Jak ciekawie i efektywnie nauczać dzieci w wieku przedszkolnym języka angielskiego

Nadrzędnym celem nauki języka angielskiego dzieci w wieku przedszkolnym jest tworzenie pozytywnej atmosfery i sytuacji do uczenia się. Cel ten możemy osiągnąć poprzez elementy zabawy i prostych konstrukcji w języku obcym. Powinniśmy tak ukierunkować nasze działania, aby dzieci mogły z łatwością przyswajać język obcy i mieć jak najwięcej pozytywnych skojarzeń. Barbara Cage uważa, że: „nauczyciel to ktoś ,kto widzi w każdym dziecku wyjątkową osobę i zachęca je do rozwijania indywidualnych talentów oraz mocnych stron”. Aby skutecznie zmotywować uczniów do pogłębiania swojej wiedzy potrzebne są proste techniki oraz gotowe środki dydaktyczne, np. w formie piosenek, rymowanek, wyliczanek itp. Środki te można zaproponować dzieciom do zabawy językowej.
Nauka języka obcego w wieku przedszkolnym powinna angażować wszystkie zmysły dzieci, nie tylko wzrok i słuch. Iluk (2002:43) uważa, że zapamiętywanie informacji przebiega znacznie sprawniej i efektywniej tylko wtedy, kiedy wykorzystywane są wszystkie zmysły. Informacje powinny być prezentowane przy udziale bodźców wizualnych, fonicznych i kinestetycznych. Dzieci w wieku przedszkolnym mają dużą potrzebę zabawy i wyrażania swoich emocji poprzez twórcze i artystyczne działania, takie jak: ruch, taniec, śpiew, rysowanie, malowanie, konstruowanie z klocków Lego, układanie puzzli.
Pracując z dziećmi, staram się uwzględniać ich ekspresję plastyczną, muzyczną, konstrukcyjną. Dzięki temu dzieci rozwijają zainteresowania, uzdolnienia, sprawność motoryczną, koordynację wzrokowo-ruchową oraz zmysł estetyczny. Muzyka, taniec i śpiew są formami wyrażania emocji. Dzieci uwielbiają śpiewać angielskie piosenki, poruszać się w takt słyszanej muzyki, naśladować nauczyciela. Atmosfera życzliwości oraz otwartości podczas gier i zabaw sprzyja rozwijaniu kompetencji językowych, a także wzmacnia koncentrację uwagi. Jeśli dziecko jest zaangażowane i włączone w proces nauki, zapobiega to jego zmęczeniu i znużeniu. Ważne jest to, aby nauczyciel nawiązał dobre relacje i odpowiedni kontakt ze swoimi uczniami. Dlatego ja osobiście rozpoczynam zajęcia od utworzenia koła i przywitania się z dziećmi rymowanką.
Przykładowe sposoby przygotowania dzieci do pracy:
Powitalna rymowanka, piosenka
Good morning children, hello to you .
It’s nice to see you, how are you.
Uczniowie odpowiadają :
Good morning teacher, hello to you .
It’s nice to see you, how are you.
Piosenka –‘’Make a circle”, Super Simple Song,
Make a circle, big big big.
Small small small.
Big big big.
Make a circle, small small small.
Hello hello hello.
Make a circle, round and round.
Round and round.
Round and round.
Make a circle, round and round.
Hello hello hello.
Make a circle, up up up.
Down down down.
Up up up.
Make a circle, down down down.
Now sit down.
Zarówno przywitanie, jaki i pożegnanie uczniów słowami: Goodbye, See you soon, Have a nice day, wytwarza miłą i życzliwą atmosferę w czasie zajęć, przełamuje barierę nieśmiałości wśród dzieci, stwarza poczucie bezpieczeństwa i przynależności do grupy.
Dzieci w wieku przedszkolnym charakteryzują się wzmożoną ruchliwością. Potrzeba ruchu jest niezwykle istotna szczególnie wtedy, kiedy znajdują się one w fazie intensywnego wzrostu, wzmacniania i doskonalenia. Rozwijanie aktywności ruchowej jest bardzo ważnym czynnikiem, który wpływa korzystnie na rozwój dziecka. Zespołowe gry i zabawy ruchowe uczą umiejętności społecznych: współdziałania w grupie, zdrowego współzawodnictwa, umiejętności radzenia sobie z sukcesem i porażką. Chcąc rozwijać u uczniów aktywność ruchową, warto skorzystać z metody TPR.Total Physical Response, to metoda reagowania całym ciałem jest ona wykorzystywana w pracy z dziećmi, szczególnie kinestetykami, które uwielbiają zabawy ruchowe. Dzięki niej przyswajanie nowego słownictwa przebiega w sposób bezstresowy i relaksacyjny, ponieważ odbywa się ono poprzez zastosowanie gestów, ruchu ciała, pozy. Metoda powstał w latach sześćdziesiątych XX wieku w Stanach Zjednoczonych, a jej twórcą był profesor psychologii James J. Asher. Na podstawie własnych badań zauważył on, że nauka drugiego języka będzie skuteczna, jeśli obowiązywać w niej zaczną takie same zasady, jak przy nauce języka ojczystego. Powinna być zatem oparta na słuchaniu i reagowaniu całym ciałem. Umiejętnościami językowymi wykorzystanymi w tej metodzie są słuchanie i mówienie oraz rozumienie i komunikowanie się, czyli te zdolności, które dziecko nabywa w czasie naturalnego rozwoju .Dzieci naśladują nauczyciela demonstrującego czynności. Poprzez naśladownictwo wykonują je, a także powtarzają słowa w języku angielskim. Jest to bardzo aktywna forma, gdyż łączy ona ruch z nauką. Kinestetycy lubią się uczyć wykonując różne ruchy i gesty. Reagują całym ciałem, tańczą, naśladują czynności wykonywane przez zwierzęta, np. królika, motylka, żabkę, ptaszka. Zapamiętanie nowego materiału ułatwia im łączenie nowych fraz, zdań, a następnie ich powtarzanie w języku obcym i naśladowanie.
Oto kilka ćwiczeń wykorzystujących ruch i gesty w nauczaniu leksyki.
Ćwiczenie Body parts.
Nauka Body Parts -utrwalając lub poznając nowy materiał z części ciała możemy wykorzystać metodę TPR. Umożliwia ona najmłodszym dzieciom dobrą zabawę poprzez naśladowanie nauczyciela, a czasami także kolegi, którymożewcielić się w rolę nauczyciela. Jest to świetne doświadczenie dla dzieci, ponieważ jednocześnie rozwija umiejętności językowe i pozwala na swobodne użycie języka angielskiego w czasie zajęć.
Ćwiczenie Piosenka „Head, shoulders, knees...”. Super Simple song.
Jest to bardzo fajna formanauki leksyki, podczas której dzieci świetnie się bawią, poznają słownictwo, powtarzają jegłośno, gestami pokazują poszczególne części ciała. Nigdy nie czują sięznużeni. Piosenka jest doskonałą formą na scalenie i integrację grupy. Okazuje się także pomocna wtedy, gdy pojawia się nowe dziecko w przedszkolu. W niektórych przypadkach sprawdza się jako dobra metoda pracy z dziećmi z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej.
Ćwiczenie Simon says.
Simon says - „Szymon mówi”: Touch your head, touch your ears, touch your eyes, touch your mouth.Nauczyciel wypowiada frazy w języku angielskim.Dzieci powtarzają głośno za nauczycielem strukturę zdania, zaś ruchem i gestem pokazują wymieniane części ciała. W rolę nauczyciela może wcielić się wybrane przez niego dziecko.
Ćwiczenie Do this like me.
Nauczyciel słowem i gestem pokazuje czynności. Dziecinaśladują go, wypowiadając frazy w języku angielskim. Można dodawać inne nowe frazy, aby nie pojawiła się monotonia.
Clap your hands
Clap, clap!
Stamp your feet
Stamp, stamp!
Jump, jump!
Turn around and sit down!
Ćwiczenie Snowflakes.
„Snowflakes”- Super Simple Song. Jest to piosenka, przy której dzieci doskonale poruszają się w rytm muzyki, śpiewają i wykonują ruchy ciała przy użyciu wcześniej przygotowanych z białego papieru płatków śniegu. Naśladują i pokazują spadanie „płatka śniegu” na części ciała, śpiewają słowa piosenki, poruszają się po sali w takt słyszanej muzyki. Ta technika rozwija i ćwiczy koordynację wzrokowo–słuchową. Doskonale sprawdza się zarówno u kinestetyków, jak i dotykowców .
Ćwiczenie What is in the magic bag ?
Na początku zajęć nauczyciel wprowadza tematykę wielkanocną. Wcześniej przygotowuje materiały w postaci - flashcards lub gotowe : easter eggs, a lamb, two baskets, chicks, a flower. Materiały te schowane są w „magicznym worku”. Wskazywane przez nauczyciela dziecko losuje wybrane przedmioty z worka z zamkniętymi oczami. Po wylosowaniu dziecko mówi w języku polskim nazwę wylosowanej rzeczy, np. baranek. Nauczyciel powtarza: It is a lamb. Dzieci kilka razy głośno powtarzają za nauczycielem wypowiadane przez niego zdanie.
Ćwiczenie– Puzzles.
Jedną z wielu technik wykorzystywanych w celu utrwalenia leksyki jest stosowanie w czasie zajęć puzzli w kształcie różnych zwierząt. Dzieci składają puzzle w całość. W ten sposób tworząc postacie zwierząt. Następnie nauczyciel zadaje pytania : What animal is it ? What colour is the elephant ? Is it big or small ?. Dziecko udziela w języku angielskim odpowiedzi. Jeśli pojawią się trudności, nauczyciel w subtelny sposób nakierowuje ucznia. Jest to świetna zabawa, która zarazem doskonale rozwija u dzieci manipulację i koordynację wzrokowo – ruchową. Podczas tej techniki można nauczyć dzieci kolorów, nazw zwierząt i rozróżniania ich wielkości ( big–duży, small –mały).
Gry i zabawy językowe spełniają różne funkcje: motywującą, organizacyjną, dydaktyczną, poznawczą oraz wychowawczą. Zawarte w regułach gier zasady uczą dzieci właściwych zachowań, wartości i postaw. Według T. Piskozuł (1994: 20) gry umożliwiają prowadzanie urozmaiconych zajęć, w czasie których dzieci współpracują ze sobą w grupie, a jednocześnie rywalizują z inną. Ich działania są wyznaczone i ściśle kontrolowane przez zasady. Praca w grupach jest formą wzajemnej współpracy wszystkich dzieci, nawet najbardziej nieśmiałe pokonują wówczas barierę i doskonale odnajdują się wśród rówieśników. Gry i zabawy ruchowe stanowią nieodzowną rolę w procesie nauczania i uczenia się dzieci języka obcego.
ĆwiczenieEaster Eggs hunt.
Szukanie wielkanocnych jajek to doskonała gra dla dzieci Wprowadza ona bowiem elementy rywalizacji. Uczy także dzieci, tego jak należy przestrzegać zasad. Dzięki temu jest wspaniałą formą i alternatywą dla kinestetyków i dotykowców. Szukanie schowanych jajek wielkanocnych, wykonanych z kolorowych brystoli, to ogromna frajda dla najmłodszych dzieci, które potrzebują dużo ruchu i zabawy. Po odnalezieniu wszystkich jajek, dzieci podzielone na grupy wyjmują je z wiklinowych koszyczków, liczą w języku angielskim, podają kolory, wielkość i kształt, np. My egg is round blue and small.
Warto wspomnieć, że pedagodzy i psychologowie w nauczaniu języka obcego wspominają o istotnej roli, jaką odgrywa edukacja artystyczna. Wyzwala ona bowiem w dziecku motywację do nauki, wspomaga pamięć, pomaga także w lepszym zrozumieniu i przyswojeniu treści językowych. Według Szplit (2016:89) nauczyciel pełni funkcję obserwatora i koordynatora, kiedy dzieci z zaangażowaniem wykonują pracę plastyczną na zajęciach z języka angielskiego.
1. Podaje instrukcje po angielsku, np. pokazuje gotowy model.
2. Monitoruje tworzenie prac oraz prowadzi „krótką konwersację”, czyli zadaje nieskomplikowane pytania o nazwy przedmiotów, zabawek , ich kolory oraz liczbę elementów.
What is it? Is it big ?
Ćwiczenie Animals in the sea.
Materiały do wykonania ćwiczenia: niebieski brystol dużego formatu, wydrukowane rybki, rośliny morskie, muszelki, rozgwiazdy, koniki morskie, kraby, ośmiorniczki.
Dzieci malują farbami plakatowymi wybrane przez siebie zwierzęta morskie.
W czasie pracy nauczyciel zadaje pytania:What is it ? What colour is the crab?
Dziecko: It is a crab. It’s red and brown.
Po przygotowaniu zwierząt morskich, dzieci przyklejają je na brystol i tworzą środowisko wodne. Nauczyciel zadaje pytania w języku angielskim : What is this ? Where is the crab ? Here it is. Wskazane przez nauczyciela dziecko pokazuje paluszkiem i mówi: Here it is.
Przygotowanie makiety odbywa się zazwyczaj w dwóch lub trzech grupach w zależności od liczebności dzieci. Jest to dobra technika na utrwalanie oraz poszerzanie zasobu słownictwa. Łączy i rozwija u dzieci umiejętności językowe i plastyczne. Projekt jest doskonałym sposobem na uatrakcyjnienie zajęć, łączy elementy twórczej wyobraźni z umiejętnościami językowymi. Dzieci bardzo dobrze odnajdują się pracując w małych grupach. Sprawia im to ogromną radość i daje poczucie przynależności do grupy.
Ćwiczenie My toys.
Poznany materiał leksykalny np. My toys – moje zabawki , możemy z dziećmi utrwalić bawiąc się przygotowaną wcześniej masą plastyczną. Warto dodać, iż dzieci uwielbiają rysować, malować farbami, kolorować, lepić z plasteliny, wykonywać prace przy użyciu masy (solnej, plastycznej, gumowej).Internet oferuje bardzo dużo informacji i ciekawych przepisów, np. na stronie https://kolorowyswiatdzieci.blospot.com/ można zdobyć informację o tym, jak przygotować masę plastyczną ?
Masa plastyczna z sody i mąki kukurydzianej.
Składniki:
2 szklanki sody oczyszczonej
1,5 szklanki wody
1 szklanka mąki kukurydzianej
barwnik spożywczy dowolnego koloru
Wykonanie :
Włożyć wszystkie składniki do rondla . Mieszać wszystko przy użyciu miksera, aby uniknąć grudek. Następnie podgrzewać mieszając drewnianą łyżką. Gotować masę, aż będzie gładka i zwarta. Z przygotowanej masy formujemy „kulę”.
Zawsze zabieram niepotrzebne gazety rozkładam je na stoliki i każdemu dziecku podaję kawałek masy plastycznej. Dzieci posiadają ogromną wyobraźnie, lubią dotykać, manipulować doświadczać i odkrywać coś nowego. Dlatego to ćwiczenie jest idealne dla dotykowców i czuciowców. Jeden z najwybitniejszych psychologów Piaget stwierdził, że odkrywanie i doświadczanie czegoś nowego przez dzieci daje im możliwość uczenia się, poznawania, odgrywa bardzo ważną rolę w procesie rozwoju poznawczego dziecka. Zajęcia z użyciem masy solnej lub plastycznej zawsze idealnie sprawdzają się u dzieci.
Pamuła (2003: 34) w swojej książce pisze, że: „wczesne nauczanie języka obcego jest dla dzieci korzystne nie tylko dlatego, że w przyszłości może im zapewnić lepszy strat w życiu zawodowym”. Stwierdza fakt, iż uczenie się i promowanie nauki języka w młodszym wieku przedszkolnym wpływa korzystnie na ich późniejszy rozwój emocjonalny, poznawczy. Warunkiem dobrego sukcesu jest odpowiedni dobór metod, technik i form pracy. należy stosować takie metody, techniki i formy pracy, które uatrakcyjnią i wzbogacą proces przyswajania języka obcego, rozwiną i ukształtują w młodym człowieku postawy tolerancji i otwartości na inne kultury.
Specyfika pracy z dziećmi trzy –czteroletnimi jest dość zróżnicowana. Zależy przede wszystkim od zastosowania i doboru odpowiednich metod, środków dydaktycznych, form pracy oraz oczywiście od pozytywnego nastawienia nauczyciela do całego procesu nauczania dzieci w tak młodym wieku. Ze strony nauczyciela wymaga to: twórczej inwencji, poczucia humoru, zaangażowania fizycznego, emocjonalnego i intelektualnego. W związku z tym bardzo ważne jest nieustanne pogłębianie wiedzy z zakresu metodyki i dydaktyki nauczania języka obcego w wieku przedszkolnym

Bibliografia :
• Iluk J., Jak uczyć małe dzieci języków obcych?.Wyd. Gnome, Katowice 2002.
• Pamuła M., Metodyka nauczania języków obcych w kształceniu zintegrowanym. Fraszka Edukacyjna, Warszawa 2003.
• Siek –Piskozub T.,Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych. Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994.
• Szplit A., Efektywnie i atrakcyjnie, czyli o przedszkolnym i wczesnoszkolnym nauczaniu języka angielskiego.Wyd.Pedagogiczne ZNP, Kielce 2016.

Źródła internetowe :
https://people.ucd.ie/barbara.craig
https://kolorowy-swiatdzieci.blospot.com/
https://fullofideas.pl/
https://pomyslyprzytablicy.pl/
https://supersimple.com/super-simple-songs/

Emilia Barabasz
Jestem absolwentką Filologii angielskiej, Społecznej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi, Wydziału Pedagogicznego i Artystycznego Akademii Świętokrzyskiej na kierunku Zintegrowana edukacja wczesnoszkolna i przedszkolna z językiem angielskim. Niezbędną wiedzę i odpowiednie kwalifikacje, które zdobyłam na studiach oraz dalsze i nieustanne pogłębianie swojej wiedzy wykorzystuję w swojej pracy.Pracuję z dziećmi w wieku przedszkolnym, wczesnoszkolnym oraz uczniami klas starszych. Pragnę przedstawić swoje doświadczenia, spostrzeżenia, formy i metody pracy w nauczaniu języka angielskiego dzieci w wieku przedszkolnym.

Wyrażam zgodę na dokonanie przez redakcję korekty stylistycznej i językowej oraz wykorzystanie mojego tekstu.

Nadrzędnym celem nauki języka angielskiego dzieci w wieku przedszkolnym jest tworzenie pozytywnej atmosfery i sytuacji do uczenia się. Cel ten możemy osiągnąć poprzez elementy zabawy i prostych konstrukcji w języku obcym. Powinniśmy tak ukierunkować nasze działania, aby dzieci mogły z łatwością przyswajać język obcy i mieć jak najwięcej pozytywnych skojarzeń. Barbara Cage uważa, że: „nauczyciel to ktoś ,kto widzi w każdym dziecku wyjątkową osobę i zachęca je do rozwijania indywidualnych talentów oraz mocnych stron”. Aby skutecznie zmotywować uczniów do pogłębiania swojej wiedzy potrzebne są proste techniki oraz gotowe środki dydaktyczne, np. w formie piosenek, rymowanek, wyliczanek itp. Środki te można zaproponować dzieciom do zabawy językowej.
Nauka języka obcego w wieku przedszkolnym powinna angażować wszystkie zmysły dzieci, nie tylko wzrok i słuch. Iluk (2002:43) uważa, że zapamiętywanie informacji przebiega znacznie sprawniej i efektywniej tylko wtedy, kiedy wykorzystywane są wszystkie zmysły. Informacje powinny być prezentowane przy udziale bodźców wizualnych, fonicznych i kinestetycznych. Dzieci w wieku przedszkolnym mają dużą potrzebę zabawy i wyrażania swoich emocji poprzez twórcze i artystyczne działania, takie jak: ruch, taniec, śpiew, rysowanie, malowanie, konstruowanie z klocków Lego, układanie puzzli.
Pracując z dziećmi, staram się uwzględniać ich ekspresję plastyczną, muzyczną, konstrukcyjną. Dzięki temu dzieci rozwijają zainteresowania, uzdolnienia, sprawność motoryczną, koordynację wzrokowo-ruchową oraz zmysł estetyczny. Muzyka, taniec i śpiew są formami wyrażania emocji. Dzieci uwielbiają śpiewać angielskie piosenki, poruszać się w takt słyszanej muzyki, naśladować nauczyciela. Atmosfera życzliwości oraz otwartości podczas gier i zabaw sprzyja rozwijaniu kompetencji językowych, a także wzmacnia koncentrację uwagi. Jeśli dziecko jest zaangażowane i włączone w proces nauki, zapobiega to jego zmęczeniu i znużeniu. Ważne jest to, aby nauczyciel nawiązał dobre relacje i odpowiedni kontakt ze swoimi uczniami. Dlatego ja osobiście rozpoczynam zajęcia od utworzenia koła i przywitania się z dziećmi rymowanką.
Przykładowe sposoby przygotowania dzieci do pracy:
Powitalna rymowanka, piosenka
Good morning children, hello to you .
It’s nice to see you, how are you.
Uczniowie odpowiadają :
Good morning teacher, hello to you .
It’s nice to see you, how are you.
Piosenka –‘’Make a circle”, Super Simple Song,
Make a circle, big big big.
Small small small.
Big big big.
Make a circle, small small small.
Hello hello hello.
Make a circle, round and round.
Round and round.
Round and round.
Make a circle, round and round.
Hello hello hello.
Make a circle, up up up.
Down down down.
Up up up.
Make a circle, down down down.
Now sit down.
Zarówno przywitanie, jaki i pożegnanie uczniów słowami: Goodbye, See you soon, Have a nice day, wytwarza miłą i życzliwą atmosferę w czasie zajęć, przełamuje barierę nieśmiałości wśród dzieci, stwarza poczucie bezpieczeństwa i przynależności do grupy.
Dzieci w wieku przedszkolnym charakteryzują się wzmożoną ruchliwością. Potrzeba ruchu jest niezwykle istotna szczególnie wtedy, kiedy znajdują się one w fazie intensywnego wzrostu, wzmacniania i doskonalenia. Rozwijanie aktywności ruchowej jest bardzo ważnym czynnikiem, który wpływa korzystnie na rozwój dziecka. Zespołowe gry i zabawy ruchowe uczą umiejętności społecznych: współdziałania w grupie, zdrowego współzawodnictwa, umiejętności radzenia sobie z sukcesem i porażką. Chcąc rozwijać u uczniów aktywność ruchową, warto skorzystać z metody TPR. Total Physical Response, to metoda reagowania całym ciałem jest ona wykorzystywana w pracy z dziećmi, szczególnie kinestetykami, które uwielbiają zabawy ruchowe. Dzięki niej przyswajanie nowego słownictwa przebiega w sposób bezstresowy i relaksacyjny, ponieważ odbywa się ono poprzez zastosowanie gestów, ruchu ciała, pozy. Metoda powstał w latach sześćdziesiątych XX wieku w Stanach Zjednoczonych, a jej twórcą był profesor psychologii James J. Asher. Na podstawie własnych badań zauważył on, że nauka drugiego języka będzie skuteczna, jeśli obowiązywać w niej zaczną takie same zasady, jak przy nauce języka ojczystego. Powinna być zatem oparta na słuchaniu i reagowaniu całym ciałem. Umiejętnościami językowymi wykorzystanymi w tej metodzie są słuchanie i mówienie oraz rozumienie i komunikowanie się, czyli te zdolności, które dziecko nabywa w czasie naturalnego rozwoju .Dzieci naśladują nauczyciela demonstrującego czynności. Poprzez naśladownictwo wykonują je, a także powtarzają słowa w języku angielskim. Jest to bardzo aktywna forma, gdyż łączy ona ruch z nauką. Kinestetycy lubią się uczyć wykonując różne ruchy i gesty. Reagują całym ciałem, tańczą, naśladują czynności wykonywane przez zwierzęta, np. królika, motylka, żabkę, ptaszka. Zapamiętanie nowego materiału ułatwia im łączenie nowych fraz, zdań, a następnieich powtarzanie w języku obcym i naśladowanie.
Oto kilka ćwiczeń wykorzystujących ruch i gesty w nauczaniu leksyki.
Ćwiczenie Body parts.
Nauka Body Parts -utrwalając lub poznając nowy materiał z części ciała możemy wykorzystać metodę TPR. Umożliwia ona najmłodszym dzieciom dobrą zabawę poprzez naśladowanie nauczyciela, a czasami także kolegi, którymożewcielić się w rolę nauczyciela. Jest to świetne doświadczenie dla dzieci, ponieważ jednocześnie rozwija umiejętności językowe i pozwala na swobodne użycie języka angielskiego w czasie zajęć.
Ćwiczenie Piosenka „Head, shoulders, knees...”. Super Simple song.
Jest to bardzo fajna formanauki leksyki, podczas której dzieci świetnie się bawią, poznają słownictwo, powtarzają jegłośno, gestami pokazują poszczególne części ciała. Nigdy nie czują sięznużeni. Piosenka jest doskonałą formą na scalenie i integrację grupy. Okazuje się także pomocna wtedy, gdy pojawia się nowe dziecko w przedszkolu. W niektórych przypadkach sprawdza się jako dobra metoda pracy z dziećmi z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej.
Ćwiczenie Simon says.
Simon says - „Szymon mówi”: Touch your head, touch your ears, touch your eyes, touch your mouth.Nauczyciel wypowiada frazy w języku angielskim.Dzieci powtarzają głośno za nauczycielem strukturę zdania, zaś ruchem i gestem pokazują wymieniane części ciała. W rolę nauczyciela może wcielić się wybrane przez niego dziecko.
Ćwiczenie Do this like me.
Nauczyciel słowem i gestem pokazuje czynności. Dziecinaśladują go, wypowiadając frazy w języku angielskim. Można dodawać inne nowe frazy, aby nie pojawiła się monotonia.
Clap your hands
Clap, clap!
Stamp your feet
Stamp, stamp!
Jump, jump!
Turn around and sit down!
Ćwiczenie Snowflakes.
„Snowflakes”- Super Simple Song. Jest to piosenka, przy której dzieci doskonale poruszają się w rytm muzyki, śpiewają i wykonują ruchy ciała przy użyciu wcześniej przygotowanych z białego papieru płatków śniegu. Naśladują i pokazują spadanie „płatka śniegu” na części ciała, śpiewają słowa piosenki, poruszają się po sali w takt słyszanej muzyki. Ta technika rozwija i ćwiczy koordynację wzrokowo–słuchową. Doskonale sprawdza się zarówno u kinestetyków, jak i dotykowców .
Ćwiczenie What is in the magic bag ?
Na początku zajęć nauczyciel wprowadza tematykę wielkanocną. Wcześniej przygotowuje materiały w postaci - flashcards lub gotowe : easter eggs, a lamb, two baskets, chicks, a flower. Materiały te schowane są w „magicznym worku”. Wskazywane przez nauczyciela dziecko losuje wybrane przedmioty z worka z zamkniętymi oczami. Po wylosowaniu dziecko mówi w języku polskim nazwę wylosowanej rzeczy, np. baranek. Nauczyciel powtarza: It is a lamb. Dzieci kilka razy głośno powtarzają za nauczycielem wypowiadane przez niego zdanie.
Ćwiczenie– Puzzles.
Jedną z wielu technik wykorzystywanych w celu utrwalenia leksyki jest stosowanie w czasie zajęć puzzli w kształcie różnych zwierząt. Dzieci składają puzzle w całość. W ten sposób tworząc postacie zwierząt. Następnie nauczyciel zadaje pytania : What animal is it ? What colour is the elephant ? Is it big or small ?. Dziecko udziela w języku angielskim odpowiedzi. Jeśli pojawią się trudności, nauczyciel w subtelny sposób nakierowuje ucznia. Jest to świetna zabawa, która zarazem doskonale rozwija u dzieci manipulację i koordynację wzrokowo – ruchową. Podczas tej techniki można nauczyć dzieci kolorów, nazw zwierząt i rozróżniania ich wielkości ( big–duży, small –mały).
Gry i zabawy językowe spełniają różne funkcje: motywującą, organizacyjną, dydaktyczną, poznawczą oraz wychowawczą. Zawarte w regułach gier zasady uczą dzieci właściwych zachowań, wartości i postaw. Według T. Piskozuł (1994: 20) gry umożliwiają prowadzanie urozmaiconych zajęć, w czasie których dzieci współpracują ze sobą w grupie, a jednocześnie rywalizują z inną. Ich działania są wyznaczone i ściśle kontrolowane przez zasady. Praca w grupach jest formą wzajemnej współpracy wszystkich dzieci, nawet najbardziej nieśmiałe pokonują wówczas barierę i doskonale odnajdują się wśród rówieśników. Gry i zabawy ruchowe stanowią nieodzowną rolę w procesie nauczania i uczenia się dzieci języka obcego.
ĆwiczenieEaster Eggs hunt.
Szukanie wielkanocnych jajek to doskonała gra dla dzieci Wprowadza ona bowiem elementy rywalizacji. Uczy także dzieci, tego jak należy przestrzegać zasad. Dzięki temu jest wspaniałą formą i alternatywą dla kinestetyków i dotykowców. Szukanie schowanych jajek wielkanocnych, wykonanych z kolorowych brystoli, to ogromna frajda dla najmłodszych dzieci, które potrzebują dużo ruchu i zabawy. Po odnalezieniu wszystkich jajek, dzieci podzielone na grupy wyjmują je z wiklinowych koszyczków, liczą w języku angielskim, podają kolory, wielkość i kształt, np. My egg is round blue and small.
Warto wspomnieć, że pedagodzy i psychologowie w nauczaniu języka obcego wspominają o istotnej roli, jaką odgrywa edukacja artystyczna. Wyzwala ona bowiem w dziecku motywację do nauki, wspomaga pamięć, pomaga także w lepszym zrozumieniu i przyswojeniu treści językowych. Według Szplit (2016:89) nauczyciel pełni funkcję obserwatora i koordynatora, kiedy dzieci z zaangażowaniem wykonują pracę plastyczną na zajęciach z języka angielskiego.
1. Podaje instrukcje po angielsku, np. pokazuje gotowy model.
2. Monitoruje tworzenie prac oraz prowadzi „krótką konwersację”, czyli zadaje nieskomplikowane pytania o nazwy przedmiotów, zabawek , ich kolory oraz liczbę elementów.
What is it? Is it big ?
Ćwiczenie Animals in the sea.
Materiały do wykonania ćwiczenia: niebieski brystol dużego formatu, wydrukowane rybki, rośliny morskie, muszelki, rozgwiazdy, koniki morskie, kraby, ośmiorniczki.
Dzieci malują farbami plakatowymi wybrane przez siebie zwierzęta morskie.
W czasie pracy nauczyciel zadaje pytania:What is it ? What colour is the crab?
Dziecko: It is a crab. It’s red and brown.
Po przygotowaniu zwierząt morskich, dzieci przyklejają je na brystol i tworzą środowisko wodne. Nauczyciel zadaje pytania w języku angielskim : What is this ? Where is the crab ? Here it is. Wskazane przez nauczyciela dziecko pokazuje paluszkiem i mówi: Here it is.
Przygotowanie makiety odbywa się zazwyczaj w dwóch lub trzech grupach w zależności od liczebności dzieci. Jest to dobra technika na utrwalanie oraz poszerzanie zasobu słownictwa. Łączy i rozwija u dzieci umiejętności językowe i plastyczne. Projekt jest doskonałym sposobem na uatrakcyjnienie zajęć, łączy elementy twórczej wyobraźni z umiejętnościami językowymi. Dzieci bardzo dobrze odnajdują się pracując w małych grupach. Sprawia im to ogromną radość i daje poczucie przynależności do grupy.
Ćwiczenie My toys.
Poznany materiał leksykalny np. My toys – moje zabawki , możemy z dziećmi utrwalić bawiąc się przygotowaną wcześniej masą plastyczną. Warto dodać, iż dzieci uwielbiają rysować, malować farbami, kolorować, lepić z plasteliny, wykonywać prace przy użyciu masy (solnej, plastycznej, gumowej).Internet oferuje bardzo dużo informacji i ciekawych przepisów, np. na stroniehttps://kolorowy-swiatdzieci.blospot.com/ można zdobyć informację o tym, jak przygotować masę plastyczną ?
Masa plastyczna z sody i mąki kukurydzianej.
Składniki:
2 szklanki sody oczyszczonej
1,5 szklanki wody
1 szklanka mąki kukurydzianej
barwnik spożywczy dowolnego koloru
Wykonanie :
Włożyć wszystkie składniki do rondla . Mieszać wszystko przy użyciu miksera, aby uniknąć grudek. Następnie podgrzewać mieszając drewnianą łyżką. Gotować masę, aż będzie gładka i zwarta. Z przygotowanej masy formujemy „kulę”.
Zawsze zabieram niepotrzebne gazety rozkładam je na stoliki i każdemu dziecku podaję kawałek masy plastycznej. Dzieci posiadają ogromną wyobraźnie, lubią dotykać, manipulować doświadczać i odkrywać coś nowego. Dlatego to ćwiczenie jest idealne dla dotykowców i czuciowców. Jeden z najwybitniejszych psychologów Piaget stwierdził, że odkrywanie i doświadczanie czegoś nowego przez dzieci daje im możliwość uczenia się, poznawania, odgrywa bardzo ważną rolę w procesie rozwoju poznawczego dziecka. Zajęcia z użyciem masy solnej lub plastycznej zawsze idealnie sprawdzają się u dzieci.
Pamuła (2003: 34) w swojej książce pisze, że: „wczesne nauczanie języka obcego jest dla dzieci korzystne nie tylko dlatego, że w przyszłości może im zapewnić lepszy strat w życiu zawodowym”. Stwierdza fakt, iż uczenie się i promowanie nauki języka w młodszym wieku przedszkolnym wpływa korzystnie na ich późniejszy rozwój emocjonalny, poznawczy. Warunkiem dobrego sukcesu jest odpowiedni dobór metod, technik i form pracy. należy stosować takie metody, techniki i formy pracy, które uatrakcyjnią i wzbogacą proces przyswajania języka obcego, rozwiną i ukształtują w młodym człowieku postawy tolerancji i otwartości na inne kultury.
Specyfika pracy z dziećmi trzy –czteroletnimi jest dość zróżnicowana. Zależy przede wszystkim od zastosowania i doboru odpowiednich metod, środków dydaktycznych, form pracy oraz oczywiście od pozytywnego nastawienia nauczyciela do całego procesu nauczania dzieci w tak młodym wieku. Ze strony nauczyciela wymaga to: twórczej inwencji, poczucia humoru, zaangażowania fizycznego, emocjonalnego i intelektualnego. W związku z tym bardzo ważne jest nieustanne pogłębianie wiedzy z zakresu metodyki i dydaktyki nauczania języka obcego w wieku przedszkolnym
Bibliografia :
• Iluk J., Jak uczyć małe dzieci języków obcych?.Wyd. Gnome, Katowice 2002.
• Pamuła M., Metodyka nauczania języków obcych w kształceniu zintegrowanym. Fraszka Edukacyjna, Warszawa 2003.
• Siek –Piskozub T.,Gry i zabawy w nauczaniu języków obcych. Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994.
• Szplit A., Efektywnie i atrakcyjnie, czyli o przedszkolnym i wczesnoszkolnym nauczaniu języka angielskiego.Wyd.Pedagogiczne ZNP, Kielce 2016.

Źródła internetowe :
https://people.ucd.ie/barbara.craig
https://kolorowy-swiatdzieci.blospot.com/
https://fullofideas.pl/
https://pomyslyprzytablicy.pl/
https://supersimple.com/super-simple-songs/

Emilia Barabasz
Jestem absolwentką Filologii angielskiej, Społecznej Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi, Wydziału Pedagogicznego i Artystycznego Akademii Świętokrzyskiej na kierunku Zintegrowana edukacja wczesnoszkolna i przedszkolna z językiem angielskim. Niezbędną wiedzę i odpowiednie kwalifikacje, które zdobyłam na studiach oraz dalsze i nieustanne pogłębianie swojej wiedzy wykorzystuję w swojej pracy. .Pracuję z dziećmi w wieku przedszkolnym, wczesnoszkolnym oraz uczniami klas starszych. Pragnę przedstawić swoje doświadczenia, spostrzeżenia, formy i metody pracy w nauczaniu języka angielskiego dzieci w wieku przedszkolnym.

Wyrażam zgodę na dokonanie przez redakcję korekty stylistycznej i językowej oraz wykorzystanie mojego tekstu.