Świąteczne porządki - scenariusz zajęć w grupie dzieci pięcioletnich

Cele ogólne:
• budowanie zrozumienia tego, że należy pomagać rodzicom w porządkach domowych;
• rozwijanie sprawności fizycznej i umysłowej dzieci;
Cele operacyjne: dziecko:
• uważnie słucha opowiadania i opowiada na pytania dotyczące jego treści;
• ocenia postawy bohaterów, potrafi uzasadnić swoje zdanie;
• wie, jak może pomóc rodzicom w porządkach domowych;
• rozwija świadomość własnego ciała i sprawność fizyczną;
• ilustruje ruchem prace domowe;
• radzi sobie ze stresem w sytuacji ekspozycji;
• wykonuje ćwiczenia zgodnie z instrukcją nauczyciela;
• potrafi naśladować mechaniczne ruchy robotów;
• przelicza w zakresie 8;
• wie, na jaką głoskę zaczyna się jego imię;
• potrafi współdziałać w zespole podczas wykonywania zadań konstrukcyjnych;
Metody: elementy Pedagogiki Zabawy, opowiadanie, rozmowa, ćwiczenia gimnastyczne, zadanie konstrukcyjne
Formy pracy:
• indywidualna;
• zespołowa;
• grupowa;
Środki dydaktyczne: tekst opowiadania B. Szurowskiej „Najlepszy prezent”, parawan, lampka, karteczki z ilustracjami prac domowych, nagranie utworu „Robot” grupy The Alan Parsons Project, tabliczki z cyframi od 1 do 8,klocki

Przebieg zajęć:
1. Powitanie- zabawa „Ludzie do ludzi”. Gdy słychać muzykę, dzieci wesoło tańczą. Na przerwę w muzyce witają się różnymi częściami ciała, zgodnie z instrukcją nauczyciela. Na hasło „ludzie do ludzi” witają się całe ciała.
2. „Najlepszy prezent”- dzieci uważnie słuchają opowiadania B. Szurowskiej, czytanego przez nauczyciela.
3. Rozmowa na temat zachowania bohaterów opowiadania- nauczyciel zadaje pytania,dzieci odpowiadają.
• Na jaki pomysł wpadły dzieci w przedszkolu?
• Dlaczego dzieci chciały dać swoim mamom prezent?
• Jaki prezent wymyślił Mariusz?
• Dlaczego prezent nie był udany?
• Co postanowił wówczas Mariusz?
• Który prezent sprawił mamie największą radość? Dlaczego?
• Jak wy możecie pomóc waszym rodzicom przed Świętami?
4. „Rodzinka pracuje- teatr cieni. Nauczyciel ustawia przed dziećmi przygotowany wcześniej parawan i stawia za nim zapaloną lampkę. Jedno dziecko wchodzi za parawan i staje między parawanem a lampką. Ruchami ciała przedstawia jakąś czynność domową, zgodnie z podpowiedzią nauczyciela. Dzieci siedzące na widowni odgadują, jaką czynność wykonuje dane dziecko.
5. Roboty- ćwiczenia gimnastyczne:
a) „Robot kiwa głową”- ćwiczenie głowy (siad skrzyżny- skłony głowy w przód, w tył, w lewo, w prawo- zgodnie z ruchem ręki prowadzącego;
b) „Roboty wesołe i smutne”- ćwiczenia tułowia (skłony w przód i boczne-na zapowiedź: ROBOT WESOŁY dzieci siedzą skrzyżnie i skłaniają się w lewo, w prawo, z ramionami w bok, a następnie klaszczą dwa razy przed sobą; na zapowiedź ROBOT SMUTNY wykonują skłon w przód, opuszczając głowę jak najniżej.
c) „Taniec robotów”- siad skrzyżny. Nauczyciel zaprasza do tańca dzieci, których imiona rozpoczynają się na określoną głoskę. Każdy taniec nagradzany jest brawami.
Kolejnym etapem zabawy jest taniec wszystkich robotów, przy czym na przerwę w muzyce roboty mają się zebrać w obręczach w zespoły, których liczebność wyznacza tabliczka trzymana przez nauczyciela.
6. „Robot”- zadanie konstrukcyjne w zespołach. Dzieci z wykorzystaniem dostępnych w sali klocków budują w obręczach wymyślone przez siebie roboty.
7. Podziękowanie za udział w zajęciach. Pożegnanie.