Każdy ma swój dom. Scenariusz zajęć

Scenariusz zajęć w gr dzieci 4 – letnich.
Blok tematyczny: Mój dom

Temat dnia: Każdy ma swój dom
Opracowała: Jadwiga Bobusia
Miejsce zajęcia: sala przedszkolna gr. „ Leśne duszki”
Cele główne:
• Poszerzenie wiadomości n/t domów zwierząt i ludzi.
• Poznanie figur geometrycznych.

Cele szczegółowe:
Cele:
• Ćwiczenia orientacji w schemacie własnego ciała i w przestrzeni,
• Rozumienie i używanie pojęć określających położenie przedmiotów w przestrzeni: na, pod, za, obok...,
• Rozwijanie analizy i syntezy wzrokowej i słuchowej,
• Rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej i pamięci wzrokowej,
• Zachęcanie do współdziałania z innym dziećmi,
• Wyrabianie umiejętności reagowania na polecenia,
• Rozwijanie słownictwa czynnego,
• Rozpoznawanie i nazywanie zwierząt i ich domów,
• Stymulowanie rozwoju uwagi i pamięci,
• Rozwijanie zmysłu słuchu i dotyku,
• Poznawanie możliwości ruchowych swojego ciała,
• Poznanie i nazywanie figur geometrycznych,
• Tworzenie z figur geometrycznych domów, porównywanie ich wielkości, określanie koloru.
• Liczenie elementów, z których zbudowane są domy z figur.
• Poszerzenie wiadomości n/t różnic między domami na całym świecie.

Podstawa programowa: I 1, 2, 3, 4, 5,
III 2, 3, 4, 8
IV 2, 5, 8
Kompetencje kluczowe: 1, 3, 5, 6, 7, 8
Formy pracy: indywidualna, zespołowa, w parach

Metody pracy:
Słowne – Rozmowa, opowiadanie, metoda żywego słowa,
Oglądowe – pokaz, przykład,
Czynne – zadań, kierowanie aktywnością dziecka.
Metody praktyczne – ćwiczenia
• elementy metody Weroniki Sherborne,

Pomoce: Opowiadanie A. Widzowskiej „Dom”, klocki Dienesa, figury geometryczne z papieru, klej, kartka papieru do wykonania pracy plastycznej, kredki, płyta CD z nagraniami piosenek, prospekty domów jednorodzinnych, ilustracje domów na różnych kontynentach, domy zwierząt – (buda, gniazdo, gawra, nora, dziupla) oraz zwierzęta mieszkające w tych domkach.

Przebieg zajęć

1. Zabawy na dobry początek - Powitanie
 Wszyscy są, witam was zaczynamy już czas.
Jestem ja, jesteś ty raz, dwa, trzy.
 Cześć, hej, żółwik, ok.
klapu, klap, tupu tup i witamy się (ukłon).

2. Przypomnienie pory roku.

3. Śpiewanie piosenki „Deszczowa orkiestra”.

4. „Co potrafi moje ciało?” – zabawa ruchowa z wykorzystaniem metody W. Sherborne poznawanie możliwości własnego ciała, dzieci stoją w rozsypce w sali i wykonują następujące ćwiczenia :
Poznanie własnego ciała:
 chodzenie w przysiadzie,
 chodzenie wysoko na palcach,
 chodzenie na piętach,
 naprzemienne wymachy nóg do wyciągniętych rak,
zdobycie pewności siebie i orientacji w przestrzeni;
 leżenie na plecach i zajmowanie na podłodze jak najwięcej miejsca ( odlatujące ptaki rozkładają skrzydła na dywanie i poruszają nimi z góry na dół i z powrotem)
 zajmowanie jak najmniej miejsca (zwijanie się w kłębek lub leżenie na boku)
Nawiązanie kontaktu z partnerem - pary:
 siad skrzyżny, dłonie oparte o dłonie partnera – jedno pokazuje ruchy, drugie naśladuje np.:
• wycieraczki samochodowe – ( poruszają się raz w jedną, a raz w drugą stronę),
• myjemy szyby – (zataczamy kółeczka, najpierw jedną ręką, potem drugą razem z partnerem),
• zjeżdżamy windą – (w dół i w górę),
 ćwiczenia przeciw - pary: naprzemienne przeciąganie się.

5. Oglądanie zdjęć, projektów domów i omawianie ich; podział domów na jednorodzinne i wielorodzinne (bloki)

6. Oglądanie ilustracji domów na rożnych kontynentach i odgadywanie kto w nich mieszka – omawianie różnic.

7. Śpiewanie piosenki B. Formy „Moja rodzinka”

8. Opowiadanie A. Widzowskiej „Dom”
"Przedszkolaki rysowały domy. Niektóre z domów były wysokie i prawie sięgały chmur, a inne niskie z ogródkiem i kwiatami. Dzieci najpierw rysowały duży kwadrat lub prostokąt, a w nim małe kwadraciki jako okienka. Czasem na górze powstał dach w kształcie trójkąta, a na nim komin. Z komina leciał dym.
- Ja narysuje zamek i wieżę – powiedział Maciuś.
- Jesteś królem zapytała Ada.
Tak - zachichotał Maciuś. Mieszkam na samej górze.
A ja jestem królewną i też mieszkam na górze – powiedziała Ada, która miała pokój na poddaszu domu.
Bliźniaki, Marcin i Ola, narysowały wysoki blok i mnóstwem okienek. W jednym z nich namalowały swoje uśmiechnięte buzie.
- My mieszkamy na parterze – odparł Marcin.
- A co to jest parter? – zdziwiła się Ada.
- Parter jest na dole.
Słysząc rozmowę przedszkolaków, pani narysowała wysoki blok i wyjaśniła dzieciom, jak się liczy okienka w domach.
- Spójrzcie, mieszkanie na samym dole to parter. Powyżej w kolejności są piętra: pierwsze, drugie, trzecie, czwarte.... aż do góry. Piwnica w bloku mieści się pod parterem.
- U nas w piwnicy są koty! - do rozmowy włączyła się Kasia.
- My nie mamy piwnicy, tylko spiżarnię – stwierdziła Ada. Tata przynosi stamtąd kompoty i dżemy.
- Ludzie, którzy mieszkają na parterze nie zawsze musza chodzić po schodach. Jeśli blok jest wysoki, koniecznie musi w nim być winda, która zawozi mieszkańców na wybrane piętro.
- Aha! najpierw jest parter, potem pierwsze piętro, drugie, trzecie, aż do góry...
- Właśnie tak!
- A piwnica?
- W piwnicy ludzie nie mieszkają – powiedział Tomek.
- Wieczorem Ada opowiedziała o wszystkim Olkowi i zapytała:
- Jak myślisz dlaczego ptaki nie mają gniazd na parterze?
- Niektóre mają, na przykład skowronek. Czasami inne zwierzęta mogą porwać jaja, albo pisklęta. Gniazda i dziuple powinny być wysoko na piętrze.
- Ptaki nie muszą mieć windy do dziupli, bo potrafią latać stwierdziła Ada.
- Też bym tak chciał.
- Mieszkać w dziupli?
- Nie. Latać!
- A na którym piętrze mieszkają lisy?
- Lisy maja norki pod ziemią, więc chyba mieszkają w piwnicy.
- Ciekawe czy mają też dżemik z jagód... zastanawiała się dziewczynka.
W nocy Ada miała piękny sen. Śnił jej się las pełen zwierząt. W leśnej piwnicy mieszkały lisy, misie i borsuki na parterze spały sarenki, jelenie i dziki, a na piętrach drzew ptaszki śpiewały senną kołysankę:
„Aaaa, ptaszki dwa
Rozćwierkane obydwa,
Nic nie będą robiły,
Tylko Adę bawiły....”

9. Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania.
• W jakim domu mieszkała Ada?
• W jakim domu mieszkasz ty. Opisz jak on wygląda.
• Ile pięter ma twój blok. (dzieci przeliczają stosując liczebniki porządkowe w zakresie 4)

10. Ćwiczenia logopedyczne.
Ćwiczenia języka;
Pobudka – język obudził się rano i leży jeszcze w łóżku na dole, za zębami; następnie przeciąga się unosząc swój czubek na górę za zębami .
Schody – język przesuwa się stopniowo do górnych zębów od gardła poprzez całe podniebienie
Witamy sąsiadów – przy szeroko otwartych ustach język wita się ze swymi sąsiadami zębami dotykając czubkiem każdego zęba; najpierw na górze, potem na dole.
Drzwi - wargi to drzwi domu, które otwierają się szeroko i zamykają.
Spacer – język oblizuje się dookoła wargi; raz górną, raz dolną spaceruje wokół ust.
Winda – język wznosi się do góry potem zjeżdża w dół - za dolne zęby.

11. Zabawa ruchowa „Domy – dzieci”
Dzieci biegają swobodnie po wyznaczonym terenie.
Na hasło; Domy – dzieci stoją nieruchomo,
Na hasło; Dzieci – biegają swobodni

12. Zabawa muzyczna „Aram- sam, sam”.

13. Słuchanie wiersza Anny- Łady Grodzickiej „Dwa domy”

Kolorowe figury-te duże i małe,
Są do układania mozaiki doskonałe.
Wezmę dwa prostokąty, ułożę dwa domy.
Jeden będzie żółty, drugi zielony.
Pierwszy będzie wysoki, a drugi niziutki.
W dużym zamieszkają ludzie, w małym krasnoludki.
Dopasuję do każdego trójkątny daszek,
Może zechce usiąść na nim jakiś ptaszek?
Z małych prostokątów w obu domach drzwi zrobię’
Ludzie i krasnoludki będą chodzić sobie.
Małe kwadraty będą oknami,
A żółte koło będzie słońcem nad dachami.
Jeszcze przy dachach domów kominów brakuje,
Zaraz je z małych prostokątów dobuduje.

14. Rozmowa na temat wiersza:
 Jaki kształt mają ściany domów?,
 Jaki kształt mają dachy?
 Jaki kształt mają drzwi, a jaki okna?
 Jaki kształt mają kominy?
 Jakiego kształtu jest słońce?

15. Pokazanie klocków Dienesa
Układanie domów z klocków; prostokątów, kwadratów, trójkątów. Porównywanie wielkości, liczenie elementów, określanie wielkości; większy mniejszy, równy, określanie koloru. Cienki – gruby.

16. Ustawienie ptaszka: obok domku, za domkiem, nad domkiem, przed domkiem.

17. Zabawa tematyczna „Zwierzęta ich domy”
N. przypina na tablicy obrazki domów zwierząt. N. prosi, aby dzieci nazwały te domy: buda, gniazdo, gawra, nora, dziupla. Chętne dzieci przypinają na tablicy obok każdego z domów jego mieszkańca, nazywają dom.

18. Śpiewanie piosenki „Rodzinka”

19. Zabawa ruchowa przy piosence „Dwóm tańczyć się zachciało”

20. Wykonanie pracy plastycznej; naklejanie domów z figur geometrycznych i dorysowywanie innych elementów np. ludzi, samochody, słońce, drzewa, kwiaty, zwierzęta itp.

Opracowała:
mgr Jadwiga Bobusia