X Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jeśli nie wyrażasz na to zgody, więcej informacji i instrukcje znajdziesz » tutaj «.

Numer: 41830
Przesłano:
Dział: Gimnazjum

Skąd przybywamy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy? Scenariusz lekcji języka polskiego

KONSPEKT LEKCJI JĘZYKA POLSKIEGO W KLASIE III a
Prowadząca: Jolanta Kukla
Temat : Skąd przybywamy? Kim jesteśmy? Dokąd idziemy?
Cele lekcji:
Cel główny : motywowanie do podjęcia konkretnych działań i wyrażania własnych potrzeb i uczuć.
Cele operacyjne:
 doskonalenie umiejętności czytania, analizy i interpretacji tekstu kultury – obrazu;
 ćwiczenie sprawności tworzenia spójnych wypowiedzi ustnych i pisemnych, poprawnych pod względem językowym i stylistycznym;
 kształcenie umiejętności wyrażania własnych potrzeb, pragnień, zamierzeń i planów;
 wspieranie motywacji do podjęcia konkretnych działań;
 wzmocnienie poczucia własnej wartości;
II. METODY : praca z tekstem kultury, drama, psychodrama, dyskusja,
III. FORMY : indywidualna, grupowa i zbiorowa.
IV. MATERIAŁY I POMOCE : reprodukcja obrazu, kolorowe kartki, kredki

V. PRZEBIEG LEKCJI:

1. Czynności porządkowo – organizacyjne.

2. Wprowadzenie - Nauczyciel informuje uczniów o celach lekcji, uświadamia im, że dzisiejsze spotkanie będzie miało charakter refleksyjny, filozoficzny – uczniowie będą rozmawiać o swoich potrzebach i wyborze własnej drogi. Dyskusja będzie się toczyć wokół planów, marzeń uczniów związanych z ich wyborami i przyszłością.
Uczniowie przypominają sobie reprodukcję obrazu PAULA GAUGUINA „SKĄD PRZYBYWAMY? KIM JESTEŚMY? DOKĄD IDZIEMY?” i przedstawiają właściwe jego odczytania ( wiadomości z lekcji wcześniejszej).

3. Część właściwa:

a. rozgrzewka –ćwiczenie„ Jesteś kartką papieru”- stworzenie przestrzeni do wspólnej pracy ( w zabawie biorą udział chętni uczniowie, czas pracy kilka minut)
Wszyscy uczestnicy zabawy stoją naprzeciwko prowadzącego, każdy
ma wokół siebie trochę wolnej przestrzeni. Prowadzący trzyma w ręku kartkę
papieru – w pozycji pionowej. Będzie nią wykonywał różne ruchy, jak na przykład
zagięcie jednego rogu, obrót w powietrzu, złożenie na pół, potrząsanie,
położenie w pozycji poziomej itp. Zadaniem uczestników jest znalezienie takiego
ruchu ciała, który odpowiada ruchowi kartki. Ćwiczenie angażuje nie tylko
ciało, ale też wyobraźnię uczestników – każdy z nich reaguje inaczej, co pobudza
do refleksji.
Po wykonanym ćwiczeniu uczniowie mówią, co czuli podczas zabawy.

b. Scenka „Chcielibyśmy” - ma na celu kształcenie umiejętności wyrażania własnych potrzeb, pragnień, zamierzeń i planów;
Uczestnicy leżą na podłodze, przyjmują najwygodniejszą dla siebie pozycję, rozluźniają się, mogą zamknąć oczy. Ich zadaniem jest wypowiedzieć głośno to, co chcieliby zrobić, zmienić, osiągnąć w swoim życiu, zaczynając każde zdanie od frazy „chciałbym/chciałabym”,
na przykład: „chciałbym uwolnić się od lęku przed przyszłością”; „chciałabym
odważyć się na chodzenie w szpilkach”; „chciałbym pozwolić sobie na większy
luz w kontaktach z ludźmi”. Każdy może wielokrotnie zabrać głos, lider przerywa
ćwiczenie w momencie, gdy zauważy, że inwencja uczestników wyczerpała się.
Prowadzący sugeruje, aby wypowiedzi uczniów były nastawione na konkretne cele dotyczące bliżej nieokreślonej przyszłości. Można też bardziej precyzyjnie określić, o jakie
deklaracje chodzi, na przykład „staramy się mówić o tym, co bezpośrednio od nas
zależy”. Uczestnicy, leżąc na podłodze, nie czują się obserwowani przez resztę
grupy i dzięki temu łatwiej im wypowiadać się szczerze i swobodnie. Wypowiedzi
innych są inspirujące, ośmielają do wyrażania tego, co naprawdę istotne.
Ćwiczenie przebiega bez pośpiechu, może być czasem podarowanym grupie także jako relaks, odprężenie.
Po zakończonej zabawie uczniowie mówią o swoich odczuciach podczas wykonywania ćwiczenia. Nauczyciel wykorzystuje podawane przez uczniów w trakcie zabawy informacje do krótkiej dyskusji na temat ich planów i celów życiowych.

c. Zabawa „Droga” - skonkretyzowanie potrzeb i zainteresowań zawodowych przez chętnego ucznia.
W ćwiczeniu są wykorzystane kolorowe kredki i kartki, które posłużą do zbudowania własnej wyimaginowanej drogi do realizacji własnego celu. Grupa może pomagać i podpowiadać wiele trafnych i cennych uwag. W trakcie budowania drogi do wyznaczonego celu nauczyciel zadaje pytania, które wskazują jakie przeszkody lub zadania stoją przed uczniem, który zaznacza je wykorzystując do tego kolorowe kartki i kredki. Na zakończenie ćwiczenia uczeń przemierza stworzoną przez siebie drogę, zatrzymuje się na poszczególnych odcinkach, zastanawia się, czy można dodać jeszcze jakieś ważne elementy lub zmienić układ tych, które już wskazał. Składa swoją drogę i wraca na swoje miejsce.
Po zabawie następuje omówienie ćwiczenia. Nauczyciel zachęca uczniów do zbudowania własnych dróg.

d. ćwiczenie „Miasteczko ”- ( gra zespołowa) każdy z uczestniczących w zabawie ma możliwość pokazania innym swoich zainteresowań, pasji czy faktycznych umiejętności.
Uczestnicy zabawy mają za zadanie „ zbudowanie” miasta, w którym każdy uczestnik określi w nim własne miejsce.
Pierwsza część zabawy to działania indywidualne – uczestnicy szukają dla siebie odpowiedniego miejsca w granicach miasta i tworzą swoje obiekty – domy, biura, zakłady pracy. Wykorzystują wszelkie dostępne w sali sprzęty, rekwizyty, części garderoby. Porozumiewają się między sobą, wyjaśniają, co każdy robi, jakie miejsce tworzy.
Po kilkunastu minutach prowadzący zatrzymuje działania i prosi, by kolejno każdy z uczestników przedstawił innym w kilku słowach swoje miejsce..
Następny etap zabawy to wizyty wszystkich mieszkańców kolejno u każdego uczestnika. Cała grupa wędruje od jednego miejsca do drugiego, w każdym jest przyjmowana przez gospodarza, który oprowadza po swoim obiekcie, opowiada o swojej pracy.
Zabawę może zakończyć spotkanie wszystkich mieszkańców na głównym placu miasta i podsumowanie ćwiczenia.

4. Część końcowa : podsumowanie , uogólnienie
Uczniowie dokonują podsumowania ćwiczeń i zauważają ich celowość. Każdy uczestnik kończy zdanie: „ Dzisiejsze zajęcia uświadomiły mi, że...”
Np. ułatwiają wyrażanie uczuć i potrzeb, pomagają przezwyciężyć nieśmiałość, lęk przed grupą, osobowościowe blokady, uczą, jak porozumiewać się z innymi i jak zaprezentować własne zdanie, stanowisko – własny świat, pomagają wyrażać swoje plany i marzenia, wzmacniają pewność siebie i wiarę we własne siły.

O nas | Reklama | Kontakt
Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności za treść publikacji, ogłoszeń oraz reklam.
Copyright © 2002-2024 Edux.pl
| Polityka prywatności | Wszystkie prawa zastrzeżone.
Prawa autorskie do publikacji posiadają autorzy tekstów.