kinga R.) i przygotowałam z nimi prace plastyczne na ogólnopolski konkurs pt. „Maska karnawałowa” – organizowany przez Przedszkole Miejskie nr 20 w Sosnowcu (styczeń 2017 r.)
Wybrałam dzieci (Laura K., Wiktoria O., Kornelia M.) i przygotowałam z nimi prace plastyczne na konkurs pt. „Mój miś” – organizowany przez Szkołę Podstawową nr 6 w Toruniu .
Kornelia zdobyła wyróżnienie. W konsekwencji pracy z Kornelią zaproponowałam rodzicom zapisanie dziewczynki na zajęcia dodatkowe plastyczne, poleciłam różne miejsca z czego rodzice zdecydowali się na Galerię i Ośrodek Plastycznej Twórczości Dziecka w Toruniu
Wybrałam dzieci (Laura K., Dominika S., Michalina F. ) i przygotowałam z nimi prace plastyczne na konkurs pt. „Kartka urodzinowa dla Kopernika” – organizowany przez Szkołę Podstawową nr 7 w Toruniu. Michalina F. zdobyła I miejsce

Podejmowałam działania na rzecz niesienia pomocy dzieciom z problemami edukacyjnymi i wychowawczymi.
W celu niwelowania problemu niechęci do jedzenia w pierwszym roku mojego stażu nawiązałam współpracę z panią dietetyk, która pomogła mi w znalezieniu pomysłu na zachęcenie dzieci do smakowania potraw i przezwyciężaniu niechęci do nieznanych potraw. Ponieważ rodzice uważali, że jak nie lubi, to niech nie je, dlatego porosiłam panią dietetyk o prelekcje o prawidłowym odżywianiu podczas zebrania z rodzicami.
Kiedy dowiedziałam się, że duża ilość dzieci w domu rodzinnym jest uparta, nieposłuszna itp. , (mino, że w przedszkolu nie sprawiały nam kłopotów wychowawczych) zdecydowałam się na współpracę z Poradnią Pedagogiczno – Psychologiczną. Efektem tej współpracy było spotkanie warsztatowe z panią psycholog pt. „Jak z szacunkiem i miłością stawiać dziecku granice”. Rodzice byli bardzo wdzięczni za to spotkanie i nasza współpraca bardzo się ożywiła. Dużo rozmawialiśmy, rodzice korzystali z moich rad. Z informacji zwrotnej dowiadywałam się, że przynosiło to pożądany skutek.
W problemach dzieci z mową, korzystałam z pomocy pani Joanny B., logopedy w naszym przedszkolu, która wskazywała mi kierunki do pracy z dziećmi.
Na bieżąco reagowałam na zauważone niepokojące zachowania dzieci, stosując środki zaradcze w postaci rozmów, pogadanek z grupą, opowiadań i bajek terapeutycznych.

Efekt podjętych działań:
- Dzieci korzystały z właściwie ukierunkowanej pracy wychowawczo – dydaktycznej.
- Rozwiązywanie na bieżąco problemów wychowawczych i dydaktycznych.
- Nabycie sprawności w rozpoznawaniu problemów wychowawczych uczniów.
- Właściwe ukierunkowanie w pracy dydaktyczno- wychowawczej;
- Zdobywanie nowych doświadczeń.
- Satysfakcja z wykonanej pracy.

4. Promocja przedszkola.
Praca nauczyciela to nie tylko praca z dzieckiem i dla niego, ale również dla placówki, w której tę pracę wykonujemy. W okresie stażu uczestniczyłam w różnych formach promocji mojej placówki:
• Prowadziłam warsztaty teatralne dla Rady Pedagogicznej w Przedszkolu „Jacek I Agatka” (kwiecień 2017 r.).
• Ogólnopolski Konkurs Plastyczny pt. „Maska karnawałowa” organizowany przez Przedszkole Miejskie nr 20 w Sosnowcu (luty 2017 r.).
• XIV Konkurs Interpretacji Teatralnej dla Dzieci i Młodzieży (marzec 2017 r.)
• VIII Przedszkolny Festiwal Piosenki Aktorskiej (marzec 2017 r.)
• Przegląd Małych Form Teatralnych pt. Toruńskie Legendy (marzec 2017 r.)
• „Domy z bajek i baśni” – konkurs plastyczny (marzec 2017 r.)
• Pomogłam koleżance przygotować imprezę wręczania nagród w Międzyprzedszkolnym konkursie organizowanym przez nasze przedszkole pt. „Najpiękniejsza Toruńska Kamieniczka”. W czasie której przygotowane przeze mnie dzieci z grupy Tralalińscy przedstawiły legendę o toruńskich piernikach pt. „Katarzynka” (marzec 2017 r.),
• Pomagałam w organizacji XVII Przeglądu Piosenek i Tańców „Dzieci – Dzieciom” o „Juliankowego słowika” organizowanego przez nasze przedszkole,
• Współorganizowałam imprezę integracyjną Dzieci – Dzieciom; występ dla dzieci upośledzonych umysłowo z Zespołu Szkół nr 19 (maj 2017 r. .)
• Współorganizowałam z koleżanką Moniką Milewską uroczystość przedszkolną z okazji Święta Wisły (czerwiec 2017 r.)
• przygotowałam interpretację wierszy o tematyce wakacyjnej i wyreżyserowałam spektakl dla dzieci pt. Wakacyjne rady. Pozyskałam do współpracy przy tym projekcie koleżanki: Anię D., Kingę L. i Karolinę P., które wcieliły się w role. Lucyna Ś. zajęła się oprawą muzyczną spektaklu (czerwiec 2017 r.).
• Udostępniam ciekawe informacje z grupy Mądrale na fanpagu przedszkola.
• Zorganizowałam z młodymi nauczycielkami Teatr Młodego Nauczyciela Amatora, z którym organizuje różne formy teatralne dla pracowników przedszkola np. pożegnanie pracowników odchodzących na emeryturę oraz na wigilię przedszkolną (luty 2017 r.)
• XV Konkurs Interpretacji Teatralnej dla Dzieci i Młodzieży (marzec 2017 r.)
• Udział dzieci: Laury K. i Franka S. w XVIII Przedszkolnej Scenie piosenki i poezji organizowanej przez Przedszkole Miejskie nr 15 w Toruniu z interpretacją wiersza J. Tuwima pt. „Smok” – (marzec 2018r.)
• Przygotowałam miniaturę teatralną pt. „Legenda o flisaku”, którą dzieci z mojej grupy przedstawiły podczas wręczenia nagród w konkursie na „Najpiękniejszą toruńską kamieniczkę”, który organizowałam razem z koleżanką (marzec 2018 r.)
• Konkurs plastyczny „Kartka urodzinowa dla Kopernika”, organizowany przez SP nr 7 im. M. Kopernika w Toruniu, Michasia F. I miejsce (kwiecień 2018 r.)
• Udział dzieci: Julki M., Wiktorii O. i Floriana M. w XX Przegląd Małych Form Teatralnych organizowanym przez Przedszkole Miejskie nr 13 w Toruniu z miniaturą teatralną na podstawie wiersza Cz. Janczarskiego pt. „Co to jest Polska?” (kwiecień 2018r.)
• III Przegląd Małych Form Artystycznych organizowanym przez Sekcję Edukacji Wczesnoszkolnej i Przedszkolnej Studenckiego Koła Naukowego działającego przy Wydziale Nauk Pedagogicznych UMK w Toruniu (styczeń 2019 r.)
• Prowadziłam warsztaty teatralne dla dzieci w PM nr 11 w Toruniu (luty 2019 r.).
• XVI Konkurs Interpretacji Teatralnej dla Dzieci i Młodzieży (marzec 2019 r.)
• XVII Międzyprzedszkolny Przegląd Scenek Dramowych „Jestem bezpieczny” organizowanym przez WORD w Toruniu (kwiecień 2019 r.)
• XXI Przegląd Małych Form Teatralnych pt. „Bajki z morałem” organizowany przez PM nr 13 w Toruniu. (maj 2019 r.)
• Konkurs recytatorski pt. „Przedszkolak wie, jak o zdrowie troszczyć się”, organizowany przez PM nr 18 w Toruniu (maj 2019 r.)
• Zorganizowałam wernisaż prac plastycznych moich dzieci pt. „Toruń – to moje miasto” w Bibliotece Pedagogicznej w Toruniu (maj – czerwiec 2019 r.)

Efekt podejmowanych działań:
- Oswajanie dzieci z występami przed szerszą publicznością.
- Nabywanie pewności siebie poprzez prezentację własnych umiejętności.
- Promocja przedszkola w środowisku lokalnym.

Warsztaty teatralne dla dzieci.
Z chwilą rozpoczęcia pracy, powierzono mi prowadzenie zajęć dodatkowych dla dzieci w formie zajęć teatralnych dla dzieci z naszego przedszkola. Zajęcia odbywają się jeden raz w tygodniu i w zależności od wieku dzieci trwają 15 minut (dzieci młodsze) i 30 minut (dzieci starsze). Zajęcia przygotowuję wg zdobytych wcześniej wiadomości oraz podczas kursów i szkoleń ukończonych w czasie stażu. Zajęcia cieszą się zainteresowaniem dzieci i zadowoleniem rodziców.
Teatr rodziców.
Każdego roku przygotowuję bajkę dla dzieci, w której aktorami są ich rodzice. W miesiącu marcu organizuję „zespół aktorski” i rozpoczynamy co tygodniowe spotkania w celu przygotowania bajki. Wspólnie z rodzicami wybieramy scenariusz oraz po kilkakrotnym naczytaniu tekstu obsadzamy role. Staram się, aby rodzice byli współorganizatorami bajki, dlatego jestem otwarta na ich pomysły. Sami tworzymy scenografie, kompletujemy kostiumy. Dzięki mojej współpracy z Panią Elżbietą Sz., dyrektora artystycznego Małej Rewii, mamy zawsze skomponowaną muzykę do naszych bajek. Bajkę przygotowujemy zawsze w tajemnicy przed dzieci, w celu sprawienia im niespodzianki. Duma dzieci i wzruszenie rodziców jest dla mnie największą nagrodą za to, co robię dla mojego przedszkola.
Teatr Młodego Nauczyciela Aktora - Amatora
Grupa ta utworzyła się zupełnie przypadkowo. Po pierwszym projekcie artystycznym, który przygotowałyśmy na pożegnanie pani woźnej odchodzące na emeryturę, koleżankom tak bardzo spodobała się ta forma współpracy, że poprosiły abyśmy dalej, razem tworzyły miniatury teatralne. Następnym projektem były „Wakacyjne rady”, etiuda teatralna przedstawiona dzieciom z naszego przedszkola na zakończenie roku. Poprzez interpretacje wierszy nauczycielki przedstawiły w zabawny sposób rady jak bezpiecznie przeżyć wakacje.
W następnym roku szkolnym przygotowałyśmy w konwencji czarnego teatru przedstawienie pt. „A nadzieja znów wstąpi w nas”, celem tego projektu było w umowny sposób przedstawić symbolikę Świąt Bożego Narodzenia. Program ten przedstawiłyśmy podczas Świątecznego spotkania Rady Pedagogicznej i Rady Rodziców. Ta forma działalności zyskała duże uznanie w placówce a nam daje wiele satysfakcji i radości.

Efekt podejmowanych działań:
- Rozwijanie wszechstronnego rozwoju dziecka.
- Prowadzenie dodatkowych zajęć w przedszkolu w formie warsztatów teatralnych.
- Udział dzieci w wydarzeniach teatralnych.
- Zacieśnienie współpracy z rodzicami.
- Doskonalenie umiejętności w pracy z dorosłymi.
- Satysfakcja z wykorzystania własnej wiedzy i umiejętności podczas działań w zajęciach dodatkowych.
- Dzielenie się wiadomościami i umiejętnościami.
Międzynarodowy Projekt Edukacyjny „Piękna Nasza Polska Cała”

Projekt ten był odpowiedzią na wyjątkowe święto Polaków – 100 rocznicę odzyskania niepodległości. Zdecydowaliśmy się, jako placówka na udział w nim, ponieważ uważamy, że wychowanie patriotyczne jest konieczne już od najmłodszych lat. Wiek przedszkolny to właściwy czas na rozbudzanie w dzieciach świadomości kim są i skąd pochodzą.
Głównym celem projektu było kształtowanie postaw patriotycznych u najmłodszych, uwrażliwienie na piękno, folklor i tradycje Polski oraz kształtowanie tożsamości narodowej. Będą koordynatorem projektu byłam odpowiedzialna za dopilnowanie realizacji zadań wynikających z regulaminu, a na zakończenie dokonałam analizy sprawozdań nauczycieli. W przedszkolu odbyła się realizacja zadań:
- Osłuchanie lub nauka (w zależności od wieku) Hymnu Polski. Przedszkole brało udział w biciu rekordu „Dla Niepodległej” w śpiewaniu hymnu.
- Przeprowadzenie zajęcia otwartego dla rodziców o tematyce patriotycznej.
- Apel z okazji 11 listopada.
- Nauka dowolnej piosenki o tematyce patriotycznej.
- Nauka tańca ludowego.
- Nauka wiersza o tematyce patriotycznej.
- Zorganizowanie kącika „Piękna nasza Polska cała” - o tematyce folkowej lub patriotycznej.
- Praca plastyczna grupowa „Strój ludowy naszego regionu”.
- Zabawa ludowa.
- Według przepisu Babci lub Dziadka” – wykonanie z dziećmi regionalnej potrawy, degustacja i podzielenie się przepisem.
- „Na skrzydłach historii” – wykonanie prezentacji multimedialnej o swojej miejscowości.
- „Piękna nasza Polska cała” – wysłanie pocztówki.
- „Napisz kartkę Bohaterom” – wysłanie kartek.
- Konkurs Plastyczny dla dzieci z rodzicami Pt. „Moja mała Ojczyzna”.
- „Dzień Mody Patriotycznej” – zorganizowanie w grupie/placówce Dnia Mody Patriotycznej.
- Konkurs Fotograficzny Pt. „To wszystko Polska” – zorganizowanie konkursu przedszkolnego dla rodziców (dzieci, nauczycieli) według własnego regulaminu.
- „Szlakiem historii” – zorganizowanie wycieczki, której celem będzie poznanie zabytków kultury regionalnej, dorobku historycznego, kultury, architektury i tradycji.
- Turniej wiedzy patriotycznej Pt. „Kocham cię, Polsko”.
- Zawody sportowe pt. „Biało-czerwoni”.
Oprócz realizowania zadań wynikających z projektu dodatkowo zorganizowałam uroczystość z okazji Dnia Niepodległości, w której wzięli udział zaproszeni goście: pan Krzysztof B. – dyrektor Kuratorium Oświaty w Bydgoszczy, Delegatura w Toruniu, pan Łukasz W. – wiceprzewodniczący Rady Miasta Torunia, pan Paweł W. – Radny Rady Miasta Torunia, pani Alina K. – Przewodnicząca Rady Rodziców Przedszkola oraz przedstawiciele Rady Rodziców. Podczas uroczystości zorganizowanej i poprowadzonej według mojego pomysłu i scenariusza Przedszkole wzięło udział w biciu rekordu „Dla Niepodległej” w odśpiewaniu całego Hymnu Polski.
Projekt był zgodny z obowiązującą Podstawą Programową i kierunkiem polityki oświatowej MEN.

Efekt podejmowanych działań:
- Poznanie historii państwa polskiego i symboli narodowych.
- Kształtowanie poczucia przynależności narodowej.
- Poznanie tradycji, zwyczajów i obrzędów ludowych.
- Wzmacnianie poczucia radości i dumy z bycia polakiem.
- Promowanie placówki.

Konkurs literacki
W październiku 2018 r. zorganizowałam konkurs dla rodziców wszystkich dzieci uczęszczających do naszego przedszkola na temat ”Toruń – to moje miasto” Celem konkursu było rozwijanie uzdolnień i zainteresowań literackich dzieci, upowszechnianie kultury żywego słowa, poszerzenie doświadczeń osobistych dzieci poprzez kontakt ze sztuką, rozwijanie wyobraźni, postaw twórczych, pobudzenie naturalnej ekspresji, rozwijanie wrażliwości artystycznej, zacieśnianie więzi rodzinnych, uczczenie 100 -rocznicy odzyskania niepodległości. W konkursie wzięło udział 12 rodzin, wierszy wpłynęło 16. Rodzice i dziadkowie wykazali pomysłowością i umiejętnościami w pisaniu wierszy. Jury w składzie:
Emilia Betlejewska – Prezes Fundacji PRO THEATRO w Toruniu
Magdalena Nowak – Paralusz – przedstawiciel rodziców dzieci PM 5
Barbara Rogalska – aktorka Teatru Baj Pomorski w Toruniu
Jolanta Sokal – polonistka z IX LO w Toruniu
ustaliło werdykt.
Na zakończenie zorganizowałam uroczystość przedszkolną, podczas której ogłosiłam wyniki, a Pani dyrektor wręczyła nagrody i dyplomy. Wszystkie dzieci otrzymały przygotowane przeze mnie dyplomy za udział w konkursie. Dzieci odczuwały ogromną satysfakcję i cieszyły się ze wspólnej pracy z rodzicami. Otrzymałam zgodę Pani dyrektor na organizowanie w/wym konkursu corocznie, z czego bardzo się cieszę.

Wernisaż

W maju 2019 r. zorganizowałam wernisaż wystawy „Toruń – to moje miasto” dzieci z mojej grupy przedszkolnej. Wernisaż odbywał się w Sali wystawowej Biblioteki Pedagogicznej w Toruniu, ul gen. J.H. Dąbrowskiego 4, od 21 maja do 21 czerwca 2019 r. w godzinach otwarcia Biblioteki. Wernisaż odbył się w dniu 24 maja 2019 r. i był połączony z uroczystością z okazji Dnia Mamy i Taty. Wernisaż zaszczycili swoją obecnością nie tylko rodzice dzieci, ale przede wszystkim Pani Dorota K., dyrektor Biblioteki oraz Pani Jolanta W. dyrektor naszego przedszkola. Oprócz przygotowania prac dzieci samodzielnie zaprojektowałam: zaproszenia, folder i plakat informacyjny. Na skutek nawiązania tej współpracy, uzyskałam zgodę Pani dyrektor na następne wystawy. Termin wystawy został już zarezerwowany (orientacyjnie kwiecień 2019 r.)

Efekt podejmowanych działań:
- Rozbudzanie zainteresowań artystycznych.
- Rozwijanie wyobraźni i kreatywnego myślenia.
- Przeżywanie przygody z kontaktu z własną sztuką.
- Poszerzenie oferty przedszkola o konkurs literacki i wernisaż.
- Sprawnie przeprowadzony konkurs.
- Nawiązanie dłuższej współpracy z Biblioteką Pedagogiczną

§ 8 ust. 2 pkt 4e
Wykonanie zadań na rzecz oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawie nieletnich we współpracy z innymi osobami, instytucjami samorządowymi lub innymi podmiotami.
Nawiązanie współpracy ze Szkołą Podstawową.
W celu ułatwienia dzieciom przedszkolnym przejścia do kolejnego etapu edukacji nawiązałam współpracę ze Szkołą Podstawową nr 24 im. Bohaterów Września 1939 w Toruniu. Dzięki tej współpracy wraz grupą kilkakrotnie odwiedzaliśmy budynek szkolny. Dzieci zwiedziły szkołę. Poznały klasę, salę gimnastyczną, stołówkę, basen. Dodatkowo uczestniczyły w zajęciach świetlicowych pod okiem nauczycielki Pani Violetty W. – S. Były na lekcji w klasie III, wych. Pani Ewa K. poprowadziła lekcję nt. „Programujemy ozoboty”. Z uwagi na bliską lokalizację szkoły od naszego przedszkola dzieci korzystają z boiska sportowego, na którym mogą grać w piłkę: nożną i koszykową. Uczniowie klasy pierwszej byli zaproszeni do nas na „Potyczki matematyczne”.
Efekt podjętych działań:
- Dzieci pokonały obawy przed pójściem do szkoły.
- W przedszkolu organizujemy wspólne imprezy.
- Satysfakcja z ułatwienia dzieciom przejście do kolejnego etapu edukacji.

Nawiązanie współpracy z biblioteką.
W roku szkolnym 2017/2018 i 2018/2019 nawiązałam współpracę z Książnicą Kopernikańską w Toruniu, filia dla dzieci ul. Jęczmienna 23. Dzieci zwiedziły bibliotekę, poznały zasady korzystanie z niej. Podczas comiesięcznych spotkań brały udział w zajęciach edukacyjnych organizowanych przez bibliotekę. Poprzez te cykliczne spotkania wyrabiałam u dzieci nawyki czytelnicze. Uczestniczyliśmy w akcji „Cała Polska czyta dzieciom”.
Efekt podjętych działań:
- Dzieci potrafią korzystać z biblioteki.
- Przedszkole ma dostęp do księgozbioru biblioteki.
- Na bieżąco poznawałam nowości wydawnicze.

Nawiązanie współpracy z Poradnią Psychologiczno – Pedagogiczną w Toruniu.
W celu zapewnienia fachowej opieki psychologiczno – pedagogicznej moich wychowanków na wiązałam współpracę z w /wym poradnią. Wiedziałam, że kiedy, zauważę problemy rozwojowe, nerwowość, nadpobudliwość, niepokojące zachowania czy szczególne uzdolnienia zawsze mogę poprosić o pomoc specjalistów z poradni.
Panie odwiedzały moją grupę w celu sprawdzenia moich opinii o dzieciach. Na moją prośbę prowadziły pedagogizujące spotkania podczas zebrań z rodzicami. Nie musiałam kierować żadnego z moich dzieci na konsultacje do Poradni.
Efekt podejmowanych działań:
- Zapewnienie dzieciom fachowej pomocy pedagogiczno – psychologicznej.
- W przedszkolu były prowadzone prelekcje dla rodziców i nauczycieli.
- Mogłam zasięgać porad specjalistów.

Nawiązanie współpracy z Komendą Miejską Państwowej Straży Pożarnej w Toruniu.
Wiedząc, że bardzo ważna jest znajomość dbania o swoje bezpieczeństwo zainteresowałam dzieci zawodem strażaka. Dzieci zwiedziły Remizę strażacką przy ul. Legionów w Toruniu. Zaproszeni przedstawiciele Komendy SP opowiadali dzieciom o swojej pracy, przedstawiali sprzęt strażacki i uczyli jak zachować się, aby nie zaprószyć ognia oraz zapoznali dzieci z zasadami postępowania na wypadek pożaru. Dzięki współpracy z Panem Mirosławem P. uzyskałam wycofane hełmy strażackie, które posłużyły nam do inscenizacji piosenki pt. „Pali się”, dzięki której dzieci bezbłędnie znają numer alarmowy do straży pożarnej.
W roku szkolnym 2018/2019 dzieci wzięły udział w próbnej akcji ewakuacyjnej na wypadek pożaru.
Efekt podjętych działań:
- Dzieci znają zasady postępowania na wypadek pożaru oraz numer alarmowy
- Przedszkole przestrzega zasad bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
- Znam procedury postępowania ewakuacyjnego w razie pożaru.

Nawiązanie współpracy z Komisariatem Policji Toruń – Śródmieście.
Ponieważ dzieci muszą znać podstawowe zasady bezpieczeństwa dlatego oprócz zajęć dydaktycznych, które prowadziłam, dzieci brały udział w cyklu spotkań z przedstawicielami policji. Zainteresowały się zawodem policjanta, jego codzienną pracą. Podczas cyklicznych spotkań dzieci poznały podstawowe zasady bezpiecznego poruszania się po drogach, znają numer alarmowy do policji oraz jak zachować w spotkaniu z nieznajomym. Dla utrwalenia zdobytych wiadomości każdorazowo kolorowały przygotowaną kartę pracy.
Efekt podejmowanych działań:
- Dzieci znają zawód policjanta i zasady bezpieczeństwa.
- W przedszkolu są prowadzone cykliczne spotkania z przedstawicielami policji.
- Zdobyłam broszury i publikacje do wykorzystywania podczas realizacji zajęć edukacyjnych.

Nawiązanie współpracy ze Strażą Miejską w Toruniu
Podobnie jak podczas współpracy z policją, tak spotkania z przedstawicielami Straży Miejskiej odbywały się na zasadzie zajęć edukacyjnych, wzbogacone scenkami sytuacyjnymi. Podczas zajęć dzieci utrwalały zdobytą już wiedzę, a także analizowały nowe zagadnienia. Dowiedziały się jak należy bezpiecznie podróżować samochodem (fotelik i zapinanie pasów bezpieczeństwa), dlaczego należy nosić elementy odblaskowe (otrzymały odblaskowe bransoletki) oraz poznały bezpieczne zabawy podczas zimy i lata. Umieją odróżnić strażnika miejskiego od policjanta.
Efekt podejmowanych działań:
- Poszerzenie wiedzy i doświadczeń dzieci.
- Przedszkole zdobyło darmowe gadżety na zajęcia dydaktyczne lub nagrody.
- Korzystałam z ciekawych pomocy dydaktycznych

Nawiązanie współpracy z ratownikami medycznymi.
W celu wyposażenia dzieci w podstawową wiedzę i umiejętności dotyczące pierwszej pomocy przed medycznej dzieci spotykały na zajęciach z ratownikami medycznymi. W efekcie tych spotkań dzieci potrafią: wezwać pomoc, ponieważ znają numer alarmowy do pogotowia ratunkowego, zdezynfekować ranę, ułożyć poszkodowanego w pozycji bezpiecznej, znają podstawowy sprzęt ratownika, wiedzą jak się zachować, aby się nie zakrztusić lub zadławić..
Efekt podejmowanych działań:
- Umiejętność radzenia sobie w sytuacji zagrożenia.
- Utrwalenie wiedzy o pomocy przed medycznej.

Nawiązanie współpracy ze stomatologiem.
Dzieci spotkały się z panią dentystką, która opowiedziała im o swojej pracy, demonstrując narzędzia, których używa. Wykorzystując gipsowe szczęki dzieci uczyły się jak prawidłowo szczotkować zęby. Pani doktor zrobiła dzieciom przegląd uzębienia i podała informacje dla rodziców. Była to okazja dla dzieci do przełamywania strachu przed dentystą. (maj 2018 r.)
Efekt podjętych działań:
- Poznanie pracy stomatologa.
- Przełamywanie strachu przed kontrolą i leczeniem zębów.

Nawiązanie współpracy z górnikiem.
Podczas spotkania dzieci miały możliwość poznania galowy strój górnika, poznały jego symbolikę. Z zainteresowaniem słuchały o trudnej pracy górnika, który opowiadał dzieciom na podstawie prezentacji, którą przygotowałam.
Efekt podjętych działań:
- Poznanie pracy górnika.
- Kształcenie szacunku dla ludzi pracy.

Nawiązałam współpracę z Zakładem Pielęgnacyjno – Opiekuńczym w Toruniu, im. Ks. Jerzego Popiełuszki w Toruniu.
Dzięki tej współpracy dzieci uczestniczyły w spotkaniu z Panią Dorotą R. (pielęgniarką). Dowiedziały na czym polega praca pielęgniarki, usystematyzowały wiedzę o pierwszej pomocy i nawykach sanitarnych (marzec 2019 r.).
Efekt podjętych działań:
- Poznanie pracy pielęgniarki.
- Kształtowanie właściwego stosunku do innych osób.

Nawiązanie współpracy z Okręgową Radą Adwokacką w Toruniu.
Chcąc wprowadzić dzieci w zasady postępowania zorganizowałam spotkanie z Panem adwokatem Arkadiuszem P. Na spotkaniu pt. „Dzieciom wyjawię co piszczy w prawie” Pan mecenas przygotował prezentację dzięki której w punktach : „wyliczę zawody prawnicze”, „ach, odwiedzamy sądowy gmach”, „Zadanie Łucji zajrzeć do Konstytucji” w przystępny sposób wprowadził dzieci do świata prawa. (luty 2019 r.).
Efekt podjętych działań:
- Poznanie zawodów prawniczych.
- Kształtowanie postaw obywatelskich.

Udział w akcjach charytatywnych.
Uważam, że pomaganie innym, słabszym, będącym w potrzebie jest obowiązkiem każdego człowieka. Dlatego od najmłodszych lat należy kształtować u dzieci umiejętność pomagania innym. Przez cały okres stażu włączałam się w akcje charytatywne prowadzone na terenie naszego przedszkola.
 „Góra grosza”
Celem tej akcji, na który zbierane są drobne monety, jest pomoc dzieciom, które wychowują się poza swoją rodziną – w domach dziecka czy rodzinach zastępczych. Pośrednim, ale najważniejszym celem akcji jest działanie edukacyjne – pokazanie najmłodszym, jaką siłę stanowić może niewielka pomoc wielu ludzi i wspólne działanie dla dobra potrzebujących. Uważam, że warto wspomóc akcję "Góra Grosza", ponieważ pokazujemy wtedy naszą postawą, że nie jesteśmy obojętni na cudze problemy. Każdy, nawet mały, grosz przeznaczony na akcję może zmienić życie dziecka w domu dziecka. Kształtowałam u dzieci świadomość, że przeznaczając pieniądze, nawet takie drobne, na akcję charytatywną, stajemy się prawdziwymi wolontariuszami. Wyjaśniałam dzieciom, że dużo osób powinno wziąć udział w akcji "Góra Grosza", ponieważ ciągle wzrasta liczba dzieci, które potrzebują pomocy. Zachęciłam dzieci i rodziców, aby przynosili groszaki i wrzucali do przezroczystej butelki, aby było widać jak rośnie nasza „górka dobrego uczynku”. Przed zakończeniem akcji przekazaliśmy groszaki do wspólnej „góry”.
 „Wrzuć pluszaka dla dzieciaka”
Pomagałam koleżance przy zbiórce prezentów dla dzieciaków z „Piernikowego Miasteczka”, organizowanej przez Ognisko Pracy Pozaszkolnej „Dom Harcerza”. Uświadomiłam rodziców i dzieci, że zbiórka te jest skierowana do wszystkich ludzi o dobrym sercu. Zbieraliśmy (niekoniecznie nowe, ale w dobrym stanie) maskotki, zabawki, gry edukacyjne, książki i artykuły szkolne. Zebrane dary zawoziłyśmy do organizatora, skąd zostały przekazane w formie świątecznych upominków dzieciom z toruńskiej Starówki, podczas organizowanego dla nich Wieczoru Wigilijnego.
 Zbiórka nakrętek
Podczas zajęć proekologicznych wytłumaczyłam dzieciom, że zbieranie nakrętek to nie tylko pomoc osobom potrzebującym pomocy, ale również pomoc środowisku naturalnemu. Nakrętka jest zrobiona z innego rodzaju tworzywa sztucznego niż butelka. Recykling nakrętek jest znacznie łatwiejszy niż recykling butelek. Czysty polietylen, zamieniony w granulat, daje się od razu przetwarzać na kolejne zakrętki, plastikowe opakowania czy rury PCW, a nawet na obudowy komputerów. Drugą korzyścią jest fakt, że butelkę bez zakrętki daję się łatwo zgnieść, a tym samym zmniejsza objętość odpadów.
 Zbiórka zużytych baterii
Również ze względów ekologicznych dzieci świadomie brały udział w zbiórce baterii. Dzieci wiedzą, że każda bateria zawiera metale ciężkie i toksyczne, które są bardzo szkodliwe dla ludzi. Wyrzucona do śmieci bateria powoduj, że wszystkie zawarte w niej związki powoli przesączają się do gleby a stamtąd do wód gruntowych. Dlatego należy wrzucać baterie do specjalnych pojemników, skąd trafią do wyspecjalizowanej firmy recyklingowej.
 „Zbieramy makulaturę”
Nasze przedszkole corocznie bierze udział w konkursie organizowanym przez Prezydenta Miasta Torunia. Ja także zachęcałam rodziców i dzieci do tej akcji, która promuje postawy proekologiczne w tym poszerza wiedzę na temat zasad selektywnego gromadzenia odpadów komunalnych, wyrabia nawyk selektywnego zbierania odpadów, a także zwiększa ilość odpadów o właściwościach surowców wtórnych. Dzieci przynosiły makulaturę, którą ważyłyśmy i wliczałyśmy do zebranej łącznie przez naszą grupę i całe przedszkole. W tym roku nasze przedszkole zostało nagrodzone za ogromną ilość zebranej makulatury w tym mój wychowanek, Franek S. otrzymał nagrodę indywidualną.
 Zbiórka karmy i akcesoriów dla toruńskiego Schroniska dla zwierząt
Każdorazowa zbiórka na rzecz podopiecznych toruńskiego schroniska cieszy się dużym zainteresowaniem. Dzięki hojności rodziców, dzieci przynoszą ilości karmy dla psów i kotów. Również prośba o koce, kołdry, smycze, zabawki nie pozostała bez echa. W bieżącym roku szkolnym moi wychowankowie mieli możliwość spotkania jednego ze schroniskowych psów podczas zajęcia edukacyjnego. Dzieci dowiedziały się, co to znaczy adoptować psa.

Wszystkie akcje charytatywne były poprzedzane pogadankami, rozmowami indywidualnymi, czy (w przypadku zbiórki odpadów) zajęciami edukacyjnymi dotyczącymi segregacji odpadów.

Efekt podejmowanych działań:
-Wyrabianie w dzieciach dobrych nawyków pomagania innym oraz selektywnego zbierania odpadów komunalnych.
- Przedszkole wykazywało się wzorową postawą proekologiczną w postępowaniu z odpadami.
- Integrowanie się ze środowiskiem.

§ 8 ust. 2 pkt 5
Umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych z uwzględnieniem specyfiki, typu i rodzaju szkoły, w której nauczyciel jest zatrudniony.
W pracy nauczyciela bardzo ważnym czynnikiem jest umiejętność rozpoznawania i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych lub innych. W związku z tym zawsze bardzo uważnie i systematycznie prowadziłam obserwacje dzieci, dokumentując je w arkuszach obserwacji i po ich analizie określałam mocne i słabe strony wychowanków. Na podstawie obserwacji opracowałam opis i analizę dwóch problemów.
• Opis i analiza przypadku rozpoznania i rozwiązywania problemu dziecka mającego trudności z adaptacją do przedszkola.
1. Identyfikacja problemu
Adaptacja jest to proces przystosowania się do nowego środowiska społecznego, sytuacji, warunków. Dla małego dziecka takim nowym środowiskiem jest przedszkole. Moment pójścia do przedszkola jest bardzo ważny zarówno dla dziecka jak i dla rodziców. Dzieci rozpoczynające swój pobyt w przedszkolu miewają problemy z adaptacją. W obecnej grupie miałam dwa przypadki znacznie przedłużającej się adaptacji, co przerodziło się w ogromny problem. Jednym z nich był chłopiec, na którego zachowanie od razu zwróciłam uwagę. Bardzo płakał już w chwili, gdy szedł do przedszkola. Pomimo, że rozpoczęłam pracę w tej grupie w chwili, gdy dzieci chodziły już trzy miesiące wcześniej do przedszkola i okres adaptacyjny miały już za sobą. Mój kontakt z tą grupą rozpoczął się po wakacjach. Część dzieci na nowo potrzebowała adaptacji do nowych warunków. Kiedy odbierałam chłopca od rodziców wpadał w histerię. Nie pomagało tłumaczenie, o rozmowie nie było mowy. Płakał i miałam wrażenie nie słucha, tego co się do niego mówi. Nie było sposobu, aby go uspokoić, pocieszyć, a tym bardziej czymś zająć. Stał z boku i płakał. Trwało to tak długo aż się zmęczył, wówczas przestawał płakać, ale nadal był ogromnie nerwowy.
2. Geneza i dynamika zjawiska
Zaczęłam bardzo uważnie obserwować chłopca i jego rodzinę. Zauważyłam, że jest to rodzina pełna. Dziecko jest jedynakiem. Oboje rodziców pracują zawodowo. W opiece przy dziecku pomaga babcia. Początkowo do przedszkola przyprowadzało go oboje rodziców. Tato opanowany, mama nie radziła sobie emocjonalnie z rozstaniem z synem i również płakała. Sytuacja taka nie pomagała w adaptacji dziecka do przedszkola, dlatego poprosiłam, aby chłopiec został przyprowadzany tylko przez tatę. Rodzice posłuchali mojej prośby. Odtąd chłopca przyprowadzał tata. Nie spowodowało to, że chłopiec przestał płakać, ale krócej trwało odbieranie dziecka do sali. Przyprowadzony do sali nadal histerycznie płakał. Do tego stopnia, że później już dzieci prosiły, żeby się uspokoił. Odbierany z przedszkola był przez babcię, zaraz po II śniadaniu. Z wywiadu przeprowadzonego z rodzicami dowiedziałam się, że uważają oni, że tak będzie lepiej („będzie krócej, szybciej się przyzwyczai”). Nie odnosiło to pozytywnych skutków. Jego pobyt w przedszkolu odnosił się do oczekiwania na babcię. Nie bawił się z dziećmi, na zajęciach siedział biernie, patrząc w okno. Z uwagi na fakt, że sytuacja bardzo się przedłużała uznałam, że muszę podjąć odpowiednie kroki, gdyż problem nie rozwiąże się samoistnie.

3. Znaczenie problemu
Przystosowanie się dziecka do nowego środowiska społecznego, jakim jest przedszkole, zawsze jest sytuacją trudną. Bywa, że pierwsze doświadczenia społeczne wpływają na dalsze funkcjonowanie dziecka. Dotychczas otoczone indywidualną troską i uwagą rodziny nagle wkracza do nowego miejsca, gdzie wszystko jest obce. Reakcje dzieci bywają bardzo różne: strach, niechęć do jedzenia i do zabawy, płacz a czasami nawet histeria. W takiej sytuacji konieczne przeanalizowanie problemu i podjęcie kroków zaradczych.

4. Prognoza
Prognoza negatywna – nie podjęcie działań wspierających chłopca wydłuży czas adaptacji, to z kolei nasili reakcje nerwowe chłopca w sytuacji zagrożenia. Nadal utrzymywać się będzie płacz, który prowadzić może do wycofania i zaburzeń funkcjonowania dziecka w grupie. Przedłużające się sytuacje stresowe mogą mieć wpływ na przyszłość dziecka. Taka sytuacja może doprowadzić do rezygnacji z przedszkola.
Prognoza pozytywna – wzrośnie poczucie bezpieczeństwa. Wspólna zabawa i wykonywanie zdań oraz bazowanie na mocnych stronach dziecka zapewni mu radość z przebywania w przedszkolu. Nauczyciel stanie się przyjacielem, wsparciem i autorytetem. Istnieje szansa, że chłopiec zaakceptuje nową sytuację i zacznie spokojnie funkcjonować w grupie, co pozwoli mu wykazać swoje umiejętności i budować pozytywne relacje z rówieśnikami.

5. Możliwość rozwiązania problemu
Aby mój plan pomocy chłopcu powiódł się, podjęłam się realizacji założonych celów i zadań:
Cele:
- skrócenie okresu adaptacji do warunków przedszkolnych,
- zmniejszenie lęku przed rozstaniem z rodzicami,
- przystosowanie do nowego środowiska,
- nabywanie poczucia własnej wartości.
- nabywanie zaufania do nauczycielki oraz innych pracowników przedszkola,
- uczestniczenie w życiu grupy.
Zadania :
- pogłębienie wstępnej obserwacji dziecka i wnikliwa diagnoza w celu zindywidualizowania pracy
- zaspokajanie szczególnej potrzeby zauważenia dziecka
- działania wykorzystujące mocne strony dziecka,
- współpraca z domem rodzinnym
Główny kierunek pracy:
Dziecko dzięki dodatkowemu wsparciu ze strony nauczyciela, w miarę szybko uzyska poczucie bezpieczeństwa i będzie dobrze czuło się w przedszkolu; za pomocą odpowiednio dobranych zabiegów wychowawczo – dydaktycznych, przy współudziale domu rodzinnego, zacznie dobrze funkcjonować w grupie, co pozwoli mu spokojnie wzrastać.

6. Wdrożenie działań
W celu lepszego poznania dziecka i jego problemów z adaptacją, przeanalizowałam ankietę informacyjną, którą rodzice wypełnili przy posłaniu dziecka do przedszkola. W ankiecie tej były pytania dotyczące rozwoju dziecka, stopnia samoobsługi, zachowania w domu rodzinnym, jego upodobań a także przebytych chorób. Uzyskanie takich informacji pozwoliło mi lepiej poznać chłopca i zaopiekować się nim. Dodatkowo prowadziłam rozmowy z rodzicami i babcią chłopca.
Byli oni otwarci na moje propozycje i sugestie. Rodzice postanowili zrobić wszystko, by adaptacja chłopca do przedszkola była jak najkrótsza najmniej bolesna.
Kolejnym etapem była praca z chłopcem. Dla prawidłowego i spokojnego funkcjonowania w przedszkolu starałam się zawsze spokojnie i prosto formułować polecenia, wytyczałam jasne granice, co wolno a czego nie wolno, oraz przestrzegałam stałego rytmu dnia. Początkowo czas chłopca wypełniony był strachem i oczekiwaniem na przyjście babci, która zabierze go do domu. Dużym problemem był fakt, że chłopiec był przyprowadzany do przedszkola bezpośrednio na śniadanie i odbierany zaraz po II śniadaniu miałam bardzo mało czasu na pracę indywidualną, podczas której mogłabym poświęcać chłopcu więcej czasu. Z tego powodu opowiadania i bajki terapeutyczne wykorzystywałam w pracy z całą grupą, a z chłopcem dodatkowo je omawiałam. Zawsze bardzo cierpliwie odpowiadałam na pytanie: „kiedy przyjdzie moja babcia?”.
Uwzględniając fakt, że dziecko przychodząc do przedszkola weszło w obcą sobie przestrzeń kilkakrotnie zapoznawałam go z osobami pracującymi w przedszkolu, aby czuł życzliwość i nabrał zaufania. Uczestniczył w „wycieczce po przedszkolu”, którą przeprowadziłam z całą grupą. Dzięki temu rozpoznawał osoby pracujące w przedszkolu i nie czuł się bezradnie.
Zaproponowałam, aby przynosił z domu swoją ulubioną przytulankę, dzięki której miał przy sobie namiastkę domu rodzinnego i czuł się bezpiecznie.
Od początku zaspokajałam jego szczególną potrzebę indywidualnego traktowania.
Umożliwiałam chłopcu być w pobliżu mnie. Siadałam obok niego podczas zajęć dydaktycznych, zabaw, podawałam rękę kiedy wychodziliśmy z sali. Szybko zorientowałam się, że chłopiec boi się wszystkiego, co jest nowe i z tego wynika jego wydłużający się proces adaptacyjny.
Od tego momentu zawsze informowałam chłopca indywidualnie o tym, co będziemy robić, gdzie pójdziemy. Zauważyłam, że ten sposób pomaga mu w sytuacji stresowej, jaką było dla niego podejmowanie nowych zadań. Podczas zabaw dowolnych (w sali lub na terenie) zawsze proponowałam mu jakąś zabawę, ponieważ sam nie inicjował zabaw. Nie tylko, nie bawił się z dziećmi, ale również nie bawił się sam. Stał zawsze z boku. Bez mojej inicjatywy nie bawił by się w ogóle. Moje pomysły akceptował, a to pozwalało mu skupić się na czymś konkretnym, a nie tylko na smutku spowodowanym tęsknotą za domem.
Angażowałam go do pomocy przy pracach porządkowych i pomocy innym dzieciom. Za okazaną pomoc zawsze nagradzałam go wygłaszaną publicznie pochwałą, aby wzbudzać w nim poczucie własnej wartości.
Ponieważ bardzo długo nic nie zmieniało się w zachowaniu chłopca postanowiłam, że będę więcej czasu poświęcała na rozmowy indywidualne z dzieckiem. Z rozmów tych dowiedziałam się, że „babcia jest w domu i może mnie pilnować”. Podjęłam następne kroki w celu wyeliminowania problemu z adaptacją. Poprosiłam rodziców na indywidualną rozmowę, w której przekazałam im tę informację. Okazało się, że rodzice nic nie wiedzą o tym, że babcia odbiera dziecko po II śniadaniu. Wówczas też utwierdziłam się w przekonaniu, że mama chłopca jest osobą bardzo nieodporną emocjonalnie i jej zachowanie nie pomaga chłopcu zaklimatyzować się w przedszkolu. Ustaliliśmy, że babcia będzie odbierała dziecko po obiedzie a mama nie będzie płakała przy nim podczas rozmów o przedszkolu. Rodzina zastosowała się do wspólnych ustaleń. Po tej rozmowie nadal indywidualnie traktowałam chłopca, jednak coraz częściej dawałam mu możliwość samodzielnej zabawy. Moje działania przyczyniły się do tego, że chłopiec bez płaczu zaczął przychodzić do przedszkola, jednak tato przyprowadzał go bezpośrednio do grupy, aby nie musiał przebywać podczas schodzenia się dzieci w innej grupie z inną panią. Ta sprawa została dla mnie następnym problemem wychowawczym opisywanego dziecka.

7. Ocena efektów działań
Moja wczesna interwencja i pomoc dziecku pozwoliła mu zaakceptować pobyt w przedszkolu i polubić go. Bardzo trudny i bolesny okres adaptacji, który mógł doprowadzić do wycofania i zaburzenia jego funkcjonowania w grupie, przemienił się w czas pozytywnych kontaktów z rówieśnikami i budowania własnej wartości. Chłopiec zaczął z uśmiechem przekraczać próg sali, witać się radośnie z wszystkimi i uczestniczyć chętnie w zajęciach, zabawach i uroczystościach.

Uważam, że w porę rozpoznany przeze mnie problem, został w efekcie wdrożonych przeze mnie działań prawidłowo rozwiązany i zakończył się sukcesem. Tak więc sprawdza się prognoza optymistyczna. Jestem dumna ze swojego wychowanka.

8. Literatura
 Akcja adaptacja. Jak pomóc dziecku i sobie w zaprzyjaźnianiu się z przedszkolem. Stein A., Mamania 2016
 Witamy w przedszkolu. Wspomaganie procesu adaptacji dziecka do środowiska przedszkolnego. Klim-Klimaszewska A., Instytut wydawniczy Erica 2010
 Przystosowanie psychospołeczne dziecka do przedszkola. Lubowiecka J., WSiP 2000

• Opis i analiza przypadku rozpoznania i rozwiązywania problemu dziecka zdolnego z problemami emocjonalnymi – dziecko nieśmiałe.
1. Identyfikacja problemu
Drugim przypadkiem, którym się zajęłam jest dziewczynka zdolna, ale nieśmiała. Poznałam ją, gdy miała cztery lata. Podczas obserwacji, które prowadziłam na początku roku szkolnego zauważyłam, że dziecko płakało podczas rozstawania się z mamą oraz miało trudności podczas kontaktu z dziećmi. Stała z boku, nie bawiła się z dziećmi, natomiast bardzo dokładnie wykonywała wszystkie moje polecenia. Ponad to zauważyłam, że dziewczynka jest skupiona na zajęciach, bardzo szybko uczy się wierszy i piosenek, bardzo ładnie rysuje i ma wadę wymowy.
2. Geneza i dynamika zjawiska
Dziewczynka wychowuje się w rodzinie pełnej. Jest najstarsza w rodzinie. Ma o rok młodszą siostrę (również uczęszczającą do naszego przedszkola) i o trzy lata młodszego brata. Tata pracuje zawodowo, mama przebywa w domu z bratem, będąc na urlopie wychowawczym. Według mojej wstępnej obserwacji dziewczynka charakteryzuje doskonałą pamięcią, umiejętnością kojarzenia, zdolnością skupiania uwagi, bogatym zasobem słownictwa. Wykazywała zainteresowanie książką i grami edukacyjnymi. Z rozmowy z mamą dowiedziałam się, że dziecko nie lubi chodzić do przedszkola, ponieważ dobrze wie, że mama jest z bratem w domu. Dziewczynka nie podchodziła do dzieci ani do mnie. Stała sama tak długo, dopóki nie zachęciłam jej do współpracy. Podczas zajęć dydaktycznych nigdy nie podniosła ręki, aby podzielić się swoją wiedzą czy umiejętnościami. Zapytana zawsze umiała udzielić odpowiedzi, jednak robiła to czując skrępowanie. Zawsze pierwsza opanowała pamięciowo wiersz czy piosenkę, których uczyły się dzieci w grupie. Jeżeli uczyłam dzieci tekstów z podziałem na role, dziewczynka umiała nie tylko swój tekst, ale również innych dzieci.
3. Znaczenie problemu
Dzieci cichutkie, zamknięte w sobie, które nie lgną do zabawy z rówieśnikami, wolą rysować w samotności to dzieci wrażliwe emocjonalnie, o słabej odporności psychicznej. Dziecko nieśmiałe cechuje lęk społeczny, bierność społeczna oraz niska samoocena. Trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami nie oznaczają, że dziecko nie jest ich spragnione. Dziecko nieśmiałe szczególnie potrzebuje zainteresowania ze strony innych osób. Brak relacji może wywołać poczucie izolacji społecznej.
4. Prognoza
Prognoza negatywna – nie podjęcie odpowiednich działań wspierających spowoduje, że dziewczynka stanie się lękliwa, wystraszona i zamknięta w sobie; odizoluje się od grupy rówieśniczej; może mieć obniżoną samoocenę; nie będzie umiała nawiązać prawidłowych relacji społecznych.
Prognoza pozytywna – podjęcie działań wspierających spowoduje, że dziewczynka pokona lęk i wstyd, ukształtuje pozytywny stosunek do nauczyciela i przedszkola; będzie chętnie uczestniczyła w zabawach i zajęciach; poczuje się bezpiecznie; osiągnie dojrzałość szkolną, będzie w przyszłości prawidłowo funkcjonowała w każdym środowisku.
5. Możliwość rozwiązania problemu
Aby mój plan pomocy dziewczynce powiódł się, podjęłam się realizacji założonych celów i zadań:
Cele:
- stworzenie spokojnej atmosfery i poczucia bezpieczeństwa
- przezwyciężenie nieśmiałości
- nabywanie poczucia własnej wartości.
- aktywne uczestniczenie w życiu grupy,
Zadania :
- pogłębienie wstępnej obserwacji dziecka i wnikliwa diagnoza w celu zindywidualizowania pracy
- nawiązanie dobrego kontaktu z dziewczynką i zdobycie jej zaufania
- wspólne gry i zabawy stolikowe z innymi dziećmi (w małej grupie)
- podejmowanie zadań teatralnych
- działania wspierające i motywujące wykorzystujące mocne strony dziecka,
- usprawnianie narządów artykulacyjnych
- współpraca z domem rodzinnym
Główny kierunek pracy:
Dziecko dzięki dodatkowemu wsparciu ze strony nauczyciela, w miarę szybko uzyska poczucie własnej wartości, przełamie swoją nieśmiałość i będzie chętnie uczestniczyło w życiu grupy i przedszkola, przy współudziale domu rodzinnego, zacznie dobrze funkcjonować w grupie, co pozwoli mu spokojnie wzrastać.

6. Wdrożenie działań
Od samego początku próbowałam zyskać zaufanie dziewczynki. Często rozmawiałyśmy ze sobą. Zachęcałam ją do wspólnej zabawy z rówieśnikami. Inicjowałam gry i zabawy stolikowe. Początkowo stała z boku i przyglądała się. Jednak z upływem czasu zaczęła przyłączać się do nas. Podczas zajęć dydaktycznych starałam się wywoływać ją do odpowiedzi, jednak nic na siłę. Starałam się wzmacniać jej poczucie własnej wartości poprzez stosowanie pochwał na tle grupy. Wykorzystywałam jej umiejętności szybkiego zapamiętywania tekstów do „podpowiadania” dzieciom, podczas przygotowywania inscenizacji. Pierwszym krokiem do pokonania własnej nieśmiałości była możliwość występu podczas przeglądu w Przedszkolu Miejskim nr 15. Dziewczynka występowała w duecie ze swoim kolegą. Mimo bardzo dużego stresu, pokonała go i wystąpiła. Po powrocie do przedszkola, podczas zdawania dzieciom relacji z naszego pobytu na występach była bardzo skrępowana, ale dumna. Rodzice dodatkowo nagrodzili ją za występ. Budowanie poczucia własnej wartości dziewczynki oparłam także na jej chęci pomagania mi. Bardzo często prosiłam ją o pomoc w różnych czynnościach dnia codziennego w przedszkolu. Angażowałam ją podczas pełnienia różnych dyżurów, które zawsze bardzo dokładnie wykonywała. Często brała udział w zajęciach teatralnych. W pracy indywidualnej ćwiczyłyśmy aparat artykulacyjny mowy, wykorzystując zadania wskazywane mi przez nauczyciela logopedę pracującego w naszym przedszkolu, który prowadzi z dziewczynką terapię logopedyczną.
7. Ocena efektów działań
Uważam, że w efekcie podejmowanych działań dziewczynka poczyniła bardzo duże postępy. Stało się to nie tylko dzięki mojej pracy, ale również dzięki bardzo bliskiej współpracy z rodzicami. Zdecydowanie wzrosło poczucie własnej wartości dziewczynki i pewności siebie. Chętnie bierze aktywny udział w zajęciach dydaktycznych. Zgłasza chęć wypowiedzi. W wolnym czasie bawi się z dziećmi, rozmawia z nimi. Występuje na forum grupy i podczas uroczystości przedszkolnych. Jest pogodna i radosna.
Uważam, że podjęte przeze mnie działania doprowadziły do zauważalnych, pozytywnych zmian w zachowaniu dziewczynki. Dzięki temu w przyszłości dziecko będzie dobrze funkcjonowała w środowisku.
Zauważone efekty także przyniosły ćwiczenia logopedyczne. Nastąpiła wyraźna poprawa wymowy.
8. Literatura
 Susso E., Chaud B., Sto porad dla nieśmiałych. Wydawnictwo Zakamarki.
 Cain B., Chyba jestem nieśmiały. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2008.
 Gładyszewska-Cylulko J. Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez wizualizację i inne techniki arteterapii. Wydawnictwo Impuls, 2007.
 Poland J., Wrażliwe dziecko. Wydawnictwo . REBIS, 2011.

Efekt podjętych działań:
- Rozwijanie umiejętności dostrzegania, określania, wprowadzania rozwiązań i środków zaradczych
- Pozyskanie do współpracy rodziców dziecka – wspólne wypracowanie i realizowanie założeń pomocy dziecku.
- Satysfakcja z pozytywnych efektów podejmowanych działań.

Autorefleksja

Staż na kolejny, ostatni stopień awansu – nauczyciela dyplomowanego, podjęłam u schyłku mojej pracy zawodowej. Skłoniło mnie to do wnikliwej analizy mojej dotychczasowej pracy i utwierdziło mnie w przekonaniu, że jest to moja ogromna pasja. Mam wiele szczęścia, że mogę robić to, co kocham najbardziej.
Realizacja Planu Rozwoju Zawodowego była źródłem wielu cennych doświadczeń.
Przez cały czas starałam się jak najlepiej i najrzetelniej realizować zadania wynikające z Koncepcji pracy przedszkola oraz powierzone mi funkcje. Poszerzyłam i usystematyzowałam swoją wiedzę i umiejętności wychowawczo – dydaktyczne, wzbogaciłam warsztat pracy. Zrobiłam wszystko, by realizacja zaakceptowanego przez Panią dyrektor mojego planu rozwoju przyniosła satysfakcję nie tylko mi, ale także przyczyniła się do promowania placówki, w której mam przyjemność pracować.
Wszystko co robiłam, robiłam z myślą o dzieciach. Dziecko – stawiałam zawsze na pierwszym miejscu.
Bardzo ważne dla mnie były i są dobre relacje z rodzicami, nauczycielami i personelem niepedagogicznym przedszkola. Dzielenie się wiedzą i własnymi umiejętnościami było dla mnie źródłem osobistej satysfakcji, a także formą promowania własnych osiągnięć. Oczywiście mam świadomość tego, że cięgle zmieniająca się rzeczywistość stawia co raz to nowe wyzwania, dlatego zamierzam nadal podnosić jakość swojej pracy, aby przyczyniać się do rozwoju dzieci, podnosić jakoś pracy przedszkola.