Aktywność muzyczna w przedszkolu

W wieku przedszkolnym rozwój muzyczny dzieci to okres rozwoju pamięci i wyobraźni muzycznej oraz spontanicznej ekspresji. Jest to czas, na który przypadają rozwój śpiewu i zabaw muzycznych.Dziecko od 2 do 5 roku życia łączy śpiew i muzykę z zabawą ruchową. Bardzo często można zaobserwować sytuację, kiedy dziecko nuci sobie podczas zabawy. Często spotykamy się także w jego wykonaniu z tańcem. U nielicznych dwu, trzy-latków można już zauważyć gotowość do słuchania muzyki w skupieniu. Ponadto już w drugim roku życia, malec jest w stanie rozróżnić barwy instrumentów muzycznych.
Dzieci w wieku przedszkolnym ze względu na rozwój wyobraźni muzycznej często improwizują, wymyślają piosenki w zależności od sytuacji, w jakie w danej chwili się znajdują. Może to przybrać formy śpiewania, kiedy to dziecko, jadąc np. w tramwaju, wymyśla sobie piosenkę na temat tego, co widzi za oknem.
W miarę rozwoju obok improwizacji wokalnych coraz ważniejszą rolę zaczynają odgrywać piosenki dla dzieci. Wraz z upływem czasu zaczynają one wypierać spontaniczne piosenki. Należy przy tym zauważyć, że w zwyczaju dzieci leży to, iż przy powtarzaniu znanych melodii upraszczają pewne elementy, opuszczają niektóre partie. Nie starają się one jeszcze w tym wieku wiernie odtwarzać według określonego wzoru.
Przyjmuje się, że istnieją następujące formy aktywności muzycznej: śpiew, gra na instrumentach, tworzenie muzyki, taniec - rytmika i słuchanie muzyki.
Śpiew stanowi najnaturalniejszą formę muzycznej ekspresji dziecka. Porusza ona wyobraźnię muzyczną i przynosi radość. Nawet piosenka zawierająca w sobie treści słowno-muzyczne ułatwia pierwsze kontakty dziecka z trudną, abstrakcyjną sztuką dźwięku. Przy tym wszystkim bardzo ważne jest, aby śpiewanie było dla dziecka źródłem przyjemności, wzbudzało w nim spontaniczność i zainteresowanie.
Pod względem swej atrakcyjności jedną z najważniejszych form aktywności muzycznej małego dziecka jest gra na instrumentach. Wówczas to ma miejsce rozwój podstawowych zdolności muzycznych i manualnych, zaś rezultaty osiągane przynoszą zawsze olbrzymie zadowolenie oraz są źródłem wielu przeżyć estetycznych, a także muzycznych zainteresowań.Gra zespołowa przynosi wiele wzruszeń, uczuciowego zaangażowania, ale rozwija również procesy poznawcze i pozytywne postawy społeczne.
Jedną z najbardziej przez dzieci pożądaną i z entuzjazmem akceptowaną aktywnością muzyczno-ruchową zaspakajającą ich żywą psychofizyczna potrzebę są zabawy muzyczne. Istotą ich jest wspólne wykonywanie kroków czy kombinacji tanecznych, które sprawiają czystą radość i przyjemność oraz ożywiają i integrują grupę.
Jedną z metod mających wpływ na rozwój aktywności muzycznej dzieci jest Metoda Batii Straaus. Wyrosła ona z systemu Orffa i ma na celu przybliżenie dzieciom muzyki klasycznej. Dzieci słuchając aktywnie tzn.słuchając wykonują proste ruchy rytmiczne siedząc lub ruchy taneczne proponowane przez nauczyciela. W przypadku dzieci młodszych są to proste ruchy ilustracyjne oraz krótkie opowiadania związane z utworem muzycznym. Poprzez "aktywne Słuchanie" dzieci nieświadomie poznają strukturę utworu muzycznego. Metoda ta daje dzieciom możliwość uczestniczenia w utworze muzycznym, możliwość przeniknięcia do struktury całego utworu a w konsekwencji jego radosny i rozumny odbiór oraz kształcenie wyobraźni dźwiękowej. Z kolei nauczycielowi metoda ta daje możliwość w krótkim stosunkowo czasie osiągnięcia zamierzonego celu, wskazywanie w sposób niewerbalny na różne elementy dzieła muzycznego takie, jak: forma, barwa, rytm, dynamika czy tempo.