Scenariusz przedsatwienia Bożonarodzeniowego "Merry Christmas!"

Piosenka Jingle Bells

Taniec „Jingle Bells – Crazy Frog”

In the distance, quite afar
I see the bright shining star
Although it's quite far away
It begins the story of this special day.

Christmas time is finally here.
It only comes but once a year,
And it is time to spread good cheer
To those we love and hold so dear.

Piosenka „Let It Snow”

Christmas time is a time for song,
A time for us to get along,
To make us feel Lord Jesus strong,
Forgive all those who did us wrong.

Carols in the distance,
Laughter everywhere,
I can smell Christmas,
Floating in the air.

Taniec „All I Want for Christmas...”

Kolędy mają magiczną moc, jednoczą nas przy wigilijnym stole i nadają obchodom Bożego Narodzenia rangi uroczystości.
Słowo „kolęda” (angielskie „carol”) pochodzi od łacińskiego słowa „carula”, oznaczające „tańczyć w kręgu” lub „tańczyć w kręgu przy akompaniamencie śpiewu”. Pierwsi Chrześcijanie przejęli pogańskie zwyczaje związane ze świętowaniem czterech pór roku i zredukowali ich wielosezonowy charakter, nadając im formę obchodzonego raz w roku Święta Bożego Narodzenia.

W 1223 roku święty Franciszek z Asyżu spopularyzował kolędy, wprowadzając kolędy śpiewane w „języku świeckim” do programu organizowanych przez niego i wystawianych we Włoszech bożonarodzeniowych szopek, podczas których widownia miała w zwyczaju przyłączać się do chóru i śpiewać kolędy razem z nim. Nowe kolędy z Włoch szybko powędrowały do Francji, Hiszpanii, Niemiec i Anglii, z kościołów pod strzechy domów, na trwałe wpisując się w obyczajowy krajobraz swoich czasów.

Jedną z najbardziej znanych kolęd jest "Cicha noc", skomponowana w Austrii i przetłumaczona na setki różnych języków na całym świecie. Zawdzięcza ona swoją niebywałą popularność wydarzeniom Pierwszej Wojny Światowej, kiedy to żołnierze obu walczących stron odkładali broń na jedną noc, aby wspólnie śpiewać po angielsku „Silent Night” i niemiecku „Stille Nacht”.

„Cicha noc”

Christmas time is here,
Let's celebrate and cheer.
The sun goes down, the lights come on,
When Christmas time is near.

Christmas time is a time of joy,
A time to sit back and enjoy
The smile on each girl and boy,
As they play with a Christmas toy.

Christmas time is a time to share,
To show loved ones how much we care!

Piosenka „Last Christmas”

Prawdopodobnie wszyscy znamy słowo Christmas. Pochodzi ono z języka staro-angielskiego - to skrót od słów Mass of Christ (msza Chrystusa). Odprawiano ją o dwunastej w nocy z 24 na 25 grudnia. Zgodnie z tradycją największy dzwon w kościele godzinę przed północą odzywa się cztery razy, a punktualnie o północy zaczynają bić wszystkie dzwony - to początek świąt, radość z narodzin Chrystusa.

Brytyjczycy, tak jak Polacy i prawie wszystkie narody świętujące Boże Narodzenie ubierają choinkę. Ten zwyczaj zakorzenił się bardzo mocno, chociaż w Wielkiej Brytanii ma dopiero 150 (a w Polsce około 100) lat. Zwyczaj ubierania drzewka pochodzi z Niemiec, a na Wyspy Brytyjskie przybył z królową Charlottą, małżonką Jerzego III, która w 1800 roku przyozdobiła na Święta małe cisowe drzewko, wieszając na nim zabawki i słodycze i oświetlając świeczkami.

Taniec”Rocking around the Christmas Tree”

Choinka, czy Weihnachtsbaum/Tannenbaum jest nieodłącznym element świątecznego wystroju u naszych zachodnich sąsiadów. W większości niemieckich domów znajdziemy także drewniany żłobek. Inną wspaniałą tradycją niemieckich świąt jest pieczenie imbirowych ciasteczek (tzw. Plätzchen), mających kształt ludzików oraz domków. Praktycznie w każdym niemieckim mieście odbywa się w czasie adwentu kiermasz bożonarodzeniowy (Weihnachtsmärkt). Na kiermaszu tym można kupić ozdoby choinkowe, prezenty, słodycze, przyprawy wszystko co jest ładne i kojarzy sie ze świętami, posłuchać kolęd, a także napić się grzanego wina z przyprawami korzennymi (tzw. Glühwein).

Prawdziwe święta zaczynają się w Niemczech 25 grudnia. 24 grudnia jest dniem jeszcze wypełnionym ostatnimi przygotowaniami do Świąt. W niemieckich kościołach nie ma tradycyjnej pasterki, na nabożeństwo chodzi się po południu. Po przyjściu z kościoła zaczyna się wieczerza. Dzieci otrzymują pełen talerz słodyczy i owoców. Życzenia składa się bez dzielenia się opłatkiem. W odróżnieniu od polskich zwyczajów – nie ma miejsca tez przy stole dla niespodziewanego gościa, za to przy kolacji każdy pod talerzem znajduje jakiś pieniążek co zapewnić ma rodzinie dostatek przez cały rok.
Święta Bożego Narodzenia obchodzone są w Niemczech tradycyjnie w gronie rodziny i najbliższych przyjaciół. Mieszkańcy skladając sobie życzenia świąteczne posługują się „Frohe Weihnachten” lub „Fröhliche Weihnachten” czyli Wesołych Świąt.
Tak jak i w Polsce wieczór wigilijny odbywa się w zaciszu domowym w gronie najbliższej rodziny. Stałym punktem Świąt Bożego Narodzenia jest rodzinne muzykowanie i śpiewanie kolęd.

Piosenka „Klingen...”

Christmas is now much more fun
Now all the traditions have begun
Snowball fights with our friends
Playing all day till it ends
Dancing round the cozy fire
Listening to the sweet singing choir

A very merry Christmas,
To your families my friends,
May your new year bring happiness,
And may the joyful times not end.

Taniec „Daddy Cool...”

Zwyczaj zawieszania gałązki jemioły (ang. mistletoe), pod którą można pocałować nie tylko ukochaną osobę stał się popularny poza granicami kultury krajów anglojęzycznych. Coraz częściej jemioła pojawia się także w polskich domach.

Dlaczego akurat jemioła? Okazuje się, że nikt tak naprawdę nie wie, może poza Druidami, zamieszkującymi Brytanię 2 tysiące lat temu. To oni właśnie uważali ją za świętą roślinę i wykorzystywali w swoich ceremoniach religijnych. Druidowie wierzyli, że jemioła spadła z nieba i dlatego rośnie na drzewach. W ten sposób łączy to, co niebiańskie i duchowe, z tym, co ziemskie. Symbolizuje więc pojednanie Boga z grzeszną ludzkością.

Zwyczaj publicznego całowania się pod jemiołą pochodzi właśnie z Anglii. Należy przedtem urwać z gałązki białą jagodę i wręczyć ją osobie, którą chcemy pocałować. Gdy kończą się jagody, kończą się i pocałunki. Jemioła to także roślina przyjaźni i pojednania. W jednym z kościołów w Yorku odprawiano zimą nabożeństwa jemiołowe. Publiczni grzesznicy mogli wtedy otrzymać rozgrzeszenie.

Kolęda „Przybieżeli do Betlejem...”