Na straganie z warzywami

Temat zajęć: Na straganie z warzywami.
Miejsce zajęć: Sala przedszkolna.
Czas: 30 minut.

Cel główny:
- kształtowanie prawidłowych nawyków higienicznych i zachowań prozdrowotnych
- rozwijanie umiejętności społecznych – współdziałanie w zabawach i sytuacjach zadaniowych
- rozpoznawanie wybranych okazów warzyw

Cele operacyjne: Dziecko:
- rozumie potrzebę spożywania warzyw
- wie że warzywa przed zjedzeniem trzeba umyć
- wie jak należy zachować się w teatrze
- uważnie słucha przedstawianego utworu literackiego
- wypowiada się na temat wiersza
- doskonali umiejętność przeliczania elementów w zakresie sześciu,
- dokonuje analizy i syntezy obrazka,
- bierze czynny udział w zabawie ruchowej,
- prawidłowo posługuje się nożyczkami,
- wykonuje pracę plastyczną wg instrukcji.

Podstawa programowa: 3.2, 3.3, 5.1, 5.4, 7.1, 9.1, 12.1, 13.1, 13.2, 14.2

Metody:
- czynne: zabawa ruchowa
- słowne: wiersz, rozmowa
- oglądowe: ilustracja, warzywa

Formy:
- indywidualna,
- grupowa,
- zbiorowa.

Pomoce dydaktyczne: bilety – naklejki, kukiełki warzyw, zdjęcia warzyw, chusta klanza, warzywa, białe paski papieru, tekturowe kółka, obrazki w kawałkach, czyste kartki, kleje, plastelina, marchewka pocięta w kawałki.

Przebieg zajęć:
1. Powitanie:
Dzieci siedząc w kole witają się piosenką:
Są już wszyscy, witam Was, zaczynamy bo już czas!
jestem ja, jesteś Ty, jeden, dwa i trzy!
2. Wprowadzenie do tematu, zapytanie dzieci o to, jak trzeba zachowywać się w teatrze. Przypomnienie zasad zachowania w teatrze. Rozdanie bilecików – naklejek w postaci warzyw, zaproszenie do obejrzenia teatrzyku.

3. Wiersz „Na straganie” J. Brzechwy przedstawiony w postaci teatrzyku kukiełkowego.
Na straganie w dzień targowy
Takie słyszy się rozmowy:

"Może pan się o mnie oprze,
Pan tak więdnie, panie koprze."

"Cóż się dziwić, mój szczypiorku,
Leżę tutaj już od wtorku!"

Rzecze na to kalarepka:
"Spójrz na rzepę - ta jest krzepka!"

Groch po brzuszku rzepę klepie:
"Jak tam, rzepo? Coraz lepiej?"

"Dzięki, dzięki, panie grochu,
Jakoś żyje się po trochu.

Lecz pietruszka - z tą jest gorzej:
Blada, chuda, spać nie może."

"A to feler" -
Westchnął seler.

Burak stroni od cebuli,
A cebula doń się czuli:

"Mój Buraku, mój czerwony,
Czybyś nie chciał takiej żony?"

Burak tylko nos zatyka:
"Niech no pani prędzej zmyka,

Ja chcę żonę mieć buraczą,
Bo przy pani wszyscy płaczą."

"A to feler" -
Westchnął seler.

Naraz słychać głos fasoli:
"Gdzie się pani tu gramoli?!"

"Nie bądź dla mnie taka wielka" -
Odpowiada jej brukselka.

"Widzieliście, jaka krewka!" -
Zaperzyła się marchewka.

"Niech rozsądzi nas kapusta!"
"Co, kapusta?! Głowa pusta?!"

A kapusta rzecze smutnie:
"Moi drodzy, po co kłótnie,

Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!"

"A to feler" -
Westchnął seler.
4. Rozmowa nt. wiersza: nauczyciel ma przed sobą zdjęcia warzyw (oraz kilku innych które nie występowały w wierszu), dzieci dopasowują zdjęcia do warzyw z teatrzyku.
- O czym był wiersz?
- Jakie warzywa pojawiły się w wierszu? (jaka była pietruszka, buraczek, co mówił seler?)Czy widzicie tutaj takie warzywa?
- A które z tych warzyw lubicie najbardziej?
- Dlaczego powinniśmy jeść dużo warzyw? (witaminy, odporność, są bardzo zdrowe)
- A co robimy z warzywem/marchewką zanim je zjemy? (myjemy, obieramy)
5. Zabawa ruchowa z chustą klanzy „Sałatka warzywna”
Dzieci mają na bluzkach przyklejone obrazki warzyw (ich bilety do teatru). Podczas zabawy wszystkie trzymają chustę i nią delikatnie falują, w górę i w dół. Nauczyciel wymienia grupy warzyw które zamieniają się miejscami poprzez przechodzenie pod chustą.
6. Zabawa matematyczna „Liczymy warzywa”
Nauczyciel prezentuje dzieciom warzywa, dzieci określają co to za warzywo, jaki ma kolor
i kształt. Dzieci otrzymują paski papieru i tekturowe żetony. Nauczyciel na dywanie kładzie warzyw. Zadaniem dzieci jest policzyć warzywa i ułożyć tyle żetonów ile jest warzyw. Zabawę powtarzamy kilkukrotnie zmieniając ilość warzyw. Po każdym poleceniu nauczyciel sprawdza czy dzieci wykonały zadanie prawidłowo, zwraca uwagę dzieciom które mają za dużo lub za mało żetonów i czeka aż dzieci ułożą prawidłową liczbę – w razie potrzeby pomaga im policzyć.
7. Ćwiczenie w parach – synteza obrazka
Dzieci dobierają się w pary wg naklejek które mają na bluzkach. Następnie siadają do stoliczków, gdzie mają naszykowane zadanie – pocięty obrazek marchewki do ułożenia
w całość i przyklejenia na kartce. Nauczyciel instruując dzieci mówi im, że jeśli ułożą prawidłowo obrazek dowiedzą się jakie czeka je zadanie – praca plastyczna.
8. Praca plastyczna „Marcheweczka”
Każde z dzieci otrzymuje pół wałeczka pomarańczowej plasteliny. Wg instrukcji nauczyciela formułują z plasteliny trójkąt – marchewkę, następnie z zielonej plasteliny toczą wałeczki
z których zrobią natkę marchewki.

9. Zakończenie zajęć - degustacja marchewek.